Плач о Тире
1Было ко мне слово Вечного:
2– Смертный, подними плач о Тире. 3Скажи Тиру, расположенному у морских ворот, купцу народов на многих берегах: Так говорит Владыка Вечный:
«Тир, ты говоришь:
„Я подобен прекрасному кораблю“.
4Домом твоим было открытое море;
твои зодчие довели твою красоту до совершенства.
5Доски твои они изготовили
из сосен Сенира;
для мачты твоей они взяли
ливанский кедр.
6Из бошонских дубов
смастерили они твои вёсла;
из кипариса27:6 Или: «самшита»., что с кипрских берегов27:6 Букв.: «с берегов Киттима».,
сделали твою палубу,
выложив слоновой костью.
7Из полотен льняных были твои паруса,
из расшитого льна Египта;
были они твоим флагом.
Из голубых и пурпурных тканей
с берегов Кипра27:7 Букв.: «Элисы».
были сделаны твои тенты.
8Финикийцы из Сидона и Арвада были твоими гребцами,
а твои ловкие юноши, о Тир, были твоими кормчими.
9Опытные ремесленники из Гевала были твоими плотниками,
конопатили швы твоей обшивки.
Все морские суда с моряками
приходили к тебе за товаром.
10Мужчины из Персии, Лидии и Ливии27:10 Букв.: «Луда и Пута».
были воинами в твоём войске.
Они вешали на твои стены щиты и шлемы,
придавая тебе величие.
11Мужчины Арвада и Киликии27:11 Букв.: «Хелеха».
стояли на стенах твоих повсюду;
мужчины Гаммада
стояли на твоих башнях.
Щитами своими они увешали твои стены.
Они довели твою красоту до совершенства.
12Город Фарсис торговал с тобой, потому что ты был несметно богат. В обмен на твои товары он давал серебро, железо, олово и свинец.
13Греция27:13 Букв.: «Иаван»., Тувал и Мешех вели с тобой торговлю. В обмен на твои товары они давали рабов и бронзовую утварь.
14Жители Бет-Тогармы давали в обмен на твои товары тягловых и боевых коней и мулов.
15Деданитяне вели с тобой торговлю; многие побережья были твоими базарами. Они расплачивались с тобой слоновой костью и чёрным деревом.
16Сирия27:16 Или: «Эдом». торговала с тобой, потому что у тебя было много добра. Она давала в обмен на твои товары бирюзу, пурпурные ткани, вышитые изделия, тонкий лён, кораллы и рубины.
17Иудея и Исроил вели с тобой торговлю. Они давали в обмен на твои товары пшеницу из Миннита и сласти, мёд, оливковое масло и бальзам.
18Дамаск торговал с тобой вином из Хелбона и шерстью из Цахара, потому что у тебя было много добра и несметных богатств.
19Донитяне и греки27:19 Букв.: «Ведан и Иаван». из Узала покупали твои товары. Они давали в обмен на них кованое железо, кассию27:19 Кассия – разновидность корицы. и благовонный тростник.
20Дедан торговал с тобой попонами для верховой езды.
21Аравия и властители Кедара были твоими покупателями. Они торговали с тобой ягнятами, баранами и козлами.
22Купцы Шевы и Раамы вели с тобой торговлю. Они давали в обмен на твои товары лучшие из пряностей, драгоценные камни и золото.
23Харран, Халне и Эден и купцы Шевы, Ассирии и Килмада вели с тобой торговлю. 24На твоём рынке они вели с тобой торговлю дорогой одеждой, голубыми тканями, шитьём и разноцветными коврами, которые были надёжно связаны верёвками.
25Фарсисские корабли перевозили твои товары.
Ты был нагружен тяжёлой кладью
над бездной морской.
26В открытое море гребцы тебя вывели.
Восточный ветер разбил тебя
над бездной морской.
27Твои богатства, добро и товары,
твои мореходы и кормчие с плотниками,
торговцы и все твои воины
со всеми, кто был на борту,
канут в морскую бездну
в день твоего крушения.
28Берега содрогнутся
от воплей твоих кормчих.
29Все, кто сидит на вёслах,
сойдут со своих кораблей.
Мореходы со всеми кормчими
встанут на берегу.
30Примутся громко сетовать о тебе
и горестно причитать.
Они посыплют головы пеплом
и вываляются в пыли;
31обреют головы из-за тебя
и наденут рубище.
Они станут с му́кой в сердце оплакивать тебя
горестным плачем;
32горюя, затянут скорбную песнь,
оплакивая тебя:
„Кто подобен Тиру,
разрушенному посреди моря?“
33Когда приходили с моря твои товары,
ты насыщал многочисленные народы.
Несметным твоим богатством и твоей торговлей
обогащал ты царей земли.
34А теперь ты погублен морем,
исчез в безднах водных;
твои товары и все твои люди
потонули вместе с тобой.
35Все живущие на побережье
ужаснулись твоей судьбе.
Их цари от страха дрожат,
лица ужасом исказились.
36Торговцы других народов освистывают тебя.
Тебя постиг страшный конец,
и не будет тебя больше».
บทคร่ำครวญแด่ไทระ
1พระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า 2“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงคร่ำครวญเกี่ยวกับเมืองไทระ 3จงกล่าวแก่ไทระซึ่งตั้งอยู่ที่ทางออกสู่ทะเล นครวาณิชแห่งชนชาติทั้งหลายตามแผ่นดินชายฝั่งว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘ไทระเอ๋ย เจ้ากล่าวว่า
“เรางามพร้อม”
4เจ้าขยายอาณาจักรออกไปในท้องทะเล
เหล่าผู้สร้างเจ้าทำให้เจ้างามสมบูรณ์แบบ
5เจ้าเปรียบเหมือนเรือใหญ่ลำหนึ่ง
ไม้กระดานทั้งสิ้นของเจ้าได้จากต้นสนแห่งเสนีร์27:5 คือ ภูเขาเฮอร์โมน
เขานำไม้สนซีดาร์มาจากเลบานอน
เพื่อทำเป็นเสากระโดงให้เจ้า
6พวกเขาทำกรรเชียงของเจ้า
จากไม้โอ๊กแห่งบาชาน
ทำดาดฟ้าเรือของเจ้า
ด้วยไม้สนไซเปรสจากชายฝั่งทะเลไซปรัสแล้วฝังด้วยงาช้าง
7ใบเรือของเจ้าทำด้วยผ้าลินินปักจากอียิปต์
และใช้เป็นธงของเจ้าด้วย
กันสาดของเจ้าเป็นผ้าสีน้ำเงินและสีม่วง
จากชายฝั่งแห่งเอลีชาห์
8ชาวไซดอนและชาวอารวัดเป็นฝีพายให้เจ้า
ไทระเอ๋ย ผู้เชี่ยวชาญการเดินเรือมาเป็นลูกเรือให้เจ้า
9ช่างผู้ชำนาญจากเมืองเกบาล27:9 คือ ไบบลอสอยู่ประจำเรือ
มาเป็นช่างประจำคอยดูแลรักษาเรือของเจ้า
เรือเดินทะเลทั้งสิ้นพร้อมลูกเรือ
มาค้าขายแลกเปลี่ยนสินค้ากับเจ้า
10“ ‘ชาวเปอร์เซีย ชาวลิเดียและชาวพูต
เป็นทหารในกองทัพของเจ้า
เขาแขวนโล่และหมวกเกราะที่กำแพงของเจ้า
ทำให้เจ้าดูงามสง่า
11ชาวอารวัดและชาวเฮเลค
ประจำการที่กำแพงของเจ้าทุกด้าน
ชาวกัมมาด
อยู่ในหอรบของเจ้า
พวกเขาแขวนโล่ไว้รอบกำแพงของเจ้า
ทำให้เจ้าสง่างามสมบูรณ์แบบ
12“ ‘ชาวทารชิชไปมาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้ามากมายหลายชนิด เขานำเงิน เหล็ก ดีบุก และตะกั่วมาแลกกับสินค้าของเจ้า
13“ ‘ชาวกรีก ชาวทูบัล และชาวเมเชคค้าขายกับเจ้า เขาเอาทาสและเครื่องทองสัมฤทธิ์มาแลกกับผลิตผลของเจ้า
14“ ‘ชาวเบธโทการมาห์ เอาม้า ม้าศึก และล่อมาแลกกับสินค้าของเจ้า
15“ ‘ชาวโรดส์27:15 ภาษาฮีบรูว่าเดดานค้าขายกับเจ้า ดินแดนชายฝั่งทะเลทั้งหลายเป็นลูกค้าของเจ้า พวกเขานำงาช้างและไม้มะเกลือมาเป็นค่าสินค้า
16“ ‘ชาวอารัม27:16 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูบางฉบับ และฉบับ Syr. ว่าเอโดมติดต่อค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้าหลากชนิด เขานำพลอยขี้นกการเวก ผ้าสีม่วง ผ้าปัก ผ้าลินินเนื้อดี หินปะการัง และทับทิมมาแลกกับสินค้าของเจ้า
17“ ‘ชาวยูดาห์และชาวอิสราเอลค้าขายกับเจ้า นำข้าวสาลีจากเมืองมินนิท ขนม27:17 ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจน น้ำผึ้ง น้ำมัน และขี้ผึ้งมาแลกกับสินค้าของเจ้า
18“ ‘ชาวดามัสกัสนำเหล้าองุ่นจากเมืองเฮลโบนและขนแกะจากเมืองศาฮาร์มาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีผลผลิตและสินค้าหลากชนิด
19“ ‘ชาวดานและชาวกรีกจากเมืองอุซาลซื้อขายกับเจ้า เขานำเหล็กหล่อ อบเชย และเครื่องเทศมาแลกกับสินค้าของเจ้า
20“ ‘ชาวเดดานค้าขายผ้ารองอานม้ากับเจ้า
21“ ‘ชาวอาระเบียและเจ้านายทั้งปวงแห่งเคดาร์เป็นลูกค้าของเจ้า พวกเขานำลูกแกะ แกะผู้ และแพะมาแลกเปลี่ยนสินค้าของเจ้า
22“ ‘พ่อค้าแห่งเชบาและราอามาห์ค้าขายกับเจ้า เขานำเครื่องเทศชั้นเยี่ยมทุกชนิดและอัญมณีกับทองคำมาแลกสินค้าของเจ้า
23“ ‘ชาวฮาราน ชาวคานเนห์ ชาวเอเดน พ่อค้าเชบา ชาวอัสชูร์ และชาวคิลมาดค้าขายกับเจ้า 24พวกเขานำเสื้อผ้าสวยงาม ผ้าสีน้ำเงิน ผ้าปัก พรมหลากสีทำด้วยเกลียวเชือกมัดอย่างแน่นหนามาค้าขายในตลาดของเจ้า
25“ ‘บรรดาเรือแห่งทารชิช
เป็นพาหนะบรรทุกสินค้าของเจ้า
เจ้ามีสินค้าเก็บไว้เต็มคลังของเจ้า
ที่ใจกลางทะเล
26พลกรรเชียงพาเจ้าออกไป
กลางทะเลใหญ่
แต่ลมตะวันออกจะซัดเจ้าให้อับปาง
ที่ใจกลางทะเล
27ทรัพย์สมบัติ สินค้า ผลผลิต
นักเดินเรือ กะลาสี ช่างประจำเรือ
นายวาณิช ทหารทั้งปวงของเจ้า
ตลอดจนทุกคนที่อยู่ในเรือ
จะจมดิ่งลงสู่ใจกลางทะเล
ในวันที่เรือของเจ้าอับปาง
28ชายฝั่งทะเลจะสั่นสะท้าน
เมื่อลูกเรือของเจ้าส่งเสียงร้อง
29บรรดาผู้ถือกรรเชียง
จะสละเรือ
นักเดินเรือและลูกเรือทั้งหลาย
จะยืนอยู่ที่ชายฝั่ง
30พวกเขาจะส่งเสียงร่ำไห้
ขมขื่นอาลัยเจ้า
พวกเขาจะโปรยฝุ่นใส่ศีรษะ
และเกลือกกลิ้งในกองขี้เถ้า
31พวกเขาจะโกนผมไว้ทุกข์ให้เจ้า
และสวมเสื้อผ้ากระสอบ
พวกเขาจะร่ำไห้ให้เจ้าด้วยความทุกข์ทรมานในวิญญาณ
และคร่ำครวญด้วยความขมขื่น
32ขณะร่ำไห้และคร่ำครวญเรื่องเจ้า
พวกเขาจะคร่ำครวญเกี่ยวกับเจ้าว่า
“มีใครหรือที่เคยถูกทำลายราบคาบเหมือนไทระ
ที่นิ่งเงียบอยู่ก้นทะเล?”
33เมื่อเจ้านำสินค้าออกสู่ทะเล
เจ้าทำให้ชนหลายชาติพอใจ
เจ้าทำให้บรรดากษัตริย์ของโลกร่ำรวย
ด้วยทรัพย์สินมั่งคั่งและสินค้าของเจ้า
34บัดนี้เจ้าเหมือนเรือที่แตก
อยู่ในทะเลลึก
สินค้าและลูกเรือทั้งปวงของเจ้า
จมลงไปพร้อมกับเจ้า
35ชาวดินแดนชายฝั่งทะเลตกตะลึง
ในชะตากรรมอันเลวร้ายของเจ้า
กษัตริย์ทั้งหลายของพวกเขาสั่นสะท้านด้วยความสยดสยอง
ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความหวาดกลัว
36พ่อค้าวาณิชของชนชาติต่างๆ รู้สึกว่าเรื่องของเจ้านั้นเหลือเชื่อ
เจ้ามาถึงจุดจบอันน่าสยดสยอง
และไม่มีเจ้าอีกต่อไป’ ”
