1亲爱的弟兄姊妹，我们既然有这些应许，就当洗净自己身体和灵魂一切的污秽，存着敬畏上帝的心追求完全圣洁。
保罗的喜乐
2请你们敞开心怀接纳我们。我们没有亏负过任何人，没有败坏过任何人，也没有占过任何人的便宜。 3我这样说，并不是要定你们的罪，因为我曾经说过，我们心里常惦记你们，甚至愿意和你们生死与共。 4我非常信任你们，以你们为荣。我因你们大受激励，在我们所受的一切患难中，我仍然充满喜乐。
5我们到马其顿的时候，身心无法安歇，面临着重重患难，外有冲突，内有恐惧。 6但安慰沮丧之人的上帝借着提多的到来激励了我们。 7我们得到激励，不但是因为提多来了，也因为看到他从你们那里得到了激励。他把你们对我的想念、对我的热心以及你们的哀痛都告诉了我，这使我更加欢喜。
8我曾为从前写的那封信令你们忧伤而后悔，但现在不后悔了，因为我知道那封信令你们忧伤只是暂时的。 9现在我很欢喜，当然不是因为你们忧伤而欢喜，而是看见你们因忧伤而悔改了。因为你们这样忧伤合乎上帝的心意，使你们不致因我们而受到任何损失。 10合乎上帝心意的忧伤会带来悔改，使人得到救恩，永不后悔，但世俗的忧伤只会带来死亡。
11你们看，合乎上帝心意的忧伤使你们产生了何等的迫切感啊！你们热切地辩明自己的立场，对罪愤慨，恐惧战抖，期盼与我相见，疾恶如仇，惩处罪恶。你们在各方面已显明自己在那件事上是清白的。
12因此，虽然我给你们写过信，但并非为了那犯错的人或那受害的人而写的，而是为了让你们在上帝面前看到自己对我们所存的热心。 13我们也因此得到了激励。令我们更欢喜的是提多也很喜乐，因为他的心从你们那里得到了安慰。 14我若对提多夸奖了你们什么，也不觉得惭愧，因为我先前向提多夸奖你们的话都证明是真实的，正如我告诉你们的一切都是真实的。 15提多想到你们众人的顺服并怎样战战兢兢地接待他，便更加爱你们了。 16现在，我对你们可以完全放心了，这真令我欢喜。
1Kochani, otrzymaliśmy od Boga tak wspaniałe obietnice! Oczyśćmy się więc ze wszystkiego, co brudzi nasze ciało i ducha. Miejmy respekt dla Boga i prowadźmy święte życie.
Radość Pawła
2Otwórzcie dla nas swoje serca! Przecież nikogo z was nie skrzywdziliśmy, nie oszukaliśmy i nie wykorzystaliśmy. 3Nie mówię tego, aby was obwiniać. Powiedziałem już przecież, że kochamy was na śmierć i życie. 4Bezgranicznie wam ufam i jestem z was bardzo dumny. Pomimo wszystkich cierpień, mam w sercu wielką radość i zachętę.
Smutek, który leczy
5Po przybyciu do Macedonii nie doznaliśmy żadnej ulgi. Wszędzie bowiem czekały na nas kłopoty. Napotykaliśmy różne zewnętrzne przeciwności, a w sercu mieliśmy strach. 6Wtedy Bóg, który pociesza przygnębionych, podniósł nas na duchu, przysyłając Tytusa. 7Zachętą dla nas było już samo jego przybycie, ale prawdziwą radość sprawiła nam wiadomość o tym, jak dobrze się u was czuł. Bardzo ucieszyłem się również słysząc o waszej tęsknocie oraz o tym, jak się o mnie martwicie i troszczycie.
8Teraz nie żałuję więc, że wysłałem wam poprzedni list, który tak was zasmucił. Kiedyś trochę tego żałowałem, bo dobrze wiem, że na pewien czas wywołał w was żal. 9Teraz jednak się z tego cieszę! Nie z samego faktu waszego smutku, ale z tego, że doprowadził was on do opamiętania. Smutek ten nie wyrządził wam bowiem krzywdy, był bowiem zesłany przez Boga. 10Boży smutek sprawia, że ludzie porzucają grzech i dążą do zbawienia—po jakimś czasie nikt się więc nie martwi tym, że został w ten sposób zasmucony. Smutek pochodzący z tego świata jest jednak zupełnie inny, prowadzi bowiem ludzi do rozpaczy i śmierci. 11Zobaczcie, ile dobra przyniósł wam ten Boży smutek—wzbudził w was gorliwość, chęć oczyszczenia się, oburzenie z powodu grzechu, respekt dla Boga, tęsknotę za mną, jeszcze większy zapał oraz pragnienie ukarania tego, który spowodował ostatnie problemy. Zrobiliście też wszystko, aby uporządkować tę sprawę. 12A piszę o tym nie ze względu na tego, który źle postąpił, ani tego, który został skrzywdzony. Piszę po to, aby—stojąc przed obliczem Boga—szczerze wyznać, że wasza postawa jest dowodem prawdziwej troski o nas. 13Sprawiliście nam w ten sposób ogromną radość. A ucieszyliśmy się również z radości Tytusa, który był ogromnie zachęcony waszą postawą. 14Nie musiałem się więc za was wstydzić, przekonał się bowiem, że to, co mu o was powiedziałem, jest zgodne z prawdą. Zawsze mówimy prawdę—tak postępowaliśmy również wobec was. Teraz zaś okazało się, że także jemu przekazaliśmy prawdę na wasz temat. 15Tytus szczerze was pokochał i ze wzruszeniem wspomina wasze posłuszeństwo oraz to, z jakim szacunkiem i przejęciem przyjęliście go. 16Cieszę się, że mogę mieć do was pełne zaufanie!
