Прощальная речь Самуила
1Самуил сказал народу Исроила:
– Я послушался вас во всём, что вы мне сказали, и поставил над вами царя. 2Теперь ваш вождь – царь. А я стар и сед, но мои сыновья здесь с вами. Я был вашим вождём с юности до сегодняшнего дня. 3Вот я. Свидетельствуйте против меня в присутствии Вечного и Его помазанника. Чьего вола я взял? Чьего осла? Кого обманул? Кого притеснял? У кого я брал взятку, чтобы ею закрыть себе глаза? Свидетельствуйте против меня, и я верну вам то, что взял.
4– Ты не обманывал и не притеснял нас, – ответили они. – Ты ничего ни у кого не брал.
5Самуил сказал им:
– Вечный свидетель против вас, и Его помазанник также свидетель сегодня, что вы ничего не нашли за мной.
– Да, Вечный – свидетель, – сказали они.
6Тогда Самуил сказал народу:
– Вечный избрал Мусо и Хоруна и вывел ваших предков из Египта. 7Итак, встаньте здесь, а я буду судиться с вами перед Вечным о всех спасительных делах Вечного, которые Он совершил для вас и ваших предков.
8После того как Якуб пришёл в Египет, они в беде воззвали к Вечному о помощи, и Вечный послал Мусо и Хоруна, которые вывели ваших предков из Египта и поселили здесь.
9Но ваши предки забыли Вечного, своего Бога, и Он отдал их в руки Сисары, начальника войска Хацора12:9 См. Суд. 4:2., и в руки филистимлян, и в руки царя Моава, которые воевали против них. 10Ваши предки воззвали к Вечному и сказали: «Мы согрешили. Мы оставили Тебя и служили статуям Баала и Астарты. Но теперь спаси нас от врагов, и мы будем служить Тебе». 11Тогда Вечный послал судей: Гедеона12:11 Букв.: «Иеруб-Баала». Иеруб-Баал – второе имя Гедеона (см. Суд. 6:32)., Варака, Иефтаха и наконец меня12:11 В других рукописях: «Самсона»., и спас вас от окружавших вас со всех сторон врагов, чтобы вы жили в безопасности.
12Но когда вы увидели, что Нахаш, царь аммонитян, двинулся против вас, вы сказали мне: «Нет, мы хотим, чтобы нами правил царь», несмотря на то что вашим царём был Всевышний. 13Итак, вот ваш царь, которого вы выбрали, тот, о ком вы просили. Вечный поставил над вами царя. 14Если вы будете бояться Вечного, служить Ему и слушаться Его, не станете бунтовать против Его повелений, и если и вы, и царь, который станет править вами, будете следовать Вечному, вашему Богу, – прекрасно! 15Но если вы не будете слушаться Вечного и станете бунтовать против Его повелений, то Его рука будет против вас, как была против ваших предков.
16Теперь встаньте и посмотрите на то великое дело, которое Вечный совершит у вас на глазах! 17Не жатва ли сейчас пшеницы? Но я воззову к Вечному, и Он пошлёт гром и дождь. Тогда вы поймёте, какой грех в глазах Вечного вы совершили, когда просили о царе.
18Самуил воззвал к Вечному, и в тот же день Вечный послал гром и дождь. Весь народ очень испугался Вечного и Самуила. 19Народ сказал Самуилу:
– Помолись Вечному, твоему Богу, за нас, твоих рабов, чтобы нам не умереть. Ведь ко всем нашим прочим грехам мы прибавили ещё один, попросив себе царя.
20– Не бойтесь, – ответил Самуил. – Вы совершили зло, но всё-таки не отступайте от Вечного, служите Вечному от всего сердца. 21Не уклоняйтесь от Него вслед за никчёмными идолами. Они не могут сделать никакого добра и не могут защитить вас, потому что они – ничто. 22Ради Своего великого имени Вечный не отвергнет Свой народ, потому что Вечному было угодно сделать вас Своим народом. 23Что же до меня, то да не согрешу я перед Вечным в том, что перестану молиться о вас. Я буду наставлять вас на добрый и правильный путь. 24Только бойтесь Вечного и верно служите Ему от всего сердца. Помните, какие великие дела Он для вас совершил. 25Но если вы станете и дальше делать зло, то и вы, и ваш царь будете уничтожены.
Gods trouw aan Israël
1Samuël sprak opnieuw alle aanwezigen toe en zei: ‘Kijk, ik heb gedaan wat u vroeg. Ik heb u een koning gegeven die u zal regeren. 2Mijn eigen zonen dienen u, maar ik sta hier als een grijze, oude man, die sinds zijn jeugd in dienst van het volk heeft gestaan. 3Vertel mij nu eerlijk, nu ik hier voor de Here en zijn gezalfde koning sta: heb ik ooit iemands os of ezel gestolen? Heb ik u ooit bedrogen? Heb ik u ooit onderdrukt? Ben ik weleens corrupt geweest? Vertel het mij, dan zal ik rechtzetten wat ik verkeerd heb gedaan.’ 4‘Nee,’ gaven zij hem als antwoord, ‘u hebt ons nooit onderdrukt of bedrogen en u hebt nog nooit ook maar iets aangenomen.’ 5‘De Here en zijn gezalfde koning zijn mijn getuigen,’ verklaarde Samuël daarop, ‘dat u mij er nooit van kunt beschuldigen u te hebben beroofd.’ ‘Ja, Hij is onze getuige,’ bevestigden zij.
6‘De Here wees Mozes en Aäron aan,’ vervolgde Samuël. ‘Hij leidde onze voorouders uit het land Egypte. 7Blijf nu eerbiedig staan voor de Here terwijl ik u herinner aan alle goede dingen die Hij voor u en uw voorouders heeft gedaan. 8Lang nadat Jakob naar Egypte was gegaan, riepen de Israëlieten die in Egypte woonden naar de Here. Hij stuurde Mozes en Aäron om uw voorouders naar dit land te brengen. 9Maar zij vergaten de Here, hun God, al snel. Daarom liet Hij hen verliezen van Sisera, de bevelhebber van het leger van de stad Hazor, van de Filistijnen en van de koning van Moab. 10Toen riepen zij weer naar de Here en gaven toe dat zij hadden gezondigd door zich van Hem af te keren en Baäl en Astarte te aanbidden. En zij smeekten: “Wij zullen U aanbidden als U ons wilt bevrijden uit de macht van onze vijanden.” 11Daarop stuurde de Here Gideon, Barak, Jefta en Samuël om hen te redden en vanaf dat moment leefde u in rust en vrede. 12Maar toen u bang werd voor koning Nachas van Ammon, kwam u bij mij en zei dat u een koning wilde om over u te regeren. En dat terwijl de Here, uw God, altijd uw Koning was geweest. 13Maar goed dan, hier is de koning naar wie u hebt verlangd. Bekijk hem maar eens goed. De Here heeft uw verzoek ingewilligd en hem als koning over u aangesteld. 14Heb vanaf nu ontzag voor de Here en aanbid alleen Hem. Luister naar zijn geboden en kom niet tegen Hem in opstand. Als u en uw koning dit doen, dient u de Here, uw God, zoals het hoort. 15Maar als u toch in opstand komt tegen de geboden van de Here en weigert naar Hem te luisteren, zal zijn hand net zo zwaar op u drukken als op uw voorouders. 16Let nu maar eens op wat voor machtige wonderen de Here doet. 17U weet allemaal dat het in deze tijd van het jaar, tijdens de tarweoogst, niet regent, ik zal tot de Here bidden of Hij het vandaag wil laten regenen en onweren. Dan zult u begrijpen hoe groot in feite uw goddeloosheid is geweest door om een koning te vragen!’
18Samuël riep naar de Here en de Here liet het regenen en onweren, het hele volk kreeg diep ontzag voor de Here en voor Samuël. 19‘Bid toch tot de Here uw God, voor ons, uw knechten, anders zullen wij sterven!’ riepen zij Samuël toe. ‘Nu hebben wij naast al onze andere zonden opnieuw gezondigd door ook nog om een koning te vragen.’ 20‘Wees niet bang,’ antwoordde Samuël. ‘U hebt inderdaad gezondigd, maar zorg er in het vervolg voor dat u de Here met heel uw hart dient en dat u Hem op geen enkele manier links laat liggen. 21Afgoden kunnen u niet helpen, omdat ze niets voorstellen. 22De Here zal zijn uitverkoren volk niet in de steek laten, want dan zou Hij zijn grote naam te kort doen. Hij maakte u immers tot zijn eigen volk, omdat Hij dat zo wilde! 23En wat mij betreft, ik zou niet willen zondigen tegen de Here door niet meer voor u te bidden. Ik zal ook gewoon doorgaan met u te leren over de dingen die rechtvaardig en goed zijn. 24Heb alleen ontzag voor de Here en dien Hem trouw, denk aan al die geweldige dingen die Hij voor u heeft gedaan. 25Maar als u toch blijft doorgaan met zondigen, zullen u en uw koning worden vernietigd.’
