问候
1我是基督耶稣的奴仆保罗，蒙召做使徒，奉命传上帝的福音。 2这福音是上帝从前借着众先知在圣经中应许的， 3讲的是上帝的儿子——我们的主耶稣基督的事。从肉身来说，祂是大卫的后裔； 4从圣洁的灵来看，祂从死里复活，用大能显明自己是上帝的儿子。 5我们从祂领受了恩典并成为使徒，要带领万民信从祂，使祂的名得荣耀。 6你们也是其中蒙召信从耶稣基督的人。 7我问候所有住在罗马、上帝所爱、蒙召做圣徒的人。愿我们的父上帝和主耶稣基督赐给你们恩典和平安！
保罗渴望去罗马
8首先，我借着耶稣基督为各位感谢我的上帝，因为你们的信心正在传遍天下。 9-10我在祂儿子的福音事工上全心事奉的上帝可以为我做见证：我如何在祷告中常常想到你们，并求上帝让我照祂的旨意最终能去你们那里。 11因为我实在想见你们，好将一些属灵的恩赐分给你们，使你们坚固， 12也可以说是借着我们彼此的信心互相激励。
13弟兄姊妹，我希望你们知道，我曾多次计划去你们那里，要在你们中间收获一些福音的果子，像在其他外族人中一样，只是至今仍有拦阻。 14不论是希腊人、非希腊人1:14 “非希腊人”希腊文是“未开化的人”，指在希腊、罗马文化影响之外的人。、智者、愚人，我对他们都有义务。 15所以，我也切望能将福音传给你们在罗马的人。
16我不以福音为耻，因为这福音是上帝的大能，要拯救一切相信的人，先是犹太人，然后是希腊人。 17这福音显明了上帝的义，这义始于信，终于信，正如圣经上说：“义人必靠信心而活。”
人类的罪恶
18上帝的烈怒从天上降下，要惩罚一切心中无神、行为不义、压制真理的人。 19有关上帝的事情，可以让人类知道的都已经显而易见，因为上帝已经向人类显明了。 20自从创造天地以来，上帝永恒的大能和神性是明明可知的，虽然肉眼看不见，但透过受造之物就可以领悟，因而人类毫无借口推说不知。 21他们虽然明知有上帝，却不把祂当作上帝，既不将荣耀归给祂，也不感谢祂。他们的思想因此变得荒谬无用，无知的心也变得昏暗不明。 22他们自以为聪明，其实愚不可及， 23以必朽的人、飞禽、走兽和爬虫的形象来取代永恒上帝的荣耀。
24因此，上帝任凭他们随从内心的情欲行污秽的事，玷污彼此的身体。 25他们把上帝的真理当作谎言，祭拜、供奉受造之物，却不敬拜、事奉造物主。主是永远值得称颂的。阿们！
26因此，上帝任凭他们放纵可耻的情欲。女人放弃正常的两性关系，做出变态反常的事。 27男人也背弃了和女人正常的两性关系，欲火焚烧，同性之间彼此贪恋，男人和男人做出羞耻不堪的事。他们必在自己的身体上遭受应得的报应。
28既然他们故意不认识上帝，上帝就任凭他们心思败坏，做不当做的事。 29他们心里塞满了各种不义、邪恶、贪婪、阴险、嫉妒、凶杀、纷争、诡诈、恶毒；说长道短、 30背后批评、怨恨上帝、欺侮别人、心骄气傲、自高自大、自我吹捧、无恶不作、违背父母、 31愚钝无知、不守信用、无情无义、毫无怜悯。 32他们明知，按上帝公义的法则，做这些事的人该死，不但执迷不悟，还喜欢别人跟他们同流合污。
1Mula kay Pablo na lingkod1:1 lingkod: sa literal, alipin. ni Cristo Jesus.
Pinili at tinawag ako ng Dios na maging apostol upang ipangaral ang kanyang Magandang Balita. 2Ang Magandang Balitang itoʼy ipinangako ng Dios noon sa pamamagitan ng mga propeta at nakasulat sa Banal na Kasulatan. 3-4Ang balitang itoʼy tungkol sa kanyang Anak, ang ating Panginoong Jesu-Cristo. Sa kanyang pagkatao, isinilang siya sa lahi ni Haring David, at sa kanyang banal na espiritu,1:3-4 sa kanyang banal na espiritu: o, sa pamamagitan ng banal na Espiritu. napatunayang siya ang makapangyarihang Anak ng Dios, nang siyaʼy nabuhay mula sa mga patay. 5Sa pamamagitan ni Cristo, tinanggap namin ang kaloob na maging apostol para madala namin sa pananampalataya at pagsunod sa kanya ang mga tao sa lahat ng bansa. Ginagawa namin ito para sa kanya. 6At kayong mga mananampalataya riyan sa Roma ay kabilang din sa kanyang mga tinawag na maging tagasunod ni Jesu-Cristo.
7Sa inyong lahat diyan sa Roma na minamahal ng Dios at tinawag na maging banal,1:7 banal: sa Griego, hagios, na ang ibig sabihin ay itinuring ng Dios na sa kanya. sumainyo nawa ang biyaya at kapayapaang galing sa Dios na ating Ama at sa Panginoong Jesu-Cristo.
Ang Dahilan ng Pagpunta ni Pablo sa Roma
8Una sa lahat, nagpapasalamat ako sa Dios sa pamamagitan ni Jesu-Cristo dahil sa inyong lahat, dahil balitang-balita ang inyong pananampalataya sa buong mundo. 9Palagi ko kayong idinadalangin, at alam ito ng Dios na buong puso kong pinaglilingkuran sa aking pangangaral ng Magandang Balita tungkol sa kanyang Anak. 10Lagi ko ring idinadalangin na loobin sana ng Dios na makapunta ako riyan sa inyo. 11Nananabik akong makita kayo para maipamahagi sa inyo ang mga espiritwal na kaloob na makakapagpatatag sa inyo. 12Sa ganoon, magkakatulungan tayo sa pagpapalakas ng pananampalataya ng isaʼt isa.
13Mga kapatid, nais kong malaman ninyo na ilang ulit ko nang binalak na pumunta riyan, pero laging may humahadlang. Nais kong pumunta riyan para mayroon din akong maakay sa pananampalataya kay Cristo, tulad ng ginawa ko sa mga hindi Judio sa mga napuntahan kong lugar. 14Sapagkat may pananagutan ako na mangaral sa lahat ng tao: sa mga may pinag-aralan man o wala, sa marurunong o hangal. 15Iyan ang dahilan kung bakit nais ko ring maipangaral ang Magandang Balita riyan sa inyo sa Roma.
Ang Kapangyarihan ng Magandang Balita
16Hindi ko ikinakahiya ang Magandang Balita tungkol kay Cristo, dahil ito ang kapangyarihan ng Dios sa ikaliligtas ng lahat ng sumasampalataya – una ang mga Judio at gayon din ang mga hindi Judio. 17Sapagkat ipinapahayag sa Magandang Balita kung paano itinuturing ng Dios na matuwid ang tao,1:17 itinuturing ng Dios na matuwid: o, pinapawalang-sala ng Dios. at itoʼy sa pamamagitan lang ng pananampalataya. Ayon nga sa Kasulatan, “Sa pananampalataya mabubuhay ang matuwid.”1:17 Hab. 2:4.
Ang Galit ng Dios sa Lahat ng Kasamaan
18Ipinapahayag ng Dios mula sa langit ang kanyang poot sa lahat ng kasamaan at kalapastanganang ginagawa ng mga tao, na siyang pumipigil sa kanila para malaman ang katotohanan tungkol sa Dios. 19Sapagkat ang katotohanan tungkol sa Dios ay malinaw sa kanila dahil inihayag ito sa kanila ng Dios. 20Totoong hindi nakikita ang Dios, pero mula pa nang likhain niya ang mundo, ang kanyang walang hanggang kapangyarihan at pagka-Dios ay naipahayag sa mga bagay na ginawa niya; kaya wala silang maidadahilan. 21At kahit alam nilang may Dios, hindi nila siya pinarangalan o pinasalamatan man lang. Sa halip, ibinaling nila ang kanilang pag-iisip sa mga bagay na walang kabuluhan, kaya napuno ng kadiliman ang mga hangal nilang pag-iisip. 22Nagmamarunong sila, pero lumilitaw na silaʼy mga mangmang. 23Sapagkat ipinagpalit nila ang dakila at walang kamatayang Dios sa mga dios-diosang anyong tao na may kamatayan, mga ibon, mga hayop na may apat na paa, at mga hayop na nagsisigapang.
24Kaya hinayaan na lang sila ng Dios sa maruruming hangarin ng kanilang puso, hanggang sa gumawa sila ng kahalayan at kahiya-hiyang mga bagay sa isaʼt isa. 25Ipinagpalit nila sa kasinungalingan ang katotohanan tungkol sa Dios. Sinamba nila at pinaglingkuran ang mga nilikha sa halip na ang Manlilikha na siyang dapat papurihan magpakailanman. Amen!
26Dahil ayaw nilang kilalanin ang Dios, hinayaan na lang sila ng Dios na gawin ang kanilang malalaswang pagnanasa. Ipinagpalit ng mga babae ang natural na pakikipagrelasyon nila sa lalaki sa pamamagitan ng pakikipagrelasyon sa kapwa babae. 27Ganoon din ang mga lalaki. Tinalikuran nila ang natural na pakikipagrelasyon sa babae, at sa halip ay pinagnasahan ang kapwa lalaki. Kahiya-hiya ang ginagawa nila sa isaʼt isa. Dahil dito, pinarusahan sila ng Dios nang nararapat sa kanila.
28At dahil sa ayaw talaga nilang kilalanin ang Dios, hinayaan niya sila sa kanilang kaisipang hindi makapili ng tama. Kaya ginagawa nila ang mga bagay na hindi nararapat. 29Naging alipin sila ng lahat ng uri ng kasamaan, kalikuan, kasakiman at masasamang hangarin. Silaʼy mainggitin, mamamatay-tao, mapanggulo, mandaraya, at laging nag-iisip ng masama sa kanilang kapwa. Silaʼy mga tsismosoʼt tsismosa 30at mapanirang-puri. Napopoot sila sa Dios, mga walang galang at mapagmataas. Naghahanap sila ng magagawang masama, at suwail sa mga magulang nila. 31Silaʼy mga hangal, mga traydor, at walang awa. 32Alam nila ang utos ng Dios na dapat parusahan ng kamatayan ang mga taong gumagawa ng mga kasalanang ito, pero patuloy pa rin silang gumagawa nito, at natutuwa pa sila na ginagawa rin ito ng iba.
