擊敗迦南人
1住在南地的迦南人亞拉得王聽說以色列人取道亞他林而來,就攻打他們,俘虜了一些人。 2以色列人向耶和華許願說:「要是你將這些人交在我們手中,我們必徹底摧毀21·2 「摧毀」希伯來文有「銷毀,以示奉獻給耶和華」之意。他們的城邑。」 3耶和華答應了他們的祈求,把迦南人交在他們手中,使他們徹底毀滅了迦南人及其城邑。從此,那地方叫何珥瑪21·3 「何珥瑪」意思是「毀滅」。。
銅蛇
4以色列人為了繞過以東,便從何珥山出發,沿通往紅海的路行進。途中,民眾心裡煩躁, 5埋怨上帝和摩西說:「你們為什麼把我們從埃及帶出來,叫我們死在曠野呢?這裡無糧無水,我們厭惡這難吃的東西!」
6於是,耶和華派毒蛇進入以色列人中,咬死了許多人。 7他們來找摩西,說:「我們埋怨耶和華和你,犯了罪,求你向耶和華禱告,好叫這些蛇離開我們。」摩西就為他們禱告。 8耶和華對摩西說:「你去造一條蛇掛在杆子上,凡被咬的一望這蛇,就可活命。」 9摩西就造了一條銅蛇,掛在杆子上。被蛇咬的人一望銅蛇,就保住了性命。
前往摩押
10以色列人繼續前行,在阿伯安營; 11又從阿伯動身,走到摩押東邊的曠野,在以耶·亞巴琳安營; 12又從那裡前行,走到撒烈谷安營; 13又從那裡出發,走到亞嫩河北岸的曠野安營。那裡毗鄰亞摩利人的邊境,亞嫩河是摩押和亞摩利之間的疆界。 14因此,耶和華的戰記上說:「蘇法的哇哈伯,亞嫩河谷, 15以及河谷的斜坡——靠近摩押邊界並延伸到亞珥城。」
16以色列人又往前走,來到比珥21·16 「比珥」意思是「井」。。耶和華曾在那裡對摩西說:「把民眾招聚起來,我要給他們水喝。」 17當時,以色列人唱了這首歌:
「井啊,湧出水來!
你們要歌頌這口井,
18它是首領挖的,
是民中的貴族掘的,
用令牌和權杖挖掘的。」
他們從曠野前往瑪他拿, 19從瑪他拿前往拿哈列,從拿哈列前往巴末, 20從巴末前往摩押的谷地,從那裡的毗斯迦山頂可以俯視曠野。
擊敗亞摩利王和巴珊王
21以色列人派使者去見亞摩利王西宏,說: 22「請允許我們從貴國經過,我們只走大路,不會踏入田地和葡萄園,也不會喝井裡的水,直到走出貴國的土地。」 23但西宏拒絕了他們的請求,並招聚軍隊到曠野攻擊他們。兩軍在雅雜交鋒。 24以色列人殺了西宏,佔領了他的土地——從亞嫩河到雅博河,遠至防守嚴密的亞捫人邊界。 25以色列人攻佔了亞摩利人的所有城邑,包括希實本及其周圍的村莊,住在其中。 26希實本是亞摩利王西宏的都城。西宏曾與摩押的先王交戰,佔領了他所有的領土,遠至亞嫩河。 27因此有人作詩說:
「來希實本吧!
重建西宏的城。
28希實本烈焰熊熊,
西宏的城火光沖天,
燒毀摩押的亞珥,
吞噬亞嫩河的高崗。
29摩押啊,你大禍臨頭了!
拜基抹神明的人啊,
你們要滅亡了!
基抹任由自己的兒子逃亡、
女兒被亞摩利王西宏擄走。
30但我們擊潰了亞摩利人,
從希實本一直到底本都被摧毀,
從挪法到米底巴都淪為廢墟。」
31於是,以色列人住在亞摩利境內。 32摩西派人去雅謝打探,然後出兵攻佔了雅謝及其周圍的村莊,趕走那裡的亞摩利人。 33以色列人回師前往巴珊,巴珊王噩率全軍出動,在以得來迎戰以色列人。 34耶和華對摩西說:「不要怕他,因為我已把他及其眾民和土地交在你手中。你要像從前對付希實本的亞摩利王西宏一樣對付他。」 35於是,以色列人殺了噩及其兒子和人民,一個不留,並奪取了他的國土。
กษัตริย์แห่งอาราดพ่ายแพ้
1เมื่อกษัตริย์แห่งอาราดชาวคานาอันผู้อาศัยอยู่ในเนเกบได้ยินข่าวว่าอิสราเอลเคลื่อนเข้ามาตามเส้นทางสู่อาธาริม เขาก็มาโจมตีอิสราเอลและจับบางคนไปเป็นเชลย 2อิสราเอลจึงถวายปฏิญาณต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “หากพระองค์ทรงช่วยให้พวกเรารบชนะคนเหล่านี้ พวกเราจะทำลายล้าง21:2 คำนี้ในภาษาฮีบรูหมายถึงสิ่งของหรือบุคคลที่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วไม่อาจเรียกคืนได้ มักจะต้องทำลายให้หมดสิ้นไป เช่นเดียวกับข้อ 3เมืองต่างๆ ของพวกเขาให้ราบเป็นหน้ากลอง” 3องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสดับฟังคำทูลขอของอิสราเอล และทรงมอบชาวคานาอันไว้ในมือของพวกเขา พวกเขาทำลายล้างคนเหล่านั้นกับเมืองต่างๆ จนหมดสิ้น ที่แห่งนั้นจึงได้ชื่อว่า โฮรมาห์21:3 แปลว่า พินาศย่อยยับ
งูทองสัมฤทธิ์
4พวกเขาเดินทางจากภูเขาโฮร์ไปตามทางที่จะไปทะเลแดงเพื่ออ้อมดินแดนเอโดม แต่ประชากรยิ่งรู้สึกท้อแท้มากขึ้น 5พากันบ่นว่าพระเจ้าและโมเสสว่า “ทำไมท่านถึงได้พาเราออกจากอียิปต์มาตายในถิ่นกันดารนี้? ไม่มีขนมปัง! ไม่มีน้ำ! เราเกลียดมานาที่แสนจะน่าเบื่อ!”
6แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงส่งงูพิษมาในหมู่พวกเขา ชนอิสราเอลหลายคนถูกงูกัดตาย 7ประชากรจึงมาหาโมเสสและร้องว่า “พวกข้าพเจ้าได้ทำบาปที่บ่นว่าองค์พระผู้เป็นเจ้ากับบ่นว่าท่าน โปรดอธิษฐานทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าให้นำงูออกไปเถิด” ดังนั้นโมเสสจึงอธิษฐานเผื่อประชากร
8องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงทำงูตัวหนึ่งติดไว้ที่ยอดเสา ผู้ใดถูกงูกัด จงมองดูงูนั้นแล้วจะรอดชีวิต” 9โมเสสจึงทำงูจากทองสัมฤทธิ์ติดไว้ที่ยอดเสา และเมื่อผู้ที่ถูกงูกัดมองดูงูทองสัมฤทธิ์นั้นก็มีชีวิตอยู่
เดินทางไปโมอับ
10ชนอิสราเอลออกเดินทางมาตั้งค่ายอยู่ที่โอโบท 11แล้วเดินทางต่อมายังอิเยอาบาริมในถิ่นกันดารตรงข้ามโมอับด้านตะวันออก 12พวกเขาเดินทางต่อจากที่นั่น และมาตั้งค่ายพักที่หุบเขาเศเรด 13แล้วเคลื่อนมาตั้งค่ายที่ริมแม่น้ำอารโนนในถิ่นกันดาร ซึ่งต่อเข้าไปในเขตแดนของชาวอาโมไรต์ แม่น้ำอารโนนเป็นเส้นพรมแดนระหว่างโมอับกับอาโมไรต์ 14ด้วยเหตุนี้ในหนังสือสงครามขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงระบุว่า
“…วาเฮบในเมืองสุฟาห์21:14 ในภาษาฮีบรูวลีนี้มีความหมายไม่ชัดเจนและลำห้วย
อารโนน 15และลาดเขาของลำห้วย
ซึ่งนำไปสู่ที่ตั้งของเมืองอาร์
เลียบไปตามเขตแดนของโมอับ”
16จากที่นั่นอิสราเอลเดินทางต่อมายังเบเออร์ซึ่งเป็นบ่อน้ำที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงเรียกชุมนุมประชากร เราจะให้น้ำแก่พวกเขา”
17อิสราเอลจึงขับร้องเพลงนี้ว่า
“บ่อน้ำเอ๋ย จงให้น้ำพุ่งขึ้นมาเถิด
ให้เราขับขานลำนำน้ำ
18บ่อซึ่งบรรดาผู้นำได้ขุดขึ้น
ฝีมือเจาะของเหล่าเจ้านาย
ด้วยคทาและไม้เท้าของท่านเหล่านั้น”
แล้วพวกเขาก็ออกจากถิ่นกันดารเดินทางไปมัทธานาห์ 19ผ่านมัทธานาห์ นาหะลีเอลและบาโมท 20จนมาถึงหุบเขาในโมอับ มียอดเขาปิสกาห์ซึ่งมองลงมาเห็นถิ่นกันดาร
พิชิตกษัตริย์สิโหนและโอก
21อิสราเอลส่งทูตเข้าพบกษัตริย์สิโหนของชาวอาโมไรต์เพื่อแจ้งว่า
22“โปรดอนุญาตให้เราผ่านแดน เราจะไม่ออกนอกทางหลวงจนกว่าจะผ่านดินแดนของท่านไปแล้ว จะไม่รุกล้ำที่นาหรือสวนองุ่นของท่าน จะไม่ดื่มน้ำจากบ่อของท่าน”
23แต่สิโหนไม่ยอมให้อิสราเอลผ่านแดน ทั้งยังยกทัพทั้งหมดมาสู้กับอิสราเอลในถิ่นกันดารโดยรบกันที่ยาฮาส 24อิสราเอลจึงสังหารสิโหนและครอบครองดินแดนของเขา ตั้งแต่แม่น้ำอารโนนจดแม่น้ำยับบอก ไปประชิดพรมแดนของพวกอัมโมน เนื่องจากชายแดนของพวกเขามีแนวป้องกันเข้มแข็ง 25อิสราเอลได้ยึดครองเมืองทั้งหมดของชาวอาโมไรต์ รวมทั้งเฮชโบนและถิ่นที่อาศัยโดยรอบ 26เฮชโบนเป็นนครของสิโหนกษัตริย์ของชาวอาโมไรต์ ซึ่งได้รบกับกษัตริย์ของชนโมอับคนก่อน และยึดครองดินแดนทั้งหมดของเขามาจนจดแม่น้ำอารโนน
27ด้วยเหตุนี้เหล่ากวีจึงขับขานว่า
“เชิญมาเฮชโบน และสร้างมันขึ้นใหม่
มากู้นครของสิโหนเถิด
28“ไฟออกมาจากเฮชโบน
เปลวไฟกล้าจากนครแห่งสิโหน
เผาผลาญเมืองอาร์แห่งโมอับ
พลเมืองของที่สูงแห่งอารโนน
29วิบัติแก่เจ้า โมอับเอ๋ย!
เจ้าถูกทำลายแล้ว ประชากรของพระเคโมชเอ๋ย!
เคโมชปล่อยให้บรรดาบุตรชายของตนต้องลี้ภัย
และบุตรสาวของตนต้องตกเป็นเชลย
เป็นเชลยของสิโหนกษัตริย์แห่งชาวอาโมไรต์
30“แต่เราได้โค่นล้มพวกเขา
เฮชโบนถูกทำลายจนถึงดีโบน
เราล้มล้างพวกเขาไปไกลถึงโนฟาห์
ซึ่งขยายไปจนจดเมเดบา”
31ดังนั้นอิสราเอลจึงตั้งถิ่นฐานในดินแดนของชาวอาโมไรต์
32หลังจากโมเสสได้ส่งคนไปสำรวจเมืองยาเซอร์ ชนอิสราเอลก็ยึดถิ่นฐานโดยรอบได้ และขับไล่ชาวอาโมไรต์ซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่นออกไป 33แล้วพวกเขาวกไปตามเส้นทางสู่บาชาน และกษัตริย์โอกแห่งบาชานยกทัพมาเผชิญหน้ากันที่เอเดรอี
34องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “อย่ากลัวเขาเลย เพราะเราได้มอบเขาและกองทัพทั้งหมดตลอดจนดินแดนของเขาให้เจ้าแล้ว จงพิชิตเขาเหมือนที่ได้พิชิตสิโหนกษัตริย์ชาวอาโมไรต์ผู้ครองเฮชโบน”
35อิสราเอลก็สังหารโอก บุตรหลาน และกองทัพทั้งหมดของเขา ไม่มีผู้รอดชีวิตแม้สักคนเดียว แล้วอิสราเอลก็เข้าครอบครองดินแดนนั้น