问候
1我是奉上帝旨意做基督耶稣使徒的保罗，与提摩太弟兄写信给在哥林多的上帝的教会以及亚该亚境内所有的圣徒。
2愿我们的父上帝和主耶稣基督赐给你们恩典和平安！
上帝的安慰
3我们主耶稣基督的父上帝当受赞美！祂是仁慈的父和赐一切安慰的上帝。 4我们遭遇任何患难，祂都安慰我们，使我们能够用祂给我们的安慰去安慰那些在各样患难中的人。 5正如我们多受基督所受的苦楚，也靠基督多得安慰。 6我们遭受患难，是为了使你们得到安慰和拯救；我们得到安慰，也是为了使你们得到安慰，以便你们能忍受像我们所遭遇的诸般苦难。 7我们对你们坚信不移，因为知道你们既和我们同受患难，也必和我们同得安慰。
8弟兄姊妹，希望你们知道我们在亚细亚所遭遇的苦难。那时我们承受极大的压力，超过了我们的极限，甚至连活命的指望都没了。 9我们心里觉得必死无疑，这使我们不倚靠自己，只倚靠使死人复活的上帝。 10祂曾救我们脱离死亡的威胁，将来还要救我们。我们深信祂必继续救我们。 11你们也要用祈祷帮助我们，使恩典借着许多人的祷告临到我们，众人便因此而为我们感恩。
保罗改变计划
12我们感到自豪的是：我们本着上帝所赐的圣洁和诚实为人处世，倚靠祂的恩典，不倚靠人的聪明才智，对待你们更是这样。这一点，我们的良心可以作证。 13-14我们不写任何你们读不懂、不明白的内容。你们现在对我们有几分认识，但我盼望你们最终完全认识到：当主耶稣再来的日子，你们将以我们为荣，正如我们将以你们为荣一样。
15我有这样的把握，所以早就计划去你们那里，使你们有两次蒙福的机会。 16我打算从你们那里去马其顿，再从马其顿回到你们那里，然后你们为我送行前往犹太。 17我定了这计划，难道会反复无常吗？难道我是意气用事，出尔反尔吗？ 18我在信实的上帝面前保证：我们对你们说的话绝不会忽是忽非！ 19我和西拉、提摩太在你们当中所传扬的那位上帝的儿子耶稣基督绝不会忽是忽非，在祂只有“是”。 20因为上帝的一切应许在基督里都是确实的，所以我们也是借着基督说“阿们1:20 “阿们”是“诚然如此”的意思。”，将荣耀归于上帝。 21是上帝使我们和你们一同在基督里信心坚固。祂差遣1:21 “差遣”希腊文是“膏立”。了我们， 22在我们身上盖了祂自己的印记，并让圣灵住在我们心中作担保。
23我求上帝为我作证：我没有去哥林多，是为了宽容你们。 24我们并不是要操纵你们的信仰，而是要帮助你们，使你们喜乐，因为你们在信仰上已经站稳了。
Pozdrowienie
1Ja, Paweł, powołany przez Boga na apostoła Chrystusa Jezusa, wraz z Tymoteuszem, uczniem Pana, piszę do kościoła Bożego w Koryncie oraz do wszystkich świętych w całej Achai. 2Niech Bóg, nasz Ojciec, i Jezus Chrystus, nasz Pan, obdarzają was swoją łaską i pokojem!
Bóg dodaje nam otuchy
3Jakże wspaniały jest Bóg, Ojciec Jezusa Chrystusa, naszego Pana, będący źródłem miłości i zachęty! 4To On w każdej trudnej sytuacji dodaje nam otuchy, abyśmy i my mogli dodawać otuchy tym, którzy znajdują się w jakimś trudnym położeniu. 5Im więcej cierpimy dla Chrystusa, tym większego doznajemy od Niego pokrzepienia. 6Przykrości, które nas spotykają, służą waszej zachęcie i zbawieniu. A pocieszenie, którego doznajemy, jest zachętą również dla was, abyście wytrwale znosili cierpienia, podobnie jak my. 7W pełni ufamy wam, bo wiemy, że doświadczacie tych samych cierpień i doznajecie tej samej pociechy, co my.
8Przyjaciele, chcemy, abyście wiedzieli o trudnościach, z jakimi borykaliśmy się w prowincji Azja. Byliśmy nimi przytłoczeni ponad nasze siły i nie wiedzieliśmy, czy wyjdziemy z nich z życiem. 9Stanąwszy w obliczu śmierci, zrozumieliśmy jednak, że nie mamy polegać na sobie, ale na Bogu. On może przecież nawet ożywić umarłych! 10To On ocalił nas od śmierci i wierzymy, że nadal będzie nas chronił, 11bo o to właśnie do Niego się modlicie. Wielu ludzi będzie więc dziękować Bogu za wszystko, czego dla nas dokonał w odpowiedzi na wasze modlitwy.
Zmiana planów Pawła
12Mamy ogromną satysfakcję z tego, że w stosunku do wszystkich ludzi—także do was—zawsze postępowaliśmy otwarcie i uczciwie. Nie polegaliśmy bowiem na własnej mądrości, ale na łasce Boga. 13A teraz nie piszemy wam nic, czego nie bylibyście w stanie zrozumieć i zaakceptować. Mam nadzieję, że w pełni to przyjmiecie. 14Częściowo zresztą już uznaliście, że przed Panem, w dniu Jego powrotu, będziemy wszyscy nawzajem z siebie dumni—wy z nas, a my z was.
15Z taką myślą zamierzałem już wcześniej was odwiedzić, abyście ponownie doznali radości. 16Chciałem zatrzymać się u was udając się do Macedonii, a także w drodze powrotnej, abyście mogli mnie wyprawić do Judei.
Powody zwłoki
17Czy byłem lekkomyślny, mając taki zamiar? Czy zmieniając go, postąpiłem jak ludzie, którzy mówią „tak”, a myślą „nie”? 18Bóg mi świadkiem, że nigdy was nie okłamaliśmy!
19Jezus Chrystus, Syn Boży, o którym opowiadałem wam razem z Tymoteuszem i Sylwanem, nigdy nie kłamał i Jego „tak” zawsze znaczyło „tak”. 20On jest spełnieniem wszystkich obietnic Boga. A my, potwierdzając to, oddajemy Bogu chwałę. 21To On przecież dodał nam sił, wzmocnił naszą więź z Chrystusem i wybrał nas. 22On również oznaczył nas jako swoją własność—dał nam do serc Ducha Świętego jako gwarancję przynależności do Niego.
23Bóg mi świadkiem, że chciałem zaoszczędzić wam przykrości i tylko z tego powodu nie przybyłem jeszcze do Koryntu. 24Nie chodzi przecież o to, żebyśmy udowadniali wam, że mamy nad wami władzę i możemy nauczać was, jak należy wierzyć. Chcemy przecież współdziałać z wami i pragniemy waszej radości, której podstawą jest wiara w Chrystusa.
