1親愛的弟兄姊妹，我們既然有這些應許，就當洗淨自己身體和靈魂一切的污穢，存著敬畏上帝的心追求完全聖潔。
保羅的喜樂
2請你們敞開心懷接納我們。我們沒有虧負過任何人，沒有敗壞過任何人，也沒有佔過任何人的便宜。 3我這樣說，並不是要定你們的罪，因為我曾經說過，我們心裡常惦記你們，甚至願意和你們生死與共。 4我非常信任你們，以你們為榮。我因你們大受激勵，在我們所受的一切患難中，我仍然充滿喜樂。
5我們到馬其頓的時候，身心無法安歇，面臨著重重患難，外有衝突，內有恐懼。 6但安慰沮喪之人的上帝藉著提多的到來激勵了我們。 7我們得到激勵，不但是因為提多來了，也因為看到他從你們那裡得到了激勵。他把你們對我的想念、對我的熱心以及你們的哀痛都告訴了我，這使我更加歡喜。
8我曾為從前寫的那封信令你們憂傷而後悔，但現在不後悔了，因為我知道那封信令你們憂傷只是暫時的。 9現在我很歡喜，當然不是因為你們憂傷而歡喜，而是看見你們因憂傷而悔改了。因為你們這樣憂傷合乎上帝的心意，使你們不致因我們而受到任何損失。 10合乎上帝心意的憂傷會帶來悔改，使人得到救恩，永不後悔，但世俗的憂傷只會帶來死亡。
11你們看，合乎上帝心意的憂傷使你們產生了何等的迫切感啊！你們熱切地辯明自己的立場，對罪憤慨，恐懼顫抖，期盼與我相見，嫉惡如仇，懲處罪惡。你們在各方面已顯明自己在那件事上是清白的。
12因此，雖然我給你們寫過信，但並非為了那犯錯的人或那受害的人而寫的，而是為了讓你們在上帝面前看到自己對我們所存的熱心。 13我們也因此得到了激勵。令我們更歡喜的是提多也很喜樂，因為他的心從你們那裡得到了安慰。 14我若對提多誇獎了你們什麼，也不覺得慚愧，因為我先前向提多誇獎你們的話都證明是真實的，正如我告訴你們的一切都是真實的。 15提多想到你們眾人的順服並怎樣戰戰兢兢地接待他，便更加愛你們了。 16現在，我對你們可以完全放心了，這真令我歡喜。
1Kochani, otrzymaliśmy od Boga tak wspaniałe obietnice! Oczyśćmy się więc ze wszystkiego, co brudzi nasze ciało i ducha. Miejmy respekt dla Boga i prowadźmy święte życie.
Radość Pawła
2Otwórzcie dla nas swoje serca! Przecież nikogo z was nie skrzywdziliśmy, nie oszukaliśmy i nie wykorzystaliśmy. 3Nie mówię tego, aby was obwiniać. Powiedziałem już przecież, że kochamy was na śmierć i życie. 4Bezgranicznie wam ufam i jestem z was bardzo dumny. Pomimo wszystkich cierpień, mam w sercu wielką radość i zachętę.
Smutek, który leczy
5Po przybyciu do Macedonii nie doznaliśmy żadnej ulgi. Wszędzie bowiem czekały na nas kłopoty. Napotykaliśmy różne zewnętrzne przeciwności, a w sercu mieliśmy strach. 6Wtedy Bóg, który pociesza przygnębionych, podniósł nas na duchu, przysyłając Tytusa. 7Zachętą dla nas było już samo jego przybycie, ale prawdziwą radość sprawiła nam wiadomość o tym, jak dobrze się u was czuł. Bardzo ucieszyłem się również słysząc o waszej tęsknocie oraz o tym, jak się o mnie martwicie i troszczycie.
8Teraz nie żałuję więc, że wysłałem wam poprzedni list, który tak was zasmucił. Kiedyś trochę tego żałowałem, bo dobrze wiem, że na pewien czas wywołał w was żal. 9Teraz jednak się z tego cieszę! Nie z samego faktu waszego smutku, ale z tego, że doprowadził was on do opamiętania. Smutek ten nie wyrządził wam bowiem krzywdy, był bowiem zesłany przez Boga. 10Boży smutek sprawia, że ludzie porzucają grzech i dążą do zbawienia—po jakimś czasie nikt się więc nie martwi tym, że został w ten sposób zasmucony. Smutek pochodzący z tego świata jest jednak zupełnie inny, prowadzi bowiem ludzi do rozpaczy i śmierci. 11Zobaczcie, ile dobra przyniósł wam ten Boży smutek—wzbudził w was gorliwość, chęć oczyszczenia się, oburzenie z powodu grzechu, respekt dla Boga, tęsknotę za mną, jeszcze większy zapał oraz pragnienie ukarania tego, który spowodował ostatnie problemy. Zrobiliście też wszystko, aby uporządkować tę sprawę. 12A piszę o tym nie ze względu na tego, który źle postąpił, ani tego, który został skrzywdzony. Piszę po to, aby—stojąc przed obliczem Boga—szczerze wyznać, że wasza postawa jest dowodem prawdziwej troski o nas. 13Sprawiliście nam w ten sposób ogromną radość. A ucieszyliśmy się również z radości Tytusa, który był ogromnie zachęcony waszą postawą. 14Nie musiałem się więc za was wstydzić, przekonał się bowiem, że to, co mu o was powiedziałem, jest zgodne z prawdą. Zawsze mówimy prawdę—tak postępowaliśmy również wobec was. Teraz zaś okazało się, że także jemu przekazaliśmy prawdę na wasz temat. 15Tytus szczerze was pokochał i ze wzruszeniem wspomina wasze posłuszeństwo oraz to, z jakim szacunkiem i przejęciem przyjęliście go. 16Cieszę się, że mogę mieć do was pełne zaufanie!
