懲罰與拯救
1耶和華說：「我向沒有求問我的人顯現，
讓沒有尋找我的人尋見，
對沒有求告我的國家說，
『我在這裡，我在這裡！』
2我整天伸出雙手招呼一群悖逆的百姓，
他們卻任意妄為，
不走正路，
3不斷地當面惹我發怒。
他們在園中獻祭，
在磚臺上燒香，
4坐在墳場裡，
宿在隱秘處。
他們吃豬肉，
用不潔之物做湯，
5還對人說，『站遠點，
別挨近我，因為我比你聖潔！』
我被這些人氣得鼻孔冒煙，
整天怒火難息。
6看啊，這些都記錄在我面前，
我不會再保持緘默，
我要報應他們，
7按他們和他們祖先的罪報應他們。
我必按他們的所作所為報應他們，
因為他們在山上燒香，
在丘陵上褻瀆我。
這是耶和華說的。」
8耶和華說：「人發現一串葡萄尚可釀造新酒時，
一定會說，『不要毀壞它，
裡面還有好葡萄。』
同樣，因我僕人的緣故，
我也不會把他們全部毀滅。
9「我必使雅各的後裔興起，
使猶大人興起，
繼承我的群山。
我揀選的子民必擁有那片土地，
我的僕人必在那裡安居。
10沙崙必成為牧放羊群的草場，
亞割谷必成為牛群休憩的地方，
這些地方必屬於尋求我的人。
11但至於你們這些背棄我、
忘記我的聖山、
擺宴供奉幸運之神、
調酒祭奠命運之神的人，
12我要使你們註定被殺，
喪身刀下。
因為我呼喚你們，你們不回應；
我講話，你們不聆聽。
你們做我視為惡的事，
專行令我不悅的事。」
13所以主耶和華說：
「看啊，我的僕人必有吃有喝，
你們卻要饑渴交加；
我的僕人必歡喜，
你們卻要受羞辱；
14我的僕人必歡喜快樂，
揚聲歌唱，
你們卻要傷心欲絕，
嚎啕大哭。
15我的選民必用你們的名字作咒詛，
主耶和華必殺死你們，
給祂的僕人另起名字。
16因此，在地上求福祉的人都必向信實的上帝祈求，
在地上起誓的人都必憑信實的上帝起誓。
因為過去的苦難已經被遺忘，
從我眼前消失了。
新天新地
17「看啊，我要創造新天新地，
過去的一切都要被遺忘，
從記憶中消失。
18你們要因我創造的一切而永遠歡喜快樂。
看啊，我要創造一個充滿喜樂的耶路撒冷，
其中的居民個個歡欣。
19我必因耶路撒冷而歡喜，
因我的子民而快樂。
城裡再聽不見哭泣和哀號聲。
20再沒有只活幾天便夭折的嬰兒，
也沒有壽數未盡便死的老人，
因為滿了百歲便死的人不過算是青年，
不足百歲便死的人被視為受了咒詛。
21他們要建造房屋，安然居住，
栽種葡萄園，吃園中的果子。
22他們建的房屋再不會被別人居住，
他們種的果實再不會被別人享用。
我的子民必像樹木一樣長壽，
我揀選的人必長享自己親手勞碌的成果。
23他們不會徒勞，
他們的孩子也不會遇到災禍，
因為他們及其子孫是蒙上帝賜福的人。
24他們還沒有求告，
我就已經應允；
他們正要禱告，
我就已經垂聽。
25豺狼和綿羊必一起吃草，
獅子必像牛一樣吃草，
蛇必以塵土為食。
在我的整個聖山上，
牠們都不傷人，不害物。
這是耶和華說的。」
Silot ug Kaluwasan
1Miingon ang Ginoo, “Nagpaila ako sa mga tawo nga wala mangutana bahin kanako. Nagpakita ako niadtong wala mangita kanako. Gipadayag ko ang akong kaugalingon ngadto sa nasod nga wala manawag kanako.
2“Nagsige akog paabot sa akong katawhan nga mga gahig ulo, nga wala mosubay sa hustong dalan, ug nagsunod lang sa ilang gusto. 3Gipalagot nila ako; gipakita gayod nila sa akong atubangan ang ilang walay hunong nga pagsimba sa ilang dios-dios pinaagi sa paghalad diha sa mga hardin ug pagsunog ug insenso sa atop sa ilang mga balay. 4Kon gabii manglingkod sila sa mga lubnganan ug sa mga tagong dapit aron pagsimba sa mga dios-dios sa mga patay. Mokaon pa silag karne sa baboy ug sa uban pang pagkaon nga gidili kanila. 5Moingon sila sa uban, ‘Ayaw pagduol kanako kay tingalig mahugawan mo ako. Mas balaan ako kay kanimo!’ Kining mga tawhana nagapalagot kanunay kanako. Ang akong kasuko kanila sama sa kalayong nagadilaab tibuok adlaw.”
6-7Miingon pa ang Ginoo, “Pamati! Ania na sa akong atubangan ang sinulat ko nga hukom batok sa akong katawhan. Dili ako magpakahilom, hinuon manimalos ako. Panimaslan ko gayod sila. Pabayron ko sila sa tanan nilang mga sala ug sa mga sala sa ilang mga katigulangan. Kay nagsunog man silag insenso ug nagpasipala kanako didto sa mga bukid ug mga bungtod, panimaslan ko sila tugbang sa ilang gipanghimo.” 8Miingon usab ang Ginoo, “Maingon nga ang usa ka daot nga pungpong sa ubas dili ilabay tungod kay may mapuslan pa ang mga ubas diha niini, dili ko usab laglagon ang tanan kong katawhan; luwason ko ang mga nagaalagad kanako. 9May ibilin akong buhi sa mga kaliwat ni Jacob apil sa tribo ni Juda, ug sila ang manunod sa akong yuta nga may daghang mga bukid. Sila nga akong mga pinili ug mga alagad magapuyo niining yutaa. 10Panalanginan ko sila nga modangop kanako. Ang kapatagan sa Sharon ug Akor mahimong sabsabanan sa ilang mga kahayopan.
11“Apan silotan ko kamo nga nagsalikway kanako ug wala mohatag ug pagtagad sa akong balaan nga bukid, ug nagasimba hinuon sa mga dios-dios nga gituohan ninyo nga mohatag kaninyog swerte ug maayong kapalaran. 12Ang inyong kapalaran mao ang kamatayon, ug mahurot kamog kamatay. Kay sa dihang nanawag ako, wala kamo motubag; sa dihang nagsulti ako, wala kamo mamati. Naghimo kamog daotan sa akong atubangan. Ug kon unsa ang dili ko gusto, mao ang inyong ginahimo. 13Busa ako, ang Ginoong Dios, nagaingon nga ang akong mga alagad mokaon ug moinom, apan kamo gutomon ug uhawon. Maglipay sila, apan kamo pakaulawan. 14Mag-awit sila sa kalipay, apan kamo manghilak sa kasubo ug kasakit. 15Gamiton sa akong mga pinili ang inyong ngalan sa pagpanunglo, ug ako, ang Ginoong Dios, mopatay kaninyo. Apan ang akong mga alagad hatagan kog bag-ong ngalan. 16Ug kini nga ngalan gamiton sa mga tawo sa yuta sa Israel kon mangayo silag panalangin gikan kanako o manumpa sila kanako, nga mao ang Dios nga kasaligan.65:16 Dios nga kasaligan: o, Dios nga nagasugilon sa tinuod. Kay kalimtan ko na ang nangaging mga kalisod; wad-on ko na kini sa akong hunahuna.
17“Pamati! Maghimo akog bag-ong langit ug bag-ong yuta. Ang daang langit ug yuta dili na hinumdoman pa. 18Busa paglipay kamo ug pagsadya sa walay kataposan tungod sa akong gibuhat. Kay himuon ko ang Jerusalem nga kalipay sa mga tawo, ug ang iyang katawhan magahatag usab ug kalipay. 19Malipay ako tungod sa Jerusalem ug sa iyang katawhan. Dili na madunggan ang panaghilak o ang pagpakitabang didto. 20Wala na didtoy mamatay nga masuso pa ug walay hamtong nga mamatay nga wala makapahimulos pag-ayo sa iyang kinabuhi. Ang mamatay nga nagpanuigon ug 100 isipon pa nga batan-on, ug ang mamatay nga dili makaabot ug 100 isipon nga akong tinunglo. 21Nianang panahona magtukod ang akong katawhan ug mga balay ug puy-an nila kini. Magtanom silag mga ubas ug kan-on nila ang mga bunga niini. 22Dili na ang ilang mga kaaway ang magpahimulos sa ilang mga balay ug mga tanom. Kay maingon nga mabuhi sa taas nga panahon ang kahoy, mabuhi usab sa samang gidugayon ang akong katawhan, ug makapahimulos gayod sila sa ilang mga hinagoan. 23Dili mausik ang ilang paghago ni ang ilang mga anak madaldal sa kaalaotan. Kay sila katawhan nga gipanalanginan sa Ginoo apil ang ilang mga kaliwat. 24Sa dili pa sila makapangayo o samtang nagapangayo pa lang sila, tubagon ko na sila. 25Magsalo sa pagpangaon ang bangis nga iro65:25 bangis nga iro: sa English, wolf. ug karnero. Ang liyon mokaon ug dagami sama sa baka. Ug abog na ang kaonon sa halas.65:25 abog na ang kaonon sa halas: Tingali ang buot ipasabot, dili mamaak o manukob ang halas. Dili sila manghilabot o magpasakit didto sa akong balaan nga bukid. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
