保羅在帖撒羅尼迦的工作
1弟兄姊妹，你們自己知道，我們那次探望你們並沒有白費。 2你們也知道，我們之前在腓立比遭受了迫害和凌辱，遇到強烈的反對，但仍然靠著我們的上帝放膽向你們傳揚祂的福音。 3我們的勸勉並非出於謬誤、不良動機或詭詐。 4我們得到了上帝的認可，受委派傳福音。我們不是要取悅人，而是要取悅鑒察我們內心的上帝。
5你們知道，我們沒有花言巧語奉承人，也沒有心存貪念，上帝可以為我們作證。 6我們不求得到你們或其他任何人的讚揚。 7身為基督的使徒，我們理當受到你們的尊重，然而我們像母親撫育嬰兒一樣溫柔地對待你們。 8我們深愛你們，對你們有深厚的感情，不僅樂意把上帝的福音傳給你們，甚至把生命給你們也在所不惜。
9弟兄姊妹，你們一定記得我們的勞苦和艱難。我們一面向你們傳福音，一面晝夜辛勤工作，免得成為你們任何人的負擔。 10我們怎樣以聖潔、公義、純全的方式對待你們眾信徒，你們自己可以作證，上帝也可以作證。 11你們也知道，我們對待你們就像父親對待自己的孩子一樣。 12我們安慰你們，勸勉你們，督促你們，好叫你們行事為人對得起上帝，祂呼召你們進入祂的國、享受祂的榮耀。
13我們不住地感謝上帝，因為你們從我們這裡聽了上帝的道後就接受了，確信這不是人的道理，而是上帝的道。這道正在你們信的人心裡發揮作用。
14弟兄姊妹，你們的遭遇和猶太地區基督耶穌的眾教會的遭遇一樣。你們受到了自己同胞的迫害，他們也受到了猶太人的迫害。 15這些猶太人殺死了主耶穌和眾先知，又迫害我們。他們不但冒犯上帝，還與所有的人為敵， 16阻止我們傳福音給外族人，唯恐他們得救。這些人惡貫滿盈，上帝的烈怒終於臨到了他們頭上。
保羅渴望去帖撒羅尼迦
17弟兄姊妹，我們暫時與你們分離，心靈卻與你們在一起。我們非常渴望見到你們。 18我們想去你們那裡，我保羅也一次又一次地想去，只是遭到撒旦的攔阻。 19我們主耶穌再來的時候，我們在祂面前的盼望、喜樂和可誇耀的冠冕是什麼呢？不就是你們嗎？ 20因為你們是我們的榮耀和喜樂。
Służba Pawła w Tesalonice
1Przyjaciele, dobrze wiecie, że nasza wizyta u was nie poszła na marne. 2Chociaż wcześniej, w Filippi, prześladowano nas i poniżano, to dzięki Bogu nie zabrakło nam odwagi, aby i wam, mimo wielu sprzeciwów, przedstawić dobrą nowinę. 3Zapewniam was, że czyniąc to, nie próbowaliśmy was oszukać i nie kierowaliśmy się jakimiś nieczystymi pobudkami. Nie planowaliśmy też żadnego podstępu.
4Bóg, powierzając nam misję głoszenia dobrej nowiny, uznał nas za godnych tego zadania. Nie zależy nam więc na popularności wśród ludzi, ale na uznaniu ze strony Tego, który zna najskrytsze myśli każdego człowieka. 5Sami dobrze wiecie, że nigdy nie zabiegaliśmy o czyjeś poparcie i nie byliśmy zachłanni. Bóg jest tego świadkiem. 6Nie zabiegaliśmy o ludzkie uznanie—ani u was, ani u nikogo innego. 7Chociaż jako apostołowie Chrystusa moglibyśmy żądać od was szacunku i pomocy, byliśmy dla was raczej jak matka opiekująca się dziećmi. 8Staliście się nam tak bliscy, że byliśmy gotowi nie tylko przekazać wam Bożą dobrą nowinę, ale nawet oddać za was własne życie—tak bardzo was pokochaliśmy. 9Przyjaciele, dobrze wiecie, jak ciężko i w pocie czoła pracowaliśmy. Dniem i nocą zarabialiśmy na własne utrzymanie, aby—głosząc dobrą nowinę—nie być dla was finansowym obciążeniem.
10Zarówno wy, jak i sam Bóg, byliście świadkami tego, jak bezinteresownie, uczciwie i nienagannie postępowaliśmy będąc wśród was, wierzących Panu. 11Przecież wiecie, że każdego z was podnosiliśmy na duchu i pocieszaliśmy—jak ojciec własne dzieci. 12Gorąco też zachęcaliśmy was do życia w sposób podobający się Bogu—On zaprosił was przecież do swojego królestwa i chwały! 13Dlatego nieustannie dziękujemy Bogu za to, że nasze przesłanie przyjęliście nie jako zwykłą informację, ale jako prawdziwe słowa Boga, które teraz działają w waszym życiu. 14Przyjaciele, poszliście w ślady wierzących z kościołów Jezusa Chrystusa w Judei. Podobnie jak oni, byliście bowiem prześladowani przez własnych rodaków. 15Ich rodacy, Żydzi, dawniej zabijali proroków; oni również zamordowali naszego Pana, Jezusa, a teraz prześladują także nas. To, co czynią, nie podoba się ani Bogu, ani ludziom. 16Oni to usiłują przeszkodzić nam w głoszeniu poganom dobrej nowiny o zbawieniu. W ten sposób coraz dalej posuwają się w swoich grzechach, ale teraz nadszedł już czas, w którym Bóg okaże im swój gniew.
Paweł pragnie zobaczyć Tesaloniczan
17Przyjaciele, ten krótki czas rozstania wzbudził w nas jeszcze większe pragnienie ponownego spotkania z wami—choć sercem ciągle jesteśmy z wami. 18Postanowiliśmy więc odwiedzić was. Ja, Paweł, wybierałem się do was już dwa razy, ale za każdym razem przeszkodził mi w tym szatan. 19Gdy nasz Pan, Jezus Chrystus, ponownie powróci na ziemię, kto inny będzie naszym powodem do dumy i radości, jeśli nie wy? Kto inny daje nam teraz tyle nadziei i radości? 20To wy jesteście naszą dumą i radością.
