以西結書 27 – CCBT & TNCV

Chinese Contemporary Bible (Traditional)

以西結書 27:1-36

為泰爾唱哀歌

1耶和華對我說: 2「人子啊,你要為泰爾唱哀歌, 3告訴位於海口、跟沿海各民族通商的泰爾,主耶和華這樣說,

泰爾啊,

你曾誇耀自己完美無瑕。

4你的勢力在大海上,

你的建造者把你造得完美無瑕。

5他們用示尼珥的松木做你的船板,

黎巴嫩的香柏木做桅杆,

6巴珊的橡木做你的槳,

把象牙鑲嵌在基提沿岸的黃楊木上做甲板,

7埃及來的繡花細麻布做你的帆,

成為你的旗號,

伊利沙島來的藍布和紫布做船篷。

8西頓亞發的居民是你的船夫,

你的智者在船上為你掌舵。

9迦巴勒的老手和智者在船上為你修補船篷,

所有海洋的船隻和水手都來與你做生意。

10「『你軍隊中的戰士有波斯人、路德人、人,他們在你的牆上掛起盾牌和頭盔,展示你的光彩。 11亞發人和你的軍隊都守衛在你的城牆上,歌瑪底人把守你的城樓,他們都在牆上掛滿盾牌,使你完美無瑕。

12「『他施人因你有豐富的貨物,就拿銀、鐵、錫、鉛來跟你交易。 13雅完人、土巴人、米設人也跟你通商,用奴隸和銅器來換取你的貨物。 14陀迦瑪人用馬匹、戰馬和騾子來跟你交易。 15底但人也是你的客商,你的市場遠及沿海一帶,他們拿象牙、烏木來跟你交易。 16因為你的貨物豐富,亞蘭人也成了你的客戶,他們用綠寶石、紫布、刺繡、細麻布、珊瑚和紅寶石與你交換貨物。 17猶大以色列也是你的客商,他們用米匿的麥、餅、蜜、油和香料與你交換貨物。 18大馬士革見你的貨物豐富,就用黑本的酒和沙哈的羊毛來跟你交易。 19烏薩來的威但人和雅完人用鐵、肉桂、菖蒲與你交換貨物。 20底但人用馬鞍墊來跟你交易。 21阿拉伯人和基達的所有首領都來做你的客商,他們用羊羔、綿羊和山羊來跟你交易。 22示巴拉瑪的商人用各類上等香料、寶石和黃金交換你的貨物。 23哈蘭幹尼伊甸示巴亞述基抹的商人都來跟你交易, 24他們把華麗衣服、藍布、刺繡和彩色地毯捆紮結實,拿來跟你交易。

25他施的船隻替你運貨,

你在海上載滿沉甸甸的貨物。

26船夫把你搖到汪洋之中,

但東風要把你擊碎在海中。

27你的財富、貨物、商品、

水手、舵手、縫匠、客商、

戰士和人民在你傾覆的日子都要沉到深海裡。

28你舵手的哀號聲必震動海岸,

29所有的船夫、水手、舵手都必棄船登岸,

30為你放聲痛哭,

把塵埃撒在頭上,

在灰中打滾,

31又為你剃頭披麻,

悲痛哀傷。

32他們在痛哭中為你唱起哀歌,

哀悼你說,

有哪一座城像泰爾一樣在深海中銷聲匿跡呢?

33你的貨物由海上運出,

滿足了許多國家;

你的資財和貨物使地上的君王富裕。

34然而,如今你在汪洋中被海浪擊碎,

你的貨物和人民都一同沉沒了。

35沿海的居民因你而驚駭,

君王都嚇得面容失色。

36各國商人都嗤笑你,

你那可怕的末日來臨了,

你將永遠不復存在。』」

Thai New Contemporary Bible

เอเสเคียล 27:1-36

บทคร่ำครวญแด่ไทระ

1พระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 2“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงคร่ำครวญเกี่ยวกับเมืองไทระ 3จงกล่าวแก่ไทระซึ่งตั้งอยู่ที่ทางออกสู่ทะเล นครวาณิชแห่งชนชาติทั้งหลายตามแผ่นดินชายฝั่งว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า

“ ‘ไทระเอ๋ย เจ้ากล่าวว่า

“เรางามพร้อม”

4เจ้าขยายอาณาจักรออกไปในท้องทะเล

เหล่าผู้สร้างเจ้าทำให้เจ้างามสมบูรณ์แบบ

5เจ้าเปรียบเหมือนเรือใหญ่ลำหนึ่ง

ไม้กระดานทั้งสิ้นของเจ้าได้จากต้นสนแห่งเสนีร์27:5 คือ ภูเขาเฮอร์โมน

เขานำไม้สนซีดาร์มาจากเลบานอน

เพื่อทำเป็นเสากระโดงให้เจ้า

6พวกเขาทำกรรเชียงของเจ้า

จากไม้โอ๊กแห่งบาชาน

ทำดาดฟ้าเรือของเจ้า

ด้วยไม้สนไซเปรสจากชายฝั่งทะเลไซปรัสแล้วฝังด้วยงาช้าง

7ใบเรือของเจ้าทำด้วยผ้าลินินปักจากอียิปต์

และใช้เป็นธงของเจ้าด้วย

กันสาดของเจ้าเป็นผ้าสีน้ำเงินและสีม่วง

จากชายฝั่งแห่งเอลีชาห์

8ชาวไซดอนและชาวอารวัดเป็นฝีพายให้เจ้า

ไทระเอ๋ย ผู้เชี่ยวชาญการเดินเรือมาเป็นลูกเรือให้เจ้า

9ช่างผู้ชำนาญจากเมืองเกบาล27:9 คือ ไบบลอสอยู่ประจำเรือ

มาเป็นช่างประจำคอยดูแลรักษาเรือของเจ้า

เรือเดินทะเลทั้งสิ้นพร้อมลูกเรือ

มาค้าขายแลกเปลี่ยนสินค้ากับเจ้า

10“ ‘ชาวเปอร์เซีย ชาวลิเดียและชาวพูต

เป็นทหารในกองทัพของเจ้า

เขาแขวนโล่และหมวกเกราะที่กำแพงของเจ้า

ทำให้เจ้าดูงามสง่า

11ชาวอารวัดและชาวเฮเลค

ประจำการที่กำแพงของเจ้าทุกด้าน

ชาวกัมมาด

อยู่ในหอรบของเจ้า

พวกเขาแขวนโล่ไว้รอบกำแพงของเจ้า

ทำให้เจ้าสง่างามสมบูรณ์แบบ

12“ ‘ชาวทารชิชไปมาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้ามากมายหลายชนิด เขานำเงิน เหล็ก ดีบุก และตะกั่วมาแลกกับสินค้าของเจ้า

13“ ‘ชาวกรีก ชาวทูบัล และชาวเมเชคค้าขายกับเจ้า เขาเอาทาสและเครื่องทองสัมฤทธิ์มาแลกกับผลิตผลของเจ้า

14“ ‘ชาวเบธโทการมาห์ เอาม้า ม้าศึก และล่อมาแลกกับสินค้าของเจ้า

15“ ‘ชาวโรดส์27:15 ภาษาฮีบรูว่าเดดานค้าขายกับเจ้า ดินแดนชายฝั่งทะเลทั้งหลายเป็นลูกค้าของเจ้า พวกเขานำงาช้างและไม้มะเกลือมาเป็นค่าสินค้า

16“ ‘ชาวอารัม27:16 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูบางฉบับ และฉบับ Syr. ว่าเอโดมติดต่อค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้าหลากชนิด เขานำพลอยขี้นกการเวก ผ้าสีม่วง ผ้าปัก ผ้าลินินเนื้อดี หินปะการัง และทับทิมมาแลกกับสินค้าของเจ้า

17“ ‘ชาวยูดาห์และชาวอิสราเอลค้าขายกับเจ้า นำข้าวสาลีจากเมืองมินนิท ขนม27:17 ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจน น้ำผึ้ง น้ำมัน และขี้ผึ้งมาแลกกับสินค้าของเจ้า

18“ ‘ชาวดามัสกัสนำเหล้าองุ่นจากเมืองเฮลโบนและขนแกะจากเมืองศาฮาร์มาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีผลผลิตและสินค้าหลากชนิด

19“ ‘ชาวดานและชาวกรีกจากเมืองอุซาลซื้อขายกับเจ้า เขานำเหล็กหล่อ อบเชย และเครื่องเทศมาแลกกับสินค้าของเจ้า

20“ ‘ชาวเดดานค้าขายผ้ารองอานม้ากับเจ้า

21“ ‘ชาวอาระเบียและเจ้านายทั้งปวงแห่งเคดาร์เป็นลูกค้าของเจ้า พวกเขานำลูกแกะ แกะผู้ และแพะมาแลกเปลี่ยนสินค้าของเจ้า

22“ ‘พ่อค้าแห่งเชบาและราอามาห์ค้าขายกับเจ้า เขานำเครื่องเทศชั้นเยี่ยมทุกชนิดและอัญมณีกับทองคำมาแลกสินค้าของเจ้า

23“ ‘ชาวฮาราน ชาวคานเนห์ ชาวเอเดน พ่อค้าเชบา ชาวอัสชูร์ และชาวคิลมาดค้าขายกับเจ้า 24พวกเขานำเสื้อผ้าสวยงาม ผ้าสีน้ำเงิน ผ้าปัก พรมหลากสีทำด้วยเกลียวเชือกมัดอย่างแน่นหนามาค้าขายในตลาดของเจ้า

25“ ‘บรรดาเรือแห่งทารชิช

เป็นพาหนะบรรทุกสินค้าของเจ้า

เจ้ามีสินค้าเก็บไว้เต็มคลังของเจ้า

ที่ใจกลางทะเล

26พลกรรเชียงพาเจ้าออกไป

กลางทะเลใหญ่

แต่ลมตะวันออกจะซัดเจ้าให้อับปาง

ที่ใจกลางทะเล

27ทรัพย์สมบัติ สินค้า ผลผลิต

นักเดินเรือ กะลาสี ช่างประจำเรือ

นายวาณิช ทหารทั้งปวงของเจ้า

ตลอดจนทุกคนที่อยู่ในเรือ

จะจมดิ่งลงสู่ใจกลางทะเล

ในวันที่เรือของเจ้าอับปาง

28ชายฝั่งทะเลจะสั่นสะท้าน

เมื่อลูกเรือของเจ้าส่งเสียงร้อง

29บรรดาผู้ถือกรรเชียง

จะสละเรือ

นักเดินเรือและลูกเรือทั้งหลาย

จะยืนอยู่ที่ชายฝั่ง

30พวกเขาจะส่งเสียงร่ำไห้

ขมขื่นอาลัยเจ้า

พวกเขาจะโปรยฝุ่นใส่ศีรษะ

และเกลือกกลิ้งในกองขี้เถ้า

31พวกเขาจะโกนผมไว้ทุกข์ให้เจ้า

และสวมเสื้อผ้ากระสอบ

พวกเขาจะร่ำไห้ให้เจ้าด้วยความทุกข์ทรมานในวิญญาณ

และคร่ำครวญด้วยความขมขื่น

32ขณะร่ำไห้และคร่ำครวญเรื่องเจ้า

พวกเขาจะคร่ำครวญเกี่ยวกับเจ้าว่า

“มีใครหรือที่เคยถูกทำลายราบคาบเหมือนไทระ

ที่นิ่งเงียบอยู่ก้นทะเล?”

33เมื่อเจ้านำสินค้าออกสู่ทะเล

เจ้าทำให้ชนหลายชาติพอใจ

เจ้าทำให้บรรดากษัตริย์ของโลกร่ำรวย

ด้วยทรัพย์สินมั่งคั่งและสินค้าของเจ้า

34บัดนี้เจ้าเหมือนเรือที่แตก

อยู่ในทะเลลึก

สินค้าและลูกเรือทั้งปวงของเจ้า

จมลงไปพร้อมกับเจ้า

35ชาวดินแดนชายฝั่งทะเลตกตะลึง

ในชะตากรรมอันเลวร้ายของเจ้า

กษัตริย์ทั้งหลายของพวกเขาสั่นสะท้านด้วยความสยดสยอง

ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความหวาดกลัว

36พ่อค้าวาณิชของชนชาติต่างๆ รู้สึกว่าเรื่องของเจ้านั้นเหลือเชื่อ

เจ้ามาถึงจุดจบอันน่าสยดสยอง

และไม่มีเจ้าอีกต่อไป’ ”