Иеремия 8 – CARST & HLGN

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Иеремия 8:1-22

1В то время, – возвещает Вечный, – кости царей и правителей Иудеи, кости священнослужителей, пророков и жителей Иерусалима будут выброшены из могил. 2Их раскидают под солнцем, луной и звёздами, которые они любили, которым служили и следовали, которые вопрошали и которым поклонялись. Их не соберут и не захоронят; они будут, как отбросы, валяться на земле. 3Куда бы Я ни изгнал всех уцелевших из этого злого народа, они смерть предпочтут жизни, – возвещает Вечный, Повелитель Сил.

Грех и наказание

4– Скажи им: Так говорит Вечный:

«Разве те, кто упал, не пытаются встать?

Разве те, кто сбился с пути, не возвращаются?

5Почему же этот народ отвернулся от Меня?

Почему же Иерусалим всегда отворачивается от Меня?

Они крепко держатся за ложь

и отказываются вернуться.

6Я внимал и слушал,

но они не говорят правды.

Никто не кается в беззаконии,

говоря: „Что я сделал?“

Каждый держится своего пути,

точно конь, мчащийся на битву.

7Даже аист в небе

знает свои сроки,

и горлица, и ласточка, и журавль

знают время перелёта.

Но Мой народ не знает

Закона Вечного.

8Как вы можете говорить: „Мы мудры,

и Закон Вечного у нас“,

когда на самом деле в ложь превращает его

лживое перо писарей?

9Опозорятся мудрецы,

ужаснутся и запутаются в силках.

Если они отвергли слово Вечного,

то в чём же их мудрость?

10За это Я отдам их жён другим

и их поля – новым владельцам.

Все они, от малого до великого,

жаждут наживы;

от пророка и до священнослужителя –

все поступают лживо.

11Лечат серьёзную рану Моего народа так,

как будто это простая царапина.

„Мир, мир“, – говорят,

а мира нет.

12Не стыдно ли им за их мерзости?

Нет, им ни капли не стыдно,

и они не краснеют.

За это падут они среди павших,

будут повержены, когда Я накажу их, –

говорит Вечный. –

13Я уничтожу их урожай, –

возвещает Вечный. –

Ни гроздьев не останется на лозе,

ни плодов – на инжире,

и увянут их листья.

То, что Я дал им,

будет у них отобрано».

14Что же мы сидим?

Собирайтесь!

Побежим в укреплённые города;

там и погибнем!

Вечный, наш Бог, обрёк нас на погибель

и поит нас водой отравленной,

потому что мы согрешили против Него.

15Ждём мы мира,

а ничего доброго нет;

ждём времени исцеления,

а вместо этого – ужасы.

16Уже в Доне слышен

храп вражьих коней;

от ржания их жеребцов

содрогается земля.

Враг пришёл разрушить

страну и всё, что в ней есть,

город и всех, кто живёт в нём.

17– Вот Я насылаю на вас гадюк,

ядовитых змей, против которых нет заклинаний,

и они будут вас жалить, –

возвещает Вечный.

18Нет мне утешения в скорби,

изнемогает сердце моё.

19Слышен вопль моего народа

из далёкой страны:

«Неужели Вечный не на Сионе?

Неужели там больше нет Царя?»

– Зачем они досаждали Мне своими идолами,

ничтожными, чужеземными? – говорит Вечный.

20– Жатва прошла,

кончилось лето,

а мы всё не спасены.

21Из-за страданий моего народа я страдаю;

я скорблю, и объял меня ужас.

22Неужели нет бальзама в Галааде?8:22 Галаад славился своим целебным бальзамом из смолы мастикового дерева.

Неужели там нет врача?

Так почему же не исцеляются

раны моего народа?

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 8:1-22

1Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “Sa sina nga tion, panguhaon sa mga lulubngan ang mga tul-an sang mga hari kag sang mga opisyal sang Juda, pati ang mga tul-an sang mga pari, sang mga propeta, kag sang katawhan sang Jerusalem. 2Dayon laptahon ini sa duta, sa atubang sang adlaw, bulan, kag mga bituon nga ila ginhigugma, gin-alagad, ginsunod, ginpamangkutan, kag ginsimba. Indi na pagtipunon liwat ang ila mga tul-an kag ilubong, kundi laptahon na lang sa duta nga daw mga ipot. 3Ang nabilin nga buhi sa sining malaot nga nasyon laptahon ko sa iban nga mga nasyon, kag didto gustuhon pa nila nga mapatay sang sa mabuhi. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagasiling sini.”

Ang Sala kag ang Silot

4Nagsiling ang Ginoo sa akon nga ihambal ko ining iya mensahi sa mga tawo: “Kon matumba ang tawo, indi bala nga nagabangon siya? Kon magtalang siya, indi bala nga nagabalik siya? 5Ti, ngaa kamo nga taga-Jerusalem padayon na lang nga nagtalikod sa akon? Ngaa nga indi ninyo mabayaan ang mga dios-dios nga nagadaya sa inyo kag magbalik sa akon? 6Ginpamatian ko sing maayo ang inyo mga ginhambal kag wala kamo naghambal sing husto. Wala sing bisan isa sa inyo nga naghinulsol sa iya kalautan. Wala sing may nagsiling, ‘Ano ining akon ginhimo?’ Sa baylo, ang kada isa sa inyo madasig nga nagapakasala, pareho sang kabayo nga nagapakadto sa inaway. 7Ang tulabong, ang pating, ang salimbabatang, kag ang dugwak nakahibalo kon san-o maglupad pakadto sa iban nga mga lugar kag kon san-o sila magbalik, pero kamo iya nga akon katawhan wala kahibalo kon ano ang akon mga pagsulundan. 8Paano bala kamo makasiling, ‘Maalamon kami tungod kay nahibaluan namon ang kasuguan sang Ginoo,’ kon ang matuod, ginliwat ini sang inyo mga manunudlo? 9Mahuy-an gid ang mga nagakabig sang ila kaugalingon nga maalamon. Mahadlok gid sila kay bihagon sila, tungod nga ginsikway nila ang akon mga pulong. Ti, maalamon gid bala sila? 10Gani ihatag ko sa iban nga mga tawo ang ila mga asawa kag mga uma. Tungod kay halin sa pinakakubos hasta sa pinakadungganon, nagapangdaya sila agod makakuwarta. Bisan mga propeta kag mga pari nagapangdaya man. 11Wala nila ginabulong sing seryuso ang pilas sang akon katawhan, bisan grabe na ini. Nagasiling sila nga maayo ang tanan bisan pa nga indi maayo. 12Nahuya bala sila sa ila makangilil-ad nga batasan? Wala! Kay wala na sila sing huya! Wala na gani sila nagapanghilaw-hilaw. Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga malaglag sila pareho sa iban. Paubuson sila sa tion nga silutan sila. 13Kuhaon ko ang ila mga patubas8:13 Kuhaon… patubas: ukon, Laglagon ko sila pati ang ila mga patubas. nga mga ubas kag mga higos.8:13 higos: ang bunga sang kahoy nga higera (ukon “fig tree”). Bisan ang mga dahon sini magakalaya. Ang mga ginhatag ko sa ila pagakuhaon sa ila.

14Dayon magasiling sila, ‘Ti, ano pa ang aton ginahulat? Dali malagyo kita sa napaderan nga mga banwa, kag didto kita magpakamatay. Kay ginsentensyahan na kita nga patyon sang Ginoo nga aton Dios. Daw pareho lang nga ginhatagan niya kita sang tubig nga may hilo agod imnon naton, tungod kay nakasala kita sa iya. 15Naghandom kita sang kalinong, pero wala sing kalinong nga nag-abot. Naghandom kita sang kaayuhan, pero kahadlok ang nag-abot. 16Ang pusnga sang mga kabayo sang mga kaaway mabatian halin sa Dan. Sa hirihiri lang sang ila mga kabayo nagakurog na sa kahadlok ang bug-os nga duta. Nag-abot sila sa paglaglag sang sini nga duta kag sa tanan nga ara dira—ang mga banwa kag ang tanan nga pumuluyo sini.’ ”

17Nagsiling ang Ginoo, “Pamati! Ipadala ko ining mga kaaway sa inyo nga daw sa dalitan nga mga man-og nga wala sing may makaanta, kag kadton nila kamo.”

18Nagsiling si Jeremias: Indi gid makuha ang akon kasubo. Nagasakit gid ang akon balatyagon. 19Pamatii ang paghinibi sang akon kasimanwa; mabatian ini sa bug-os nga duta. Nagasiling sila, “Wala na bala ang Ginoo sa Jerusalem?8:19 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Wala na bala dira ang Dios nga Hari sang Jerusalem?” Nagsabat ang Ginoo, “Ngaa nga ginpaakig ninyo ako paagi sa pagsimba sa mga dios-dios nga wala sing pulos?” 20Nagreklamo ang mga tawo, “Tapos na ang tig-alani kag ang tig-ilinit, pero wala gihapon kami maluwas.”

21Nagasakit ang akon balatyagon tungod sa mga kasakit sang akon mga kasimanwa. Nagapangasubo ako kag naurungan gid. 22Wala bala sing bulong sa Gilead? Wala bala sing manugbulong didto? Ngaa bala wala mag-ayo ang pilas sang akon mga kasimanwa?