Служители нового священного соглашения
1Может показаться, что мы начинаем хвалить самих себя. Но разве нуждаемся мы в рекомендательных письмах для вас или же от вас, как в этом нуждаются другие?3:1 По всей вероятности лжеучители, оппоненты Павлуса, имели с собой какие-то рекомендательные письма. 2Вы сами – наше письмо: письмо, записанное в наших сердцах, известное и читаемое всеми людьми. 3Все видят, что вы письмо Масеха, написанное в результате нашего служения не чернилами, а Духом живого Бога, и не на каменных плитках, а в человеческих сердцах.
4Такую уверенность мы имеем перед Всевышним через Масеха. 5И не потому, что у нас самих есть нечто особенное, некая заслуга; наши способности исключительно от Всевышнего. 6Он наделил нас способностью быть служителями нового священного соглашения. Данное соглашение – это не писаный Закон, нет, но оно от Духа. Ведь буква Закона убивает, а Дух даёт жизнь.
7Вспомните служение высеченному буквами на камнях Закону, которое принесло смерть. Оно было учреждено в такой славе, что исроильтяне не могли смотреть на сияющее лицо Мусо, хотя это сияние постепенно затухало3:7 См. Исх. 34:27-35.. Если это служение пришло в такой славе, 8то разве не будет ещё славнее служение Духа? 9Если служение, которое осуждает человека, было окружено такой славой, то насколько же большей славой наделено служение, несущее человеку оправдание! 10То, что было окружено славой тогда, кажется уже не таким славным по сравнению с гораздо большей славой. 11И если временное было окружено славой, то насколько же славнее будет вечное!
12Итак, мы имеем такую надежду, которая вселяет в нас смелость, 13и мы не закрываем свои лица, как это делал Мусо, чтобы исроильтяне не смотрели на угасание той славы. 14Но их умы закрыты и до сих пор, ведь когда они читают писания старого священного соглашения, это покрывало остаётся неснятым, потому что оно может быть снято только Масехом. 15По сегодняшний день, когда читается Таврот3:15 Букв.: «когда читают Мусо»., сердца иудеев закрыты покрывалом. 16Но когда человек обращается к Вечному Повелителю, покрывало снимается3:16 См. Исх. 34:34.. 17Вечный Повелитель – это Дух3:17 Исо, будучи здесь на земле, говорил Своим ученикам, что после Его вознесения Он будет обитать через Святого Духа в верующих в Него (см. Ин. 14:16-18, 23-26). И значит, присутствие Святого Духа равносильно присутствию Исо Масеха., и всюду, где обитает Дух Вечного Повелителя, – там свобода!
18И мы все с открытыми лицами видим, как в зеркале3:18 Или: «отражаем, как зеркало»., сияние славы Вечного Повелителя и изменяемся, становясь всё больше похожими на Него. Его слава в нас всё возрастает, ведь она исходит от Самого Вечного Повелителя, а Он есть Дух!
1Czy będziemy teraz zachwalać samych siebie? Czy—podobnie jak inni—potrzebujemy listów polecających dla was lub od was? 2To przecież wy jesteście naszym listem polecającym—wszystko macie wypisane w sercach i każdy może to przeczytać! 3Powszechnie wiadomo, że jesteście jak list od samego Chrystusa, napisany—dzięki naszej służbie—nie przez jakiegoś człowieka, ale przez Ducha żyjącego Boga. List ten nie jest też wyryty na kamiennych tablicach, jak przykazania Prawa Mojżesza, lecz zapisany w żywych ludzkich sercach.
4Tak właśnie wyraża się nasze zaufanie, jakie dzięki Chrystusowi pokładamy w Bogu. 5Nie uważamy, że sami z siebie jesteśmy w stanie czegoś dokonać, ale ufamy wyłącznie Bogu! 6To On uczynił nas sługami nowego przymierza, które nie opiera się na przykazaniach Prawa Mojżesza, ale na Bożym Duchu. Przykazania Prawa prowadzą bowiem do śmierci, natomiast Boży Duch daje życie!
Chwała nowego przymierza
7Stare przymierze, którego przykazania były wyryte na kamiennych tablicach, ostatecznie doprowadziło ludzi do śmierci. Mimo to zawarciu tego przymierza towarzyszyła tak wielka chwała, że Izraelici nie mogli patrzeć na twarz Mojżesza—jaśniała bowiem Bożą chwałą, choć tylko przez pewien czas. 8Pomyślcie więc, o ile większa chwała będzie towarzyszyła służbie Ducha Świętego! 9Skoro Boża chwała objawiła się w tym, co prowadziło do potępienia, to o ile większa chwała objawi się w tym, co prowadzi do uniewinnienia z grzechów!
10Stare przymierze blednie i niknie w porównaniu z nowym przymierzem. 11A jeśli przemijającemu przymierzu towarzyszyła tak wielka chwała, to jak cudowna chwała będzie towarzyszyła przymierzu, które jest wieczne!
12Mając więc taką nadzieję, możemy prowadzić służbę z pełną swobodą i otwartością 13—nie tak, jak Mojżesz, który zasłaniał twarz, aby Izraelici nie patrzyli na jej przemijający blask. 14Niestety ludzie ci stali się uparci i po dziś dzień nie mogą dostrzec prawdy, gdy słuchają Prawa Mojżesza. Tylko Chrystus może bowiem sprawić, że zaczną widzieć. 15Po dziś dzień, gdy czytają pisma Mojżesza, nie widzą prawdy, bo jest przed nimi zasłonięta. 16Ale gdy ktoś z nich zwraca się do Pana, zasłona znika. 17Pan jest bowiem duchem, a gdziekolwiek pojawia się Jego Duch, niesie ludziom wolność. 18My zaś z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w chwałę Pana i dzięki Jego Duchowi coraz bardziej się do Niego upodabniamy.
