Исаия 65 – CARST & APSD-CEB

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Исаия 65:1-25

Суд и спасение

1– Я открылся тем, кто не спрашивал Меня;

Я найден теми, кто не искал Меня.

Народу, не призывавшему Моё имя,

Я сказал: «Я здесь, Я здесь».

2Весь день Я простирал руки Мои

к этому упрямому народу,

что ходит путями недобрыми,

по собственным умыслам –

3к народу, что постоянно оскорбляет Меня прямо в лицо,

принося жертвы идолам в садах

и возжигая им благовония на кирпичных жертвенниках;

4что сидит в могильных пещерах

и ночи проводит в тайных местах,

вызывая мёртвых;

что ест свинину65:4 См. Лев. 11:7-8.

и держит в горшках похлёбку из нечистого мяса;

5что говорит: «Держись подальше, не приближайся ко мне;

я для тебя слишком свят».

Они – как дым для Моих ноздрей,

огонь, что горит весь день.

6Вот что написано предо Мной:

не смолчу, но воздам сполна,

сполна Я воздам им

7и за их грехи, и за грехи их отцов, –

говорит Вечный. –

Так как они возжигали благовония на горах

и оскорбляли Меня на холмах,

Я отмерю им наказание

за прежние их дела.

8Так говорит Вечный:

– Когда в виноградной грозди ещё остаётся сок,

говорят: «Не губи её;

в ней ещё есть польза!» –

так поступлю и Я ради Моих верных рабов:

всех Я не погублю.

9Я произведу новых потомков от Якуба,

и от Иуды – тех, кто будет владеть Моими горами:

унаследует их Мой избранный народ,

будут там жить Мои рабы.

10Шарон станет пастбищем для овец,

а долина Ахор – местом отдыха для волов;

они будут владениями Моего народа,

который Меня взыскал.

11Но вас, кто оставил Меня, Вечного,

забыл храм на Моей святой горе,

кто накрывает стол для Гада, божества удачи,

и наполняет приправленным вином чаши для Мени, божества судьбы, –

12вас обреку Я мечу;

все вы пойдёте на бойню,

потому что Я звал, а вы не отвечали,

Я говорил, а вы не слушали.

Вы творили зло у Меня на глазах

и предпочли то, что Мне неугодно.

13Поэтому так говорит Владыка Вечный:

– Рабы Мои будут есть,

а вы будете голодать;

рабы Мои будут пить,

а вы будете жаждать;

14рабы Мои будут радоваться,

а вы будете постыжены;

рабы Мои будут петь

от сердечной радости,

а вы будете кричать

от сердечных мук

и стенать от сокрушения духа.

15Имя своё вы оставите Моим избранным,

чтобы те использовали его как проклятие;

Владыка Вечный предаст вас смерти,

но рабам Своим даст Он другое имя.

16Всякий в стране, призывающий благословение на себя,

Богом истины будет благословляться;

всякий в стране, приносящий клятву,

Богом истины будет клясться.

Прежние горести позабудутся

и скроются с Моих глаз.

Новое небо и новая земля

17– Вот Я творю

новое небо и новую землю;

не пребудет в памяти прежнее

и на ум не придёт.

18Радуйтесь же и ликуйте вовеки о том,

что Я творю:

Я сделаю Иерусалим местом ликования,

а народ его наполню радостью!

19Сам Я возликую об Иерусалиме

и возрадуюсь о Моём народе.

Ни плача, ни вопля

не будет в нём больше слышно.

20Больше в нём не будут умирать младенцы,

и не будет старца, что не достиг бы полноты своих дней;

тот, кто умрёт столетним,

будет считаться юношей,

а кто не достигнет ста лет,

будет считаться проклятым65:20 Или: «а грешник, достигший ста лет, будет проклинаем»..

21Они будут строить дома и жить в них,

сажать виноградники и есть их плоды.

22Не будет такого больше, чтобы они строили дома,

а жил в них другой;

не будет такого, чтобы они сажали,

а плоды ел другой.

Люди Моего народа будут жить столь же долго, как и деревья;

избранные Мои будут наслаждаться плодами своего труда.

23Они не будут трудиться напрасно

и рожать детей на беду;

они будут народом, благословенным Вечным –

и они, и их потомки.

24Прежде чем воззовут они, Я отвечу;

пока ещё будут говорить, Я услышу.

25Волк и ягнёнок будут кормиться вместе,

и лев, как вол, будет есть сено,

а для змеи пыль будет пищей.

Не будут ни вредить, ни разрушать

на всей святой горе Моей, –

говорит Вечный.

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 65:1-25

Silot ug Kaluwasan

1Miingon ang Ginoo, “Nagpaila ako sa mga tawo nga wala mangutana bahin kanako. Nagpakita ako niadtong wala mangita kanako. Gipadayag ko ang akong kaugalingon ngadto sa nasod nga wala manawag kanako.

2“Nagsige akog paabot sa akong katawhan nga mga gahig ulo, nga wala mosubay sa hustong dalan, ug nagsunod lang sa ilang gusto. 3Gipalagot nila ako; gipakita gayod nila sa akong atubangan ang ilang walay hunong nga pagsimba sa ilang dios-dios pinaagi sa paghalad diha sa mga hardin ug pagsunog ug insenso sa atop sa ilang mga balay. 4Kon gabii manglingkod sila sa mga lubnganan ug sa mga tagong dapit aron pagsimba sa mga dios-dios sa mga patay. Mokaon pa silag karne sa baboy ug sa uban pang pagkaon nga gidili kanila. 5Moingon sila sa uban, ‘Ayaw pagduol kanako kay tingalig mahugawan mo ako. Mas balaan ako kay kanimo!’ Kining mga tawhana nagapalagot kanunay kanako. Ang akong kasuko kanila sama sa kalayong nagadilaab tibuok adlaw.”

6-7Miingon pa ang Ginoo, “Pamati! Ania na sa akong atubangan ang sinulat ko nga hukom batok sa akong katawhan. Dili ako magpakahilom, hinuon manimalos ako. Panimaslan ko gayod sila. Pabayron ko sila sa tanan nilang mga sala ug sa mga sala sa ilang mga katigulangan. Kay nagsunog man silag insenso ug nagpasipala kanako didto sa mga bukid ug mga bungtod, panimaslan ko sila tugbang sa ilang gipanghimo.” 8Miingon usab ang Ginoo, “Maingon nga ang usa ka daot nga pungpong sa ubas dili ilabay tungod kay may mapuslan pa ang mga ubas diha niini, dili ko usab laglagon ang tanan kong katawhan; luwason ko ang mga nagaalagad kanako. 9May ibilin akong buhi sa mga kaliwat ni Jacob apil sa tribo ni Juda, ug sila ang manunod sa akong yuta nga may daghang mga bukid. Sila nga akong mga pinili ug mga alagad magapuyo niining yutaa. 10Panalanginan ko sila nga modangop kanako. Ang kapatagan sa Sharon ug Akor mahimong sabsabanan sa ilang mga kahayopan.

11“Apan silotan ko kamo nga nagsalikway kanako ug wala mohatag ug pagtagad sa akong balaan nga bukid, ug nagasimba hinuon sa mga dios-dios nga gituohan ninyo nga mohatag kaninyog swerte ug maayong kapalaran. 12Ang inyong kapalaran mao ang kamatayon, ug mahurot kamog kamatay. Kay sa dihang nanawag ako, wala kamo motubag; sa dihang nagsulti ako, wala kamo mamati. Naghimo kamog daotan sa akong atubangan. Ug kon unsa ang dili ko gusto, mao ang inyong ginahimo. 13Busa ako, ang Ginoong Dios, nagaingon nga ang akong mga alagad mokaon ug moinom, apan kamo gutomon ug uhawon. Maglipay sila, apan kamo pakaulawan. 14Mag-awit sila sa kalipay, apan kamo manghilak sa kasubo ug kasakit. 15Gamiton sa akong mga pinili ang inyong ngalan sa pagpanunglo, ug ako, ang Ginoong Dios, mopatay kaninyo. Apan ang akong mga alagad hatagan kog bag-ong ngalan. 16Ug kini nga ngalan gamiton sa mga tawo sa yuta sa Israel kon mangayo silag panalangin gikan kanako o manumpa sila kanako, nga mao ang Dios nga kasaligan.65:16 Dios nga kasaligan: o, Dios nga nagasugilon sa tinuod. Kay kalimtan ko na ang nangaging mga kalisod; wad-on ko na kini sa akong hunahuna.

17“Pamati! Maghimo akog bag-ong langit ug bag-ong yuta. Ang daang langit ug yuta dili na hinumdoman pa. 18Busa paglipay kamo ug pagsadya sa walay kataposan tungod sa akong gibuhat. Kay himuon ko ang Jerusalem nga kalipay sa mga tawo, ug ang iyang katawhan magahatag usab ug kalipay. 19Malipay ako tungod sa Jerusalem ug sa iyang katawhan. Dili na madunggan ang panaghilak o ang pagpakitabang didto. 20Wala na didtoy mamatay nga masuso pa ug walay hamtong nga mamatay nga wala makapahimulos pag-ayo sa iyang kinabuhi. Ang mamatay nga nagpanuigon ug 100 isipon pa nga batan-on, ug ang mamatay nga dili makaabot ug 100 isipon nga akong tinunglo. 21Nianang panahona magtukod ang akong katawhan ug mga balay ug puy-an nila kini. Magtanom silag mga ubas ug kan-on nila ang mga bunga niini. 22Dili na ang ilang mga kaaway ang magpahimulos sa ilang mga balay ug mga tanom. Kay maingon nga mabuhi sa taas nga panahon ang kahoy, mabuhi usab sa samang gidugayon ang akong katawhan, ug makapahimulos gayod sila sa ilang mga hinagoan. 23Dili mausik ang ilang paghago ni ang ilang mga anak madaldal sa kaalaotan. Kay sila katawhan nga gipanalanginan sa Ginoo apil ang ilang mga kaliwat. 24Sa dili pa sila makapangayo o samtang nagapangayo pa lang sila, tubagon ko na sila. 25Magsalo sa pagpangaon ang bangis nga iro65:25 bangis nga iro: sa English, wolf. ug karnero. Ang liyon mokaon ug dagami sama sa baka. Ug abog na ang kaonon sa halas.65:25 abog na ang kaonon sa halas: Tingali ang buot ipasabot, dili mamaak o manukob ang halas. Dili sila manghilabot o magpasakit didto sa akong balaan nga bukid. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”