Призыв к покаянию
1Собирайся, собирайся,
народ бесстыжий,
2пока не исполнилось определённое Вечным,
и не пролетели благоприятные дни,
как гонимая ветром мякина,
пока не опалил вас пылающий гнев Вечного,
пока не пришёл к вам день Его ярости.
3Ищите Вечного, все смиренные на земле,
творящие Его волю.
Ищите праведности, ищите кротости –
может быть, вам удастся укрыться
в день Его гнева.
Суд над филистимлянами
4Будет покинута Газа,
и Ашкелон превратится в руины.
Опустеет в полдень Ашдод,
и с корнем будет исторгнут Экрон.
5Горе вам, жители побережья,
народ с Крита2:5 Остров Крит был прародиной филистимлян.;
Вечный оглашает тебе приговор,
Ханон, земля филистимлян:
– Я погублю тебя –
и не останется уцелевших.
6Станет пастбищем ваше побережье,
с пастушьими хижинами
и загонами для овец.
7Достанется побережье уцелевшим из Иудеи;
там они будут пасти свои стада
и будут ложиться спать
в домах Ашкелона.
Вечный, их Бог, позаботится о них
и вернёт им благополучие.
Суд над Моавом и Аммоном
8– Я услышал брань Моава
и насмешки аммонитян –
как они ругали народ Мой
и угрожали его земле.
9Поэтому верно, как и то, что Я живу, –
возвещает Вечный, Повелитель Сил, Бог Исроила, –
с Моавом будет то же, что и с Содомом,
с аммонитским народом – что и с Гоморрой2:9 См. Нач. 18:20–19:29. –
станут царством крапивы, соляной ямой
и мёртвой пустошью навеки.
Оставшиеся из Моего народа разграбят их,
уцелевшие из Моего народа унаследуют их землю.
10Вот что они получат за свою кичливость,
за то, что они издевались и заносились
над народом Вечного, Повелителя Сил.
11Страшен будет для них Вечный,
когда истребит всех богов земли.
Народы всех побережий поклонятся Ему,
каждый в своём краю.
Суд над Эфиопией
12– И вы, эфиопы,
от Моего меча падёте.
Суд над Ассирией
13Он протянет Свою руку на север
и погубит Ассирию,
сделает Ниневию пустошью мёртвой,
сухой, как пустыня.
14Там будут ложиться на отдых стада
и разные дикие звери.
Пустынная сова и ёж будут ночевать
в капителях колонн, лежащих повсюду,
и голос их будет доноситься из окон.
На пороге будет запустение,
и обнажится кедровая обшивка дверей.
15Тот ли это ликующий город,
живший беспечно,
говоривший себе:
«Со мной никто не сравнится»?
Он обратился в руины,
стал логовом для зверья!
Все, кто мимо идёт, издеваются
и презрительно машут рукой.
1จงรวมตัวกัน รวมตัวกันเถิด
ชนชาติน่าอับอายเอ๋ย
2ก่อนที่กำหนดเวลาจะมาถึง
และวันนั้นกระหน่ำเข้ามาเหมือนลมพัดแกลบ
ก่อนที่ความเกรี้ยวกราดขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะมาถึงเจ้า
ก่อนวันแห่งพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะลงมาเหนือเจ้า
3จงแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด บรรดาผู้ถ่อมใจของแผ่นดิน
ผู้ทำตามพระบัญชาของพระองค์
จงเสาะหาความชอบธรรมและแสวงหาความถ่อมใจ
เผื่อบางทีเจ้าจะได้ที่พักพิง
ในวันแห่งพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า
กล่าวโทษฟีลิสเตีย
4กาซาจะถูกทิ้งร้าง
และอัชเคโลนจะถูกปล่อยให้ปรักหักพัง
ยามเที่ยงวันอัชโดดจะถูกกวาดล้างจนว่างเปล่า
และเอโครนถูกถอนราก
5ชาวเคเรธีเอ๋ย
วิบัติแก่เจ้าผู้อาศัยอยู่ริมทะเล
คานาอันดินแดนแห่งชาวฟีลิสเตียเอ๋ย
พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ากล่าวโทษเจ้าว่า
“เราจะทำลายเจ้า
ไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว”
6ดินแดนริมทะเลซึ่งชาวเคเรธี2:6 ภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจนอาศัยอยู่
จะเป็นที่สำหรับคนเลี้ยงแกะและเป็นที่สำหรับคอกแกะ
7ดินแดนนั้นจะตกเป็นของชนหยิบมือที่เหลือของยูดาห์
ที่นั่นพวกเขาจะพบทุ่งหญ้า
ยามเย็นเขาจะนอนลง
ในบ้านเรือนของอัชเคโลน
พระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขาจะทรงดูแลเขา
และให้เขาคืนสู่สภาพดีอีกครั้ง2:7 หรือจะนำเชลยของพวกเขากลับมา
กล่าวโทษโมอับและอัมโมน
8“เราได้ยินคำสบประมาทของโมอับ
และคำถากถางของชาวอัมโมน
พวกเขาสบประมาทประชากรของเรา
และข่มขู่เอาดินแดนของพวกเขา”
9พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลประกาศว่า
“ฉะนั้นเรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด
โมอับจะเป็นเหมือนโสโดม
และชาวอัมโมนจะเป็นเหมือนโกโมราห์อย่างแน่นอนฉันนั้น
เป็นแหล่งวัชพืชและแอ่งเกลือ
เป็นแดนทิ้งร้างตลอดไป
ประชากรของเราที่เหลืออยู่จะปล้นพวกเขา
และชนชาติของเราที่รอดชีวิตจะครอบครองดินแดนของพวกเขา”
10นี่เป็นผลตอบแทนความหยิ่งจองหองของพวกเขา
ตอบแทนที่พวกเขาสบประมาทและเย้ยหยันประชากรของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
11องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้พวกเขากลัว
เมื่อพระองค์ทรงทำลายพระทั้งปวงของดินแดนนั้น
ประชาชาติต่างๆ ที่อยู่ชายฝั่งทะเลทุกแห่ง
จะนมัสการพระองค์ในดินแดนของตน
กล่าวโทษคูช
12“ชาวคูช2:12 คือ ผู้คนจากตอนบนของลุ่มแม่น้ำไนล์ทั้งหลายเอ๋ย เจ้าก็เช่นกัน
จะถูกประหารด้วยดาบของเรา”
กล่าวโทษอัสซีเรีย
13พระองค์จะทรงเหยียดพระหัตถ์ออกต่อสู้กับดินแดนฝ่ายเหนือ
และทรงทำลายอัสซีเรีย
ทิ้งกรุงนีนะเวห์ให้ร้างเปล่า
และแห้งแล้งกันดารดั่งทะเลทราย
14ฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์จะอาศัยที่นั่น
รวมทั้งสิงสาราสัตว์ทุกชนิด
นกกระทุง นกเค้า
จะเกาะอยู่ที่ซากเสาของเมืองนั้น
เสียงร้องของมันดังก้องผ่านหน้าต่าง
ตามทางจะมีกองเศษหินเศษปูน
คานไม้สนซีดาร์จะถูกทิ้งไว้กลางแจ้ง
15นี่แหละนครเจ้าสำราญ
ซึ่งอยู่มาอย่างปลอดภัย
มันบอกตัวเองว่า
“นี่แหละเรา ไม่มีใครนอกจากเรา”
แล้วมันก็พินาศย่อยยับขนาดไหน
เป็นที่อาศัยของสัตว์ป่า!
คนทั้งปวงที่ผ่านไปมาก็เย้ยหยัน
และเขย่ากำปั้น
