大卫得知扫罗的死讯
1大卫战胜了亚玛力人之后便回到洗革拉，在那里住了两天。那时扫罗已经死了。 2第三天，有一个衣服撕裂、头蒙灰尘的人从扫罗军营中跑到大卫面前，俯伏下拜。 3大卫问他：“你从哪里来？”那人答道：“我是从以色列军营逃出来的。” 4大卫说：“请告诉我那边的情况。”他说：“以色列军溃逃，伤亡惨重，扫罗和他儿子约拿单都死了！” 5大卫又问报信的青年：“你怎么知道扫罗和他儿子约拿单死了？” 6青年说：“我偶然到基利波山，看见扫罗在那里扶枪而立，敌人的战车骑兵紧紧追来。 7他回头看到我，便呼唤我。我说，‘我在这里。’ 8他问我是什么人。我告诉他我是亚玛力人。 9扫罗说他痛苦难当，却又死不掉，要我杀了他。 10我知道他身受重伤，必死无疑，就把他杀了，并取下他头上的王冠和臂上的镯子带来献给我主。”
11大卫就撕裂衣服，他的随从也撕裂衣服。 12他们因扫罗、他的儿子约拿单和耶和华的子民——以色列同胞阵亡而悲哀痛哭，禁食直到黄昏。 13大卫又问报信的青年：“你是哪里的人？”他答道：“我是寄居在以色列的亚玛力人。” 14大卫说：“你怎么敢下手杀耶和华所膏立的王？ 15-16你是咎由自取！因为你亲口承认自己杀了耶和华所膏立的王。”大卫随即命令一个年轻的随从杀死他，随从便杀死了他。
大卫的哀歌
17大卫作了一首挽歌哀悼扫罗和他儿子约拿单， 18并吩咐人教导犹大人唱这首弓歌。这首歌记在《雅煞珥书》上，歌词说：
19“以色列啊，
你荣耀的王伏尸山上，
伟大的勇士竟然倒下！
20不要在迦特宣告，
不要在亚实基伦的街上传扬，
免得非利士的妇女幸灾乐祸，
免得未受割礼之人的女子欢喜雀跃。
21“基利波山啊，愿你没有雨露，
你的田地不长献祭用的五谷，
因为在那里勇士的盾牌污迹斑斑，
扫罗的盾牌没有抹油。
22“约拿单的弓射敌无数，
扫罗的剑不杀强敌不收回。
23“扫罗和约拿单深受爱戴，
生死不分离。
他们比鹰更敏捷，
比狮子还强壮。
24“以色列的女子啊，
为扫罗哀哭吧！
他曾使你们衣服华美，
穿金戴银。
25“勇士竟战死沙场！
约拿单竟伏尸山上！
26我的兄弟约拿单啊，
我为你悲伤，
你对我情深义重，
你对我的爱胜过女人的恋情。
27“伟大的勇士竟然倒下！
兵器竟然长埋！”
ดาวิดทราบข่าวว่าซาอูลสิ้นพระชนม์
(1ซมอ.31:1-13; 1พศด.10:1-12)
1หลังจากซาอูลสิ้นพระชนม์แล้ว ดาวิดกลับมาจากการพิชิตชาวอามาเลขและพักอยู่ที่เมืองศิกลากได้สองวัน 2ในวันที่สาม มีชายคนหนึ่งมาจากค่ายของซาอูล เสื้อผ้าขาดวิ่น และฝุ่นเต็มศีรษะ เขาหมอบกราบลงต่อหน้าดาวิดแสดงความเคารพ
3ดาวิดถามว่า “เจ้ามาจากไหน?”
เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าหนีมาจากค่ายของอิสราเอล”
4ดาวิดถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? บอกเราสิ”
เขาตอบว่า “ทหารของเราเตลิดหนี หลายคนถูกฆ่าตาย กษัตริย์ซาอูลและโยนาธานราชโอรสสิ้นพระชนม์แล้ว”
5ดาวิดจึงถามชายหนุ่มที่มาส่งข่าวว่า “เจ้ารู้ได้อย่างไรว่ากษัตริย์ซาอูลและโยนาธานราชโอรสสิ้นพระชนม์แล้ว?”
6เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าอยู่บนภูเขากิลโบอา เห็นกษัตริย์ซาอูลทุ่มพระกายลงบนหอก รถม้าศึกของศัตรูก็ประชิดเข้ามา 7เมื่อพระองค์เห็นข้าพเจ้า ก็ร้องเรียกให้เข้าไปหา แล้วข้าพเจ้าทูลถามว่า ‘จะทรงให้ข้าพระบาททำสิ่งใด?’
8“พระองค์ตรัสถามว่า ‘เจ้าเป็นใคร?’
“ข้าพเจ้าทูลว่า ‘เป็นชาวอามาเลขพระเจ้าข้า’
9“พระองค์จึงตรัสว่า ‘มาฆ่าเราทีเถิด เราใกล้จะตายแล้ว แต่ก็ไม่ตายเสียที’
10“ข้าพเจ้าจึงปลงพระชนม์ เพราะเห็นว่าจะไม่รอดแน่ๆ แล้วข้าพเจ้าก็เอามงกุฎกับทองต้นพระกร1:10 คือ เครื่องประดับรัดต้นแขนมาให้ท่านผู้เป็นเจ้านายของข้าพเจ้า”
11แล้วดาวิดกับพรรคพวกทั้งหมดจึงฉีกเสื้อผ้าของตน 12พวกเขาพากันไว้ทุกข์ ร่ำไห้ และถืออดอาหารจนถึงเวลาเย็น เพื่อไว้อาลัยแด่กษัตริย์ซาอูล และโยนาธานราชโอรส และเพื่อไพร่พลขององค์พระผู้เป็นเจ้าและชาวอิสราเอลซึ่งสิ้นชีวิตในสงคราม
13ดาวิดพูดกับชายหนุ่มที่นำข่าวมาว่า “เจ้ามาจากไหน?”
เขาตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นลูกคนต่างด้าวชาวอามาเลข”
14ดาวิดถามว่า “ทำไมเจ้าจึงกล้าทำลายผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเจิมตั้งไว้?”
15แล้วดาวิดสั่งคนของตนว่า “เอาเขาไปฆ่าเสีย!” คนของดาวิดก็ฆ่าเขา 16เพราะดาวิดได้กล่าวแล้วว่า “เจ้าสมควรตาย เพราะเจ้าเองได้สารภาพว่า ‘ข้าพเจ้าได้ฆ่าผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเจิมตั้งไว้’”
ดาวิดไว้อาลัยซาอูลและโยนาธาน
17แล้วดาวิดคร่ำครวญไว้อาลัยแด่กษัตริย์ซาอูลกับโยนาธานราชโอรส 18และบัญชาให้สอนบทคร่ำครวญนี้แก่ชนยูดาห์ (บันทึกไว้ในหนังสือแห่งยาชาร์) ความว่า
19“โอ อิสราเอลเอ๋ย ศักดิ์ศรีของเจ้านอนสิ้นชีพอยู่บนที่สูงของเจ้า
วีรชนแกล้วกล้าล้มลงเสียแล้วหนอ!
20“อย่าแจ้งข่าวนี้ในเมืองกัท
อย่าประกาศข่าวนี้ตามถนนหนทางในอัชเคโลน
หาไม่แล้วธิดาแห่งฟีลิสเตีย1:20 คือ ชาวฟีลิสเตียจะกระหยิ่มยิ้มย่อง
หาไม่แล้วเหล่าบุตรีของผู้ที่ไม่ได้เข้าสุหนัตจะลิงโลดยินดี
21“โอ ภูเขากิลโบอา
ขออย่าให้เจ้าได้รับฝนหรือหยาดน้ำค้าง
ขออย่าให้ท้องทุ่งเกิดธัญญาหารเพื่อเป็นเครื่องบูชา1:21 ในภาษาฮีบรูข้อความนี้มีความหมายไม่ชัดเจน
เพราะที่นั่นโล่ของผู้เกรียงไกรถูกเหยียดหยาม
โล่ของซาอูลไม่ได้ชโลมด้วยน้ำมันอีกแล้ว
22“ธนูของโยนาธานดื่มเลือดไม่หยุด
และกินเนื้อของผู้มีกำลัง
ดาบของซาอูล
ไม่กลับมาเปล่า
23“ซาอูลและโยนาธาน
ยามอยู่ทรงเป็นที่รักและน่าชื่นชม
ยามสิ้นไม่ทรงพรากจากกัน
ทรงว่องไวกว่านกอินทรี
แข็งแกร่งกว่าราชสีห์
24“โอ เหล่าธิดาแห่งอิสราเอล1:24 คือ ชาวอิสราเอล
จงร่ำไห้ให้กับซาอูล
ผู้ทรงแต่งกายให้เธอด้วยอาภรณ์สีแดงเข้มและสิ่งงดงาม
และตกแต่งอาภรณ์ของเธอด้วยเครื่องประดับทองคำ
25“วีรชนแกล้วกล้าล้มลงกลางสมรภูมิ!
โยนาธานนอนสิ้นชีพอยู่บนที่สูงของเจ้า
26โอ โยนาธาน พี่น้องของข้าพเจ้าเอ๋ย ข้าพเจ้าอาลัยถึงท่าน
ท่านเป็นที่รักยิ่งของข้าพเจ้า
ความรักที่ท่านมีต่อข้าพเจ้านั้นล้ำเลิศ
ล้ำเลิศยิ่งกว่าความรักของสตรี
27“วีรชนแกล้วกล้าล้มลงเสียแล้ว!
อาวุธยุทโธปกรณ์ก็พินาศไป!”
