扫罗归主
1扫罗继续用凶狠的话恐吓主的门徒。他去见大祭司， 2要取得授权书到大马士革的各会堂搜捕信耶稣的人，无论男女，都要把他们押回耶路撒冷。
3当他快到大马士革的时候，突然有一道光从天上射下来，四面照着他。 4他倒在地上，听见有声音对他说：“扫罗！扫罗！你为什么迫害我？” 5他说：“主啊，你是谁？”那声音说：“我就是你所迫害的耶稣。 6起来！进城去，有人会告诉你该做的事。”
7同行的人站在那里只听见声音，却看不见人，吓得张口结舌。 8扫罗爬起来，睁大眼睛，却什么也看不见，同伴拉着他的手进了大马士革。 9一连三天，扫罗什么也看不见，也不吃也不喝。
10这时候，在大马士革有个门徒名叫亚拿尼亚，他在异象中听见主呼唤他的名字，就回答说：“主啊，我在这里。”
11主说：“起来，到直街的犹大家去见一个来自大数、名叫扫罗的人，他正在向我祷告。 12我让他在异象中看见一个名叫亚拿尼亚的人去他那里，把手按在他身上，使他恢复视力。”
13亚拿尼亚回答说：“主啊！我听见许多人说他对耶路撒冷的信徒大加迫害。 14他来这里是得到祭司长的授权，要拘捕所有求告你名的人。”
15主对亚拿尼亚说：“你放心去吧！他是我拣选的器皿，要向外族人、君王和以色列人宣扬我的名。 16我会让他知道他必为我的名而受许多的苦。”
17亚拿尼亚去了，进了那家，就把手按在扫罗身上，说：“扫罗弟兄，在你来的路上向你显现的主耶稣派我来使你重见光明、被圣灵充满。” 18顿时，扫罗的眼睛上有鳞片似的东西脱落，他立刻恢复了视力，便起来接受了洗礼。 19他吃过东西之后，体力也恢复了。他和大马士革的门徒住了几天之后， 20便到各会堂去宣讲：“耶稣是上帝的儿子。”
21听的人都大吃一惊，说：“他不就是那在耶路撒冷迫害信徒的人吗？他到这里来不是要把大马士革的信徒押去见祭司长吗？”
22但扫罗越发有能力，引经据典证明耶稣是基督，使大马士革的犹太人惊慌失措。
扫罗逃生
23过了一段日子，犹太人图谋杀死扫罗。 24他们昼夜在城门守候，伺机下手，但这阴谋被扫罗知道了。 25他的门徒趁夜间用筐子把他从城墙上缒下去。
26扫罗逃到耶路撒冷后，曾设法与当地的门徒联络，可是他们都怕他，不相信他是门徒。 27只有巴拿巴接待他，带他去见使徒，向他们陈述扫罗如何在路上遇见主，主如何对他说话，他又如何勇敢地在大马士革奉耶稣的名传道。 28于是，扫罗就在耶路撒冷与使徒一起出入来往，奉主的名放胆传道。 29他常常跟那些讲希腊话的犹太人辩论，于是他们打算杀掉他。 30弟兄姊妹知道这消息后，就把扫罗带到凯撒利亚，然后送他到大数去。
31当时，犹太、加利利、撒玛利亚各地的教会都很平安，得到了坚固。信徒们非常敬畏主，又得到圣灵的安慰，人数越来越多。
彼得医治瘫子
32彼得四处奔波，来到吕大探访那里的信徒， 33遇见一个已经卧床八年、名叫以尼雅的瘫子。 34彼得对他说：“以尼雅，耶稣基督已经医好你了，起来收拾你的垫子吧！”他立刻应声而起。 35吕大和沙仑的居民看见他，都归向了主。
彼得使死人复活
36在约帕有个乐善好施的女信徒名叫戴碧达，希腊话叫多加，意思是“羚羊”。 37当时，她患病死了。有人将她的尸体洗干净后，停放在楼上。 38吕大和约帕相距不远，门徒听说彼得在吕大，就派两个人赶去请他立刻来约帕。 39彼得便随他们一同到了那里，有人领他上楼。众寡妇都站在彼得周围哭，并把多加生前缝制的内衣、外衣给他看。
40彼得叫她们都出去，自己跪下祷告，然后转身对死者说：“戴碧达，起来！”她便睁开了眼睛，看见彼得，就坐了起来。 41彼得伸手扶她起来后，叫那些在外面等候的门徒和寡妇进来，把活过来的多加交给他们。 42这事传遍了整个约帕，许多人都信了主。 43彼得继续留在约帕，在当地一个名叫西门的皮革匠家住了好些日子。
เซาโลกลับใจ
(กจ.22:3-16; 26:9-18)
1ขณะเดียวกันเซาโลยังข่มขู่จะเข่นฆ่าสาวกขององค์พระผู้เป็นเจ้า เซาโลเข้าพบมหาปุโรหิต 2และขอจดหมายถึงธรรมศาลาต่างๆ ในเมืองดามัสกัสเพื่อว่าถ้าเขาพบใครก็ตามที่ถือ “ทางนั้น” ไม่ว่าชายหรือหญิงจะได้คุมตัวเป็นนักโทษมายังกรุงเยรูซาเล็ม 3เมื่อเขาเดินทางมาเกือบถึงเมืองดามัสกัส ทันใดนั้นมีแสงสว่างจากฟ้าสวรรค์ส่องแวบวาบรอบตัวเซาโล 4เขาล้มลงกับพื้นและได้ยินพระสุรเสียงตรัสกับเขาว่า “เซาโล เซาโลเอ๋ย เจ้าข่มเหงเราทำไม?”
5เซาโลถามว่า “พระองค์เจ้าข้า พระองค์ทรงเป็นผู้ใด?”
พระองค์ตรัสตอบว่า “เราคือเยซูผู้ที่เจ้ากำลังข่มเหง 6บัดนี้จงลุกขึ้นเข้าไปในเมืองและจะมีผู้บอกให้เจ้ารู้ว่าเจ้าต้องทำประการใด”
7ผู้คนที่ร่วมทางมากับเซาโลยืนนิ่งพูดไม่ออก พวกเขาได้ยินเสียงนั้นแต่ไม่เห็นใคร 8เซาโลลุกขึ้นจากพื้นแต่เมื่อเขาลืมตาก็มองอะไรไม่เห็น ดังนั้นพวกเขาจึงจูงมือเซาโลเข้าเมืองดามัสกัส 9เซาโลตาบอดและไม่ได้กินดื่มอะไรเลยเป็นเวลาสามวัน
10ในเมืองดามัสกัสมีสาวกคนหนึ่งชื่ออานาเนีย องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเรียกเขาในนิมิตว่า “อานาเนียเอ๋ย!”
เขาทูลว่า “พระเจ้าข้า”
11องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสบอกเขาว่า “จงไปที่บ้านยูดาสบนถนนที่เรียกว่าถนนตรง แล้วถามหาคนชื่อเซาโลจากเมืองทาร์ซัส เพราะเขากำลังอธิษฐานอยู่ 12และในนิมิตเขาเห็นคนหนึ่งชื่ออานาเนียมาวางมือบนเขาเพื่อให้สายตาของเขากลับเป็นปกติ”
13อานาเนียทูลตอบว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์ได้ยินมามากมายเกี่ยวกับคนนี้และการร้ายสารพัดที่เขาได้ทำต่อประชากรของพระองค์ในกรุงเยรูซาเล็ม 14และเขาก็มาที่นี่พร้อมด้วยสิทธิอำนาจจากหัวหน้าปุโรหิตเพื่อจับกุมคนทั้งปวงที่ร้องออกพระนามของพระองค์”
15แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับอานาเนียว่า “ไปเถิด! ชายผู้นี้คืออุปกรณ์ที่เราได้เลือกสรรไว้เพื่อนำนามของเราไปยังคนต่างชาติและบรรดากษัตริย์ของพวกเขาตลอดจนประชากรอิสราเอล 16เราจะแสดงให้เขาเห็นว่าเขาต้องทนทุกข์มากมายเพียงใดเพื่อนามของเรา”
17แล้วอานาเนียจึงไปที่บ้านนั้น วางมือบนเซาโล และกล่าวว่า “พี่เซาโลเอ๋ย องค์พระผู้เป็นเจ้าคือพระเยซูผู้ทรงปรากฏแก่ท่านระหว่างทางที่จะมาที่นี่ได้ทรงส่งข้าพเจ้ามาเพื่อท่านจะมองเห็นได้อีกและเพื่อท่านจะได้เปี่ยมด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์” 18ทันใดนั้นมีบางอย่างเหมือนเกล็ดหล่นจากตาของเซาโลและเขาก็มองเห็นได้อีก เขาจึงลุกขึ้นและรับบัพติศมา 19หลังจากรับประทานอาหารแล้วเขาก็กลับมีกำลังขึ้น
เซาโลในดามัสกัสและเยรูซาเล็ม
เซาโลพักอยู่กับพวกสาวกในเมืองดามัสกัสหลายวัน 20เขาเริ่มเทศนาในธรรมศาลาต่างๆ ทันทีว่าพระเยซูทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า 21ทุกคนที่ได้ยินก็ประหลาดใจและพูดกันว่า “ชายคนนี้ไม่ใช่หรือที่ทำลายล้างบรรดาผู้ที่ร้องออกพระนามนี้ในกรุงเยรูซาเล็ม? และเขามาที่นี่ก็เพื่อจับคนพวกนั้นเป็นนักโทษส่งให้หัวหน้าปุโรหิตไม่ใช่หรือ?” 22กระนั้นเซาโลก็ยิ่งเข้มแข็งขึ้นและทำให้ชาวยิวในเมืองดามัสกัสจนปัญญาโดยพิสูจน์ว่าพระเยซูทรงเป็นพระคริสต์9:22 หรือพระเมสสิยาห์
23หลายวันผ่านไปพวกยิวคบคิดกันจะฆ่าเขา 24แต่เซาโลล่วงรู้แผนการของพวกเขา พวกยิวเฝ้าอยู่ที่ประตูเมืองทั้งวันทั้งคืนเพื่อจะฆ่าเขา 25แต่ศิษย์ของเซาโลพาเขาออกมาตอนกลางคืนโดยให้เขาซุกตัวในเข่งแล้วหย่อนลงมาจากช่องกำแพงเมือง
26เมื่อเซาโลมาถึงเยรูซาเล็มก็พยายามเข้าร่วมกับเหล่าสาวกแต่เขาเหล่านั้นล้วนกลัวเซาโลไม่เชื่อว่าเขาเป็นสาวกจริงๆ 27แต่บารนาบัสพาเขาไปพบเหล่าอัครทูตและเล่าให้ฟังว่าที่กลางทางเซาโลได้เห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระองค์ตรัสกับเขาอย่างไร และเขาได้เทศนาที่เมืองดามัสกัสในพระนามของพระเยซูโดยไม่เกรงกลัวอย่างไรบ้าง 28ดังนั้นเซาโลจึงได้พักกับพวกเขาและเข้านอกออกในอย่างอิสระในกรุงเยรูซาเล็มและกล่าวในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยความอาจหาญ 29เขาพูดและโต้แย้งกับพวกยิวผู้ถือธรรมเนียมกรีกแต่พวกนั้นพยายามจะฆ่าเขา 30เมื่อพวกพี่น้องทราบเรื่องจึงพาเซาโลมายังเมืองซีซารียาและส่งไปเมืองทาร์ซัส
31จากนั้นคริสตจักรทั่วแคว้นยูเดีย กาลิลี และสะมาเรียจึงมีสันติสุข คริสตจักรได้รับการเสริมสร้างขึ้นและเพิ่มจำนวนมากขึ้น เนื่องจากพวกเขาดำเนินชีวิตด้วยความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าและได้รับการปลอบโยนโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์
ไอเนอัสและโดรคัส
32ขณะเปโตรเดินทางไปยังที่ต่างๆ เขาได้ไปเยี่ยมประชากรของพระเจ้าในเมืองลิดดา 33ที่นั่นเขาพบชายคนหนึ่งชื่อไอเนอัสนอนเป็นอัมพาตมาแปดปี 34เปโตรกล่าวกับเขาว่า “ไอเนอัสเอ๋ย พระเยซูคริสต์ทรงรักษาท่าน จงลุกขึ้นเก็บที่นอนเถิด” ทันใดนั้นไอเนอัสก็ลุกขึ้น 35คนทั้งปวงในเมืองลิดดาและในที่ราบชาโรนเห็นแล้วก็กลับใจมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้า
36ในเมืองยัฟฟามีสาวกคนหนึ่งชื่อทาบิธา (ซึ่งแปลว่า โดรคัส9:36 ทั้งทาบิธา(ภาษาอาราเมค) และโดรคัส(ภาษากรีก) แปลว่าเนื้อทราย) ซึ่งประกอบคุณงามความดีและช่วยเหลือผู้ยากไร้อยู่เสมอ 37ระหว่างนั้นนางล้มป่วยและเสียชีวิต ร่างของนางได้รับการชำระและวางอยู่ในห้องชั้นบน 38เมืองลิดดาอยู่ใกล้กับเมืองยัฟฟา ฉะนั้นเมื่อพวกสาวกได้ข่าวว่าเปโตรอยู่ในเมืองลิดดาจึงส่งชายสองคนมาหาเขาและรบเร้าว่า “ขอโปรดมาในทันที!”
39เปโตรมากับคนทั้งสอง เมื่อมาถึงพวกเขาก็พาเปโตรขึ้นไปยังห้องชั้นบนนั้น บรรดาหญิงม่ายมาห้อมล้อมเปโตร ร้องไห้ และให้เขาดูเสื้อผ้าต่างๆ ที่โดรคัสทำให้ขณะยังมีชีวิตอยู่
40เปโตรให้คนทั้งปวงออกไปจากห้องแล้วคุกเข่าลงอธิษฐาน เขาหันมาทางหญิงผู้ตายและกล่าวว่า “ทาบิธาเอ๋ย ลุกขึ้นเถิด” นางก็ลืมตา เมื่อเห็นเปโตรนางก็ลุกขึ้นนั่ง 41เขาจึงจับมือนางพยุงให้ยืนขึ้นแล้วเรียกบรรดาผู้เชื่อและพวกหญิงม่ายนั้นมามอบหญิงซึ่งเป็นขึ้นนั้นให้พวกเขา 42เรื่องนี้แพร่ไปทั่วเมืองยัฟฟาและคนเป็นอันมากได้มาเชื่อในองค์พระผู้เป็นเจ้า 43เปโตรพักอยู่กับซีโมนช่างฟอกหนังในเมืองยัฟฟาระยะหนึ่ง
