巴比伦的覆灭
1“巴比伦的少女啊，
下来坐在尘土中吧！
迦勒底的姑娘啊，
坐在没有宝座的地上吧！
因为你必不再娇柔细嫩。
2你要推磨磨面，
揭下面纱，掀起裙子，
露出大腿，涉水过河。
3你必赤身裸体，
露出羞处。
我必报仇，不放过一人。
4我们的救赎主是以色列的圣者，
祂名叫万军之耶和华。
5“迦勒底的姑娘啊，
要静静地坐着，进入黑暗中，
因为你不再被称为列国之后。
6我曾向我的子民发怒，
让我的产业被玷污，
把他们交在你手中。
你对他们毫不留情，
甚至让老人负极重的轭。
7你声称要永远做王后，
不把这些事放在心上，
也不思想以后的结局。
8“淫逸安舒的人啊，听着！
你以为天地间唯你独尊，
你必不致寡居，
也不会遭丧子之痛。
9谁知寡居、丧子二事却忽然在同一天临到你身上。
即使你懂得许多邪术和符咒，
也于事无补。
10“你肆无忌惮地行恶，
自以为没有人看见。
你被自己的聪明智慧欺骗，
自以为天下无双。
11你必大祸临头，
不知如何祛灾避祸。
灾祸必落在你身上，
无可挽回。
你意想不到的祸患必突然来到。
12“你自幼就勤练符咒和五花八门的邪术，继续施展吧！
也许会有用处，
也许会令人害怕。
13众多的计谋使你疲惫不堪，
让那些观天象、
每月说预言的占星家来救你脱离将临的灾祸吧！
14“看啊，他们不过像枯草，
必遭焚烧，
无法救自己脱离烈焰。
这火并非取暖的炭火，
也不是人可以靠近的火。
15你自幼交往的占星家帮不上你，
他们都四散奔逃，无人救你。
Ang Paglaglag sa Babilonia
1Miingon ang Ginoo, “Maglingkod ka sa yuta, Babilonia. Maglingkod ka nga walay trono. Ikaw nga sama sa putli nga babaye, dili ka na tawgong maloloy-on ug hinhin. 2Ulipon ka na karon, busa pagkuhag galingan ug paggaling ug trigo. Hukasa ang imong belo, ug isaha ang imong bisti aron makita ang imong mga paa samtang nagatabok ka sa suba. 3Makita ang imong pagkahubo ug maulawan ka. Manimalos ako kanimo ug dili ko ikaw kaloy-an.”
4Ang atong Manluluwas, kansang ngalan Ginoo nga Makagagahom, mao ang Balaang Dios sa Israel.
5Miingon pa gayod ang Ginoo, “Babilonia, lingkod nga malinawon sa ngitngit nga dapit. Kay dili ka na tawgong rayna sa mga gingharian. 6Nasuko ako sa katawhan nga akong gipanag-iyahan, ug gisalikway ko sila. Busa gitugyan ko sila sa imong mga kamot, ug wala mo sila kaloy-i. Bisan gani ang mga tigulang kanila imong gidaog-daog. 7Miingon ka pa nga ang imong pagka-rayna walay kataposan! Busa wala mo hunahunaa kining imong gihimo ug kon unsa ang mahimong sangpotan niini. 8Busa karon pamatia kini, ikaw nga mahigugmaon sa kalipay ug nagahunahuna nga dili matarog. Nagaingon ka sa imong kaugalingon nga ikaw ang Dios, ug wala nay lain gawas kanimo. Nagahunahuna ka nga dili ka gayod mabalo o mawad-ag mga anak.47:8 Nagahunahuna ka… mawad-ag mga anak: Tingali ang buot ipasabot, nagahunahuna siya nga dili siya mawalaan ug tigpanalipod ug katabang. 9Apan sa kalit lang, mahitabo kini kanimo. Mabalo ka ug mawad-ag mga anak. Mahitabo gayod kining tanan kanimo bisag daghan ka pag nahibaloang pagpamarang ug gamhanang mga lamat. 10Nagsalig ka sa imong pagkadaotan, kay nagahunahuna ka nga walay nakakita kanimo. Ang imong kaalam ug kahibalo nagpahisalaag kanimo, ug nagtukmod kanimo sa pag-ingon, ‘Ako ang Dios, ug wala nay lain gawas kanako.’ 11Busa moabot kanimo ang katalagman ug dili ka mahibalo kon unsaon mo kini pag-abog pinaagi sa imong salamangka. Moabot kanimo ang kalamidad nga dili mo mabayran aron moundang. Sa kalit lang moabot kanimo ang kalaglagan nga wala mo damha. 12Sige, padayon sa imong pagpamarang ug mga lamat-lamat nga imong gihagoan sukad sa bata ka pa. Basin pag magmadaogon ka, o malisang ang imong mga kaaway. 13Gipul-an ka na sa imong daghang plano. Patabanga kanimo ang imong mga tawo nga nagtuon mahitungod sa mga bitoon, ug nagatagna matag bulan sa mga butang nga mahitabo kanimo. 14Sa pagkatinuod, sama lang sila sa dagami nga dali rang masunog. Dili gani sila makaluwas sa ilang kaugalingon gikan sa kalayo. Dili kini kalayo nga makahatag ra ug igong kainit sa ilang lawas, kay labihan kini kainit. 15Ingon ra niana ang mga tawong gipangayoan mo ug tambag sukad sa imong pagkabata. Ang matag usa kanila nahisalaag ug dili sila makaluwas kanimo.
