Ангел со свитком
1Затем я увидел другого могучего ангела, спускающегося с небес. Он был окутан облаком, и над его головой сияла радуга. Его лицо было как солнце, а ноги – как огненные столбы10:1 Ср. Исх. 13:21-22; Езек. 1:26-28; Дон. 10:5-6; Мат. 17:2.. 2Ангел держал в руке маленький развёрнутый свиток. Он поставил правую ногу на море, а левую на сушу. 3Он закричал, и его крик напоминал рёв льва, и от этого крика заговорили семь громов10:3 Ср. Ос. 11:10; Ам. 3:8.. 4Когда проговорили семь громов, я приготовился писать, но голос с небес сказал мне:
– Сохрани в тайне то, что сказали семь громов, не записывай этого10:4 Ср. Дон. 12:4, 9..
5Затем ангел, которого я видел стоящим одновременно на море и на суше, поднял правую руку к небу. 6Он поклялся вечно Живущим10:5-6 См. Втор. 32:40; Дон. 12:7., сотворившим небеса и то, что на них, землю и то, что на ней, и море с тем, что в нём10:6 См. Исх. 20:11; Неем. 9:6; Заб. 145:6..
– Промедления больше не будет! – сказал он. – 7Но в те дни, когда седьмой ангел будет готов протрубить, тогда скрытый план Всевышнего будет полностью осуществлён, как Он и объявил об этом Своим рабам пророкам.
8Потом голос, который я слышал с небес, ещё раз обратился ко мне:
– Пойди и возьми открытый свиток из руки ангела, стоящего на море и на суше.
9Я подошёл к ангелу и попросил его дать мне этот маленький свиток. Ангел сказал мне:
– Возьми его и съешь. От него у тебя будет горько в желудке, но во рту он будет сладким, как мёд.
10Я взял маленький свиток из руки ангела и съел его: во рту он был сладким, как мёд, но в желудке потом была от него горечь10:9-10 Ср. Езек. 2:8–3:3..
11Тогда мне было сказано:
– Тебе предстоит опять пророчествовать о судах над многими народами, племенами, родами и царями.
स्वरगदूत अऊ छोटे किताब
1तब मेंह एक अऊ सक्तिसाली स्वरगदूत ला अकास ले उतरत देखेंव। ओह चारों कोति ले बादर ले घेराय रहय अऊ ओकर मुड़ी ऊपर मेघ-धनुस रहय। ओकर चेहरा ह सूरज सहीं रहय अऊ ओकर गोड़मन आगी के खम्भा सहीं रहंय। 2ओह अपन हांथ म एक छोटे किताब धरे रहय, जऊन ह खुला रहय। ओह अपन जेवनी गोड़ समुंदर ऊपर अऊ डेरी गोड़ ला भुइयां ऊपर रखिस, 3अऊ सिंह के गरजन सहीं ओह ऊंचहा अवाज म चिचियाईस। जब ओह चिचियाईस, त सात ठन बादर के गरजन मन गोठियाईन। 4अऊ जब सात ठन बादर के गरजन मन गोठियाईन, त ओला मेंह लिखनेच वाला रहेंव कि मेंह स्वरग ले एक अवाज ला ए कहत सुनेंव, “जऊन बात सात ठन बादर के गरजन मन कहिन, ओला गुपत म रख अऊ ओला झन लिख।”
5तब जऊन स्वरगदूत ला मेंह समुंदर अऊ भुइयां ऊपर ठाढ़े देखे रहेंव, ओह अपन जेवनी हांथ ला अकास कोति उठाईस। 6अऊ ओह ओकर किरिया खाईस, जऊन ह सदाकाल तक जीयत हवय, जऊन ह स्वरग अऊ ओम जऊन कुछू हवय, धरती अऊ ओम जऊन कुछू हवय अऊ समुंदर अऊ ओम जऊन कुछू हवय, ओ जम्मो ला गढ़िस, अऊ ओ स्वरगदूत ह कहिस, “अब अऊ देरी नइं होवय! 7पर जऊन दिन सातवां स्वरगदूत ह अपन तुरही ला फूंकही, ओ दिन परमेसर के गुपत योजना ह पूरा हो जाही, जइसने कि ओह अपन अगमजानी सेवकमन ला कहे रिहिस।”
8तब अकास ले जऊन अवाज ला मेंह गोठियावत सुने रहेंव, ओह फेर एक बार मोर ले कहिस, “जा, अऊ जऊन स्वरगदूत ह समुंदर अऊ भुइयां ऊपर ठाढ़े हवय, ओकर हांथ ले ओ खुला किताब ला लेय ले।”
9एकरसेति, ओ स्वरगदूत करा जाके मेंह ओला कहेंव, “मोला ओ छोटे किताब ला देय दे।” ओह मोला कहिस, “एला ले अऊ खा ले। एह तोर पेट ला करू कर दिही, पर तोर मुहूं म एह मंधरस सहीं मीठ लगही।” 10स्वरगदूत के हांथ ले मेंह ओ छोटे किताब ला लेके, ओेला खा लेंव। ओह मोर मुहूं म मंधरस के सहीं मीठ लगिस, पर जब मेंह ओला खा चुकेंव, त मोर पेट ह करू हो गीस। 11तब मोला ए कहे गीस, “तोला फेर बहुंते मनखे, देस, भासा अऊ राजा मन के बारे म अगमबानी करना जरूरी ए।”
