扫罗寻驴
1有一个便雅悯人名叫基士，很有威望，是亚斐亚的玄孙、比歌拉的曾孙、洗罗的孙子、亚别的儿子。 2他的儿子扫罗年轻英俊，在以色列人中无人能比，高出其他人一个头。 3一天，基士丢失了几头驴，他就对儿子扫罗说：“你带一个仆人去找驴吧。” 4他们找遍了以法莲的山区、沙利沙地区、沙琳地区和便雅悯地区，都找不着。
5最后，他们来到苏弗，扫罗对仆人说：“我们还是回家去吧，恐怕我父亲不再为驴担心，反而为我们担心。” 6但仆人答道：“且慢，这城里有一位上帝的仆人，很受人敬重，他所说的都会应验。我们去找他吧，也许他会告诉我们该到哪里去找驴。” 7扫罗答道：“如果去，我们有什么可以送给他呢？我们袋里的食物也吃完了，我们还有什么可以送给上帝的仆人呢？” 8仆人说：“我这里还有三克银子，我们可以送给上帝的仆人，请他告诉我们去哪里找驴。” 9从前在以色列，如果人们要求问上帝，他们会说：“让我们去找先见吧。”当时“先知”被称为“先见”。 10扫罗说：“好，我们去吧。”于是，他们前往上帝仆人住的城。 11他们走上山坡，正要进城的时候，遇见一些少女出来打水，就问：“先见在这里吗？” 12她们答道：“他在这里，就在你们前面。你们快去吧，他今天刚到城里来，因为今天人们在丘坛献祭。 13你们一进城，就会在他上丘坛吃祭物之前遇见他。因为他不来，人们不能吃，他要先为祭物祝谢后，人们才可以吃。你们现在上去吧，一定会遇见他。” 14他们就赶往城内，刚走进城，就看见撒母耳迎面而来，要上丘坛去。
15在扫罗来的前一天，耶和华已经启示撒母耳说： 16“明天这个时候，我会从便雅悯境内差遣一个人到你这里，你要膏立他做我以色列子民的首领，他会从非利士人手中把我的子民拯救出来，因为我已听到我子民的呼求，我要施恩给他们。”
17撒母耳看见扫罗的时候，耶和华就对他说：“这就是我对你说的那个人，他将统治我的子民。” 18扫罗来到在城门口的撒母耳面前，问道：“请你告诉我先见住在哪里？” 19撒母耳答道：“我就是先见。你先上丘坛去，今天你要和我一起吃饭。明天早上我会送你上路，并把你想知道的事告诉你。 20不要再挂念三天前丢失的驴了，已经找到了。以色列人所仰慕的人是谁呢？不是你和你父亲全家吗？” 21扫罗答道：“我来自以色列最小的便雅悯支派，我的家族在便雅悯支派中最小，你何出此言？”
22撒母耳带着扫罗和他的仆人来到一个大厅，让他们在请来的三十位客人中坐上座。 23撒母耳对厨师说：“把我交给你的那份祭肉拿来。” 24厨师就拿来那块腿肉，摆在扫罗面前。撒母耳说：“这是为你留的，请吃吧。这是我在请客人时特意为你留的。”于是，扫罗和撒母耳一起吃饭。 25他们从丘坛下来，回到城里后，撒母耳把扫罗带到屋顶上谈话。 26次日黎明时分，撒母耳呼唤屋顶上的扫罗：“起来吧，我该送你上路了。”于是扫罗起床后，与撒母耳一起往外走。 27他们来到城边的时候，撒母耳让扫罗吩咐仆人先走。仆人离去后，他对扫罗说：“你在这里留一会儿，我要把上帝的话告诉你。”
Saul ontmoet Samuël
1Kis was een welgesteld en invloedrijk man uit de stam Benjamin. Hij was de zoon van Abiël, de kleinzoon van Zeror, de achterkleinzoon van Bechorath en de achter-achterkleinzoon van Afiah. 2Kis had een jonge zoon die Saul heette. Saul was de knapste man in heel Israël en bovendien stak hij een hoofd boven alle andere Israëlieten uit. 3Op een dag raakten de ezelinnen van Kis verdwaald en stuurde hij Saul eropuit om ze te zoeken. ‘Neem een van de knechten mee en zoek de ezelinnen,’ was de opdracht. 4Zij trokken door het heuvelland van Efraïm, door het gebied van Salisa en dat van Sahalim en door het hele gebied van Benjamin, maar vonden de dieren nergens. 5Toen ze ook het land van Suf hadden doorzocht, zei Saul ten slotte tegen de knecht: ‘We kunnen beter naar huis gaan, mijn vader zal zo langzamerhand meer bezorgd zijn over ons dan over de ezelinnen!’ 6Maar de knecht zei: ‘Ik krijg net een idee! In de stad woont een profeet, hij is een man van God en de mensen kijken erg tegen hem op, omdat alles wat hij zegt ook uitkomt. Laten we naar hem toegaan, misschien kan hij ons vertellen waar we de ezelinnen moeten zoeken.’ 7‘Maar wij hebben niets bij ons waarmee we hem kunnen betalen,’ wierp Saul tegen. ‘Zelfs het brood is op, dus we kunnen hem helemaal niets geven.’ 8‘Ik heb nog wel wat kleingeld,’ zei de knecht. ‘Wij kunnen hem dat aanbieden en dan zien we wel of hij ons de weg wil wijzen!’ 9-11‘Goed, laten we het dan maar proberen,’ beaamde Saul. Zo gingen zij op weg naar de stad waar de profeet moest wonen. Toen zij de heuvel beklommen waarop de stad was gebouwd, zagen zij enkele jonge meisjes uit de poort naar buiten komen om water te halen en zij vroegen hun of de ziener in de stad was (profeten werden in die tijd zieners genoemd). 12-13 ‘Ja hoor,’ antwoordden de meisjes. ‘Als u deze weg blijft volgen, kunt u hem niet missen. Hij is juist teruggekeerd van een reis, omdat het volk een openbaar offerfeest zal houden boven op de heuvel. Maak maar voort, want hij zal wel op het punt staan daarheen te gaan. De gasten kunnen niet eten, voordat hij komt en de offermaaltijd zegent.’ 14Zij gingen de stad binnen en toen zij door de poort liepen, zagen zij Samuël aankomen, op weg naar de heuvel.
15De Here had de dag daarvoor tegen Samuël gezegd: 16‘Morgen om deze tijd zal Ik een man naar u toesturen uit het land van Benjamin. U moet hem zalven tot leider van mijn volk. Hij zal hen bevrijden van de Filistijnen, want Ik heb hun geroep gehoord en Mij hun lot aangetrokken.’ 17Toen Samuël Saul in het oog kreeg, zei de Here: ‘Dat is de man over wie Ik u heb verteld! Hij zal mijn volk regeren.’
18Saul kwam naderbij en vroeg Samuël: ‘Kunt u mij vertellen waar het huis van de ziener is?’ 19‘Ik ben de ziener,’ antwoordde Samuël. ‘Gaat u maar voor mij uit de heuvel op, dan kunnen wij samen eten, morgenvroeg zal ik u alles vertellen wat u wilt weten en u op weg sturen. 20En maak u niet bezorgd om die ezelinnen die drie dagen geleden zoek raakten, want zij zijn inmiddels teruggevonden. Bovendien, weet u wel dat alle rijkdommen van Israël van u zijn?’ 21‘Neem mij niet kwalijk, meneer,’ zei Saul, ‘maar ik ben van de stam Benjamin, de kleinste van Israël, en mijn familie is de onbelangrijkste van alle stamfamilies! Waarom spreekt u zo tegen mij?’
22Maar Samuël nam Saul en zijn dienaar mee de zaal in en gaf hun een plaats aan het hoofd van de tafel bij de dertig speciale gasten die al aan tafel zaten. 23Daarna gaf Samuël de chefkok opdracht Saul het beste stuk vlees voor te zetten, dat apart was gelegd voor de eregast. 24De kok deed dat en zette het vlees voor Saul neer. ‘Ga gerust uw gang en begin te eten,’ zei Samuël. ‘Ik heb het voor u bewaard, zelfs nog voordat ik deze andere mensen uitnodigde!’ Saul at die dag dus met Samuël.
25Na het feest gingen zij terug naar de stad en thuis nam Samuël Saul mee naar het dak om met hem te praten. 26-27 Bij het aanbreken van de volgende morgen riep Samuël naar Saul, die op het dak was: ‘Opstaan, het is tijd om op weg te gaan!’ Saul stond op en Samuël begeleidde hem tot de rand van de stad. Toen zij bij de stadsmuur kwamen, zei Samuël tegen Saul: ‘Zeg tegen de jongen dat hij vast vooruit moet gaan.’ Vervolgens zei Samuël tegen Saul: ‘Blijf nog even hier staan, want ik wil u de boodschap vertellen die de Here mij voor u heeft gegeven.’
