淫妇获赦
1众人都回家去了，耶稣却上了橄榄山。 2第二天清晨，祂又回到圣殿。百姓聚集在祂那里，祂就坐下来教导他们。 3这时候，律法教师和法利赛人带来一个通奸时被捉的女人，让她站在众人面前， 4然后问耶稣：“老师，这个女人是在通奸时被捉到的。 5按摩西的律法，我们要用石头把她打死，你说该怎么处置她呢？”
6他们这样问是要使耶稣落在他们的圈套里，可以有借口控告祂。耶稣却只是弯着腰用指头在地上写字。 7他们不断地追问耶稣，于是祂直起腰来，对他们说：“你们中间谁没有罪，谁就先拿石头打她吧。” 8说完，又弯下腰在地上写字。
9他们听了这句话，就从老到少一个一个地走了，只剩下耶稣和那个女人在那里。 10耶稣直起腰来，说：“妇人，他们到哪里去了？没有人定你的罪吗？”
11她说：“主啊，没有。”
耶稣说：“我也不定你的罪。回去吧，从今以后不要再犯罪了。”
世界的光
12耶稣又对众人说：“我是世界的光，凡跟从我的，必不会走在黑暗里，必要得到生命的光。”
13法利赛人对祂说：“你自己为自己做见证，你的见证不真实。”
14耶稣说：“即便我自己为自己做见证，我的见证仍是真实的，因为我知道自己从哪里来、要到哪里去，你们却不知道我从哪里来、要到哪里去。 15你们只凭外表判断别人，我却不判断人。 16就算我判断人，我的判断也是正确的，因为我不是独自一人，还有差我来的父与我同在。 17你们的律法不是说两个人做见证就有效吗？ 18我是自己为自己做见证，差我来的父也为我做见证。”
19他们问：“你的父在哪里？”
耶稣回答说：“你们不认识我，也不认识我的父。如果你们认识我，也会认识我的父。” 20耶稣在圣殿的库房这样教导人，但没有人抓祂，因为祂的时候还没有到。
警告不信的人
21耶稣又对他们说：“我要走了，你们会寻找我，你们将死在自己的罪中。我去的地方，你们不能去。”
22犹太人说：“祂说祂去的地方我们不能去，难道祂想自杀吗？”
23耶稣对他们说：“你们是从下面来的，我是从上面来的。你们属于这世界，我不属于这世界。 24所以我说你们将死在自己的罪中，你们如果不相信我就是8:24 耶稣用“我就是”这个词提醒听众祂就是出埃及记3:14节提到的那位自有永有的上帝，8:28同。那一位，一定会死在自己的罪中。”
25他们问：“你到底是谁？”
耶稣回答说：“我不是早就告诉你们了吗？ 26关于你们，我有许多要说、要审判的，但差我来的那位是真实的，我把从祂那里听到的告诉世人。” 27他们不明白耶稣是指着父说的。
28于是耶稣说：“你们举起人子以后，必知道我就是那一位，并且知道我没有一件事是凭自己做的，我所说的都是父教导我的。 29差我来的那位跟我在一起，祂没有撇下我，让我孤单一人，因为我做的都是祂所喜悦的。” 30许多人因为这番话而信了耶稣。
真正的自由
31耶稣对信祂的犹太人说：“你们若持守我的道，就真是我的门徒了。 32你们必认识真理，真理必叫你们得到自由。”
33他们说：“我们是亚伯拉罕的子孙，从来没有做过奴隶，你为什么说我们可以得到自由呢？”
34耶稣说：“我实实在在地告诉你们，所有犯罪的人都是罪的奴隶。 35奴隶不能永远留在主人的家里，只有儿子才可以。 36所以，如果上帝的儿子释放了你们，你们就真正自由了！
耶稣和亚伯拉罕
37“我知道你们是亚伯拉罕的子孙，但你们却想杀我，因为你们心里容不下我的道。 38我所说的，是我从父那里看到的，你们却照着你们父8:38 犹太文化中，“父”可指生身的父，亦可泛指祖先。的话去做。”
39他们说：“我们的父就是亚伯拉罕！”
耶稣说：“你们如果真是亚伯拉罕的子孙，一定会做他所做的事。 40我把从上帝那里听到的真理告诉你们，你们反要杀我，亚伯拉罕绝不做这样的事。 41你们是在做你们父所做的事。”
他们说：“我们不是从淫乱生的！我们只有一位父，就是上帝。”
42耶稣说：“如果上帝是你们的父，你们一定会爱我，因为我来自上帝。如今我在这里，我不是凭自己来的，而是上帝差我来的， 43你们为什么不明白我的话呢？因为你们听不进去我的道。 44你们是出于你们的父魔鬼，你们乐意顺着它的私欲行。魔鬼从起初就是个杀人凶手，从不站在真理这一边，因为它心里根本没有真理。撒谎是它的本性，因为它是撒谎者，又是撒谎者的始祖。 45所以，我讲真理的时候，你们不信我。 46你们谁能指证我有罪呢？我既然把真理告诉了你们，你们为什么还不信我呢？ 47出于上帝的人听上帝的话，你们不听上帝的话，因为你们不是出于上帝。”
48犹太人对祂说：“我们说你是撒玛利亚人8:48 撒玛利亚人血统不纯，常被犹太人藐视，并当作骂人的话。，被鬼附身了，难道不对吗？”
49耶稣说：“我没有被鬼附身。我尊敬我的父，你们却侮辱我。 50我不为自己寻求荣耀，但有一位会为我寻求，祂也会断定谁是谁非。 51我实实在在地告诉你们，人如果遵行我的道，必永远不死。”
52那些犹太人说：“现在我们的确知道你是被鬼附身了！亚伯拉罕和众先知都死了，你还说人如果遵行你的道，必永远不死。 53难道你比我们的祖先亚伯拉罕还大吗？他死了，先知们也死了，你以为你是谁？”
54耶稣说：“如果我为自己争取荣耀，那荣耀算不了什么。但使我得荣耀的是我的父，你们也称祂为你们的上帝。 55你们不认识祂，我却认识祂。如果我说我不认识祂，那我就像你们一样是说谎的。然而，我认识祂，并且遵行祂的道。 56你们的祖先亚伯拉罕曾经欢欢喜喜地盼望看见我来的日子。他看见了，就欢喜快乐。”
57犹太人说：“你还不到五十岁，怎么会见过亚伯拉罕呢？”
58耶稣说：“我实实在在地告诉你们，亚伯拉罕还没有出生，我就已经存在了8:58 “我就已经存在了”希腊文是“我是”，参见8:24注。。” 59于是，他们就拿起石头要打祂，耶稣却避开他们，离开了圣殿。
1แต่พระเยซูเสด็จไปยังภูเขามะกอกเทศ 2พอรุ่งสางพระองค์ทรงมาที่ลานพระวิหารอีก คนทั้งปวงพากันมาชุมนุมอยู่รอบพระองค์และพระเยซูประทับนั่งเพื่อสั่งสอนพวกเขา 3เหล่าธรรมาจารย์และพวกฟาริสีนำตัวหญิงคนหนึ่งมา นางถูกจับฐานล่วงประเวณี พวกเขาให้นางยืนอยู่ต่อหน้าคนกลุ่มนั้น 4แล้วทูลพระเยซูว่า “ท่านอาจารย์ หญิงผู้นี้ถูกจับขณะล่วงประเวณี 5ในหนังสือบทบัญญัติโมเสสสั่งให้เราเอาหินขว้างหญิงที่ทำอย่างนี้ ท่านจะว่าอย่างไร?” 6เขาใช้คำถามนี้เป็นกับดักเพื่อหาเหตุกล่าวโทษพระองค์
แต่พระเยซูทรงโน้มพระกายลงและทรงใช้นิ้วพระหัตถ์เขียนที่พื้น 7เมื่อพวกเขายังถามไม่หยุด พระองค์ก็ทรงยืดพระกายขึ้นแล้วตรัสกับพวกเขาว่า “ถ้าผู้ใดในพวกท่านไม่มีบาป ให้ผู้นั้นเอาหินขว้างนางเป็นคนแรก” 8แล้วทรงโน้มพระกายลงเขียนที่พื้นอีก
9ถึงตรงนี้พวกที่ได้ยินก็ทยอยออกไปทีละคน เริ่มจากคนเฒ่าคนแก่จนเหลือแต่พระเยซูกับหญิงคนนั้นซึ่งยังคงยืนอยู่ 10พระเยซูก็ทรงยืดพระกายขึ้นตรัสถามว่า “หญิงเอ๋ย พวกเขาไปไหนกันหมด? ไม่มีใครเอาโทษเจ้าเลยหรือ?”
11นางทูลว่า “ไม่มีเลย พระเจ้าข้า”
พระเยซูประกาศว่า “เราก็ไม่เอาโทษเจ้าเช่นกัน บัดนี้จงไปเถิด และจงทิ้งวิถีชีวิตที่ผิดบาปของเจ้า”
คำพยานของพระเยซูเชื่อถือได้
12เมื่อพระเยซูตรัสกับประชาชนอีก พระองค์ตรัสว่า “เราเป็นความสว่างของโลก ผู้ที่ตามเรามาจะไม่เดินในความมืดเลยแต่จะมีความสว่างแห่งชีวิต”
13พวกฟาริสีจึงท้าทายพระองค์ว่า “นั่นไง ท่านเป็นพยานให้ตัวเอง คำพยานของท่านเชื่อถือไม่ได้”
14พระเยซูตรัสตอบว่า “แม้เราเป็นพยานให้ตัวเอง คำพยานของเราก็เชื่อถือได้ เพราะเรารู้ว่าเรามาจากไหนและจะไปไหน แต่พวกท่านไม่รู้เลยว่าเรามาจากไหนหรือจะไปไหน 15ท่านตัดสินตามมาตรฐานของมนุษย์ ส่วนเราไม่ตัดสินใคร 16แต่ถ้าเราตัดสิน คำตัดสินของเราก็ถูกต้องเพราะเราไม่ได้ทำไปโดยลำพัง พระบิดาผู้ทรงส่งเรามาสถิตกับเรา 17ในหนังสือบทบัญญัติของท่านเองก็เขียนไว้ว่าคำพยานของคนสองคนเชื่อถือได้ 18เราเป็นพยานให้ตัวเอง และพยานอีกผู้หนึ่งของเราคือพระบิดาผู้ทรงส่งเรามา”
19พวกเขาจึงทูลถามพระองค์ว่า “บิดาของท่านอยู่ที่ไหน?”
พระเยซูตรัสว่า “ท่านไม่รู้จักเราหรือพระบิดาของเรา ถ้าท่านรู้จักเรา ท่านย่อมรู้จักพระบิดาของเราด้วย” 20พระเยซูตรัสดังนี้ขณะทรงสอนอยู่ในบริเวณพระวิหารใกล้กับที่วางของถวาย แต่ก็ไม่มีใครจับพระองค์เพราะยังไม่ถึงเวลาของพระองค์
21พระเยซูตรัสกับพวกเขาอีกครั้งหนึ่งว่า “เรากำลังจะไป พวกท่านจะหาเรา และพวกท่านจะตายในบาปของพวกท่าน ที่ซึ่งเราไปนั้นพวกท่านไม่สามารถไปได้”
22คำตรัสนี้ทำให้พวกยิวถามกันว่า “เขาจะฆ่าตัวตายหรือ? เพราะเหตุนั้นใช่ไหมเขาจึงพูดว่า ‘ที่ซึ่งเราไปนั้นพวกท่านไม่สามารถไปได้’?”
23แต่พระองค์ตรัสต่อไปว่า “พวกท่านมาจากเบื้องล่าง เรามาจากเบื้องบน ท่านเป็นของโลกนี้ เราไม่ได้เป็นของโลกนี้ 24เราบอกแล้วว่าท่านจะตายในบาปของท่าน ถ้าท่านไม่เชื่อว่าเราเป็นผู้นั้น8:24 หรือเราเป็นเช่นเดียวกับข้อ 28 ท่านจะตายในบาปของท่านอย่างแน่นอน”
25พวกเขาทูลถามว่า “ท่านเป็นใคร?”
พระเยซูตรัสตอบว่า “ก็อย่างที่เราอ้างมาโดยตลอด 26เรามีหลายอย่างที่จะพูดในการตัดสินท่าน แต่พระองค์ผู้ทรงส่งเรามานั้นเชื่อถือได้ และสิ่งที่เราได้ยินมาจากพระองค์นั้นเราก็แจ้งแก่โลก”
27พวกเขาไม่เข้าใจที่พระองค์กำลังบอกพวกเขา เกี่ยวกับพระบิดาของพระองค์ 28ดังนั้นพระเยซูจึงตรัสว่า “เมื่อท่านยก8:28 ในภาษากรีกคำว่ายกขึ้นตรึงบนไม้กางเขนอาจหมายความว่ายกย่องบุตรมนุษย์ขึ้นตรึงบนไม้กางเขนแล้ว แล้วท่านจะรู้ว่าเราเป็นผู้ที่เราอ้างว่าเราเป็น และเราไม่ได้ทำอะไรโดยลำพังแต่พูดตามที่พระบิดาได้ทรงสอนไว้ 29พระองค์ผู้ทรงส่งเรามาสถิตกับเรา พระองค์ไม่ได้ทรงทิ้งเราไว้ตามลำพังเพราะเราทำสิ่งที่พระองค์พอพระทัยเสมอ” 30เมื่อพระองค์ตรัสดังนี้ หลายคนก็มีความเชื่อในพระองค์
ลูกหลานของอับราฮัม
31พระเยซูตรัสกับชาวยิวที่ได้เชื่อพระองค์ว่า “ถ้าท่านยึดมั่นในคำสอนของเรา ท่านก็เป็นสาวกของเราจริงๆ 32แล้วท่านจะรู้จักความจริงและความจริงจะทำให้ท่านเป็นไท”
33พวกเขาตอบว่า “เราเป็นลูกหลานของอับราฮัม8:33 ภาษากรีกว่าพงศ์พันธุ์เช่นเดียวกับข้อ 37ไม่เคยเป็นทาสใคร ท่านพูดมาได้อย่างไรว่าเราจะเป็นไท?”
34พระเยซูตรัสตอบว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าทุกคนที่ทำบาปก็เป็นทาสของบาป 35ทาสไม่ได้อยู่ในครอบครัวตลอดไปแต่บุตรต่างหากที่เป็นของครอบครัวตลอดไป 36ฉะนั้นหากพระบุตรช่วยให้ท่านเป็นไท ท่านก็จะเป็นไทอย่างแท้จริง 37เรารู้ว่าท่านเป็นลูกหลานของอับราฮัม กระนั้นท่านก็พร้อมที่จะฆ่าเราเพราะท่านไม่เชื่อคำพูดของเราเลย 38เรากำลังบอกท่านถึงสิ่งที่เราได้เห็นเมื่ออยู่กับพระบิดา และท่านก็ทำสิ่งที่ท่านได้ยินจากบิดาของท่าน8:38 หรืออยู่กับพระบิดา ฉะนั้นจงทำสิ่งที่ท่านเคยได้ยินจากพระบิดา”
39พวกเขาทูลตอบว่า “อับราฮัมคือบิดาของเรา”
พระเยซูตรัสว่า “ถ้าท่านเป็นลูกหลานของอับราฮัม ท่านคงจะ8:39 สำเนาต้นฉบับเก่าแก่บางสำเนาว่าถ้าท่านเป็นลูกหลานของอับราฮัมก็จงทำสิ่งที่อับราฮัมได้ทำ 40แต่นี่ท่านตั้งใจแน่วแน่จะฆ่าเราผู้บอกความจริงซึ่งเราได้ยินจากพระเจ้าแก่ท่าน อับราฮัมไม่ทำเช่นนี้ 41ท่านกำลังทำสิ่งที่บิดาของท่านเองทำ”
พวกเขาคัดค้านว่า “เราไม่ใช่ลูกนอกสมรส เรามีพระบิดาองค์เดียวคือพระเจ้าเท่านั้น”
ลูกของมาร
42พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “หากพระเจ้าเป็นพระบิดาของท่าน ท่านก็คงจะรักเราเพราะเรามาจากพระเจ้าและบัดนี้เราอยู่ที่นี่แล้ว เราไม่ได้มาเองแต่พระองค์ทรงส่งเรามา 43ทำไมท่านจึงไม่เข้าใจคำพูดของเรา? ก็เพราะท่านไม่สามารถรับฟังสิ่งที่เราพูด 44ท่านเป็นของมารผู้เป็นบิดาของท่านและท่านต้องการทำตามความประสงค์ของบิดาของท่าน มารเป็นผู้ฆ่าคนมาตั้งแต่แรก มันไม่ได้ยึดมั่นในความจริงเพราะไม่มีความจริงอยู่ในมาร เมื่อพูดโกหกมันก็พูดตามสันดานของมันเพราะมารเป็นผู้มุสาและเป็นบิดาแห่งคำมุสา 45แต่เพราะเราพูดความจริง ท่านจึงไม่เชื่อเรา! 46มีใครในพวกท่านที่พิสูจน์ได้ว่าเราทำผิดบาป? ถ้าเราพูดความจริงทำไมท่านจึงไม่เชื่อเรา? 47ผู้ที่เป็นคนของพระเจ้าย่อมรับฟังสิ่งที่พระเจ้าตรัส เหตุที่พวกท่านไม่ยอมรับฟังก็เพราะพวกท่านไม่ได้เป็นของพระเจ้า”
พระเยซูตรัสเกี่ยวกับพระองค์เอง
48พวกยิวทูลตอบพระองค์ว่า “เราพูดถูกไม่ใช่หรือว่าท่านเป็นชาวสะมาเรียและมีผีสิง?”
49พระเยซูตรัสว่า “เราไม่ได้ถูกผีสิง แต่เราถวายพระเกียรติแด่พระบิดาของเราและท่านหลู่เกียรติเรา 50เราไม่ได้แสวงหาเกียรติให้ตัวเองแต่มีผู้หนึ่งหาให้เราและพระองค์ทรงเป็นผู้ตัดสิน 51เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ถ้าผู้ใดประพฤติตามคำของเรา ผู้นั้นก็จะไม่พบกับความตายเลย”
52เมื่อพวกยิวได้ยินเช่นนี้ก็ร้องว่า “เดี๋ยวนี้เรารู้แล้วว่าท่านถูกผีสิง! อับราฮัมตายไปแล้ว เหล่าผู้เผยพระวจนะก็ตายไปแล้วเช่นกัน กระนั้นท่านยังมาพูดว่าถ้าผู้ใดประพฤติตามคำของท่านผู้นั้นจะไม่ลิ้มรสความตายเลย 53ท่านยิ่งใหญ่กว่าอับราฮัมบิดาของเราหรือ? อับราฮัมตายไปแล้ว เหล่าผู้เผยพระวจนะก็เช่นกัน แล้วท่านคิดว่าตัวเองเป็นใคร?”
54พระเยซูตรัสตอบว่า “หากเรายกย่องตัวเองเกียรติของเราก็ไม่มีความหมาย พระบิดาของเราซึ่งท่านบอกว่าเป็นพระเจ้าของท่านคือผู้ที่ยกย่องเรา 55ถึงแม้ว่าท่านไม่รู้จักพระองค์แต่เรารู้จักพระองค์ หากเราพูดว่าเราไม่รู้จักเราก็เป็นคนโกหกเหมือนท่าน แต่นี่เรารู้จักพระองค์และทำตามพระดำรัสของพระองค์ 56อับราฮัมบิดาของท่านปีติยินดีที่จะได้เห็นวันของเรา เขาก็ได้เห็นแล้วและมีความยินดี”
57พวกยิวทูลพระองค์ว่า “ท่านอายุยังไม่ถึงห้าสิบปีและท่านได้เห็นอับราฮัมแล้วเชียวหรือ!”
58พระเยซูตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ก่อนอับราฮัมเกิด เราก็เป็นอยู่แล้ว!” 59เมื่อได้ยินเช่นนี้พวกเขาจึงหยิบก้อนหินขึ้นจะขว้างพระองค์แต่พระเยซูทรงเลี่ยงหลบและเสด็จออกไปจากบริเวณพระวิหาร
