詩篇 39 – CCBT & TNCV

Chinese Contemporary Bible (Traditional)

詩篇 39:1-13

第 39 篇

受苦者的呼求

大衛的詩,交給樂長耶杜頓。

1我說:「我要謹言慎行,

免犯口舌之罪。

只要身邊有惡人,

我就用嚼環勒住自己的口。」

2然而,我默不作聲,

連好話也不出口時,

內心就更加痛苦。

3我心如火燒,越沉思越煩躁,

便開口呼求:

4「耶和華啊,求你讓我知道我人生的終點和壽數,

明白人生何其短暫。

5你使我的生命轉瞬即逝,

我的歲月在你眼中不到片刻。

人的生命不過是一絲氣息,(細拉)

6人生不過是幻影,

勞碌奔波卻一場空,

積蓄財富卻不知誰來享用。

7主啊,如今我盼望什麼呢?

你是我的盼望。

8求你救我脫離一切過犯,

不要讓愚昧人嘲笑我。

9我默然不語,一言不發,

因為我受的責罰是出於你。

10求你不要再懲罰我,

你的責打使我幾乎喪命。

11因為人犯罪,你管教他們,

使他們所愛的被吞噬,像被蟲蛀。

世人不過是一絲氣息。(細拉)

12「耶和華啊,

求你垂聽我的禱告,

傾聽我的呼求,

別對我的眼淚視若無睹。

因為我在你面前只是客旅,

是寄居的,

正如我的祖先。

13求你寬恕我,

好讓我在離世之前能重展笑容。」

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 39:1-13

สดุดี 39

(ถึงหัวหน้านักร้อง ถึงเยดูธูน บทสดุดีของดาวิด)

1ข้าพเจ้ากล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะระแวดระวังทางของตน

และจะไม่ปล่อยให้ลิ้นทำบาป

ข้าพเจ้าจะไม่ปริปาก

ตราบใดที่คนอธรรมอยู่ตรงหน้า”

2ดังนั้นข้าพเจ้าจึงนิ่งและเงียบอยู่

ไม่ปริปากพูดแม้แต่จะเอ่ยถึงความดีใดๆ

แต่ความทุกข์ใจของข้าพเจ้าก็ทวีขึ้น

3ความร้อนใจรุมเร้าอยู่ภายใน

ขณะที่ข้าพเจ้าใคร่ครวญ ไฟก็สุมอก

จนกระทั่งลิ้นของข้าพเจ้าได้เอ่ยออกมา

4“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงให้ข้าพระองค์เห็นบั้นปลายของชีวิต

ขอให้รู้ว่าวันเวลาของข้าพระองค์มีจำนวนเท่าใด

ขอให้ข้าพระองค์รู้ตัวว่าชีวิตของข้าพระองค์นั้นผ่านไปเร็วเพียงใด

5พระองค์ทรงทำให้วันคืนของข้าพระองค์สั้นแค่คืบ

ชั่วชีวิตของข้าพระองค์ไม่มีค่าอะไรสำหรับพระองค์

ชีวิตแต่ละคนอยู่แค่ชั่วลมหายใจ

เสลาห์

6มนุษย์เป็นแค่เงาแวบไปแวบมา

วิ่งวุ่นทำโน่นทำนี่แต่ก็สูญเปล่า

ทรัพย์สมบัติที่สะสมไว้ไม่รู้ว่าใครจะได้ไป

7“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่ขณะนี้ข้าพระองค์แสวงหาอะไรเล่า?

ความหวังของข้าพระองค์อยู่ในพระองค์

8ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากการล่วงละเมิดทั้งสิ้นของข้าพระองค์

อย่าให้คนโง่เย้ยหยันข้าพระองค์ได้

9ข้าพระองค์นิ่งเงียบอยู่ ไม่ยอมเปิดปาก

เพราะพระองค์เองคือผู้ที่กระทำให้ข้าพระองค์เป็นเช่นนี้

10ขออย่าทรงโบยข้าพระองค์อีกเลย

ข้าพระองค์สิ้นแรงอยู่ในเงื้อมพระหัตถ์ของพระองค์แล้ว

11เมื่อพระองค์ทรงกำราบและตีสั่งสอนมนุษย์เพราะบาปของเขา

พระองค์ก็ทรงผลาญทรัพย์สมบัติของเขาเหมือนแมลงกัดกิน

มนุษย์แต่ละคนอยู่แค่ชั่วลมหายใจ

เสลาห์

12“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงฟังคำอธิษฐานของข้าพระองค์

ขอทรงรับคำทูลขอความช่วยเหลือของข้าพระองค์

ขออย่าทรงเฉยเมยต่อการคร่ำครวญของข้าพระองค์

เพราะข้าพระองค์ก็อาศัยอยู่กับพระองค์ เหมือนคนต่างถิ่น

เหมือนคนแปลกหน้าเช่นเดียวกับบรรพบุรุษของข้าพระองค์

13ขอทรงเบือนพระพักตร์ไปจากข้าพระองค์เพื่อข้าพระองค์จะชื่นชมยินดีอีกครั้งหนึ่ง

ก่อนที่ข้าพระองค์จะจากไปและไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไป”