生命之道
1太初，道已经存在，道与上帝同在，道就是上帝。 2太初，道就与上帝同在。 3万物都是借着祂造的1:3 “造的”或译“存在”。，受造之物没有一样不是借着祂造的。 4祂里面有生命，这生命是人类的光。 5光照进黑暗里，黑暗不能胜过1:5 “胜过”或译“接受”或“明白”。光。
6有一个人名叫约翰，是上帝差来的。 7他来是要为光做见证，叫世人可以借着他而相信。 8约翰不是那光，他来是为那光做见证。 9那照亮世人的真光来到了世上。 10祂来到自己所创造的世界，世界却不认识祂。 11祂来到自己的地方，自己的人却不接纳祂。 12但所有接纳祂的，就是那些信祂的人，祂就赐给他们权利成为上帝的儿女。 13这些人既不是从人的血缘关系生的，也不是从人的情欲或意愿生的，而是从上帝生的。
14道成为肉身，住在我们中间，充满了恩典和真理。我们见过祂的荣耀，正是父独一儿子的荣耀。
15约翰为祂做见证的时候，高声喊道：“这就是我以前所说的那位，‘祂在我以后来却比我位分高，因为祂在我之前已经存在了。’” 16从祂的丰盛里，我们一次又一次地领受了恩典。 17因为律法是借着摩西颁布的，恩典和真理是借着耶稣基督赐下来的。 18从来没有人见过上帝，只有父怀中的独一上帝1:18 “独一上帝”有古卷作“独一儿子”。把祂显明出来。
施洗者约翰的见证
19以下是约翰的见证。犹太人从耶路撒冷派祭司和利未人来找约翰，查问他是谁。 20约翰毫不隐瞒地说：“我不是基督。”
21他们问：“那么，你是谁？是以利亚吗？”
他说：“不是。”
他们又问：“你是那位先知吗？”
他说：“也不是。”
22他们又追问：“你到底是谁？我们好回复差我们来的人。你自己说你是谁？”
23他说：“我就是在旷野大声呼喊‘修直主的路’的那个人，正如以赛亚先知所言。”
24派来的人当中有几个法利赛人1:24 “派来的人当中有几个法利赛人”或译“法利赛人派来的那几个人”。，他们问他： 25“你既然不是基督，不是以利亚，也不是那位先知，那你为什么给人施洗呢？”
26约翰答道：“我是用水施洗，但在你们中间有一位你们不认识的， 27祂虽然是在我以后来的，我就是给祂解鞋带也不配。” 28这事发生在约旦河东岸的伯大尼，那里是约翰给人施洗的地方。
上帝的羔羊
29次日，约翰看见耶稣走过来，就说：“看啊！上帝的羔羊，除去世人罪恶的！ 30这就是我以前所说的那位，‘有一个人在我以后来却比我位分高，因为祂在我之前已经存在了。’ 31我以前并不认识祂，现在我用水给人施洗，是要把祂显明给以色列人。”
32约翰又做见证说：“我看见圣灵好像鸽子一样从天降下，住在祂身上。 33我本来不认识祂，但那位差我来用水给人施洗的告诉我，‘你看见圣灵降下，住在谁身上，谁就是用圣灵给人施洗的。’ 34我看见了，便做见证，祂就是上帝的儿子。”
第一批门徒
35再次日，约翰和两个门徒站在那里， 36他看见耶稣经过，就说：“看啊！这是上帝的羔羊！” 37两个门徒听见他的话，便跟从了耶稣。 38耶稣转过身来，看见他们跟着，便问：“你们想要什么？”
他们说：“老师1:38 “老师”希腊文是“拉比”，特指犹太教的老师，下同。，你住在哪里？”
39耶稣说：“你们来看吧。”他们便跟着去看耶稣住的地方。到了那里大约下午四点了，他们就住在耶稣那里。 40听见约翰的话后跟从耶稣的两个人中，有一个是西门·彼得的弟弟安得烈。 41他首先去找他哥哥西门，说：“我们找到弥赛亚了！”弥赛亚的意思是基督1:41 希伯来文的“弥赛亚”和希腊文的“基督”都是“受膏者”的意思。。 42他带着西门去见耶稣。
耶稣看着西门，对他说：“约翰的儿子西门，你要改名为矶法。”矶法的意思是彼得。
43又过了一天，耶稣决定去加利利。祂遇见了腓力，就对他说：“跟从我！” 44腓力是伯赛大人，与彼得、安得烈是同乡。 45腓力去找拿但业，对他说：“我们遇见了摩西律法书和先知书记载的那位！祂是约瑟的儿子耶稣，从拿撒勒来的。”
46拿但业说：“拿撒勒还会出什么好东西？”
腓力说：“你来看看吧！”
47耶稣看见拿但业走过来，就指着他说：“看啊，这是个真正的以色列人！他心里毫无诡诈。”
48拿但业问耶稣：“你怎么会认识我？”
耶稣答道：“腓力还没有去找你之前，我就看见你在无花果树下了。”
49拿但业说：“老师，你是上帝的儿子！你是以色列的王！”
50耶稣说：“我说看见你在无花果树下，你就信我吗？将来你还要看见比这更大的事。 51我实实在在地告诉你们，你们会看见天门敞开，上帝的天使以人子1:51 “人子”是耶稣的自称，耶稣在这里自比天梯，背景请参见创世记28:12。为梯上上下下。”
Słowo stało się ciałem
1Na początku było Słowo.
Było ono u Boga i było Bogiem.
2Od samego początku było razem z Bogiem.
3Ono powołało wszystko do istnienia.
I nic, co zostało stworzone, nie zaistniało bez Niego.
4W Nim było życie, a życie jest dla ludzi światłem.
5To Światło świeci w ciemnościach,
a mrok nie był w stanie Go pochłonąć.
6Bóg posłał swojego człowieka, imieniem Jan,
7aby powiedział ludziom o prawdziwym Świetle
i aby dzięki niemu wszyscy uwierzyli.
8Sam Jan nie był Światłem,
lecz miał o Nim opowiedzieć.
9I nadeszło prawdziwe Światło,
które oświeca każdego człowieka,
przychodzącego na świat.
10Pojawiło się na świecie,
który dzięki Niemu powstał,
ale świat Go nie rozpoznał.
11Przyszło do swojej własności,
ale swoi Go nie przyjęli.
12Tym jednak, którzy Je przyjęli, i uwierzyli Mu
dało prawo stać się dziećmi Bożymi,
13które narodziły się nie fizycznie
—w wyniku namiętności
czy ludzkich planów—ale z Boga.
14Słowo stało się ciałem i jako człowiek
zamieszkało wśród nas.
Ujrzeliśmy więc Jego chwałę—chwałę,
jaką Ojciec obdarzył swojego jedynego Syna,
pełnego łaski i prawdy.
Jan Chrzciciel
15Jan Chrzciciel powiedział o Nim, wołając do zebranych wokół niego ludzi:
—To właśnie o Nim mówiłem: „Nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”.
16Z Jego bogactwa wszyscy otrzymaliśmy wiele łask. 17Mojżesz dał nam Prawo, natomiast dzięki Jezusowi Chrystusowi nadeszła łaska i prawda. 18Boga nikt nigdy nie widział, a pokazał Go nam Jedyny Syn—Bóg, który stanowi jedno z Ojcem.
19Żydowscy przywódcy z Jerozolimy wysłali do Jana Chrzciciela kapłanów i ich pomocników z pytaniem:
—Kim właściwie jesteś?
20Wtedy on jednoznacznie i dobitnie odpowiedział:
—Nie jestem Mesjaszem!
21—No to kim? Eliaszem?—pytali.
—Nie.
—To może prorokiem?
—Też nie—odpowiedział Jan.
22—Kim więc jesteś? Co mamy powiedzieć tym, którzy nas wysłali? Co możesz o sobie powiedzieć?—dopytywali go.
23—Jak powiedział prorok Izajasz: „Jestem głosem wołającego na pustyni: Przygotujcie Panu drogę!”—odrzekł Jan.
24Niektórzy wysłannicy, należący do ugrupowania faryzeuszy, 25zapytali go:
—Dlaczego więc chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?
26-27—Ja zanurzam tylko w wodzie—odparł Jan. —Lecz niebawem nadejdzie ktoś, kto już jest wśród was, ale na razie nie dał się wam poznać. Ja nie jestem nawet godzien zdjąć Mu butów!
28Miało to miejsce po drugiej stronie Jordanu, w Betanii, gdzie Jan udzielał ludziom chrztu.
Jezus ofiarnym Barankiem Bożym
29Następnego dnia Jan ujrzał nadchodzącego Jezusa i rzekł:
—Oto Baranek, którego Bóg złoży w ofierze, aby usunąć grzech świata! 30To Jego miałem na myśli mówiąc, że „nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”. 31Nie wiedziałem, że to On, ale po to właśnie przyszedłem i zacząłem chrzcić ludzi, aby ogłosić Izraelowi Jego nadejście.
32Jan kontynuował:
—Widziałem Ducha, który zstąpił na Niego z nieba jak gołąb. 33Nie wiedziałem, że to On, ale Bóg, który mnie posłał, abym zanurzał ludzi w wodzie, powiedział: „Ten, na którego zstąpi Duch i spocznie na Nim, będzie zanurzał ludzi w Duchu Świętym”. 34Widziałem to i dlatego oświadczam, że On jest Synem Boga!
Pierwsi uczniowie Jezusa
35Następnego dnia Jan stał z dwoma uczniami. 36Gdy zobaczył idącego Jezusa, powiedział:
—Oto Baranek, którego Bóg złoży w ofierze!
37Obaj uczniowie usłyszeli to i poszli za Jezusem. 38On obejrzał się i widząc, że za Nim idą, zapytał:
—Czego szukacie?
—Rabbi! (to znaczy: „Nauczycielu!”). Gdzie się zatrzymałeś na nocleg?—zapytali.
39—Chodźcie i zobaczcie—odpowiedział Jezus.
Poszli więc z Nim, a ponieważ było już około czwartej po południu, zostali u Niego do końca dnia. 40Jednym z nich był Andrzej, brat Szymona Piotra. 41Odszukał on później Szymona i powiedział:
—Znaleźliśmy Mesjasza! (to znaczy: „Chrystusa”).
42I zaprowadził go do Jezusa, a On spojrzał na niego i rzekł:
—Ty jesteś Szymon, syn Jana. Ale od teraz będziesz się nazywał Kefas (to znaczy: „Piotr”—„skała”).
Jezus powołuje Filipa i Natanaela
43Następnego dnia Jezus postanowił pójść do Galilei. Po drodze spotkał Filipa i rzekł do niego:
—Chodź ze Mną.
44Filip pochodził z Betsaidy, rodzinnego miasteczka Andrzeja i Piotra. 45Spotkał on później Natanaela i powiedział mu:
—Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz i prorocy! To Jezus, syn Józefa z Nazaretu!
46—Z Nazaretu?!—zdziwił się Natanael. —Czy stamtąd może pochodzić coś dobrego?
—Sam się przekonaj!—odrzekł Filip.
47Gdy zbliżali się do Jezusa, On zobaczył Natanaela i powiedział:
—Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma fałszu.
48—Skąd mnie znasz?—zdumiał się Natanael.
—Widziałem cię pod drzewem figowym, zanim spotkał cię Filip—odrzekł Jezus.
49—Nauczycielu! Jesteś Synem Boga! Jesteś Królem Izraela!
50—Wierzysz w to, ponieważ powiedziałem, że widziałem cię, gdy byłeś pod drzewem figowym?—odparł Jezus. —Ujrzysz jeszcze więcej! 51Zapewniam was: Zobaczycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Mnie, Syna Człowieczego.
