以色列人背弃上帝
1耶和华对我说：
2“你去告诉耶路撒冷人，
‘耶和华说，
我记得你们年轻时对我充满热情，
爱我如新娘爱新郎，
跟随我穿越旷野，
穿越不毛之地。
3以色列是耶和华的圣民，
是属于祂的初熟果子。
吞吃它的必担当罪责，
大祸临头。
这是耶和华说的。’”
4雅各家啊，以色列各宗族啊！你们要听耶和华的话。 5耶和华说：
“你们的祖先在我身上找到什么过错，
以致他们远离我，
去追随虚妄的神明，
使自己变得虚妄呢？
6他们从不自问，
‘耶和华曾把我们带出埃及，
引导我们走过沙漠纵横、
深坑满布、干旱幽暗、
杳无人迹的旷野，
祂如今在哪里呢？’
7我带领你们进入肥沃之地，
享受那里富饶的物产。
但你们一进来，就玷污我的地，
使我的产业成为可憎之地。
8众祭司从来不问‘耶和华在哪里？’
执掌律法的不认识我，
首领背叛我，
先知靠巴力说预言，
随从无用的假神。
9因此，我要指控你们和你们的后代。
这是耶和华说的。
10你们去对岸的基提看看，
派人去基达仔细观察一下，
看看有没有这样的事？
11虽然列国的神明根本不是真神，
却没有一国更换自己的神明。
但我的子民却把自己荣耀的上帝换作了无用的假神。
12诸天啊，要因此而震惊战栗、
大感凄凉。
这是耶和华说的。
13因为我的子民犯了两项罪，
他们离弃了我这活水源泉，
为自己挖了不能蓄水的破池子。
14“以色列是奴隶吗？
是生来为奴的吗？
为什么她竟成了别人的猎物呢？
15敌人像狮子般向她咆哮吼叫，
使她的土地一片荒凉，
她的城邑一片废墟，杳无人烟。
16以色列啊，
挪弗人和答比匿人打破了你的头颅。
17你这不是自食其果吗？
因为你的上帝耶和华一路引导你的时候，
你却背弃祂。
18现在，你去埃及喝尼罗河的水有什么用呢？
你去亚述喝幼发拉底河的水有什么用呢？
19你必因自己的罪恶而受惩罚，
因自己的背叛而受责备。
因此，你要省察且明白，
背弃你的上帝耶和华、
不敬畏我是多么邪恶、痛苦。
这是万军之耶和华说的。
20“很久以前，我折断你的轭，
解开你的捆索，
你却拒绝事奉我，
在各高岗上、绿树下躺卧淫乱。
21你原本是我栽种的上等葡萄树，
是最好的品种。
你怎么自甘堕落，
变成了野葡萄？
22纵然你用碱和许多肥皂清洗，
你在我面前仍然罪迹斑斑。”
这是主耶和华说的。
23“你怎能说，
‘我没有玷污自己，
也没有随从巴力’？
看看你在山谷中干的勾当，
想想你的所作所为。
你是一只发情的母骆驼，
烦躁不安，跑来跑去。
24你是一只习惯在旷野生活的母驴，
求偶心切时便呼呼喘气，
发情时谁也控制不了。
公驴找你不费工夫，
在你发情的时候很容易找到你。
25我说，‘不要因追随假神而跑破鞋子，喉咙干渴。’
你却说，‘不行！
我爱外族的神明，一定要跟随他们。’
26“以色列人啊，
你们和你们的君王、官长、
祭司和先知必蒙羞，
如同被擒的盗贼。
27你们认木头为父，
认石头为母。
你们不是面向我而是背对我，
危难时却向我求救。
28你们为自己造的神明在哪里呢？
危难时让他们救你们吧！
“犹大人啊，你们神明的数目与你们的城邑一样多！
29“你们为什么指控我呢？
你们都背叛了我。
这是耶和华说的。
30我责打你们的儿女，却是徒劳，
因为他们不受管教。
你们杀害你们的先知，
残暴如狮子。
31这世代的人啊，
要留心听耶和华的话。
对以色列人来说，
难道我是旷野，
是幽暗之地吗？
为什么我的子民竟说，
‘我们可以四处游荡，
不再追随你’？
32少女会忘记她的首饰吗？
新娘会忘记她的礼服吗？
我的子民却早已把我抛诸脑后。
33“你们真善于求爱啊！
甚至把技巧教给妓女。
34你们的衣服沾满无辜穷人的血，
他们并没有进你们的家偷窃。
35你们还说，‘我们是无辜的，
耶和华不再向我们发怒。’
看啊，我必审判你们，
因为你们拒不认罪。
36你们为什么这样忽东忽西地变来变去呢？
你们投奔埃及必蒙羞辱，
就像从前投奔亚述一样。
37你们必灰头土脸地离开埃及，
因为耶和华弃绝了你们的靠山，
你们从他们那里必得不到帮助。”
بی‌توجهی اسرائيل نسبت به خدا
1-2بار ديگر خداوند با من سخن گفت و فرمود كه بروم و به اهالی اورشليم بگويم كه خداوند می‌فرمايد: «گذشته‌ها را به ياد می‌آورم، زمانی را كه تازه عروس بودی! در آن روزها چقدر مشتاق بودی كه مورد پسند من باشی! چقدر مرا دوست می‌داشتی! حتی در بيابانهای خشک و سوزان نيز همراهم می‌آمدی. 3ای اسرائيل، تو در آن روزها قوم مقدس من و نخستين فرزند من بودی. اگر كسی به تو آزار می‌رساند او را محكوم كرده، به بلايی سخت گرفتار می‌ساختم.
4-5«ای قوم اسرائيل، چرا پدران شما از من دل كندند؟ چه كوتاهی در حق ايشان كردم كه از من رو برگرداندند و دچار حماقت شده، به بت‌پرستی رو آوردند؟ 6گويا فراموش كردند كه اين من بودم كه ايشان را از مصر نجات داده، در بيابانهای خشک و سوزان هدايت كردم، و از سرزمينهای خطرناک پر از گودال و از شوره‌زارهای مرگبار عبور دادم از مكانهای غيرمسكونی كه حتی كسی از آن عبور نمی‌كند 7و آنها را به سرزمينی حاصلخيز آوردم تا از محصول و بركات آن برخوردار شوند؛ اما ايشان آنجا را به گناه و فساد كشيدند و ميراث مرا به شرارت آلوده ساختند. 8حتی كاهنانشان هم در فكر من نبودند، و داورانشان نيز به من اعتنايی نكردند، حكام ايشان بر ضد من برخاستند و انبيای آنها بت بعل را پرستيدند و عمر خود را با كارهای بيهوده تلف كردند.
شكايت خدا از قوم خود
9«بنابراين من شما را محكوم می‌كنم! حتی در سالهای آينده، فرزندان و نوه‌های شما را نيز محكوم خواهم كرد!
10-11«به سرزمينهای اطراف نگاه كنيد! ببينيد آيا می‌توانيد در جايی قومی بيابيد كه خدايانشان را با خدايان تازه عوض كرده باشند با اينكه خدايانشان واقعاً خدا نيستند! كسانی را به جزيره قبرس در غرب و به صحرای قيدار در شرق بفرستيد و ببينيد آيا در آنجا تا به حال چنين اتفاق غريبی رخ داده است؟ اما قوم من از خدايی كه موجب سربلندی‌شان بود روگردان شده، به دنبال بتهای بی‌جان رفته‌اند! 12آسمانها از چنين كاری حيرت‌زده شده، به خود می‌لرزند؛ 13زيرا قوم من مرتكب دو خطا شده‌اند: اول اينكه، مرا كه چشمهٔ آب حيات هستم ترک نموده‌اند و دوم اينكه رفته‌اند و برای خود حوضهايی شكسته ساخته‌اند كه نمی‌تواند آب را در خود نگه دارد!»
نتيجه خيانت قوم اسرائيل
14مگر قوم اسرائيل، برای بندگی و غلامی انتخاب شده كه اين گونه اسير گشته، به جای دور برده می‌شود؟
15سپاهيان نيرومند شمال مانند شيران غران به سوی سرزمين اسرائيل در حركتند تا آن را ويران ساخته، شهرهايش را بسوزانند و با خاک يكسان كنند. 16نيروهای مصر نيز بر ضد او برخاسته، از شهرهای خود «ممفيس» و «تحفنيس» می‌آيند تا عظمت و قدرت اسرائيل را در هم بكوبند. 17ای اورشليم، تو خود باعث شدی كه چنين بلايی بر تو نازل شود، چون وقتی خداوند، خدايت می‌خواست تو را راهنمايی كند، از او سرپيچی كردی!
18-19خداوند، خدای قادر متعال می‌فرمايد: «از اتحاد با مصر و آشور چه نفعی برده‌ای؟ شرارت و گناه خودت، تو را تنبيه و مجازات خواهد كرد. آنگاه خواهی ديد كه سرپيچی از خدا و بی‌احترامی به او چه سرانجام بدی دارد! 20از مدتها پيش يوغ مرا از گردنت باز كردی، رشته‌های انس و الفت خود را با من بريدی و با كمال بی‌شرمی از من سرپيچی كردی؛ روی هر تپه و زير هر درخت زانو زدی و به بت‌پرستی سرگرم شدی.
21«وقتی می‌خواستم تو را همچون نهالی بكارم، با دقت، بهترين بذر را انتخاب كردم. پس چه شد كه نهالی فاسد و بی‌مصرف شدی؟ 22با هر چه كه خود را بشويی، پاک نخواهی شد. به گناهی آلوده شده‌ای كه پاک شدنش محال است؛ گناه تو هميشه در نظرم خواهد ماند. 23چگونه می‌توانی بگويی كه منحرف نشده‌ای و بت نپرستيده‌ای؟ ای ماده شتر بی‌قرار كه به دنبال جفت می‌گردی، به همهٔ دشتهای سرزمينت نگاه كن و خطاهای خويش را ملاحظه نما و به گناهان هولناكت اعتراف كن! 24تو مثل گورخری هستی كه شهوتش او را به بيابان می‌كشاند و كسی نمی‌تواند جلو او را بگيرد. هر گورخر نری كه تو را بخواهد بی‌هيچ زحمتی تو را به دست می‌آورد، چون خودت را در آغوشش می‌اندازی! 25چرا از اين همه دوندگی خسته كننده در پی بتها دست برنمی‌داری؟ تو در جواب می‌گويی: نه، ديگر نمی‌توانم برگردم. من عاشق اين بتهای بيگانه شده‌ام و ديگر قادر به دل كندن نيستم.
مجازات در انتظار اسرائيل است
26-27«قوم من مانند دزدی كه در حال دزدی گرفتار می‌شود، خجل و شرمگين خواهد شد؛ پادشاهان، بزرگان، كاهنان و انبیا نيز به همين وضع دچار خواهند گرديد. چوب تراشيده را پدر خود و بتی را كه از سنگ ساخته شده، مادر خود می‌خوانند؛ ولی وقتی در زحمت و مصيبت گرفتار می‌شوند نزد من آه و ناله می‌كنند تا نجاتشان دهم! 28بگذاريد بتهايی كه خود ساخته‌ايد، در زمان مصيبت، شما را نجات دهند! شما كه به تعداد شهرهای يهودا بت داريد! 29ديگر به من پناه نياوريد، چون شما همه ياغی هستيد. 30فرزندان شما را تنبيه كرده‌ام، ولی چه فايده، چون خود را اصلاح نكردند! همچون شيری كه شكار خود را می‌كشد، شما هم انبيای مرا كشته‌ايد.
31«ای قوم من، به كلام من گوش فرا دهيد: آيا من در حق بنی‌اسرائيل بی‌انصافی كرده‌ام؟ آيا برای ايشان مانند يک زمين تاريک و پربلا بوده‌ام؟ پس چرا قوم من می‌گويند: سرانجام از دست خدا رها شديم، ديگر نمی‌خواهيم با چنين خدايی سروكار داشته باشيم!
32«آيا ممكن است دوشيزه‌ای زيور آلاتش را از ياد ببرد؟ آيا امكان دارد تازه عروسی، لباس عروسی‌اش را فراموش كند؟ با اين حال، قوم من سالهاست مرا كه برايشان همچون گنجی گرانبها بوده‌ام، فراموش كرده‌اند!
33«چقدر ماهرانه فاسقان را به سوی خود جلب می‌كنيد! حتی با سابقه‌ترين زنان بدكاره هم می‌توانند از شما چيزهايی بياموزند! 34لباستان به خون فقيران بی‌گناه آغشته است كه آنها را نه برای سرقت اموالتان، بلكه بی‌جهت كشته‌ايد! 35با اين حال می‌گوييد: ما بی‌گناهيم و كاری نكرده‌ايم كه خدا خشمگين شود! اما من شما را به شدت مجازات می‌كنم، چون می‌گوييد: بی‌گناهيم!
36«مدام به دنبال هم‌پيمانان جديد می‌گرديد، اما همانگونه كه آشور شما را رها كرد، مصر نيز كمكی به شما نخواهد كرد. 37از آنجا نيز نااميد و سرافكنده باز خواهيد گشت، چون خداوند كسانی را كه شما به ايشان تكيه می‌كنيد طرد كرده است؛ با وجود تمام كمکهای ايشان، باز هم كاری از پيش نخواهيد برد.»
