1弟兄姊妹，我心里切望并向上帝祈求的，就是以色列人能够得救。 2我可以证明，他们对上帝有热心，但不是基于真知。 3他们不知道上帝所赐的义，想努力建立自己的义，不肯服从上帝的义。 4其实基督是律法的终极目的，使所有信靠祂的人都可以得到义。
求告主名的都必得救
5关于律法的义，摩西写道：“人若遵行律法的诫命，就必活着。” 6但是论到以信心为基础的义，圣经上说：“不要心里说，‘谁要升到天上去呢？’意思是谁要把基督领下来， 7或说，‘谁要下到阴间去呢？’意思是谁要把基督从死人中领上来。” 8其实这里是说：“这道近在咫尺，就在你口里，在你心中。”这道就是我们所传的信主之道。 9你若口里承认耶稣是主，心里相信上帝使祂从死里复活，就必得救。 10因为人心里相信，就可以被称为义人，口里承认，就可以得救。 11正如圣经上说：“信靠祂的人必不致蒙羞。” 12犹太人和希腊人并没有分别，因为主是所有人的主，祂厚待所有求告祂的人， 13因为“凡求告主名的都必得救。”
14可是，人还没信祂，怎能求告祂呢？还没听说过祂，怎能信祂呢？没有人传道，怎能听说过祂呢？ 15人没有受差遣，怎能传道呢？正如圣经上说：“那传福音之人的脚踪是何等佳美！” 16只是并非人人都信福音，就像以赛亚先知所说的：“主啊！谁相信我们所传的呢？”
17由此可见，听了道，才会信道；有了基督的话，才有道可听。 18但我要问，以色列人没有听过吗？当然听过。因为
“他们的声音传遍天下，
他们的话语传到地极。”
19我再问，难道以色列人不知道吗？首先，摩西说：
“我要借无名之民挑起你们的嫉妒，
用愚昧的国民激起你们的怒气。”
20后来，以赛亚先知又放胆地说：
“我让没有寻找我的人寻见，
我向没有求问我的人显现。”
21至于以色列人，他说：
“我整天伸出双手招呼那悖逆顽固的百姓。”
Uwierz i wyznaj
1Przyjaciele, z całego serca pragnę i błagam Boga o zbawienie dla Izraelitów. 2Mogę zaświadczyć, że z zapałem chcą służyć Bogu, ale brakuje im właściwego rozeznania. 3Nie rozpoznali bowiem uniewinnienia zaoferowanego im przez Boga, a chcąc osiągnąć je własnymi siłami, nie przyjęli tego, co dał im Bóg. 4A przecież Chrystus jest uwieńczeniem Prawa Mojżesza i to On uniewinnia każdego, kto Mu wierzy.
5Mojżesz tak napisał o uniewinnieniu płynącym z Prawa: „Kto je wypełni, będzie dzięki niemu żyć”. 6Uniewinnienie pochodzące z wiary wyraża się natomiast w słowach: „Nie pytaj, kto może wstąpić do nieba”—aby sprowadzić Chrystusa na ziemię, 7oraz: „Nie pytaj, kto może zejść do otchłani”—aby wyprowadzić Chrystusa spośród umarłych. 8Uniewinnieni przez Boga mówią: „Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w twoim sercu”. My głosimy właśnie to słowo, mówiące o wierze. 9Jeśli bowiem własnymi ustami wyznasz, że Jezus jest twoim Panem, i jeśli w sercu uwierzysz, że Bóg wskrzesił Go z martwych, zostaniesz zbawiony. 10Wiara w sercu prowadzi do uniewinnienia, a wyznanie jej ustami—do zbawienia. 11Pismo mówi przecież: „Każdy, kto Mu uwierzy, nie zawiedzie się”. 12Nie ważne jest więc, kto jest Żydem, a kto poganinem. Wszyscy bowiem mają tego samego Pana, który hojnie obdarza swoimi bogactwami tych, którzy Go wzywają. 13Każdy, kto wezwie Pana, będzie zbawiony.
14Ale jak ludzie mogą wzywać Tego, któremu jeszcze nie uwierzyli? A jak mają uwierzyć, skoro o Nim nie słyszeli? Jak mogą usłyszeć, jeśli nie ma tego, kto im o tym powie? 15A jak ktoś ma mówić, skoro nie został do tego powołany? Pismo mówi: „Wspaniale jest widzieć ludzi głoszących dobrą nowinę o pokoju”.
16Nie wszyscy jednak przyjęli dobrą nowinę. Już prorok Izajasz powiedział: „Panie, czy ktoś uwierzył temu, co mówiliśmy?”. 17Wiara rodzi się podczas słuchania dobrej nowiny o Chrystusie. 18Spytam więc: Czy Żydzi nie słyszeli jej? Oczywiście, że słyszeli!
„Głos nauczających rozszedł się po całej ziemi,
a ich słowa dotarły aż do krańców świata”.
19Znowu zapytam: Czy Izrael tego nie zrozumiał? Już Mojżesz odpowiedział na to pytanie, przekazując następujące słowa od Boga:
„Sprawię, że będziecie zazdrośni o pogan,
i że będziecie się gniewać na tych,
którzy niczego nie rozumieją”.
20Izajasz zaś odważył się przekazać takie słowa od Boga:
„Pozwoliłem się znaleźć tym,
którzy Mnie nie szukali,
i pokazałem się tym,
którzy o Mnie nie pytali”.
21Izraelowi natomiast przekazał następujące poselstwo:
„Cały dzień wyciągałem ręce do mojego ludu,
ale on nie słuchał i był Mi przeciwny”.
