沦陷的耶路撒冷
1黄金竟失去光泽，
纯金竟变色，
宝石竟被弃之街头。
2锡安的宝贝子民本来贵如黄金，
现在竟被视为陶匠制作的瓦器！
3豺狼尚且哺养自己的幼儿，
我的子民却像荒野的鸵鸟一样残忍无情。
4婴儿干渴难忍，舌头紧贴上膛；
孩童乞求食物，却无人给予。
5昔日锦衣玉食、生活奢侈的，
如今却流落街头，
躺卧在粪堆中。
6虽然无人攻击，所多玛却在顷刻之间倾覆。
我子民比所多玛受到的惩罚更重。
7锡安的首领曾比雪纯净，
比奶更白，
身体比红宝石更红润，
相貌美如蓝宝石。
8现在，他们的面目比煤炭还黑，
走在街上无人认得。
他们骨瘦如柴，干如枯木。
9死于刀下的胜过死于饥饿的，
后者因田间缺粮而活活饿死。
10我的百姓遭毁灭时，
慈母亲手煮自己的儿女充饥。
11耶和华大发烈怒，
倾倒祂的怒气，
在锡安燃起大火，
焚毁城的根基。
12世上的君王和居民都不相信敌人能闯进耶路撒冷的城门。
13这都是因为她的先知和祭司的罪行。
他们在城中杀害义人。
14他们如盲人在街上游荡，
沾满血污，
无人敢碰他们的衣服。
15人们向他们喊道：
“走开！你们是不洁的！
走开！走开！不要靠近我们。”
于是他们逃亡、流荡，
列国的人说：
“他们不可住在我们这里。”
16耶和华亲自驱散他们，
不再眷顾他们；
人们不再尊重祭司，
也不再敬重长老。
17我们望眼欲穿，
盼望援军的到来，
盼来的国家却无力拯救我们。
18敌人步步紧逼，
使我们不敢上自己的街。
我们的结局近了，
我们的日子到头了，
我们的末日来了！
19追赶我们的人比飞鹰更快，
他们在山上追捕我们，
在旷野伏击我们。
20耶和华膏立的王——我们的生命之气落入他们的陷阱。
我们原希望借他的荫庇立足于列国中。
21乌斯地区的以东人啊，
只管欢喜作乐吧！
因为盛满耶和华愤怒的杯也要传到你们那里。
你们必喝醉，以致赤身露体。
22锡安城啊！你已经受到了应得的刑罚，
耶和华必不再使你流亡。
以东啊，耶和华要惩罚你，
揭露你的罪恶！
4 ในภาษาฮีบรู บทนี้เป็นบทกวีที่แต่ละข้อขึ้นต้นด้วยตัวอักษรฮีบรูเรียงตามลำดับ 1ทองคำหมดความสุกปลั่งเสียแล้วหนอ
ทองบริสุทธิ์มัวหมองไปเสียแล้ว!
อัญมณีศักดิ์สิทธิ์กระจัดกระจายเกลื่อนกลาด
อยู่ทุกหัวถนน
2เหตุใดบรรดาลูกชายหัวแก้วหัวแหวนแห่งศิโยนซึ่งเคยสูงค่าเทียบทองเนื้อเก้า
จึงถูกตีราคาเพียงหม้อดิน
ฝีมือช่างปั้น!
3แม้หมาในยังให้นม
ฟูมฟักลูกของมัน
แต่พี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้ากลับใจไม้ไส้ระกำ
เหมือนนกกระจอกเทศในทะเลทราย
4ทารกลิ้นแห้งคับเพดานปาก
เพราะความหิวกระหาย
เด็กๆ ร้องขออาหาร
แต่ไม่มีใครหยิบยื่นให้
5บรรดาผู้ที่เคยกินอาหารชั้นเลิศ
บัดนี้สิ้นเนื้อประดาตัวอยู่ตามถนน
บรรดาผู้ที่เคยนุ่งห่มอาภรณ์สีม่วงล้ำค่า
บัดนี้นอนคลุกกองขี้เถ้า
6โทษทัณฑ์ของพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้า
ใหญ่หลวงกว่าโทษทัณฑ์ของโสโดม
ซึ่งถูกคว่ำทลายในชั่วพริบตา
โดยไม่มีใครยื่นมือเข้าไปช่วย
7บรรดาเจ้าใหญ่นายโตของเราผุดผ่องยิ่งกว่าหิมะ
ขาวยิ่งกว่าน้ำนม
ร่างกายของพวกเขาเปล่งปลั่งยิ่งกว่าทับทิม
รูปร่างหน้าตาสง่างามดั่งอัญมณี
8แต่บัดนี้ผิวพรรณของพวกเขาหมองคล้ำยิ่งกว่าเขม่า
เขาอยู่ตามถนนโดยไม่มีใครจำได้
หนังของเขาเหี่ยวหุ้มกระดูก
ซูบผอมราวไม้เสียบผี
9บรรดาคนที่ถูกปลิดชีวิตด้วยคมดาบ
ก็ยังดีกว่าคนที่ตายเพราะความอดอยาก
ทุกข์ทรมานเพราะความหิวโหย
ตายไปอย่างช้าๆ เพราะขาดธัญญาหาร
10บรรดาหญิงผู้มีใจอ่อนโยน
จับลูกในไส้มาต้มกิน
ในช่วงที่ชนชาติของเรา
ถูกทำลายล้าง
11องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงระบาย
พระพิโรธอันรุนแรงออกมาเต็มที่
ทรงจุดไฟขึ้นในศิโยน
เผาผลาญฐานรากทั้งหลายของเมืองนี้จนวอดวาย
12ไม่มีกษัตริย์องค์ไหน
ไม่มีชนชาติใดทั่วโลกนี้เชื่อว่า
ข้าศึกศัตรูจะสามารถล่วงล้ำ
ผ่านประตูเยรูซาเล็มเข้ามาได้
13แต่ก็เกิดขึ้นแล้ว เพราะบาปของเหล่าผู้เผยพระวจนะ
และความชั่วช้าของเหล่าปุโรหิต
ซึ่งทำให้โลหิตของคนชอบธรรม
ไหลนองอยู่กลางกรุง
14บัดนี้พวกเขาเดินคลำสะเปะสะปะไปตามถนน
เหมือนคนตาบอด
เนื้อตัวแปดเปื้อนเลือด
จนไม่มีใครกล้าแตะต้องเสื้อผ้าของพวกเขา
15ผู้คนตะโกนใส่พวกเขาว่า “ไปให้พ้นนะ! เจ้าคนมีมลทิน!
ไปให้พ้น ไปให้พ้น อย่ามาถูกเนื้อต้องตัวเรา!”
เมื่อเขาหนีร่อนเร่ไป
ผู้คนท่ามกลางประชาชาติต่างๆ บอกกันว่า
“เจ้าอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้”
16องค์พระผู้เป็นเจ้านี่แหละทรงกระจายพวกเขาไป
พระองค์ไม่ทรงดูแลพวกเขาอีก
เหล่าปุโรหิตไม่เป็นที่เคารพนับถือ
เหล่าผู้อาวุโสไม่เป็นที่ชื่นชอบ
17ยิ่งกว่านั้นตาของเราอ่อนล้า
ในการเสาะหาความช่วยเหลืออย่างเปล่าประโยชน์
เราเฝ้ามองจากหอคอย
หาชนชาติหนึ่งซึ่งช่วยเหลืออะไรเราไม่ได้
18ผู้คนสะกดรอยตามเราทุกฝีก้าว
จนเราเดินไปตามถนนของเราไม่ได้
จุดจบของเราใกล้เข้ามา วันเวลาของเราใกล้จะครบกำหนด
เพราะจุดจบของเรามาถึงแล้ว
19คนที่ตามล่าเราว่องไว
ยิ่งกว่านกอินทรีในท้องฟ้า
พวกเขารุกไล่เราบนภูเขาต่างๆ
และซุ่มดักเราอยู่ในถิ่นกันดาร
20เจ้าชีวิตของเราผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเจิมตั้งไว้นั้น
ติดอยู่ในกับดักของพวกเขา
เราเคยคิดว่าใต้ร่มบารมีของกษัตริย์
เราจะมีชีวิตอยู่ท่ามกลางชนชาติต่างๆ
21ธิดาแห่งเอโดม4:21 คือชาวเอโดมเช่นเดียวกับที่อื่นๆ ในพระธรรมเล่มนี้เอ๋ย ผู้อาศัยในดินแดนอูส
กระหยิ่มยิ้มย่องไปเถิด
แต่ถ้วยแห่งพระพิโรธก็จะเวียนไปถึงเจ้าเช่นกัน
เจ้าจะเมามายและเปลือยล่อนจ้อน
22ธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย โทษทัณฑ์ของเจ้าจะจบสิ้น
พระองค์จะไม่ทรงปล่อยให้เจ้าตกเป็นเชลยอยู่ช้านาน
แต่ธิดาแห่งเอโดมเอ๋ย พระองค์จะทรงลงโทษบาปของเจ้า
และเปิดโปงความชั่วร้ายของเจ้า
