仰望耶稣
1既然有这么多见证人像云彩一般围绕着我们，我们就要放下一切重担，摆脱容易缠累我们的罪，以坚忍的心奔跑我们前面的赛程， 2定睛仰望为我们的信心创始成终的耶稣。祂为了摆在前面的喜乐，就轻看羞辱，忍受了十字架的痛苦，如今已坐在上帝宝座的右边。 3你们要思想忍受罪人如此顶撞的主，免得疲倦灰心。
爱的管教
4其实你们与罪恶搏斗，还没有抵挡到流血的地步。 5你们难道忘了那像劝勉儿子一样劝勉你们的话吗？“孩子啊，不可轻视主的管教，被祂责备的时候也不要灰心。 6因为主管教祂所爱的人，责罚12:6 “责罚”希腊文是“鞭打”之意。祂收纳的儿子。”
7你们要忍受管教，上帝对待你们如同对待自己的儿子。哪有儿子不受父亲管教的呢？ 8做子女的都会受管教，如果没人管教你们，那你们就是私生子，不是儿子。 9再者，我们的生身父亲管教我们，我们尚且敬重他们，何况是万灵之父上帝管教我们，我们岂不更要顺服祂并得到生命吗？ 10我们的生身父亲是按自己以为好的标准暂时管教我们，但上帝是为了我们的益处而管教我们，使我们可以在祂的圣洁上有份。 11被管教的滋味绝不好受，当时都很痛苦，但事后那些受过管教的人会收获公义和平安的果子。 12所以，你们要举起下垂的手，挺直发酸的腿， 13修直脚下的路，使瘸腿的人不致扭伤脚，反得痊愈。
切勿违背上帝
14你们要尽力与大家和睦相处，并要追求圣洁的生活，因为不圣洁的人不能见主。 15你们要谨慎，以免有人失去上帝的恩典，长出苦毒的根扰乱你们，玷污众人。 16要小心，免得有人像以扫那样淫乱、不敬虔。他为了一时的口腹之欲，卖了自己长子的名分。 17你们知道，他后来想要承受父亲对长子的祝福，却遭到拒绝，虽然声泪俱下，终无法使父亲回心转意。
18你们并非来到那座摸得到、有火焰、乌云、黑暗、狂风、 19号角声和说话声的西奈山，听见这些声音的人都哀求不要再向他们说话了。 20因为他们承担不了所领受的命令：“即便是动物靠近这山，也要用石头打死它！” 21那情景实在可怕，就连摩西也说：“我吓得发抖。”
22但你们现在来到了锡安山，永活上帝的城邑，天上的耶路撒冷，欢聚着千万天使的地方。 23这里有名字记录在天上的众长子的教会，有审判众人的上帝和已达到纯全的义人的灵魂， 24还有新约的中保耶稣和祂所流的血。这血比亚伯的血发出更美的信息。
25你们必须谨慎，切勿拒绝对你们说话的上帝。因为以色列人违背了在地上警戒他们的人，尚且逃脱不了惩罚，何况我们违背从天上警戒我们的上帝呢？ 26那时上帝的声音震动了大地，但现在祂应许说：“再一次，我不单要震动地，还要震动天。” 27“再一次”这句话是指上帝要挪去可以被震动的受造之物，使不能被震动的可以长存。 28那么，既然我们承受的是一个不能被震动的国度，就要感恩，用虔诚和敬畏的心事奉上帝，讨祂喜悦。 29因为我们的上帝是烈火。
دعوت به صبر و پايداری
1پس حال كه در اين ميدان مسابقه، چنين گروه انبوهی از ايمانداران را داريم كه برای تماشای ما گرد آمده‌اند، بياييد هر آنچه را كه سبب كُندی يا عقب افتادن ما در اين مسابقه می‌شود، از خود دور كنيم، و با صبر و شكيبايی در اين ميدان به سوی هدف بدويم؛ 2و برای پيروزی در اين مسابقهٔ روحانی، به عيسی چشم بدوزيم كه چنين ايمانی را در قلب ما ايجاد كرده و آن را كامل خواهد ساخت. زيرا او خود نيز در همين مسير، صليب، و خفت و خواری آن را تحمل كرد، چون می‌دانست در پی آن، خوشی و شادی عظيمی نصيبش خواهد شد. به همين جهت، اكنون در جايگاه افتخار، يعنی در دست راست تخت خدا نشسته است.
3پس اگر می‌خواهيد در اين مسابقه خسته و دلسرد نشويد، به صبر و پايداری مسيح بينديشيد، به او كه از سوی گناهكاران مصیبتها كشيد. 4از اين گذشته، شما تاكنون در مقابل گناه و وسوسه‌های شيطان تا پای جان مقاومت نكرده‌ايد. 5گويا به کلی از ياد برده‌ايد كه كلام خدا برای تشويق شما فرزندان خدا، چه می‌گويد. كلام خدا می‌فرمايد: «پسرم، هرگاه خداوند تو را تنبيه كند، دلگير نشو، و هرگاه اشتباهات تو را خاطرنشان سازد، دلسرد نشو. 6زيرا اگر تو را تأديب می‌كند، به اين علت است كه دوستت دارد، و اگر تو را تنبيه می‌نمايد، به اين دليل است كه فرزند او هستی.»
7كدام پسر است كه پدرش او را تنبيه نكند؟ در واقع، خدا همان رفتاری را با شما می‌كند كه هر پدر مهربانی با فرزندش می‌كند. پس، بگذاريد خدا شما را تأديب نمايد. 8اما اگر خدا هرگز شما را تأديب و تنبيه نكند، معلوم می‌شود كه اصلاً فرزند او نيستيد، زيرا هر پدری فرزندش را تنبيه می‌كند.
9ما در اين دنيا به پدرانمان كه ما را تنبيه می‌كنند، احترام می‌گذاريم؛ پس چقدر بيشتر بايد به تأديب پدر روحانی‌مان خدا، تن در دهيم تا حيات واقعی را بيابيم. 10پدران ما به صلاحديد خود در دوران كوتاه كودكی‌مان، ما را تأديب می‌كردند. اما تأديب خدا برای خير و صلاح ماست، تا مانند او پاک و مقدس گرديم. 11تنبيه شدن خوشايند نيست، بلكه دردناک است. اما نتيجهٔ آن، زندگی پاک و صفات پسنديده است كه بعد از آن ظاهر خواهد شد.
12بنابراين، دستهای خستهٔ خود را به کار گيريد، بر پايهای سست و لرزان خود محكم بايستيد، 13و برای پايهای خود، راهی راست و هموار بسازيد، تا آنانی كه به دنبال شما می‌آيند، حتی اگر ناتوان و لنگ باشند، نيفتند و صدمه نبينند، بلكه قوت خود را باز يابند.
هشدار در مورد بی‌توجهی به امور الهی
14بكوشيد تا با همهٔ مردم در صلح و صفا به سر بريد، و دلی پاک و زندگی مقدسی داشته باشيد، زيرا تا پاک و مقدس نباشيد، خداوند را نخواهيد ديد. 15مواظب باشيد مبادا كسی از شما از خدا دور شود. دقت كنيد تلخی در ميان شما ريشه ندواند، زيرا باعث اضطراب شده، به زندگی روحانی بسياری لطمه خواهد زد. 16همچنين، مراقب باشيد كسی گرفتار زنا و بی‌عفتی نشود و يا در مورد امور الهی لاقيد نگردد، مانند عيسو برادر بزرگ يعقوب كه حق ارشدی خود را به يک كاسه آش فروخت! 17و بعد از آن، وقتی خواست حق خود را باز پس گيرد، هر چه اشک ريخت، موفق نشد، چون ديگر دير شده بود و پشيمانی فايده‌ای نداشت. بنابراين، از اين واقعه درس عبرت بگيريد و مواظب خودتان باشيد.
18بلی، دقت كنيد زيرا شما با مسائلی سروكار داريد كه بسيار بالاتر از مسائلی است كه قوم اسرائيل با آن مواجه بودند. هنگامی كه خداوند در كوه سينا، احكام خود را به قوم اسرائيل عطا می‌كرد، ايشان با شعله‌های آتش، تاريكی و ظلمت كامل، طوفان هولناک، 19و صدای سهمگين شيپور مواجه شدند. صدايی نيز كه با ايشان سخن می‌گفت، حاوی پيامی چنان هراس‌انگيز بود كه از خدا التماس كردند كه ديگر چيزی نگويد، 20زيرا قادر نبودند اين دستور را تحمل كنند كه فرموده بود: «حتی اگر حيوانی به كوه نزديک شود، بايد سنگسار گردد.» 21موسی نيز چنان از آن منظره ترسيده بود كه می‌لرزيد!
22اما سروكار شما با اين امور نيست؛ شما به چنين كوهی نزديک نشده‌ايد، بلكه مستقيماً به كوه صهيون و به شهر خدای زنده يعنی اورشليم آسمانی آمده‌ايد. شما وارد محفل شاد گروه بيشماری از فرشتگان شده‌ايد. 23شما به كليسايی قدم گذاشته‌ايد كه نام اعضای آن، در آسمان ثبت شده است. شما به حضور خدايی آمده‌ايد كه داور همه است؛ به روحهای نجات‌يافتگانی نزديک شده‌ايد كه در آسمان به مرحلهٔ كمال رسيده‌اند. 24به حضور عيسی آمده‌ايد كه آورندهٔ اين پيمان جديد می‌باشد؛ شما به سوی خون او آمده‌ايد كه مانند خون هابيل طالب انتقام نيست، بلكه به روی ما پاشيده شده تا گناهانمان را بشويد.
25پس مواظب باشيد كه از او كه با شما سخن می‌گويد، اطاعت نماييد. زيرا اگر قوم اسرائيل از سخنان موسی كه يک پيغام‌آور زمينی بود، سرپيچی كردند و جان به در نبردند، ما چگونه از مجازات هولناک آينده در امان خواهيم ماند، اگر از كلام خدايی كه از آسمان سخن می‌گويد، سرپيچی كنيم؟ 26هنگامی كه خدا از بالای كوه سينا سخن گفت، صدای او زمين را لرزاند. اما او وعده داده و فرموده است: «بار ديگر، نه فقط زمين را، بلكه آسمانها را نيز خواهم لرزاند.» 27منظور او اينست كه هر آنچه را كه پايه و اساس محكمی ندارد غربال خواهد كرد تا فقط چيزهايی باقی بمانند كه تزلزل‌ناپذير می‌باشند.
28پس حال كه ملكوتی تزلزل‌ناپذير نصيب ما خواهد شد، بياييد خدا را از صميم قلب سپاس گوييم و او را چنانكه سزاوار است، با خوف و احترام خدمت نماييم. 29زيرا خدای ما آتشی سوزاننده است.
