Исаия 66 – CARST & TCB

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Исаия 66:1-24

Суд, утешение и надежда

1Так говорит Вечный:

– Небеса – Мой престол,

и земля – подножие для ног Моих!

Какой вы можете построить Мне дом?

Где может быть место отдыха для Меня?

2Всё это сотворено Моей рукой,

и всё это – Моё66:2 Или: «и так всё это появилось»., –

возвещает Вечный. –

Вот кем Я дорожу:

тем, кто кроток и сокрушён духом

и трепещет перед словом Моим.

3А приносящий в жертву быка –

как убивающий человека;

приносящий в жертву ягнёнка –

как ломающий шею псу;

представляющий хлебное приношение –

как приносящий свиную кровь,

и приносящий в памятную жертву благовония –

как тот, кто молится идолу66:3 Или: «Приносящий в жертву быка также убивает человека; приносящий в жертву ягнёнка также ломает шею псу; представляющий хлебное приношение также приносит свиную кровь, и приносящий в памятную жертву благовония также молится идолу»..

Они сами избрали свои пути,

и мерзости их им приятны.

4Что ж, и Я изберу суровое наказание для них

и наведу на них то, чего они боятся.

Когда Я звал, никто не ответил,

когда Я говорил, никто не слушал.

Они делали злое в Моих глазах

и избрали неугодное Мне.

5Слушайте слово Вечного,

трепещущие перед Его словом:

– Ваши братья, которые вас ненавидят

и изгоняют за имя Моё, сказали:

«Пусть Вечный явит Себя в славе,

а мы посмотрим на вашу радость!»

Но они будут опозорены.

6Вот шум из города,

шум из храма –

шум от того, что Вечный воздаёт

врагам Своим по заслугам!

7Ещё не мучилась родами,

а уже родила;

ещё не страдала от болей,

но уже разрешилась сыном.

8Кто слышал о таком?

Кто видел подобное?

Рождается ли страна в один день

или народ – за одно мгновение?

Но дочь Сиона66:8 Дочь Сиона – олицетворение Иерусалима. Так же и «дочь Иерусалима» в ст. 10. едва начала мучиться родами,

как родила своих сыновей.

9– Доведу ли Я до родов

и не дам родить? – говорит Вечный. –

Разве закрою Я утробу,

дав силу родить? – говорит Бог твой. –

10Ликуйте с дочерью Иерусалима и веселитесь о ней,

все, кто любит её;

радуйтесь, радуйтесь с ней,

все, кто над ней плачет!

11Потому что вы будете питаться и насыщаться

из её груди, дающей утешение,

будете упиваться и наслаждаться

полнотой её славы.

12Ведь так говорит Вечный:

– Я направляю к нему мир, как реку,

и богатства народов, как полноводный поток.

Вас будут кормить, будут носить на руках

и качать на коленях.

13Как мать утешает своё дитя,

так утешу вас Я;

вы будете утешены в Иерусалиме.

14Когда вы увидите это, сердце ваше возрадуется,

и ваша сила вернётся быстрее, чем вырастет трава.

Рука Вечного откроется Его рабам,

но ярость Его будет против Его врагов.

15Вот Вечный придёт в огне,

колесницы Его подобны урагану;

в ярости Он обрушит Свой гнев

и в пылающем пламени – Свой укор.

16Огнём и Своим мечом Вечный исполнит

приговор над всеми людьми,

и много будет сражённых Вечным.

17– Те, кто освящаются и очищаются, чтобы идти, следуя за ведущим, в сады для поклонения идолам, кто ест свинину, мышей и другие мерзости66:17 См. Лев. 11., погибнут вместе, – возвещает Вечный.

18Я знаю их дела и мысли и иду собрать все народы и людей всех языков; они придут, увидят Мою славу, 19и Я дам им знамение. Я пошлю некоторых из уцелевших к народам – в Фарсис, Ливию и Лидию66:19 Букв.: «Пул и Луд». (знаменитую стрелками из лука), в Тувал и Грецию66:19 Букв.: «Иаван»., к дальним островам, которые не слышали обо Мне и не видели Моей славы. Они возвестят Мою славу среди народов. 20Они доставят всех ваших братьев из всех народов к Моей святой горе, в Иерусалим, как дар Вечному, – на конях, в колесницах и повозках, на мулах и на верблюдах, – говорит Вечный. – Они доставят их, как исроильтяне доставляют свои хлебные приношения в храм Вечного, в сосудах, посвящённых Всевышнему. 21И ещё Я отберу некоторых из них, чтобы они были священнослужителями и левитами, – говорит Вечный.

22Потому что, как новое небо и новая земля, которые Я создам, устоят и останутся предо Мной, – возвещает Вечный, – так останется ваше потомство и ваше имя. 23И от новолуния к новолунию, от субботы к субботе66:23 Новолуние – исроильтяне, пользовавшиеся лунным календарём, праздновали начало каждого месяца, которое совпадало с новолунием (см. Чис. 28:11-15). Суббота – седьмой день недели у иудеев, день, посвящённый Вечному. В этот день, согласно повелению Вечного, исроильский народ отдыхал и совершал ритуальные приношения (см. Исх. 31:12-17; Чис. 28:9-10). все люди будут приходить и поклоняться Мне, – говорит Вечный. – 24Тогда они выйдут и посмотрят на трупы тех, кто отступил от Меня; черви, грызущие их, не умрут, и огонь, пожирающий их, не угаснет66:24 Черви… огонь – в Инджиле эти образы стали ключевой метафорой ада – места, где предаются вечным мукам нераскаявшиеся грешники (см. 57:20-21; Мк. 9:47-48)., и они будут внушать отвращение всем людям.

Tagalog Contemporary Bible

Isaias 66:1-24

Hahatulan ng Panginoon ang mga Bansa

1Ito ang sinasabi ng Panginoon, “Ang langit ang aking trono, at ang lupa ang tuntungan ng aking mga paa. Kaya, anong klaseng bahay ang itatayo ninyo para sa akin? Saang lugar ninyo ako pagpapahingahin? 2Hindi baʼt ako ang gumawa ng lahat ng bagay.

“Binibigyang pansin ko ang mga taong mapagpakumbaba, nagsisisi, at may takot sa aking mga salita. 3Pero ganito naman ang magiging trato ko sa mga taong sumusunod sa sarili nilang kagustuhan at nagagalak sa kanilang mga ginagawang kasuklam-suklam: Kung papatay sila ng baka para ihandog, ituturing ko na parang pumatay sila ng tao. Kung maghahandog sila ng tupa, ituturing ko na parang pumatay sila ng aso. Kung mag-aalay sila ng handog na regalo, ituturing ko na parang naghandog sila ng dugo ng baboy. At kung magsusunog sila ng insenso bilang pag-alaala sa akin, ituturing ko na parang nagpupuri sila sa mga dios-diosan. 4Maliban diyan, padadalhan ko sila ng parusang labis nilang katatakutan. Sapagkat noong akoʼy tumawag, hindi sila sumagot; nang akoʼy nagsalita, hindi sila nakinig. Gumawa sila ng masama sa aking paningin at kung ano ang ayaw ko, iyon ang ginagawa nila.”

5Kayong mga may takot sa salita ng Panginoon, pakinggan nʼyo ang mensahe niya, “Dahil kayoʼy tapat sa akin, kinapopootan at tinatakwil kayo ng ilan sa inyong mga kababayan. Kinukutya nila kayo na nagsasabi, ‘Ipakita na sana ng Panginoon ang kanyang kapangyarihan para makita namin ang inyong kagalakan!’ ” Pero silaʼy mapapahiya. 6Naririnig nʼyo ba ang ingay sa lungsod at sa templo? Iyan ang ingay ng Panginoon habang pinaghihigantihan niya ang kanyang mga kaaway.

7Sinabi pa ng Panginoon, “Matutulad ang Jerusalem sa isang babaeng manganganak na hindi pa sumasakit ang tiyan ay nanganak na. 8Sino ang nakarinig at nakakita ng katulad nito? May bansa ba o lupain na biglang isinilang sa maikling panahon? Pero kapag nakaramdam na ng paghihirap ang Jerusalem, isisilang na ang kanyang mamamayan.66:8 isisilang na ang kanyang mamamayan: Ang ibig sabihin, muling itatayo ng Dios ang bansang Israel. 9Niloob kong silaʼy malapit nang maipanganak. At ngayong dumating na ang takda nilang kapanganakan, hindi ko pa ba pahihintulutang ipanganak sila? Siyempre pahihintulutan ko. At hindi pipigilin na silaʼy maipanganak na. Ako, na inyong Dios ang nagsasabi nito.”

10Kayong lahat ng nagmamahal sa Jerusalem, makigalak kayong kasama niya. At kayong mga umiiyak para sa kanya, makisaya kayo sa kanya, 11para magtamasa kayo ng kanyang kasaganaan katulad ng sanggol na sumususo sa kanyang ina at nabusog. 12Sapagkat sinasabi ng Panginoon, “Pauunlarin ko ang Jerusalem. Dadalhin sa kanya ang kayamanan ng mga bansa na parang umaapaw na daluyan ng tubig. Kayoʼy matutulad sa isang sanggol na aalagaan, hahawakan, pasususuhin, at kakalungin ng kanyang ina. 13Aaliwin ko kayo katulad ng isang ina na umaaliw sa kanyang anak.”

14Kapag itoʼy nakita ninyong ginagawa ko na, magagalak kayo, at lalago na parang sariwang tanim. Ipapakita ng Panginoon ang kanyang kapangyarihan sa kanyang mga lingkod, pero ipapakita niya ang kanyang galit sa kanyang mga kaaway. 15Makinig kayo! Darating ang Panginoon na may dalang apoy. Sasakay siya sa kanyang mga karwaheng pandigma na parang ipu-ipo. Ipapakita niya ang kanyang galit sa kanyang mga kaaway, at parurusahan niya sila ng nagliliyab na apoy. 16Sapagkat sa pamamagitan ng apoy at espada, parurusahan ng Panginoon ang lahat ng taong makasalanan, at marami ang kanyang papatayin.

17Sinabi ng Panginoon, “Sama-samang mamamatay ang mga nagpapakabanal at naglilinis ng mga sarili nila sa pagsamba sa kanilang mga dios-diosan sa halamanan. Mamamatay silang kumakain ng baboy, daga, at iba pang mga pagkaing kasuklam-suklam. 18Alam ko ang kanilang ginagawa at iniisip. Kaya darating ako at titipunin ko ang lahat ng mamamayan ng lahat ng bansa, at makikita nila ang aking kapangyarihan. 19Magpapakita ako ng himala sa kanila. At ang mga natitira sa kanila ay susuguin ko sa mga bansang Tarshish, Pul, Lud (ang mga mamamayan nito ay tanyag sa paggamit ng pana), Tubal, Grecia,66:19 Grecia: sa Hebreo, Javan. at sa iba pang malalayong lugar na hindi nakabalita tungkol sa aking kadakilaan at hindi nakakita ng aking kapangyarihan. Ipapahayag nila ang aking kapangyarihan sa mga bansa. 20At dadalhin nilang pauwi mula sa mga bansa ang lahat ng mga kababayan ninyo na nakasakay sa mga kabayo, sa mga mola,66:20 mola: sa Ingles, “mule.” Hayop na parang kabayo. sa mga kamelyo, sa mga karwahe, at sa mga kariton. Dadalhin nila sila sa banal kong bundok sa Jerusalem bilang handog sa akin katulad ng ginagawa ng mga Israelita na naghahandog sa akin sa templo ng mga handog na pagkain, na nakalagay sa mga malinis na lalagyan. 21At ang iba sa kanila ay gagawin kong pari at mga katulong ng pari sa templo. Ako, ang Panginoon, ang nagsasabi nito.”

22Sinabi pa ng Panginoon, “Kung papaanong ang bagong langit at ang bagong lupa na aking gagawin ay mananatili magpakailanman, ang inyong lahi ay mananatili rin magpakailanman, at hindi kayo makakalimutan. 23Sa bawat pasimula ng buwan at sa bawat Araw ng Pamamahinga ang lahat ay sasamba sa akin. 24At paglabas ng mga sumamba sa akin sa Jerusalem, makikita nila ang bangkay ng mga taong nagrebelde sa akin. Ang mga uod na kumakain sa kanila ay hindi mamamatay at ang apoy na susunog sa kanila ay hindi rin mamamatay. At pandidirian sila ng lahat ng tao.”