1“约伯啊，请听我言，
请留心听我每一句话。
2我要开口发言，
我话已在舌尖。
3我的话发自正直的心，
我的口如实陈明道理。
4上帝的灵创造了我，
全能者的气赋予我生命。
5如果你能，就反驳我，
站出来与我辩论。
6在上帝面前，我与你无异，
也是泥土造的。
7所以你不用惧怕我，
我不会对你施加压力。
8“你的话已进到我耳中，
我听见你说，
9‘我纯全无过，
我清白无罪，
10上帝却挑我的错，
与我为敌；
11祂给我戴上脚镣，
鉴察我的一举一动。’
12“我来答复你，你的话没有道理，
因为上帝比世人大。
13你为何向祂抱怨，
说祂不理会世人的话？
14上帝一再用各种方式说话，
然而世人却不明白。
15人躺在床上沉睡时，
在梦境和夜间的异象中，
16上帝开启他们的耳朵，
用警告惊吓他们，
17使他们离开罪恶，
不再骄傲，
18以免他们的灵魂坠入深坑，
他们的性命被刀剑夺去。
19“人因受罚而卧病在床，
骨头疼痛不止，
20以致毫无食欲，
对佳肴心生厌恶。
21他日渐消瘦，
只剩下骨头。
22他的灵魂临近深坑，
他的生命濒临死亡。
23如果一千天使中有一位能做他的中保，
指示他当行的事，
24上帝33:24 “上帝”希伯来文是“他”，也可能指天使。就会怜悯他，说，‘别让他下坟墓，
我已得到他的赎金。’
25那时，他的皮肉将嫩如孩童，
他将恢复青春的活力。
26他向上帝祷告时必蒙悦纳，
他欢呼着朝见上帝，
再度被祂视为义人。
27他会当众歌唱说，
‘我犯了罪，颠倒是非，
祂却没有按我的罪报应我。
28祂救赎我的灵魂，使之免下深坑，
使我的生命得见光明。’
29“看啊，这都是上帝的作为，
祂一次次地恩待世人，
30从深坑救回人的灵魂，
使他沐浴生命之光。
31约伯啊，留心听我说，
不要作声，我要发言。
32你若有话，就答复我；
你只管说，我愿看到你的清白。
33否则，请听我言；
不要作声，我要传授你智慧。”
1“Karon, Job, pamatia pag-ayo ang tanan kong isulti kanimo. 2Kasultion na kaayo ako; anaa na sa tumoy sa akong dila ang akong isulti. 3Mosulti ako gikan sa matinud-anon kong kasingkasing. Isulti ko ang akong nahibaloan sa kinasingkasing. 4Ang espiritu sa Makagagahom nga Dios maoy naghimo kanako ug naghatag kanakog kinabuhi. 5Tubaga ako, kon makahimo ka. Pangandam sa imong mga katarungan ug barogi kini. 6Sama ra ako kanimo atubangan sa Dios. Giumol usab ako gikan sa yuta. 7Busa ayaw kahadlok kanako o paghunahuna nga lisod-lisoron ko ikaw.
8“Klaro kanako ang imong gipanulti. Miingon ka, 9‘Wala akoy sala; hinlo ako ug inosente. 10Apan nangitag rason ang Dios aron iya akong paantuson. Giisip niya akong iyang kaaway. 11Gikadenahan niya ang akong mga tiil; gibantayan niya ang tanan kong mga lihok.’
12“Apan Job, sayop ka gayod sa imong gisulti. Dili ba nga ang Dios labaw man sa tawo? 13Nan, nganong ginaakusaran mo siya nga wala niya ginatubag ang reklamo sa mga tawo? 14Ang tinuod, nagasulti kanunay33:14 kanunay: o, sa nagkalain-lain nga paagi. ang Dios, apan wala lang makamatikod niini ang tawo. 15-16Nagasulti siya pinaagi sa damgo samtang natulog ug nahinanok ang tawo sa gabii. Mohunghong siya kanila sa mga pasidaan nga makapahadlok kanila. 17Ginahimo niya kini aron moundang ang tawo sa pagpakasala ug pagpasigarbo, 18ug aron maluwas siya gikan sa kamatayon. 19Usahay disiplinahon sa Dios ang tawo pinaagi sa sakit diin mag-antos siya—sama sa walay hupay nga panakit sa kabukogan, 20nga makapawala sa gana sa pagkaon, bisan pag lamian kaayo ang pagkaon. 21Moniwang ang tawo, hangtod manggawas na ang mga bukog. 22Himalatyon na siya ug moadtoay na sa dapit sa mga patay.
23“Apan kon may usa lang sa linibo ka mga anghel nga mopataliwala kaniya ug sa Dios, ug mopahinumdom kaniya kon unsa ang husto ug angayan kaniya,33:23 mopahinumdom… kaniya: o, mosugilon nga matarong siya. 24kaloy-an siya sa Dios.33:24 sa Dios: o, sa anghel. Moingon ang Dios, ‘Luwasa siya sa kamatayon. Nakakita ako ug pantubos kaniya.’ 25Unya mobalik ang maayo niyang lawas. Molig-on siya pag-usab sama niadtong batan-on pa siya. 26Kon mag-ampo siya ngadto sa Dios, motubag ang Dios kaniya. Dawaton siya sa Dios nga malipayon, ug ibalik siya sa Dios sa matarong nga pagkinabuhi. 27Unya mosulti siya sa mga tawo, ‘Nakasala ako, ug naghimog dili maayo, apan wala ko madawat ang silot nga angay unta kanako. 28Giluwas niya ako sa kamatayon, ug padayon akong magkinabuhi.’
29“Oo, kanunay kining gihimo sa Dios ngadto sa tawo. 30Ginaluwas niya ang tawo sa kamatayon aron mabuhi siya. 31Job, pamatia ako pag-ayo. Paghilom lang, ug pasagdi ako nga mosulti. 32Kon may isulti ka pa, sulti lang, kay gusto kong mahibaloan kon tinuod ba nga wala kay sala. 33Apan kon wala kay isulti, hilom lang ug pamati sa akong kaalam.”
