卷四：詩篇90—106
第 90 篇
上帝與世人
上帝的僕人摩西的祈禱。
1主啊，
你是我們世世代代的居所。
2群山尚未誕生，
大地和世界還未形成，
從亙古到永遠，你是上帝。
3你叫人歸回塵土，
說：「世人啊，歸回塵土吧。」
4在你眼中，
千年如一日，又如夜裡的一更。
5你像急流一般把世人沖走，
叫他們如夢消逝。
他們像清晨的嫩草，
6清晨還生機盎然，
傍晚就凋謝枯萎。
7你的怒氣使我們滅亡，
你的憤怒使我們戰抖。
8你知道我們的罪惡，
對我們隱秘的罪瞭若指掌。
9我們活在你的烈怒之下，
一生就像一聲歎息飛逝而去。
10我們一生七十歲，
強壯的可活八十歲，
但人生最美好的時光也充滿勞苦和愁煩，
生命轉瞬即逝，
我們便如飛而去。
11誰明白你憤怒的威力？
有誰因為明白你的烈怒而對你心存敬畏呢？
12求你教導我們明白人生有限，
使我們做有智慧的人。
13耶和華啊，我還要苦候多久呢？
求你憐憫你的僕人。
14求你在清晨以慈愛來滿足我們，
使我們一生歡喜歌唱。
15你使我們先前經歷了多少苦難和不幸的歲月，
求你也賜給我們多少歡樂的歲月。
16求你讓僕人們看見你的作為，
讓我們的後代看見你的威榮。
17願主——我們的上帝恩待我們，
使我們所做的亨通，
使我們所做的亨通。
کۆکراوەی بەشی چوارەم
زەبوورەکانی 90–106
زەبووری 90
نوێژێکی موسای پیاوی خودا.
1ئەی پەروەردگار، نەوە دوای نەوە
تۆ پەناگامان بوویت.
2بەر لەوەی چیاکان پەیدا ببن،
یان زەوی و جیهان دروستببن،
لە ئەزەلەوە و بۆ هەتاهەتایە، تۆ خودایت.
3تۆ مرۆڤ دەکەیتەوە بە تۆز،
دەفەرموویت: «ئادەمیزادینە، بگەڕێنەوە بۆ تۆز.»
4لەلای تۆ، هەزار ساڵ
وەک دوێنێ وایە کە تێپەڕیوە،
وەک بەشێکی شەو وایە.
5مرۆڤ وەک خەون ڕادەماڵیت،
وەک ئەو گیایەی سەر لە بەیانی نوێ دەبێتەوە،
6سەر لە بەیانی دەبووژێتەوە و نوێ دەبێتەوە،
بۆ ئێوارە سیس دەبێت و دەفەوتێت.
7بە هەڵچوونی تۆ لەناوچووین،
بە تووڕەیی تۆ تۆقین.
8گوناهەکانی ئێمەت لەبەردەمی خۆت داناوە،
شتە شاراوەکانمان لەبەر ڕووناکی ڕوخسارت.
9هەموو ڕۆژگارمان بە تووڕەیی تۆ بەسەرچوو،
ساڵانی تەمەنمان وەک هەناسەیەک بەسەربرد.
10ساڵانی تەمەنمان حەفتا ساڵە،
یان هەشتا ساڵ ئەگەر بە هێزەوە بێت،
ئەوەی مایەی شانازیش بێت ڕەنج و ناخۆشییە،
چونکە بە پەلە دەڕەوێتەوە و ئێمە باڵدەگرین.
11کێ هێزی تووڕەیی تۆ دەزانێت؟
لەبەر ئەوەی تووڕەیی تۆ ترسێکی زۆر دەهێنێ.
12ئیتر فێرمان بکە ڕۆژانمان بژمێرین،
بۆ ئەوەی دڵێکی پڕ داناییمان هەبێت.
13ئەی یەزدان، تووڕەییەکەت دابمرکێنەوە! هەتا کەی؟
لەگەڵ خزمەتکارەکانت میهرەبان بە.
14سەر لە بەیانی لە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت تێرمان بکە،
تاکو هەموو ڕۆژانی ژیانمان هەلهەلە لێبدەین و دڵشاد ببین.
15دڵشادمان بکە ئەوەندەی بۆ ئەو ڕۆژانەی تووشی ناخۆشیت کردین،
ئەو ساڵانەی کە خراپەمان بینی.
16کردەوە مەزنەکانت بۆ خزمەتکارەکانت دەربخە،
شکۆمەندیت بەسەر منداڵەکانیان.
17با نیعمەتی خودای پەروەردگارمان بەسەرمانەوە بێت،
کردەوەکانی دەستمان بۆ بچەسپێنە،
بەڵێ، کردەوەکانی دەستمان بچەسپێنە.
