恒心祷告
1耶稣讲了一个比喻来教导门徒要常常祷告，不要灰心。
2祂说：“某城有一位既不敬畏上帝也不尊重人的审判官。 3那城里有一位寡妇常常来哀求这位审判官，说，‘求你为我申冤，惩办我的对头。’ 4审判官总是充耳不闻，但后来心里想，‘虽然我不怕上帝，也不在乎人， 5可是这寡妇一直来烦我，还是替她申冤好了，免得她再来烦我！’”
6主接着说：“你们听，这不义的审判官尚且这么说， 7难道上帝听到祂拣选的人昼夜呼求，不替他们申冤吗？难道祂会一直耽延不理吗？ 8我告诉你们，祂必很快为他们申冤。不过当人子来的时候，在世上找得到有信心的人吗？”
两种祷告
9耶稣对那些自以为义、藐视别人的人讲了一个比喻： 10“有两个人到圣殿里祷告，一个是法利赛人，一个是税吏。 11法利赛人站在那里自言自语地祷告说，‘上帝啊！我感谢你，因为我不像别人那样勒索、不义、通奸，也不像这税吏。 12我每周禁食两次，奉献全部收入的十分之一。’
13“但那税吏却远远地站着，连头也不敢抬起来，捶着胸说，‘上帝啊，求你怜悯我这个罪人！’
14“我告诉你们，二人回家后，被上帝算为义的是税吏而不是法利赛人，因为自高的人必遭贬抑，谦卑的人必得尊荣。”
祝福孩子
15有许多人把婴孩带来要让耶稣摸一摸他们，为他们祝福，门徒看见，就责备这些人。 16耶稣却招呼他们过来，并对门徒说：“让小孩子到我这里来，不要阻止他们，因为上帝的国属于这样的人。 17我实在告诉你们，人若不像小孩子一样接受上帝的国，绝不能进去。”
富豪求问永生
18一位官长问耶稣：“良善的老师，我该做什么才能承受永生？”
19耶稣说：“你为什么称呼我‘良善的老师’呢？只有上帝是良善的。 20你知道‘不可通奸，不可杀人，不可偷盗，不可作伪证，要孝敬父母’这些诫命”。
21那人说：“我从小就遵行这些诫命。”
22耶稣听了就对他说：“你还有一件事没有做，就是变卖你所有的产业，分给穷人，你必有财宝存在天上，然后你还要来跟从我。” 23那人听了，极其忧愁，因为他非常富有。
24耶稣见状，就说；“有钱人进上帝的国真难啊！ 25骆驼穿过针眼比有钱人进上帝的国还容易呢！”
26听见的人就问：“这样，谁能得救呢？”
27耶稣回答说：“对人而言，这不可能，但对上帝而言，凡事都可能。”
28彼得说：“你看！我们已经撇下一切来跟从你了。”
29耶稣说：“我实在告诉你们，任何人为了上帝的国而撇下房屋、妻子、弟兄、父母或儿女， 30今世必得百倍的奖赏，来世必得永生。”
再次预言受害和复活
31耶稣把十二使徒带到一边，对他们说：“你们要留意，我们现在前往耶路撒冷，先知书上有关人子的记载都要应验， 32人子将被交在外族人的手里，被他们嘲弄、虐待、吐唾沫、 33鞭打和杀害，但第三天祂必复活。” 34使徒却一点也不明白，因为这番话的含意是隐藏的，他们听不明白。
治愈耶利哥的瞎子
35耶稣快到耶利哥的时候，有一个瞎子坐在路旁讨饭。 36他听见许多人经过，就询问是怎么回事。 37有人告诉他是拿撒勒人耶稣经过此地， 38他就高声呼喊：“大卫的后裔耶稣啊，可怜我吧！”
39走在前面的人责备他，让他安静，但他反而叫得更大声：“大卫的后裔啊，可怜我吧！”
40耶稣停下脚步，命人把他带过来，然后问他： 41“你要我为你做什么？”
他说：“主啊！我想能够看见。”
42耶稣对他说：“你看见吧！你的信心救了你。” 43他立刻得见光明，并跟随耶稣，一路赞美上帝。目睹这事的人也都赞美上帝。
คำอุปมาเรื่องหญิงม่ายผู้ไม่ลดละ
1แล้วพระเยซูตรัสคำอุปมาสอนเหล่าสาวกให้อธิษฐานเสมออย่างไม่ลดละ 2พระองค์ตรัสว่า “ในเมืองหนึ่งมีผู้พิพากษาคนหนึ่งซึ่งไม่เกรงกลัวพระเจ้าและไม่เห็นแก่หน้ามนุษย์คนใด 3ในเมืองนั้นมีหญิงม่ายคนหนึ่งที่เพียรมาหาเขา และพร่ำวิงวอนว่า ‘กรุณาให้ความยุติธรรมในคดีของข้าพเจ้าด้วยเถิด’
4“ผู้พิพากษานั้นปฏิเสธนางอยู่ระยะหนึ่ง แต่ในที่สุดเขานึกในใจว่า ‘ถึงแม้เราไม่เกรงกลัวพระเจ้า และไม่เห็นแก่หน้ามนุษย์คนใด 5แต่เพราะหญิงม่ายคนนี้คอยกวนใจเราอยู่ตลอดเวลา เราจะให้ความยุติธรรมแก่นาง เพื่อนางจะได้ไม่มารบกวนให้เราระอาใจ!’ ”
6และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จงฟังคำพูดของผู้พิพากษาอยุติธรรมคนนี้ 7แล้วพระเจ้าจะไม่ให้ความยุติธรรมแก่ผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรรหรือ? ในเมื่อเขาร้องทูลพระองค์ทั้งวันทั้งคืน พระองค์จะทรงผัดผ่อนเขาอยู่ร่ำไปหรือ? 8เราบอกท่านว่า พระองค์จะทรงดูแลให้พวกเขาได้รับความยุติธรรมโดยเร็ว แต่เมื่อบุตรมนุษย์เสด็จมา พระองค์จะพบความเชื่อในโลกหรือ?”
คำอุปมาเรื่องฟาริสีกับคนเก็บภาษี
9สำหรับบางคนที่มั่นใจในความชอบธรรมของตนเองและดูถูกคนอื่นทั้งปวงนั้น พระเยซูตรัสคำอุปมานี้ว่า 10“ชายสองคนไปที่พระวิหารเพื่ออธิษฐาน คนหนึ่งเป็นฟาริสี และอีกคนหนึ่งเป็นคนเก็บภาษี 11ฟาริสีคนนั้นยืนขึ้นอธิษฐานเกี่ยวกับ18:11 หรือต่อ ตนเองว่า ‘ข้าแต่พระเจ้าขอบพระคุณพระองค์ ที่ข้าพระองค์ไม่เหมือนคนอื่นๆ ที่เป็นโจรปล้น ทำชั่ว ล่วงประเวณี หรือเป็นอย่างคนเก็บภาษีคนนี้ 12ข้าพระองค์ถืออดอาหารสัปดาห์ละสองครั้ง และถวายสิบลดจากทุกสิ่งที่ได้มา’
13“แต่คนเก็บภาษีนั้นยืนไกลออกไป เขาไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นฟ้า แต่ทุบตีอกของตนและพูดว่า ‘ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเมตตาข้าพระองค์ผู้เป็นคนบาปด้วยเถิด’
14“เราบอกท่านว่า คนนี้ต่างหากที่กลับบ้านไปโดยถือว่าเป็นผู้ชอบธรรมต่อหน้าพระเจ้า เพราะทุกคนที่ยกตนเองขึ้นจะถูกทำให้ต่ำลง และผู้ที่ถ่อมตนลงจะได้รับการเชิดชูขึ้น”
พระเยซูกับเด็กเล็กๆ
(มธ.19:13-15; มก.10:13-16)
15ประชาชนอุ้มทารกมาให้พระเยซูทรงแตะต้อง เมื่อเหล่าสาวกเห็นก็ตำหนิพวกเขา 16แต่พระเยซูทรงเรียกเด็กๆ เข้ามาหาพระองค์และตรัสว่า “จงให้เด็กเล็กๆ มาหาเราและอย่าขัดขวางเขาเลย เพราะอาณาจักรของพระเจ้าเป็นของคนที่เป็นเหมือนเด็กๆ เหล่านี้ 17เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ผู้ใดไม่รับอาณาจักรของพระเจ้าเหมือนเด็กเล็กๆ ผู้นั้นจะไม่มีวันได้เข้าอาณาจักรพระเจ้าเลย”
ขุนนางผู้ร่ำรวย
(มธ.19:16-29; มก.10:17-30)
18ขุนนางคนหนึ่งทูลถามพระองค์ว่า “ท่านอาจารย์ผู้ประเสริฐ ข้าพเจ้าจะต้องทำอะไรบ้างจึงจะได้ชีวิตนิรันดร์?”
19พระเยซูตรัสตอบว่า “ทำไมท่านจึงบอกว่าเราประเสริฐ? นอกจากพระเจ้าแล้ว ไม่มีใครอื่นที่ประเสริฐ 20ท่านก็รู้บทบัญญัติที่ว่า ‘อย่าล่วงประเวณี อย่าฆ่าคน อย่าลักขโมย อย่าเป็นพยานเท็จ จงให้เกียรติบิดามารดาของเจ้า’18:20 อพย.20:12-16ฉธบ.5:16-20”
21เขาทูลว่า “ทั้งหมดนี้ ข้าพเจ้าถือปฏิบัติมาตั้งแต่เด็ก”
22เมื่อพระเยซูทรงได้ยินดังนั้น ก็ตรัสกับเขาว่า “ท่านยังขาดอยู่อย่างหนึ่ง จงขายทุกสิ่งที่มีและแจกจ่ายให้คนยากจน แล้วท่านจะมีทรัพย์สมบัติในสวรรค์ จากนั้นจงตามเรามา”
23เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้นก็เศร้าสลด เพราะเขาร่ำรวยมาก 24พระเยซูทรงมองดูเขาและตรัสว่า “ยากนักที่คนรวยจะเข้าอาณาจักรของพระเจ้า! 25อันที่จริง ให้อูฐลอดรูเข็มยังง่ายกว่าที่คนรวยจะเข้าอาณาจักรของพระเจ้า”
26บรรดาผู้ที่ได้ฟังเช่นนี้ทูลถามว่า “ถ้าเช่นนั้น ใครจะรอดได้?”
27พระเยซูตรัสตอบว่า “สิ่งที่เป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์ เป็นไปได้สำหรับพระเจ้า”
28เปโตรทูลว่า “ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ละทุกสิ่งที่มีมาติดตามพระองค์!”
29พระเยซูตรัสแก่พวกเขาว่า “เราบอกความจริงแก่พวกท่านว่า ไม่มีผู้ใดที่ละทิ้งบ้านเรือน หรือภรรยา หรือพี่น้อง หรือบิดามารดา หรือลูกๆ เพื่ออาณาจักรของพระเจ้า 30แล้วจะไม่ได้รับผลตอบแทนหลายเท่าในยุคนี้ และชีวิตนิรันดร์ในยุคหน้า”
ทรงพยากรณ์อีกว่าจะต้องสิ้นพระชนม์
(มธ.20:17-19; มก.10:32-34)
31พระเยซูทรงพาสาวกทั้งสิบสองคนเลี่ยงออกมาและตรัสบอกพวกเขาว่า “พวกเรากำลังขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม และทุกอย่างที่บรรดาผู้เผยพระวจนะเขียนไว้เกี่ยวกับบุตรมนุษย์จะสำเร็จ 32พระองค์จะถูกมอบให้คนต่างชาติ พวกเขาจะเยาะเย้ย ดูหมิ่น ถ่มน้ำลายรด โบยตี และฆ่าพระองค์ 33ในวันที่สามพระองค์จะเป็นขึ้นมาใหม่”
34เหล่าสาวกไม่เข้าใจสิ่งเหล่านี้เลย ความหมายของสิ่งเหล่านี้ถูกปิดบังจากพวกเขาและพวกเขาไม่รู้ว่าพระองค์กำลังตรัสถึงเรื่องอะไร
ขอทานตาบอดมองเห็น
(มธ.20:29-34; มก.10:46-52)
35เมื่อพระเยซูเสด็จมาใกล้เมืองเยรีโค มีชายตาบอดคนหนึ่งกำลังนั่งขอทานอยู่ริมทาง 36เมื่อได้ยินเสียงฝูงชนเดินผ่าน เขาจึงถามว่าเกิดอะไรขึ้น 37คนเหล่านั้นบอกเขาว่า “พระเยซูแห่งนาซาเร็ธกำลังเสด็จผ่าน”
38ชายตาบอดคนนั้นจึงร้องขึ้นว่า “พระเยซูบุตรดาวิดเจ้าข้า เมตตาข้าพระองค์ด้วยเถิด!”
39บรรดาผู้ที่เดินนำหน้าตำหนิและบอกให้เขาเงียบ แต่เขายิ่งร้องดังขึ้นอีกว่า “บุตรดาวิดเจ้าข้า เมตตาข้าพระองค์ด้วยเถิด!”
40พระเยซูทรงหยุดและตรัสสั่งให้คนพาเขามาหาพระองค์ เมื่อเขาเข้ามาใกล้พระเยซูตรัสถามว่า 41“ท่านต้องการให้เราทำอะไรให้?”
เขาทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์อยากมองเห็น”
42พระเยซูตรัสกับเขาว่า “จงมองเห็นเถิด ความเชื่อของท่านทำให้ท่านหายแล้ว” 43ทันใดนั้นเขาก็มองเห็นได้และตามพระเยซูไป พร้อมกับสรรเสริญพระเจ้า เมื่อคนทั้งปวงเห็นเช่นนั้นก็สรรเสริญพระเจ้าด้วย
