Исаия 5 – CARST & APSD-CEB

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Исаия 5:1-30

Песнь о винограднике

1Я спою моему Другу

песню о Его винограднике:

Виноградник был у Друга моего

на плодородном холме.

2Он окопал его, от камней очистил

и засадил отборною лозою.

Он построил в нём сторожевую башню

и вытесал давильный пресс.

Он ждал от него плодов хороших –

а тот принёс дикие.

3– Теперь вы, жители Иерусалима и народ Иудеи,

рассудите Меня с Моим виноградником.

4Что ещё можно было сделать для него,

чего Я ещё не сделал?

Когда Я ждал плодов хороших,

почему он принёс дикие?

5Теперь Я скажу вам,

что Я сделаю с Моим виноградником:

отниму у него ограду,

и он будет опустошён;

разрушу его стену,

и он будет вытоптан.

6Я сделаю его пустошью,

не будут его ни подрезать, ни вскапывать;

зарастёт он терновником и колючками.

Я повелю облакам

не проливаться на него дождём.

7Виноградник Вечного, Повелителя Сил,

есть народ Исроила,

и народ Иудеи –

Его любимый сад.

Он ждал правосудия, но увидел кровопролитие,

ждал праведности, но услышал горестный крик.

Шестикратное горе

8Горе вам, прибавляющие дом к дому

и поле к полю,

так что другим не остаётся места,

словно вы одни на земле живёте!

9Я слышал, как Вечный, Повелитель Сил, сказал мне:

– Большие дома будут опустошены,

прекрасные особняки останутся без жителей.

10Виноградник в десять гектаров5:10 Букв.: «десятиупряжечный». Виноградник площадью равной полю, для вспашки которого десяти парам волов понадобился бы целый день. принесёт лишь немного5:10 Букв.: «один бат», т. е. 22 л. вина,

двести килограммов5:10 Букв.: «один хомер». семян – лишь полмешка5:10 Букв.: «одну ефу», т. е. 22 л (около 20 кг зерна). зерна.

11Горе тем, кто встаёт с утра пораньше,

чтобы пойти за пивом,

кто до самого вечера

разгорячается вином!

12У них на пирах арфы и лиры,

бубны, свирели, вино,

но о делах Вечного они не думают,

не вникают в деяния Его рук.

13Поэтому мой народ пойдёт в плен

из-за недостатка ведения;

его знать умрёт от голода,

его чернь будет томиться жаждой.

14Расширится мир мёртвых

и без меры разверзнет пасть;

сойдёт туда и знать, и чернь,

все крикуны и бражники.

15Унижены будут люди,

смирится всякий,

и глаза надменных потупятся.

16Но Вечный, Повелитель Сил, возвысится Своим правосудием,

святой Бог Своей праведностью явит Свою святость.

17И овцы будут пастись, как на своих пастбищах,

ягнята будут кормиться5:17 Или: «чужеземцы будут есть». среди разорённых домов богачей.

18Горе тем, кто обольщён грехом

и, словно впрягшись в повозку,

тянет за собой беззаконие.

19Они говорят: «Пусть Всевышний поспешит,

пусть действует поскорее,

а мы на это посмотрим.

Пусть приблизится,

пусть исполнится замысел святого Бога Исроила,

и тогда мы будем знать».

20Горе тем, кто зло называет добром,

а добро – злом,

тьму считает светом,

а свет – тьмой,

горькое считает сладким,

а сладкое – горьким!

21Горе тем, кто мудр в своих глазах

и разумен сам пред собой!

22Горе тем, кто доблестен пить вино

и силён смешивать крепкие напитки,

23кто оправдывает виновного за взятку,

но лишает правосудия невиновного!

24За это, как языки огня съедают солому

и пламя пожирает сено,

сгниют их корни,

и цветы их разлетятся, как прах;

ведь они отвергли Закон Вечного, Повелителя Сил,

и презрели слово святого Бога Исроила.

25За это вспыхнет гнев Вечного на Его народ;

Он поднимет руку Свою на них и поразит их.

Вздрогнут горы,

и будут их трупы точно отбросы на улицах.

Но и тогда гнев Его не отвратится,

и рука Его ещё будет занесена.

26Он поднимает боевое знамя, призывая дальние народы,

свистом созывает тех, кто на краях земли.

И вот они идут

быстро и стремительно.

27Никто из них не устанет и не споткнётся,

никто не задремлет и не заснёт;

ни пояс у них на бёдрах не развяжется,

ни ремешок на сандалиях не лопнет.

28Остры у них стрелы,

все луки у них туги.

Кремню подобны копыта их коней,

урагану подобны колёса их колесниц.

29Их рык точно львиный,

они ревут, как молодые львы;

рычат, хватая добычу,

уносят её, и никто не отнимет.

30В тот день они взревут над добычей,

словно рёвом моря.

И если кто посмотрит на землю,

то увидит тьму и горе;

и облака застят свет.

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 5:1-30

Ang Awit Mahitungod sa Parasan

1Kantahan ko ang akong hinigugma, mahitungod sa iyang ubasan:

May ubasan ang akong hinigugma sa bungtod nga tabunok ang yuta.

2Gidaro niya kini ug gikuhaan ug mga bato, ug gitamnan sa labing maayong mga ubas.

Nagpatukod siyag usa ka tore nga bantayanan taliwala niini, ug nagpabangag sa bato alang sa pug-anan sa ubas.

Nagdahom siya nga mamunga kini ug tam-is, apan aslom hinuon ang gibunga niini.

3Mao kini ang giingon sa tag-iya sa ubasan, “Mga lumulupyo sa Jerusalem ug Juda, hukmi ninyo ako ug ang akong ubasan. 4Unsa pa ba gayod kaha ang angay kong buhaton sa akong ubasan? Nagpaabot ako nga mamunga kini ug tam-is, apan aslom hinuon ang gibunga niini.

5“Karon sultihan ko kamo kon unsa ang akong himuon sa akong ubasan. Kuhaan ko ang mga tanom sa palibot niini nga nagsilbing koral ug gub-on ang mga paril niini aron sabsabon kini sa mga mananap ug tunob-tunoban. 6Pasagdan ko na lang kini nga ubasan. Dili ko kini pul-ongan o kultibahon. Tuboan na lang kini sa mga sagbot ug mga sampinit. Ug mandoan ko ang mga panganod nga dili kini paulanan.”

7Ang ubasan sa Ginoo nga Makagagahom nga iyang giatiman ug kalipay mao ang Israel ug Juda. Nagpaabot siya nga patunhayon nila ang hustisya, apan nagpinatyanay hinuon sila. Nagpaabot siya nga himuon nila ang matarong, apan nangdaog-daog hinuon sila.

Ang Daotang mga Binuhatan sa Katawhan

8Alaot kamong nagpadaghan sa inyong balay ug nagpalapad sa inyong yuta hangtod nga wala nay luna ang uban ug kamo na lang ang nagpuyo sa maong dapit. 9Nadungog ko nga miingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Kanang dagko ug matahom nga mga balay wala nay magpuyo. 10Ang duha ka ektarya nga ubasan mohatag na lang ug abot nga mga unom ka galon nga bino. Ug ang napulo ka gantang nga binhi moani lang ug usa ka gantang.”

11Alaot kamong sayo pang mamangon aron pagsugod sa pag-inom, ug maghubog pa kamo hangtod sa gabii. 12Sa inyong mga kombira may mga banda kamo ug bino. Apan wala ninyo tagda ang mga buhat sa Ginoo. 13Busa kamo nga akong katawhan bihagon tungod kay nagdumili kamo sa pagsabot sa akong ginahimo. Mangamatay kamo ug ang inyong mga pangulo tungod sa hilabihang kagutom ug kauhaw.

14Moabli na ug dako ang baba sa lubnganan. Nagpaabot na kini nga isulod ang mga dungganon nga mga tawo sa Jerusalem apil ang naghudyaka ug naglipay nga mga lumulupyo niini.

15Busa ipaubos ang tanang mga tawo, labi na ang mga mapahitas-on. 16Apan ang Ginoo nga Makagagahom pagadaygon sa iyang paghukom. Pinaagi sa iyang matarong nga paghukom, gipakita niya nga balaan siya nga Dios. 17Unya ang mga nating karnero manibsib diha sa nagun-ob nga siyudad, og ang mga langyaw, mangaon sa biya sa mga adunahan.

18Alaot kamong mga nagpakasala ug nagpakadaotan pinaagi sa pagpamakak. 19Nagbiay-biay pa kamo sa pag-ingon, “Dali-dalion unta sa Balaan nga Dios sa Israel ang paghimo sa butang nga iyang giingon nga himuon aron makita namo kini. Mahitabo na unta ang iyang plano aron mahibaloan namo kini.”

20Alaot kamong nagpakadaotan sa maayo ug nagpakamaayo sa daotan. Ang kangitngit gihimo ninyong kahayag ug ang kahayag gihimo ninyong kangitngit. Ang pait giisip ninyong tam-is ug ang tam-is giisip ninyong pait.

21Alaot kamong naghunahuna nga maalam kamo ug utokan.

22Alaot kamong mga inila sa pag-inom ug bino, ug hanas motimpla ug mga ilimnon. 23Gihatagan ninyog kagawasan ang mga sad-an tungod sa suborno, apan wala ninyo hatagig hustisya ang mga walay sala. 24Busa sama sa dagami ug layang sagbot nga dali rang duktan sa kalayo ug mahurot pagkasunog, malaglag kamo diha-diha. Mahisama kamo sa tanom kansang gamot nadunot ug kansang mga bulak gipalid sama sa abog tungod kay gisalikway ninyo ang Kasugoan sa Ginoo nga Makagagahom, ang Balaang Dios sa Israel. 25Busa tungod sa kapungot sa Ginoo kaninyo nga iyang katawhan, iya kamong silotan. Mangatay-og ang kabukiran, ug magkatag sa kadalanan ang inyong mga patayng lawas sama sa mga basura. Apan bisan pa niini, ang kapungot sa Ginoo dili pa gayod mahupay. Silotan pa gihapon niya kamo.

26Sinyasan niya ang mga nasod nga tua sa layo; taghoyan niya kadtong atua sa kinatumyan nga bahin sa kalibotan, ug diha-diha mangabot sila sa pagsulong kaninyo. 27Walay usa kanila nga kapoyan o mapandol, ug walay usa nga motagpilaw o matulog. Walay bakos nga maluag, o higot sa sandalyas nga mabugto. 28Hait ang ilang mga udyong ug andam na ang ilang mga pana. Ang kuko sa ilang mga kabayo sama sa gahi kaayong bato, ug ang tinuyokan sa ligid sa ilang mga karwahe sama kakusog sa alimpulos. 29Sa ilang pagsulong mongulob sila sama sa liyon. Ang ilang mabiktima dad-on nila pahilayo ug walay makaluwas niini gikan kanila.

30Sa panahon nga mosulong sila sa Israel, maghaganas sila sama sa haganas sa dagat. Ug kon motan-aw ang usa ka tawo sa yuta sa Israel, ang makita niya mao ang kangitngit ug kasakit. Ang kahayag tabonan sa mabagang mga panganod.