公义的君王
1看啊，必有一位君王以公义治国，
官员们必秉公施政。
2每人都像躲避狂风暴雨的庇护所，
如荒漠中的溪流，
又似干旱之地遮荫的大磐石。
3人们的眼睛必不再迷蒙，
耳朵必能听见。
4急躁的人必慎思明辨，
口吃的人必说话清楚流利。
5愚昧人必不再被奉为尊贵之人，
恶棍必不再受尊重。
6因为愚昧人说愚昧话，
心里邪恶，行事不义，
亵渎耶和华，
使饥饿的人没饭吃，
使口渴的人没水喝。
7恶棍们手段邪恶，
用阴谋诡计和谎言毁灭困苦的人，
即使穷人的诉求有理也是枉然。
8高尚的人计划高尚的事，
在高尚的事上持之以恒。
9生活安逸的妇女啊，
来听我的声音！
无忧无虑的女子啊，
要侧耳听我的言语！
10无忧无虑的女子啊，
再过一年多，
你们必因恐惧而战抖。
那时，必没有葡萄可摘，
没有果子可收。
11生活安逸的妇女啊，战抖吧！
无忧无虑的女子啊，颤栗吧！
你们要脱下衣服，
腰束麻布，
12为美好的田地和硕果累累的葡萄树捶胸痛哭吧！
13为我百姓那长满荆棘和蒺藜的土地，
为那曾经充满欢乐的城邑和家庭哀哭吧！
14王宫必被遗弃，
繁荣的城邑必荒芜，
山冈和瞭望塔必永远成为野驴的乐园、羊群的草场。
15等到圣灵从上面浇灌我们的时候，
旷野要变为沃野，
沃野上庄稼茂密如林。
16那时，公平必充满旷野，
公义必遍布沃野。
17公义必带来平安，
公义所结的果子是永远的和平与安宁。
18我的子民必住在平安之地、
安稳之处、平静之所。
19但冰雹必扫平森林，荡平城邑。
20你们这些在河边撒种、自由地牧放牛驴的人有福了！
Ang Matarong nga Hari
1Aduna unyay usa ka makatarunganong hari nga maghari, ug ang iyang mga opisyal magadumala sa kaangayan. 2Ang matag usa kanila mahimong sama sa salipdanan gikan sa makusog nga hangin ug bagyo. Mahisama usab sila sa tubig nga nagabuhagay sa disyerto, ug sa landong sa dakong bato sa mainit ug mala nga dapit. 3Mangita ug mamati na sa Dios ang mga tawo. 4Ang mga madali-dalion makahunahuna na ug maayo ug masayod sa angay niyang buhaton. Ang mga tawong ngà-ngà mosulti, makasulti nag klaro. 5Ang mga buang-buang dili na pasidunggan, ug ang mga limbongan dili na tahoron. 6Kay binuang ang ginasulti sa buang-buang, ug ang iyang daotang hunahuna nagaplano sa paghimo sa mga dili diosnon nga mga buluhaton. Nagasulti siyag bakak mahitungod sa Ginoo, ug walay pagtagad sa mga gigutom ug giuhaw. 7Daotan ang mga pamaagi sa limbongan nga tawo. Nagalaraw siya sa pagdaot sa mga kabos pinaagi sa mga bakak bisan kon makatarunganon ang gihangyo sa mga kabos. 8Apan ang tinuod nga tawong dungganon naghimo ug dungganong mga plano, ug kanunay gayod niya kining ginahimo.
9Kamong mga babaye nga nagapahayahay lang ug walay gikabalak-an, pamatia ninyo ang akong isulti kaninyo! 10Kapin lang sa usa ka tuig gikan karon, mangurog kamo tungod kay dili na mamunga ang ubas, ug wala gayod kamoy mapupo. 11Pangurog kamo sa kahadlok, kamong mga babaye nga nagapahayahay lang ug walay gikabalak-an. Huboa ninyo ang inyong mga bisti ug pagtapis kamog sako. 12Pukpoka ninyo ang inyong mga dughan sa kasubo tungod sa mahitabo sa inyong mabungahong uma ug ubasan. 13Ang yuta sa akong katawhan tuboan ug mga tunokon nga tanom ug mga sagbot. Ug mawala ang malipayon nga mga panimalay sa malipayong siyudad. 14Ang gubot nga siyudad dili na puy-an ug ang lig-ong bahin niini pasagdan na lang. Ang bungtod ug tore niini mahisama sa kamingawan hangtod sa hangtod. Magsuroy-suroy dinhi ang mga asno ug manabsab ang mga kahayopan 15hangtod nga ipadala kanato ang Espiritu gikan sa langit. Unya ang kamingawan mahimong mabungahon nga uma, ug ang mabungahong uma mahimong kakahoyan. 16Motunhay ang hustisya ug katarong diha sa kamingawan ug sa mabungahong uma. 17Ang bunga sa katarong mao ang maayong kahimtang, kalinaw, ug kasigurohan sa walay kataposan. 18Kamong mga katawhan sa Dios magpuyo sa malinawong mga pinuy-anan, nga layo sa katalagman. Ug walay mosamok kaninyo. 19Bisan pag madaot ang kakahoyan ug malumpag ang mga siyudad tungod sa pag-ulan ug yelo nga morag mga bato, 20panalanginan kamo sa Dios. Mananom kamo, ug modagayday ang tubig alang sa inyong tanom. Ug gawasnon nga makasibsib ang inyong mga mananap bisan asa.
