提摩太加入福音事工
1保罗来到特庇，然后又到路司得。那里有个门徒名叫提摩太，母亲是信主的犹太人，父亲是希腊人。 2路司得和以哥念的弟兄姊妹都称赞提摩太。 3保罗打算带提摩太去传福音。因为当地的犹太人都知道提摩太的父亲是希腊人，保罗就给提摩太行了割礼。 4他们走遍各城，把耶路撒冷的使徒和长老所定下的规条教导当地的门徒遵守。 5这样，众教会在信仰上得到坚固，人数天天都在增加。
马其顿人的呼求
6由于圣灵阻止他们到亚细亚传福音，他们便经过弗吕迦和加拉太地区， 7来到每西亚的边界，正要进入庇推尼地区，耶稣的灵又加以拦阻。 8他们就越过每西亚，下到特罗亚。 9当天晚上，保罗在异象中看见一个马其顿人站在那里恳求他：“请到马其顿来帮助我们！”
10保罗见了这个异象，确信是上帝呼召我们16:10 本书作者路加此时加入保罗的行列，故改用第一人称复数“我们”。到马其顿去传福音，就立刻准备动身。 11我们从特罗亚启航，直接驶往撒摩特喇，第二天抵达尼亚坡里， 12再从那里来到腓立比。腓立比是马其顿的主要城市，是罗马帝国的殖民地。我们在那里住了几天。 13安息日那天，我们到城外的河边，知道那里有一个祷告的地方，就坐下来，向已经聚集的妇女讲道。 14听众中有个卖紫色布匹的妇人名叫吕底亚，是推雅推喇城的人，向来敬拜上帝。上帝开启她的心，她便留心听保罗讲道。 15吕底亚和家人接受洗礼之后，极力邀请我们，说：“如果你们认为我是真心信主的话，请来我家住。”于是强留我们住下。
保罗和西拉入狱
16一天，我们又去河边那个祷告的地方，途中遇到一个被巫鬼附身的女奴。她用占卜为她的主人们赚了不少钱。 17她跟着保罗和我们大喊大叫：“这些人是至高上帝的奴仆，是来向你们宣讲得救之道的。” 18一连几天，她都这样喊叫。保罗不胜其烦，就转过身来斥责那鬼：“我奉耶稣基督的名命令你从她身上出来！”那鬼立刻从她身上出去了。
19她的主人们眼见财路断绝了，就把保罗和西拉揪住，拖到广场去见官长。 20他们在官长面前控告保罗和西拉，说：“这些是犹太人，竟扰乱我们的城市， 21宣扬我们罗马人不可接受或实行的风俗。” 22于是，大家都一起攻击他们，官长下令剥掉他们的衣服，杖打他们。 23他们被毒打一顿，又被关进监狱，官长命狱卒严密看守。 24狱卒接到命令后把他们关进内牢，双脚上了枷锁。
25半夜，保罗和西拉祷告、唱诗赞美上帝，其他的囚犯都侧耳倾听。 26突然间发生大地震，整座监狱的地基都摇动起来，牢门立刻全开了，囚犯的锁链也都松开了。 27狱卒惊醒后，看见牢门尽开，以为囚犯已经逃走了，就想拔刀自杀。 28保罗见状，大声喝止：“不要伤害自己，我们都在这里！”
29狱卒叫人拿灯过来，冲进内牢，战战兢兢地俯伏在保罗和西拉面前。 30狱卒领他们出来后问道：“两位先生，我该怎样做才能得救？”
31他们说：“要信主耶稣，你和你一家就必定得救。” 32于是保罗和西拉向狱卒和他全家传讲主的道。 33当晚，狱卒把二人带去，为他们清洗伤口。他一家老小都接受了洗礼。 34他请二人到家里吃饭，他和全家人充满了喜乐，因为都信了上帝。
35第二天早上，官长派差役来，说：“把他们放了。” 36狱卒转告保罗说：“官长下令释放你们，现在你们可以平安地走了。” 37保罗却说：“我们是罗马公民，他们不经审讯就当众打我们，又把我们关进牢里，现在却想偷偷打发掉我们吗？这样不行，叫他们亲自来领我们出去！”
38差役回报官长。官长得知保罗和西拉都是罗马公民，非常害怕， 39连忙到狱中向他们道歉，领他们出监，又央求他们离开腓立比。 40二人离开监狱，来到吕底亚家中，见了弟兄姊妹，劝勉一番之后，便离开了那里。
ทิโมธีสมทบกับเปาโลและสิลาส
1เขามาถึงเมืองเดอร์บี จากนั้นไปยังเมืองลิสตรา ที่นั่นมีสาวกคนหนึ่งชื่อทิโมธีอาศัยอยู่ มารดาของเขาเป็นผู้เชื่อชาวยิวแต่บิดาของเขาเป็นชาวกรีก 2ทิโมธีมีชื่อเสียงดีในหมู่พี่น้องที่เมืองลิสตราและเมืองอิโคนียูม 3เปาโลต้องการจะพาทิโมธีไปด้วยจึงให้เขาเข้าสุหนัตเพราะเห็นแก่ชาวยิวที่อยู่แถบนั้นเนื่องจากใครๆ ก็รู้ว่าบิดาของเขาเป็นคนกรีก 4ขณะเดินทางไปยังเมืองต่างๆ พวกเขาก็ถ่ายทอดมติของเหล่าอัครทูตและพวกผู้ปกครองที่กรุงเยรูซาเล็มเพื่อให้คนทั้งหลายปฏิบัติตาม 5ดังนั้นคริสตจักรต่างๆ จึงได้รับการเสริมสร้างให้เข้มแข็งในความเชื่อและสมาชิกก็เพิ่มขึ้นทุกวัน
ชาวมาซิโดเนียในนิมิตของเปาโล
6เนื่องจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ยังไม่ให้ประกาศพระวจนะในแคว้นเอเชียเปาโลกับคณะจึงเดินทางไปทั่วภูมิภาคฟรีเจียและกาลาเทีย 7เมื่อมาถึงชายแดนแคว้นมิเซียพวกเขาก็พยายามจะเข้าไปในแคว้นบิธีเนียแต่พระวิญญาณของพระเยซูไม่ทรงอนุญาต 8พวกเขาจึงผ่านแคว้นมิเซียลงไปยังเมืองโตรอัส 9ในเวลากลางคืนเปาโลได้รับนิมิตเห็นชาวมาซิโดเนียคนหนึ่งยืนอ้อนวอนว่า “โปรดมาช่วยพวกข้าพเจ้าที่แคว้นมาซิโดเนียด้วยเถิด” 10หลังจากเปาโลเห็นนิมิตเราก็เตรียมพร้อมทันทีที่จะไปยังแคว้นมาซิโดเนียเพราะเห็นว่าพระเจ้าได้ทรงเรียกเราให้ไปประกาศข่าวประเสริฐแก่พวกเขา
นางลิเดียกลับใจในฟีลิปปี
11จากเมืองโตรอัสเราลงเรือแล่นตรงไปยังเกาะสาโมธรัสและรุ่งขึ้นก็ถึงเมืองเนอาโปลิส 12เราเดินทางจากที่นั่นไปยังเมืองฟีลิปปีซึ่งเป็นอาณานิคมของโรมันและเป็นเมืองเอกเมืองหนึ่งของแคว้นมาซิโดเนีย เราพักอยู่ที่นั่นหลายวัน
13ในวันสะบาโตเราออกนอกประตูเมืองไปที่แม่น้ำคาดว่าจะพบที่สำหรับอธิษฐาน เรานั่งลงพูดคุยกับพวกผู้หญิงที่ชุมนุมกันอยู่ที่นั่น 14มีหญิงคนหนึ่งในพวกที่ฟังอยู่ชื่อลิเดีย เป็นคนค้าผ้าสีม่วงมาจากเมืองธิยาทิรา นางเป็นผู้นมัสการพระเจ้า องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเปิดใจนางให้ตอบรับถ้อยคำของเปาโล 15เมื่อนางกับสมาชิกในครัวเรือนของนางได้รับบัพติศมานางก็เชิญเราเข้าไปในบ้าน โดยกล่าวว่า “หากท่านเห็นว่าข้าพเจ้าเป็นผู้เชื่อในองค์พระผู้เป็นเจ้า เชิญมาพักที่บ้านของข้าพเจ้าเถิด” นางพูดชักชวนจนเราตกลง
เปาโลกับสิลาสในคุก
16ครั้งหนึ่งขณะเรากำลังจะไปยังที่อธิษฐานทาสหญิงคนหนึ่งซึ่งมีผีหมอดูสิงอยู่มาพบเรา หญิงนี้ทำเงินให้นายมากมายจากการทำนายโชคชะตา 17นางตามเปาโลกับพวกเรามาและร้องว่า “คนเหล่านี้เป็นผู้รับใช้ของพระเจ้าสูงสุด พวกเขามาบอกทางรอดให้ท่านทั้งหลาย” 18นางทำเช่นนี้อยู่หลายวันเป็นการรบกวนเปาโลอย่างมากจนในที่สุดเขาหันไปสั่งผีนั้นว่า “ในพระนามพระเยซูคริสต์ เราสั่งให้เจ้าออกมาจากนาง!” ผีนั้นก็ออกมาจากนางทันที
19เมื่อเจ้าของทาสนั้นเห็นว่าหมดหวังที่จะหาเงินแล้วก็จับเปาโลกับสิลาสและลากตัวมาที่ย่านชุมชนเพื่อพบเจ้าหน้าที่ 20พวกเขานำคนทั้งสองมาต่อหน้าคณะผู้ปกครองเมืองแล้วเรียนว่า “คนเหล่านี้เป็นยิวและกำลังก่อกวนบ้านเมืองให้วุ่นวาย 21โดยแนะนำสั่งสอนธรรมเนียมอันผิดกฎหมายที่เราชาวโรมันไม่อาจยอมรับหรือปฏิบัติตาม”
22ฝูงชนเข้าร่วมเล่นงานเปาโลกับสิลาส คณะผู้ปกครองเมืองสั่งให้กระชากเสื้อผ้าของพวกเขาออกและโบยตีพวกเขา 23หลังจากโบยตีอย่างหนักแล้วก็โยนพวกเขาเข้าห้องขังและกำชับพัศดีให้ดูแลอย่างเข้มงวด 24เมื่อได้รับคำสั่งเช่นนั้นพัศดีก็จองจำพวกเขาไว้ในห้องขังชั้นในและใส่ขื่อที่เท้าของพวกเขา
25ราวเที่ยงคืนเปาโลกับสิลาสกำลังอธิษฐานและร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าและนักโทษอื่นๆ ฟังอยู่ 26ทันใดนั้นเกิดแผ่นดินไหวใหญ่จนฐานรากของคุกสั่นคลอน ประตูคุกทุกบานเปิดออกทันทีและโซ่ตรวนหลุดจากทุกคน 27พัศดีตื่นขึ้นมาและเห็นประตูคุกเปิดก็ชักดาบออกมาจะฆ่าตัวตายเพราะคิดว่านักโทษหนีไปแล้ว 28แต่เปาโลตะโกนว่า “อย่าทำร้ายตัวเอง! เราทุกคนอยู่ที่นี่!”
29พัศดีเรียกให้จุดไฟแล้ววิ่งเข้ามาหมอบลงตัวสั่นต่อหน้าเปาโลกับสิลาส 30จากนั้นก็พาพวกเขาออกมาแล้วถามว่า “ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าต้องทำอย่างไรจึงจะได้รับความรอด?”
31พวกเขาตอบว่า “จงเชื่อในองค์พระเยซูเจ้า แล้วท่านกับครัวเรือนของท่านจะได้รับความรอด” 32แล้วพวกเขาก็ประกาศพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าแก่พัศดีและแก่คนทั้งปวงที่อยู่ในบ้านของเขา 33กลางดึกชั่วโมงเดียวกันนั้นเองพัศดีก็พาพวกเขาไปล้างแผล แล้วพัศดีกับทั้งครอบครัวก็รับบัพติศมาทันที 34พัศดีพาพวกเขาเข้าไปในบ้านและจัดอาหารมาเลี้ยงพวกเขา พัศดีชื่นชมยินดียิ่งนักที่ตัวเขาและทุกคนในครอบครัวของเขาได้มาเชื่อพระเจ้า
35พอรุ่งเช้าคณะผู้ปกครองเมืองส่งเจ้าหน้าที่มาหาพัศดีสั่งว่า “ปล่อยตัวคนเหล่านั้นไป” 36พัศดีบอกเปาโลว่า “คณะผู้ปกครองเมืองได้สั่งให้ปล่อยตัวท่านกับสิลาส บัดนี้เชิญท่านออกไปอย่างมีสันติสุขเถิด”
37แต่เปาโลกล่าวกับเจ้าหน้าที่พวกนั้นว่า “พวกเขาโบยเราต่อหน้าประชาชนโดยไม่มีการไต่สวนทั้งๆ ที่เราเป็นพลเมืองโรมันและโยนเราเข้าคุก แล้วบัดนี้พวกเขาจะมาเสือกไสเราออกไปอย่างเงียบๆ หรือ? ไม่ได้! ให้พวกเขาเองนั่นแหละมาพาเราออกไป”
38พวกเจ้าหน้าที่กลับไปรายงานเรื่องนี้แก่คณะผู้ปกครองเมือง เมื่อพวกเขาได้ยินว่าเปาโลกับสิลาสเป็นพลเมืองโรมันก็ตกใจ 39พวกเขามาเอาใจเปาโลกับสิลาสและพาออกจากคุกแล้วขอร้องให้ออกไปจากเมืองนั้น 40หลังจากเปาโลและสิลาสออกจากคุกแล้วก็มาที่บ้านของนางลิเดีย เขาทั้งสองได้พบกับพวกพี่น้องและให้กำลังใจพวกเขาแล้วลาจากไป
