耶路撒冷的罪
1耶和華說：
「你們在耶路撒冷街頭四處看看，
在廣場找找，
如果你們能找到一個公正誠實的人，
我就赦免這城。
2雖然他們憑永活的耶和華起誓，
卻口是心非。」
3耶和華啊，你要的不是誠實嗎？
你責打他們，他們不感到疼痛；
你嚴懲他們，他們仍不受教。
他們屢教不改，
臉比石頭還硬。
4我想：「他們貧窮、愚昧，
不明白他們上帝耶和華的道，
也不知道祂的法令。
5我要找他們的首領說話，
因為這些首領明白耶和華的道，
知道他們上帝的法令。」
然而，他們卻一致違背耶和華的律法，
不服從祂的法令。
6因此，林中的獅子必襲擊他們，
荒野的豺狼必殘害他們，
豹子也蹲伏在他們的城外，
伺機撕裂出城的人，
因為他們罪大惡極，屢屢叛道。
7耶和華說：
「耶路撒冷啊，我怎能赦免你呢？
你的兒女背棄我，
憑假神起誓。
我供應他們的一切需要，
他們卻縱情淫亂，
湧向娼妓的家。
8他們像吃得肥壯、發情的公馬，
垂涎鄰居的妻子。
9我怎能不懲罰他們呢？
我怎能不親自報應這樣的國民呢？
這是耶和華說的。
10你們要去毀壞她的葡萄園，
但不可徹底毀壞。
要砍掉枝子，
因為那些枝子不屬於耶和華。
11以色列人和猶大人根本不忠於我。
這是耶和華說的。
12「他們撒謊說，
『耶和華不會管我們，
我們必不會遇到災禍、戰爭和饑荒。
13先知的話不過是一陣風，
不是來自上帝，
他們預言的災禍必降臨到自己身上。』」
14因此，萬軍之上帝耶和華對我說：
「因為他們說了這話，
我要使我的話在你口中成為火，
使他們像柴一樣被燒毀。
15以色列人啊，我要使一個國家，
一個歷久不衰的古國從遠方來攻擊你們，
你們不明白他們的語言，
也聽不懂他們說的話。
這是耶和華說的。
16他們都是勇士，
他們的弓箭殺人無數。
17他們必吞噬你們的兒女、牛羊、
糧食、葡萄和無花果，
用刀劍摧毀你們所依靠的堅城。」
18耶和華說：「即使在那時，我也不會徹底毀滅你們。 19耶利米啊，如果有人問，『為什麼我們的上帝耶和華這樣待我們？』你可以對他們說，『你們怎樣背棄耶和華，在自己的土地上供奉外族的神明，也要怎樣在異地他鄉服侍外族人。』
20「要在猶大向雅各家高聲宣佈，
21『聽著，你們這群愚昧無知的人啊，
你們視而不見，
聽而不聞。
22難道你們不敬畏我嗎？
這是耶和華說的。
難道你們在我面前不顫抖嗎？
我以沙石為海的界限，
使水永遠不能越過它。
洶湧的波濤不能逾越，
澎湃的海浪不能漫過。
23但你們這些人頑固不化，
悖逆成性。
你們離我而去。
24你們心中從未說，
我們要敬畏我們的上帝耶和華，
祂按時降下秋雨和春雨，
讓我們按時收割。
25你們的罪過使你們不再風調雨順，
你們的罪惡使你們失去祝福。』
26我的子民中有惡人，
他們像捕鳥人一樣埋伏等候，
設下網羅陷害人。
27他們的家裡充滿了詭詐，
就像籠子裝滿了鳥。
他們變得有財有勢，
28吃得肥胖紅潤，
壞事做盡，不為孤兒伸冤，
不為窮人主持公道。」
29耶和華說：「我怎能坐視不理呢？
我怎能不懲罰這樣的國家呢？
30這地方發生了一件令人震驚、恐懼的事，
31就是先知說假預言，
祭司濫用權力，
我的子民卻以此為樂。
但當最後的結局來臨時，
他們還能做什麼呢？
Ang mga Sala sa Jerusalem
1Miingon ang Ginoo, “Mga lumulupyo sa Jerusalem, pangadto kamo sa mga kadalanan! Tan-awa ang mga plasa! Kon may makita kamong bisan usa lang ka tawong matarong ug kasaligan, pasayloon ko ang inyong siyudad. 2Bisan ug manumpa kamo sa akong ngalan, gabakak lang gihapon kamo.”
3Unya miingon ako, “O Ginoo, dili ba nga nangita ka ug tawong kasaligan? Gisakit mo ang imong katawhan, apan wala sila masakiti niini. Gisilotan mo sila, apan dili sila gustong magpadisiplina. Gahi na kaayo silag ulo, ug nagdumili sila sa paghinulsol.”
4“Gipakaingon kog kulang lang silag kinaadman, apan mga buang-buang diay sila. Kay wala sila masayod sa pamaagi sa Ginoo nga ilang Dios nga gipatuman kanila. 5Busa moadto ako sa ilang mga pangulo aron sa pagpakigsulti kanila. Sigurado gayod nga nasayod sila sa mga pamaagi sa Ginoo nga ilang Dios nga gipatuman kanila.” Apan bisan ang mga pangulo mismo nagsalikway diay usab sa pamalaod sa Dios.5:5 nagsalikway diay usab sa pamalaod sa Dios: sa literal, mitangtang sa yugo ug mihubad sa mga gapos. 6Busa sulongon sila sa ilang mga kaaway nga daw liyon nga gikan sa kalasangan o daw bangis nga iro5:6 bangis nga iro: sa English, wolf. nga gikan sa disyerto o daw mananap nga leopardo nga mag-atang duol sa ilang mga lungsod ug mokunis-kunis ni bisan kinsa nga mogawas. Mahitabo kini kanila kay nanobra na ang ilang pagkamasinupakon sa Dios, ug makadaghan na sila nga mitalikod kaniya.
7Miingon ang Ginoo, “Nganong pasayloon ko man kamo? Bisan ang inyong mga kabataan nagsalikway kanako ug nanumpa sa ngalan sa mga dios nga dili tinuod. Gihatag ko ang tanan nilang mga kinahanglanon apan daw babayeng mananapaw sila nga miluib kanako. Nagpanon pa sila didto sa mga balay sa mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog. 8Sama sila sa mga inatiman nga laking kabayo nga labihan ka higal. Matag usa kanila nangibog sa asawa sa uban. 9Dili ko ba sila angayng silotan tungod niini? Dili ko ba angayng balosan ang nasod nga sama niini? Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
10“Kamong mga kaaway sa mga Israelinhon, daota ninyo ang ilang ubasan, apan ayaw lang daota sa hingpit. Pamutla ang mga sanga niini, kay kining mga tawhana dili na ako. 11Ang katawhan sa Israel ug sa Juda dili na gayod matinud-anon kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 12Wala sila magsulti sa tinuod mahitungod kanako. Miingon sila, ‘Dili kita unsaon sa Ginoo! Walay katalagman nga moabot kanato; walay gira o kagutom.’ 13Ang mga propeta walay pulos ug ang ilang mga mensahe wala maggikan sa Dios. Hinaut pa nga mahitabo kanila ang mga kalaglagan nga ilang gipangtagna.”
14Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios nga Makagagahom kanako, “Tungod kay mao man kini ang gisulti niining mga tawhana, hatagan ko ikaw ug mensahe nga sama sa kalayo ug himuon ko silang daw kahoy nga lamyon niini.”
15Miingon ang Ginoo, “Mga katawhan sa Israel, magpadala akog mga tawo gikan sa layo nga nasod sa pagsulong kaninyo. Kini usa ka karaan na kaayo nga nasod, nga ang ilang sinultihan dili ninyo masabtan. 16Ang ilang mga armas makamatay, ug silang tanan isog nga mga sundalo. 17Hutdon nila ang inyong mga abot, mga pagkaon, ug ang mga bunga sa inyong ubas ug igera. Pamatyon nila ang inyong mga kahayopan ug kabataan. Panggub-on nila ang inyong pinarilan nga mga lungsod nga inyong gisaligan nga makadepensa kaninyo. 18Apan bisan pa niadtong mga adlawa, dili ko kamo laglagon sa hingpit. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 19Ug kon mangutana ang mga tawo, ‘Nganong gibuhat man kining tanan sa Ginoo nga atong Dios kanato?’ Ingna sila, ‘Kay gisalikway ninyo ang Ginoo ug nagaalagad kamo sa ubang mga dios diha mismo sa inyong kaugalingong yuta. Busa karon mag-alagad kamo sa mga langyaw, sa yuta nga dili inyo.’
20“Ipahibalo kini sa mga katawhan sa Israel5:20 mga katawhan sa Israel: sa Hebreo, panimalay ni Jacob. ug sa Juda: 21Patalinghogi ninyo kini, kamong mga buang-buang ug walay buot nga mga katawhan. Aduna kamoy mga mata, apan dili makakita, adunay mga dalunggan, apan dili makadungog. 22Ako, ang Ginoo, nagaingon: Wala ba kamo mahadlok kanako? Nganong wala kamo magkurog sa akong atubangan? Ako ang naghimo sa baybayon nga utlanan sa dagat. Kini permanente nga utlanan ug dili malapas. Hampakon kini sa mga balod apan dili kini makalapas niini. 23Apan gahig ulo ug mga rebelde kining mga tawhana. Mitalikod sila ug mipalayo kanako. 24Dili kinasingkasing ang ilang pag-ingon, ‘Tahoron nato ang Ginoo nga atong Dios nga nagahatag ug ulan sa hustong panahon, ug nagahatag kanatog maayong abot sa panahon sa ting-ani.’ 25Ang inyong pagkadaotan maoy nagpahilayo niining mga kaayohan gikan kaninyo. Ang inyong mga sala maoy nakapugong nga madawat ninyo kini nga mga pagpanalangin.
26“May daotang mga tawo diha sa akong katawhan nga nagaatang sa ilang mabiktima, nga daw sama sa tawong nagapanglit-ag ug langgam. Nagbutang silag lit-ag alang sa ubang mga tawo. 27Sama sa hawla nga puno sa mga langgam, ang balay niining mga tawhana puno sa bahandi gikan sa ilang pagpanunto. Nadato sila ug nahimong gamhanan niining paagiha. 28Nanambok sila ug nabaskog ang ilang mga lawas. Walay kinutoban ang ilang mga daotang binuhatan. Wala nila hatagig hustisya ang mga ilo, ug wala nila dapigi ang katungod sa mga kabos. 29Ako, ang Ginoo, nagaingon: Dili ba angay ko silang silotan tungod niini? Dili ba angay kong panimaslan ang nasod nga sama niini? 30Makahahadlok ug makalilisang ang mga butang nga nahitabo niini nga yuta. 31Ang mga propeta nagapanagna ug bakak. Ang mga pari nagadumala sumala sa ilang kaugalingon nga katungod. Ug nakaangay niini ang akong katawhan. Apan unsay ilang buhaton inig-abot sa kataposang panahon?”
