1屢教不改、頑固不化者，
必突然滅亡，無可挽救。
2義人增多，萬眾歡騰；
惡人得勢，萬民歎息。
3愛慕智慧的使父親歡欣，
結交妓女的必耗盡錢財。
4君王秉公行義，國家安定；
他若收受賄賂，國必傾倒。
5奉承鄰舍，等於設網羅絆他。
6惡人被自己的罪纏住，
義人卻常常歡喜歌唱。
7義人關心窮人的冤屈，
惡人對此漠不關心。
8狂徒煽動全城，
智者平息眾怒。
9智者跟愚人對簿公堂，
愚人會怒罵嬉笑不止。
10嗜殺之徒憎惡純全無過的人，
但正直的人保護他們29·10 「但正直的人保護他們」或譯「索取正直人的性命」。。
11愚人盡發其怒，
智者忍氣含怒。
12君王若聽讒言，
臣僕必成奸徒。
13貧窮人和欺壓者有共同點：
他們的眼睛都是耶和華所賜。
14君王若秉公審判窮人，
他的王位必永遠堅立。
15管教之杖使孩子得智慧，
放縱的子女讓母親蒙羞。
16惡人當道，罪惡氾濫；
義人必得見他們敗亡。
17好好管教兒子，
他會帶給你平安和喜樂。
18百姓無神諭便任意妄為，
但遵守律法的人必蒙福。
19管教僕人不能單靠言語，
因為他雖明白卻不服從。
20言語急躁的人，
還不如愚人有希望。
21主人若從小就嬌慣僕人，
他終必成為主人的麻煩。
22憤怒的人挑起紛爭，
暴躁的人多有過犯。
23驕傲的人必遭貶抑，
謙卑的人必得尊榮。
24與盜賊為伍是憎惡自己，
他即使發誓也不敢作證。
25懼怕人的必自陷網羅，
信靠耶和華的必安穩。
26許多人討君王的歡心，
但正義伸張靠耶和華。
27為非作歹，義人厭惡；
行為正直，惡人憎恨。
1ผู้ที่ถูกตักเตือนบ่อยๆ แต่ยังทำคอแข็งไม่ฟัง
จะแหลกสลายเกินเยียวยาในชั่วพริบตา
2เมื่อคนชอบธรรมเจริญ ผู้คนก็ชื่นชมยินดี
เมื่อคนชั่วขึ้นปกครอง ผู้คนก็โอดครวญ
3ชายที่รักสติปัญญาทำให้พ่อสุขใจ
แต่คนที่คบหาสมาคมกับหญิงโสเภณีก็จะหมดเนื้อหมดตัว
4กษัตริย์สร้างความมั่นคงให้ชาติด้วยความยุติธรรม
แต่กษัตริย์ที่รับสินบน29:4 หรือให้สินบนก็ทำลายชาติ
5ผู้ที่ประจบสอพลอเพื่อนบ้านของตน
ก็กางข่ายไว้ดักเท้าของตน29:5 หรือของเขา
6คนเลวติดกับเพราะบาปของตน
แต่คนชอบธรรมโห่ร้องยินดี
7คนชอบธรรมใส่ใจในความยุติธรรมเพื่อผู้ยากไร้
แต่คนชั่วไม่แยแส
8คนชอบเยาะเย้ยทำให้บ้านเมืองโกลาหล
แต่คนฉลาดทำให้ความโกลาหลสงบลง
9หากคนฉลาดต้องเผชิญหน้ากับคนโง่ในศาล
คนโง่ก็จะโกรธจนตัวสั่น หัวเราะเย้ยหยัน และไม่มีความสงบสุข
10คนกระหายเลือดเกลียดชังคนสุจริต
และหาทางกำจัดผู้ที่เที่ยงธรรม
11คนโง่เขลาระบายความโกรธเต็มที่
แต่คนฉลาดจะสงบนิ่งได้ในที่สุด
12ถ้าผู้ครอบครองฟังความเท็จ
ข้าราชการทุกคนของเขาจะกลายเป็นคนชั่วไปด้วย
13ผู้ยากไร้และผู้กดขี่ข่มเหงก็เหมือนกันอย่างหนึ่ง
คือองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานตาที่แลเห็นให้พวกเขาทั้งคู่
14หากกษัตริย์ให้ความเที่ยงธรรมแก่ผู้ยากไร้
ราชบัลลังก์ก็จะยืนยงเสมอ
15ไม้เรียวและการลงโทษจะให้ปัญญา
แต่เด็กที่ถูกปล่อยปละละเลยจะทำให้แม่อับอายขายหน้า
16เมื่อคนชั่วเจริญ บาปก็ทวีขึ้น
แต่คนชอบธรรมจะเห็นความล่มจมของเหล่าคนชั่ว
17จงอบรมสั่งสอนลูกของเจ้า แล้วเขาจะทำให้เจ้ามีสันติสุข
เขาจะทำให้เจ้าชื่นอกชื่นใจ
18ในที่ซึ่งไม่มีการเผยพระวจนะ สังคมก็โกลาหลวุ่นวาย
แต่ความสุขมีแก่ผู้ที่รักษาบทบัญญัติ
19จะอบรมสั่งสอนคนรับใช้ด้วยคำพูดอย่างเดียวไม่ได้
แม้เขาเข้าใจ เขาก็ไม่ยอมทำตาม
20เจ้าเห็นคนที่พูดพล่อยๆ หรือไม่?
ยังมีความหวังสำหรับคนโง่มากกว่าเขา
21การประคบประหงมคนรับใช้ตั้งแต่เด็ก
เขาจะนำความทุกข์โศกมาให้29:21 หรือเขาจะกลายเป็นลูกหรือเขาจะกลายเป็นผู้รับมรดกในที่สุด
22คนขี้โมโหก่อการวิวาท
และคนเลือดร้อนทำบาปมากมาย
23ความหยิ่งผยองทำให้คนเราตกต่ำ
ส่วนผู้ที่จิตใจถ่อมสุภาพได้รับเกียรติ
24ผู้ที่สมคบกับขโมยก็เป็นศัตรูกับตัวเอง
ต้องสาบานในศาลแต่ไม่กล้าเป็นพยาน
25ความกลัวของคนเป็นเพียงกับดัก
แต่ผู้ที่วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าก็ปลอดภัย
26หลายคนวิ่งเต้นเข้าหาเจ้านาย
แต่คนเราได้รับความยุติธรรมจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
27คนอยุติธรรมชิงชังคนชอบธรรม
แต่คนเที่ยงตรงชิงชังคนชั่ว
