巴比倫的下場
1之後，我看見另一位執掌大權的天使從天降下，他的榮光照亮了大地。 2他用強有力的聲音喊著說：
「巴比倫大城倒塌了！倒塌了！
她成了鬼魔的住處、
各樣污鬼的監獄和一切可憎的不潔鳥獸的牢籠！
3因為列國都被她荒淫的烈酒灌醉了。
地上的君王曾經與她通姦，
地上的商人也因她窮奢極侈的生活而發了財。」
4我聽見天上又有一個聲音說：
「我的子民啊，離開那城，
以免沾染她的罪惡，
受她所受的災禍。
5因為她已經罪惡滔天，
上帝沒有忘記她一切的不義。
6她怎樣待人，
你們也要怎樣待她，
要按她所做的加倍地報應她，
用她調酒的杯加倍地調給她喝。
7她過去怎樣自炫自耀、
奢華荒淫，
現在也要讓她怎樣痛苦哀傷。
因為她心裡說，
『我貴為女王，不是寡婦，
絕不會經歷哀傷。』
8所以在一天之內，
她的災禍，就是死亡、
哀傷和饑荒要同時臨到她身上。
她要被火燒盡，
因為審判她的主上帝能力偉大。
9「那些曾與她通姦享樂的君王目睹焚燒她的煙，必為她哭泣哀號。 10他們對她所受的災禍充滿恐懼，就遠遠地站著說，
『強大堅固的巴比倫城啊，
真悲慘！真悲慘！
因為審判頃刻間臨到你了。』
11「地上的商人也為她哀傷，因為再也沒有人購買他們的貨物了。 12他們的金、銀、寶石、珍珠、細麻布、紫布、絲綢、朱紅布、各樣香木、象牙器具，貴重木材、銅、鐵、大理石製品， 13以及肉桂、荳蔻、香料、香膏、乳香、酒、油、細麵粉、小麥、牛、羊、馬、車、僕婢和人口都沒有人購買了。 14他們呼喊，『巴比倫啊！你貪愛的美物已離你而去了，一切珍饈百味、奢侈華麗的東西都消失殆盡，無影無蹤。』
15「靠販賣這些貨物給她而致富的商人對她所受的災禍充滿恐懼，就站在遠處為她哀傷哭號， 16說，『身穿紫色和朱紅色的細麻布衣服，以黃金、寶石、珍珠為裝飾的大城啊，真悲慘！真悲慘！ 17因為頃刻間你這一切的繁華都化為烏有了。』所有船主、乘客、水手及靠海為生的人都遠遠地站著， 18看見燒她的煙，就說，『有哪一座城能與她相比呢？』 19他們又把塵土撒在頭上，哀傷哭泣，喊著說，
『這大城啊，真悲慘！真悲慘！
所有經營航運的都因她的奢華而發了財，
可是頃刻間她卻淪為廢墟了！』
20上天啊，
眾聖徒、眾使徒和眾先知啊，
為她的下場歡樂吧！
因為上帝已經向她施行報應，
為你們伸冤了。」
21這時，有一位大力天使舉起一塊像大磨石的石頭扔進海裡，說：
「巴比倫大城也必這樣被用力扔下去，
消失得無影無蹤。
22在你那裡，
再也聽不見彈琴作樂、
鳴笛吹號的聲音了，
再也找不到能工巧匠了，
再也聽不到推磨的聲音了，
23再也看不到閃耀的燈光了，
再也聽不見新婚夫婦的歡笑聲了。
因為你的商人曾經趾高氣揚，
你的邪術曾經迷惑萬國，
24你的城牆內流滿了眾先知、
眾聖徒和地上一切被殺之人的血。」
บาบิโลนล่ม
1หลังจากนั้นข้าพเจ้าเห็นทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่งลงมาจากสวรรค์ ทูตนี้มีอำนาจยิ่งใหญ่และรัศมีของท่านทำให้โลกสว่างไสว 2ท่านประกาศด้วยเสียงกึกก้องว่า
“ล่มแล้ว! บาบิโลนมหานครได้ล่มสลายแล้ว!
นครนี้ได้กลายเป็นเรือนปีศาจ
และเป็นที่สิงสู่ของวิญญาณชั่ว18:2 ภาษากรีกว่าโสโครก
เป็นที่สิงสู่ของนกทุกชนิดที่เป็นมลทินและน่าชิงชัง
3เพราะมวลประชาชาติได้ดื่มเหล้าองุ่นแห่งการล่วงประเวณีของมัน
ซึ่งทำให้คลุ้มคลั่งไป
บรรดากษัตริย์ของโลกร่วมประเวณีกับมัน
และพ่อค้าทั้งหลายของโลกร่ำรวยขึ้นด้วยความฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือยของมัน”
4แล้วข้าพเจ้าได้ยินอีกเสียงหนึ่งดังมาจากสวรรค์ ว่า
“ประชากรของเราเอ๋ย ออกมาจากนครนั้นเถิด
เพื่อเจ้าจะได้ไม่มีส่วนร่วมในบาปผิดของมัน
เพื่อเจ้าจะได้ไม่ต้องรับภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นกับมัน
5เพราะบาปของนครนั้นกองสูงขึ้นถึงสวรรค์แล้ว
พระเจ้าทรงจดจำความผิดอันชั่วร้ายของมันได้
6จงคืนให้แก่มันเหมือนกับที่มันได้ให้ผู้อื่น
จงคืนสนองมันสองเท่าของสิ่งที่มันได้ทำ
จงผสมเหล้าให้แรงเป็นสองเท่าของถ้วยที่มันให้คนอื่น
7มันฟุ้งเฟ้อบำรุงบำเรอตัวเองเท่าใด
จงให้ทุกข์โศกความทรมานแก่มันเท่านั้น
มันลำพองใจว่า
‘ข้านั่งบัลลังก์เป็นราชินี ข้าไม่ใช่หญิงม่าย
ข้าจะไม่มีวันทุกข์โศก’
8ฉะนั้นภายในวันเดียวภัยพิบัติต่างๆ จะจู่โจมนครนั้น
คือความตาย ความทุกข์โศก และความอดอยาก
มันจะถูกไฟเผาวอดวาย
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงพิพากษามันนั้นทรงฤทธิ์
9“เมื่อบรรดากษัตริย์ของโลกที่ร่วมประเวณีและร่วมฟุ้งเฟ้อกับนครนั้นเห็นควันไฟที่เผามัน พวกเขาจะร่ำไห้และไว้อาลัยให้นครนั้น 10พวกเขากลัวภัยแห่งความทุกข์ทรมานของมันจึงยืนอยู่ห่างๆ และร้องว่า
“ ‘วิบัติ! วิบัติแล้ว โอ มหานคร
โอ บาบิโลน นครซึ่งเรืองอำนาจ!
เพียงชั่วโมงเดียวความพินาศย่อยยับก็มาถึงเจ้า!’
11“พ่อค้าทั้งหลายของโลกจะร่ำไห้ไว้อาลัยนครนั้นเพราะไม่มีใครซื้อสินค้าของเขาอีกแล้ว 12คือทองคำ เงิน เพชรพลอยและไข่มุก ผ้าลินินเนื้อดี ผ้าสีม่วง ผ้าไหมและผ้าสีแดงเข้ม ไม้หอมทุกชนิดและผลิตภัณฑ์ต่างๆ จากงาช้าง ไม้ราคาแพง ทองสัมฤทธิ์ เหล็กและหินอ่อน 13สินค้าอื่นๆ คืออบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมันมะกอก แป้งละเอียด ข้าวสาลี วัว แกะ ม้า รถม้า ร่างกายและวิญญาณมนุษย์
14“เขาทั้งหลายจะกล่าวว่า ‘ผลที่เจ้าใฝ่หาได้พ้นมือเจ้าไปแล้ว ทรัพย์สมบัติและความหรูหราทั้งปวงของเจ้าได้สูญสิ้นไปแล้ว มันไม่มีวันฟื้นตัวขึ้นมาอีกแล้ว’ 15บรรดาพ่อค้าที่ร่ำรวยจากการขายสินค้าให้นครนั้นจะยืนอยู่ห่างๆ เพราะกลัวภัยแห่งความทุกข์ทรมานของมัน พวกเขาจะร่ำไห้ไว้อาลัย 16และร้องว่า
“ ‘วิบัติ! วิบัติแล้ว โอ มหานคร
เจ้านุ่งห่มผ้าลินินเนื้อดี ผ้าสีม่วง และผ้าสีแดงเข้ม
แพรวพราวด้วยทองคำ เพชรพลอย และไข่มุก
17เพียงชั่วโมงเดียวทรัพย์สมบัติอลังการทั้งหลายก็ได้ถูกทำลายย่อยยับไป!’
“นายเรือทุกคน ผู้โดยสาร ลูกเรือ และคนทั้งปวงที่หาเลี้ยงชีพจากทะเลจะยืนอยู่ห่างๆ 18เมื่อเห็นควันที่เผานครนั้นพวกเขาจะร้องว่า ‘เคยมีนครไหนบ้างที่เหมือนนครยิ่งใหญ่นี้?’ 19พวกเขาจะโปรยผงคลีใส่ศีรษะของตน ร่ำไห้คร่ำครวญ และร้องว่า
“ ‘วิบัติ! วิบัติแล้ว โอ มหานคร
ที่นี่ทำให้ทุกคนผู้มีเรือเดินทะเล
ร่ำรวยด้วยความมั่งคั่งของมัน
เพียงชั่วโมงเดียวมันก็ถูกทำลายย่อยยับไป!’
20“สวรรค์เอ๋ย จงชื่นชมยินดีเนื่องด้วยนครนี้!
ประชากรของพระเจ้า อัครทูต และผู้เผยพระวจนะทั้งหลาย
จงเปรมปรีดิ์เถิด! พระเจ้าทรงพิพากษา
ลงโทษนครนี้ให้ท่านแล้ว”
21จากนั้นทูตสวรรค์ผู้ทรงฤทธิ์องค์หนึ่งยกหินก้อนขนาดเท่าหินโม่ใหญ่ทุ่มลงในทะเลแล้วกล่าวว่า
“บาบิโลนมหานครจะถูกทุ่มลง
ด้วยความรุนแรงเช่นนี้แหละ
จะไม่มีใครพบเห็นมันอีกเลย
22จะไม่มีใครได้ยินเสียงดนตรีจากนักพิณและ
นักดนตรี คนเป่าขลุ่ยและคนเป่าแตรในนครนี้อีกเลย
จะไม่พบช่างสาขาใดๆ
ในนครนี้อีกแล้ว
จะไม่มีเสียงโม่แป้งให้ได้ยิน
ในนครนี้อีกต่อไป
23จะไม่มีแสงตะเกียง
ในนครนี้อีกแล้ว
จะไม่ได้ยินเสียงของบ่าวสาว
ในนครนี้อีกต่อไป
สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะพ่อค้าทั้งหลายของเจ้าได้เป็นผู้ยิ่งใหญ่ของโลก
เจ้าได้ใช้มนต์สะกดมวลประชาชาติให้หลงไป
24ในนครนี้เขาได้พบเลือดของเหล่าผู้เผยพระวจนะและเลือดของประชากรของพระเจ้า
และเลือดของคนทั้งปวงที่ถูกฆ่าบนแผ่นดินโลก”
