大衛統計人口
1撒旦為了攻擊以色列，就挑動大衛統計以色列人的數目。 2大衛對約押和其他軍中的首領說：「你們要走遍以色列，從別示巴一直到但，統計以色列的人口，然後回來稟告我，我好知道他們的數目。」 3約押說：「願耶和華使祂子民的人數比現在增加百倍。但我主我王啊，他們不都是你的僕人嗎？我主為什麼要這樣做，使以色列人陷於罪中呢？」 4但大衛不聽約押的規勸。約押只好出去，走遍以色列，然後回到耶路撒冷， 5將人數呈報大衛：全以色列有一百一十萬刀兵，猶大有四十七萬。 6約押沒有把利未人和便雅憫人算在其中，因為他厭惡王的這個命令。 7上帝也不喜悅這事，便降災給以色列人。 8大衛對上帝說：「我做這事犯了大罪。求你赦免僕人的罪，我做了極其愚昧的事。」 9耶和華對大衛的先見迦得說： 10「你去告訴大衛，我有三樣災禍，他可以選擇讓我降哪一樣給他。」
11迦得就來見大衛，把耶和華的話告訴他，說：「你可以任選一樣， 12或三年的饑荒，或被敵人追殺三個月，或國中遭三天的瘟疫，讓耶和華的天使在以色列全境施行毀滅。請你考慮好後告訴我，我好回覆那差我來的。」 13大衛說：「我實在為難！不過我寧願落在耶和華的手中，也不願落在人的手中，因為耶和華有無限的憐憫。」
14於是，耶和華在以色列降下瘟疫，有七萬人死亡。 15上帝差遣天使去毀滅耶路撒冷。天使正要毀滅的時候，耶和華見了就心生憐憫，對施行毀滅的天使說：「夠了，住手吧！」當時，耶和華的天使正站在耶布斯人阿珥楠的麥場上。 16大衛舉目看見耶和華的天使站在天地之間，手握著已出鞘的刀，指向耶路撒冷。大衛和眾長老都身披麻衣，臉伏於地。 17大衛對上帝說：「吩咐統計人民數目的不是我嗎？是我犯了罪，做了惡事，這些百姓有什麼過錯呢？我的上帝耶和華啊，願你的手懲罰我和我的家族，不要把瘟疫降在你的子民身上。」
18耶和華的天使吩咐迦得去告訴大衛在耶布斯人阿珥楠的麥場上為耶和華建一座祭壇。 19大衛照耶和華藉迦得所說的話去了麥場。 20那時，阿珥楠正在打麥子，他轉身看見了天使，跟他在一起的四個兒子都躲了起來。 21阿珥楠看見大衛來了，就從麥場出來，俯伏叩拜大衛。 22大衛對他說：「請你將這塊麥場賣給我，我要在這裡為耶和華築一座祭壇，好止住民間的瘟疫。你全價賣給我吧。」 23阿珥楠說：「我主我王只管用我的麥場！我願獻出牛作燔祭，打麥的器具作柴，麥子作素祭，我願獻出這一切。」
24大衛王說：「不可，我一定要付你全價，我不能拿你的東西獻給耶和華，不能把白白得來的獻作燔祭。」 25於是，大衛就用七公斤金子買了阿珥楠的麥場。 26大衛在那裡為耶和華建了一座壇，獻上燔祭和平安祭，並求告耶和華。耶和華垂聽了他的禱告，從天上降火在祭壇上， 27又命令天使收刀入鞘。
28大衛見耶和華在耶布斯人阿珥楠的麥場上應允了他的禱告，就在那裡獻祭。 29那時候，摩西在曠野為耶和華所造的聖幕和燔祭壇都在基遍的高地。 30但大衛因為懼怕耶和華天使的刀，不敢去那裡求問上帝。
ดาวิดทรงนับไพร่พล
(2ซมอ.24:1-25)
1ซาตานลุกขึ้นเล่นงานอิสราเอล และดลใจให้ดาวิดทำสำมะโนไพร่พลอิสราเอล 2ดาวิดจึงตรัสกับโยอาบและเหล่าแม่ทัพนายกองว่า “จงไปนับไพร่พลอิสราเอลจากเมืองเบเออร์เชบาจดเมืองดานแล้วกลับมารายงาน เพื่อเราจะรู้ว่ามีคนอยู่เท่าไร”
3โยอาบทูลทัดทานว่า “ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเพิ่มพูนกำลังพลของพระองค์ร้อยเท่า ทั้งหมดก็เป็นคนของฝ่าพระบาทไม่ใช่หรือ? เหตุใดจึงทรงประสงค์ให้ทำเช่นนี้? ควรหรือที่จะนำความผิดมาสู่อิสราเอล?”
4แต่คำบัญชาของกษัตริย์ย่อมมีอำนาจเหนือโยอาบ โยอาบจึงเดินทางไปทั่วดินแดนอิสราเอลแล้วกลับมายังกรุงเยรูซาเล็ม 5โยอาบทูลรายงานดาวิดว่าจำนวนคนที่ออกรบได้ทั่วทั้งอิสราเอลมี 1,100,000 คน และ 470,000 คนในยูดาห์
6แต่โยอาบไม่ได้รวมจำนวนคนเลวีและเบนยามิน เพราะเขารู้สึกว่าคำบัญชานี้น่ารังเกียจ 7คำบัญชานี้ก็เป็นสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรของพระเจ้าด้วย ดังนั้นพระองค์จึงทรงลงโทษอิสราเอล
8ดาวิดกราบทูลพระเจ้าว่า “สิ่งที่ข้าพระองค์ทำนั้นบาปมาก บัดนี้ขอทรงโปรดยกโทษความผิดของผู้รับใช้ของพระองค์ ข้าพระองค์ได้ทำสิ่งที่โง่เขลามาก”
9องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับกาดผู้ทำนายของดาวิดว่า 10“จงไปบอกดาวิดว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า เรามีข้อเสนอสามประการ ให้เจ้าเลือกอย่างหนึ่งแล้วเราจะจัดการกับเจ้าตามนั้น’ ”
11กาดจึงเข้าเฝ้าและทูลดาวิดว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า ‘จงเลือกเอา 12ระหว่างการกันดารอาหารสามปี หรือถูกดาบของศัตรูของเจ้าล้างผลาญสามเดือน21:12 ฉบับ LXX. และ Vulg. ว่าเตลิดหนีจากการไล่ล่าฆ่าฟันของศัตรูสามเดือน(ดู2ซมอ.24:13) หรือถูกลงโทษด้วยดาบขององค์พระผู้เป็นเจ้าสามวันคือ โรคระบาดร้ายแรงซึ่งทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะนำหายนะมาสู่อิสราเอลทุกหย่อมหญ้า’ ดังนั้นขอทรงแจ้งคำตอบเพื่อข้าพระบาทจะนำไปทูลพระองค์ผู้ทรงใช้ข้าพระบาทมา”
13ดาวิดตรัสตอบกาดว่า “เราลำบากใจมาก แต่ขอตกอยู่ในอุ้งพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าดีกว่าตกอยู่ในเงื้อมมือของมนุษย์ เพราะพระเมตตาคุณของพระองค์ใหญ่หลวงนัก”
14ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้เกิดโรคระบาดในอิสราเอล เป็นผลให้มีคนล้มตายเจ็ดหมื่นคน 15ในช่วงโรคระบาด พระเจ้าทรงใช้ทูตสวรรค์องค์หนึ่งมาทำลายล้างกรุงเยรูซาเล็ม แต่ขณะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทอดพระเนตรแล้วทรงทุกข์พระทัยเนื่องด้วยภัยพิบัตินั้น จึงตรัสแก่ทูตผู้ทำลายว่า “พอแล้ว! ยั้งมือเถิด” ขณะนั้นทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังยืนอยู่ที่ลานนวดข้าวของอาราวนาห์21:15 ภาษาฮีบรูว่าโอรนันเป็นอีกรูปหนึ่งของอาราวนาห์เช่นเดียวกับข้อ 18-28ชาวเยบุส
16เมื่อดาวิดทอดพระเนตรเห็นทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้ายืนอยู่ระหว่างฟ้าสวรรค์กับแผ่นดินโลก และถือดาบอยู่เหนือกรุงเยรูซาเล็ม ดาวิดกับบรรดาผู้อาวุโสซึ่งสวมผ้ากระสอบอยู่จึงหมอบกราบซบหน้าลงกับพื้น
17ดาวิดกราบทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์ไม่ใช่หรือที่สั่งให้นับจำนวนไพร่พล ข้าพระองค์คือผู้ที่ทำผิดทำบาป ประชากรเหล่านี้เป็นแต่เพียงฝูงแกะ พวกเขาทำผิดอันใดเล่า? ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงลงโทษข้าพระองค์กับครอบครัวเท่านั้นเถิด แต่อย่าให้ภัยพิบัตินี้ยังคงอยู่กับประชากรของพระองค์เลย”
18ทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงสั่งกาดให้ไปแจ้งดาวิดให้ขึ้นไปสร้างแท่นบูชาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าที่ลานนวดข้าวของอาราวนาห์ชาวเยบุส 19ดาวิดจึงไปปฏิบัติตามพระดำรัสซึ่งกาดได้กล่าวไว้ในพระนามของพระยาห์เวห์
20ขณะอาราวนาห์กำลังนวดข้าวสาลีอยู่ เขาเหลียวมาเห็นทูตสวรรค์ บุตรชายสี่คนของเขาที่อยู่ด้วยก็วิ่งหนีไปซ่อนตัว 21แล้วอาราวนาห์เห็นดาวิดเดินเข้ามาหา จึงวิ่งจากลานนวดข้าวมากราบซบหน้าลงถึงดินต่อหน้าดาวิด
22ดาวิดตรัสกับอาราวนาห์ว่า “เราขอซื้อลานนวดข้าวแห่งนี้จากเจ้าเต็มราคา แล้วเราจะสร้างแท่นบูชาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์จะได้ทรงระงับโรคระบาดครั้งนี้”
23อาราวนาห์ทูลดาวิดว่า “ข้าแต่องค์กษัตริย์ ขอฝ่าพระบาททรงรับไปเถิด จะใช้ทำสิ่งใดก็ตามแต่จะโปรด ขอทรงรับวัวไปเป็นเครื่องเผาบูชา เลื่อนนวดข้าวสามารถใช้เป็นฟืน และข้าวสาลีสำหรับเป็นเครื่องธัญบูชา ข้าพระบาทขอถวายทั้งหมดนี้”
24แต่กษัตริย์ดาวิดตรัสตอบอาราวนาห์ว่า “เรายืนยันที่จะซื้อเต็มราคา เราไม่อาจรับสิ่งที่เป็นของเจ้าไปถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า หรือจะถวายเครื่องเผาบูชาโดยไม่ลงทุนอะไรเลย”
25ดาวิดจึงทรงจ่ายทองคำหนักประมาณ 7 กิโลกรัม21:25 ภาษาฮีบรูว่า600 เชเขล ให้แก่อาราวนาห์เป็นค่าที่ดิน 26แล้วดาวิดสร้างแท่นบูชาขึ้นที่นั่นถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า และถวายเครื่องเผาบูชากับเครื่องสันติบูชาด้วย ดาวิดร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตอบโดยให้ไฟจากฟ้าสวรรค์มาเผาเครื่องบูชาบนแท่นนั้น
27แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาให้ทูตองค์นั้นเก็บดาบเข้าฝัก 28เมื่อดาวิดเห็นว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตอบคำวิงวอนที่ลานนวดข้าวของอาราวนาห์ชาวเยบุส ก็ทรงถวายเครื่องบูชาที่นั่นอีก 29พลับพลาขององค์พระผู้เป็นเจ้าและแท่นบูชาซึ่งโมเสสได้สร้างขึ้นในถิ่นกันดารยังคงอยู่บนสถานบูชาบนที่สูงในกิเบโอน 30แต่ดาวิดไม่สามารถเสด็จไปทูลถามพระเจ้าที่นั่น เพราะกลัวดาบของทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้า
