治好瘫子
1几天后，耶稣回到迦百农。祂在家的消息一传开， 2立刻有许多人蜂拥而来，连门外也挤满了人。耶稣正给他们讲道的时候， 3有四个人抬着一个瘫痪的人来见祂。 4但因为人太多，他们无法抬到耶稣跟前，就拆掉屋顶，对准耶稣所坐的地方，将瘫子连垫子一起缒下去。 5耶稣看见他们的信心，就对瘫子说：“孩子，你的罪被赦免了！” 6有几个律法教师坐在那里，心里议论说： 7“这是什么话？简直是亵渎上帝！除了上帝之外，谁能赦罪呢？”
8耶稣立刻看透了他们的心思，就说：“你们为什么这样心里议论呢？ 9对瘫子说‘你的罪得到赦免了’容易呢，还是说‘起来，收拾你的垫子走吧’容易呢？ 10但我要让你们知道人子在世上有赦罪的权柄。”于是祂对瘫子说： 11“我吩咐你起来收拾你的垫子回家去吧。” 12那人就站起来，马上收拾好垫子，当着众人的面走了出去。众人都十分惊奇，赞美上帝说：“我们从来没见过这样的事！”
呼召利未
13耶稣又出去到了湖边。有一大群人围拢过来，祂就教导他们。 14耶稣往前走的时候，看见亚勒腓的儿子利未坐在收税站里工作，就对他说：“跟从我！”利未就起来跟从了耶稣。
15后来，利未请耶稣和祂的门徒到家里坐席，同席的还有很多已经跟随耶稣的税吏和罪人。 16有几位法利赛人的律法教师看见耶稣跟税吏和罪人同席，就问耶稣的门徒：“祂怎么会跟这些税吏和罪人一起吃饭呢？”
17耶稣听见了，就说：“健康的人不需要医生，有病的人才需要。我来不是要召义人，乃是要召罪人。”
论禁食
18约翰的门徒和法利赛人都在禁食的时候，有人来问耶稣：“约翰的门徒和法利赛人的门徒禁食，为什么你的门徒不禁食呢？”
19耶稣对他们说：“新郎还在的时候，宾客怎能在婚宴中禁食呢？新郎还跟他们在一起的时候，他们不该禁食。 20但有一天新郎将被带走，那时他们就要禁食了。
21“没有人会用新布来补旧衣服，因为新布会把旧衣服扯破，破洞会更大； 22也没有人把新酒倒进旧皮囊里，否则新酒会胀破旧皮囊，酒和皮囊都毁了。所以，新酒一定要装在新皮囊里。”
安息日的主
23一个安息日，耶稣和门徒走过一片麦田，门徒一边走一边搓麦穗吃。 24法利赛人批评耶稣说：“看看你的门徒，他们为什么做安息日不准做的事？”
25耶稣回答说：“大卫和他的部下在饥饿、缺粮时所做的事，你们没有读过吗？ 26在亚比亚他做大祭司时，他进入上帝的殿吃了献给上帝的供饼，还给他的部下吃。这饼只有祭司才可以吃。 27安息日是为人设立的，人不是为安息日设立的。 28所以，人子也是安息日的主。”
Jezus uzdrawia sparaliżowanego
1Gdy po kilku dniach powrócił do Kafarnaum, wieść o Jego przybyciu szybko obiegła całe miasto. 2Wkrótce w domu, w którym się zatrzymał, zebrało się tak wielu ludzi, że nawet przed drzwiami nie było wolnego miejsca. A Jezus głosił im słowo Boże. 3Wtedy właśnie czterej mężczyźni przynieśli na noszach sparaliżowanego. 4Nie mogąc przecisnąć się do Jezusa, zrobili otwór w dachu i spuścili w dół nosze z chorym. 5Gdy Jezus ujrzał ich zdecydowaną wiarę, powiedział do chorego:
—Synu, odpuszczam ci grzechy!
6Lecz kilku obecnych tam przywódców religijnych pomyślało z oburzeniem: 7„Dlaczego on tak mówi?! To jawne bluźnierstwo! Przecież tylko Bóg może odpuszczać grzechy”. 8Jezus, znając ich myśli, odpowiedział:
—Dlaczego was to oburza? 9Co jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczam ci grzechy” czy „Wstań, zabierz swoje nosze i chodź!”? 10Udowodnię wam, że Ja, Syn Człowieczy, mogę odpuszczać grzechy.
11I zwrócił się do sparaliżowanego:
—Jesteś uzdrowiony! Zabierz swoje nosze i idź do domu!
12A chory wstał, wziął nosze i na oczach zebranych odszedł do domu. Wszyscy byli poruszeni tym do głębi i wielbili Boga, mówiąc:
—Nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego!
Powołanie Lewiego
13Wkrótce po tym wydarzeniu Jezus znowu udał się nad jezioro, by nauczać zgromadzone tam tłumy. 14Idąc brzegiem, zobaczył Lewiego—syna Alfeusza, poborcę podatkowego, który właśnie tam pracował.
—Chodź ze Mną—zwrócił się do niego.
A on natychmiast wstał i poszedł z Jezusem.
15Później, gdy Jezus i Jego uczniowie byli u niego w domu, zebrało się wokół stołu wielu nieuczciwych poborców podatkowych i innych ludzi, uważanych za grzeszników. Wiele takich osób znajdowało się bowiem w tłumie, który podążał za Jezusem. 16Niektórzy przywódcy religijni z ugrupowania faryzeuszy—widząc, że Jezus zasiada do stołu z ludźmi o złej reputacji—pytali uczniów:
—Dlaczego wasz nauczyciel zadaje się z takimi ludźmi?
17Jezus usłyszał to i odpowiedział:
—To chorzy potrzebują lekarza, a nie zdrowi! Nie przyszedłem wzywać do opamiętania tych, którzy uważają się za dobrych, ale właśnie grzeszników.
Pytanie o post
18Uczniowie Jana i faryzeusze, stosując się do religijnych zaleceń, często powstrzymywali się od posiłków. Pewnego dnia kilku z nich przyszło do Jezusa, pytając:
—Uczniowie Jana i faryzeusze powstrzymują się od posiłków. Dlaczego Twoi uczniowie tego nie czynią?
19—Przecież goście na weselu, będąc z panem młodym, nie mogą odmawiać spożywania potraw!—odrzekł Jezus. —Czy mają powód do smutku, skoro on jest z nimi? 20Ale nadejdzie czas, gdy zabiorą im pana młodego. Wtedy będą pościć. 21Nikt nie używa nowego materiału do łatania starego ubrania, bo nowa łata się kurczy i jeszcze bardziej rozdziera ubranie. 22Nikt też nie wlewa świeżego wina do starych, stwardniałych bukłaków. Mogłyby przecież popękać, a wtedy i wino by się rozlało, i bukłaki zniszczyły. Świeże wino wlewa się do nowych, miękkich bukłaków.
Pan szabatu
23Innym razem, uczniowie—idąc z Jezusem przez pole—zaczęli zrywać kłosy i jeść ziarna. A był to akurat święty dzień szabatu. 24Widząc to, przywódcy religijni zwrócili się do Jezusa z zarzutem:
—Dlaczego Twoi uczniowie robią rzeczy niedozwolone w szabat?
25—Czy nigdy nie czytaliście, co zrobił król Dawid, gdy wraz z towarzyszami podróży poczuł głód?—odpowiedział im Jezus. 26—Za czasów najwyższego kapłana Abiatara wszedł do świątyni i wziął dla siebie oraz swoich towarzyszy poświęcony chleb, który wolno było jeść tylko kapłanom. To również było niezgodne z Prawem. 27To szabat jest dla człowieka, nie odwrotnie. 28Ja, Syn Człowieczy, mam władzę nad szabatem.
