Аюб 24 – CARST & APSD-CEB

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Аюб 24:1-25

1Почему Всемогущий не назначит время для суда?

Почему те, кто знает Его, этих дней ожидают тщетно?

2Злые люди передвигают межи,

пасут украденные стада;

3у сироты угоняют осла

и вола у вдовы отнимают в залог;

4с дороги сталкивают бедняка,

и должны скрываться все страдальцы земли.

5Словно дикие ослы в пустыне,

выходят на свой труд бедные,

разыскивая в степи

пищу себе и детям своим.

6Жнут они не на своих полях

и виноград собирают для нечестивых.

7Не имея одежды, ночуют нагими –

нечем им от стужи прикрыться.

8Секут их в горах дожди;

льнут они к скалам, ища приюта.

9От груди отнимается сирота,

и младенцев у бедных берут в залог.

10Не имея одежды, ходят они нагими;

нося снопы, остаются голодными.

11Меж двух камней давят они масло из оливок;

топчут в давильне виноград, но страдают от жажды.

12Стонут в городе умирающие,

и зовут на помощь уста израненных,

но Всевышний не замечает несправедливости.

13Есть те, кто восстают против света;

они не знают путей его

и не ходят по ним.

14Меркнет день, и встаёт убийца,

чтобы убить бедняка и нищего;

он крадётся в ночи, как вор.

15Ждёт сумерек око распутника;

он думает: «Ничьи глаза меня не увидят» –

и закутывает лицо.

16В темноте они вламываются в дома,

а днём запираются у себя;

свет им неведом.

17Непроглядная тьма – их утро;

и отрадны им ужасы кромешной тьмы.

18Но они лишь пена на глади вод;

их земельный надел проклят,

и никто не пойдёт работать к ним в виноградник.

19Сушь и зной поглощают снег,

а грешников – мир мёртвых.

20Позабудет их материнское чрево,

полакомится ими червь;

о них больше никто не вспомнит,

они будут сломаны, словно дерево.

21Они притесняют бесплодную и бездетную

и вдове не делают добра.

22Но Всевышний и сильных одолеет Своей силой;

они утвердились, но нет им за жизнь ручательства.

23Он даёт им покоиться безмятежно,

но глаза Его видят их пути.

24На миг вознесутся, и вот – их нет;

они падают и умирают, как все;

их жнут, как колосья.

25Разве это не так? Кто во лжи меня обличит

и в ничто обратит мою речь?

Ang Pulong Sa Dios

Job 24:1-25

Nangutana si Job kon Nganong Wala Siloti sa Dios ang mga Tawong Daotan

1“Nganong wala man magtakda ang Makagagahom nga Dios ug panahon sa paghukom sa mga tawong daotan? Nganong dili man makita sa mga nakaila kaniya kanang panahon sa paghukom? 2Mangilog ug yuta ang mga tawong daotan pinaagi sa pagbalhin sa mga muhon. Mangawat silag mga hayop ug iipon nila kini sa ilang kahayopan. 3Kawatan nilag asno ang mga ilo, ug kuhaag baka ang biyuda ingon nga garantiya sa utang. 4Gidaog-daog24:4 Gidaog-daog: sa literal, Gitikwang sa dalan. nila ang mga kabos, busa napugos sila sa pagtago. 5Nagapangita silag pagkaon sa kamingawan sama sa ihalas nga mga asno. Halos wala na silay laing lugar nga makuhaan ug pagkaon para sa ilang mga anak. 6Manghagdaw sila sa mga abot sa uma ug sa ubasan sa mga tawong daotan. 7Mangatulog sila nga ginatugnaw kon gabii, kay wala silay habol ug kulang silag bisti. 8Mangabasa sila sa ulan sa kabukiran, ug magpasalipod na lang sila sa mga bato tungod kay wala silay kapasilongan.

9“Ginakuha sa mga tawong daotan ang anak sa biyuda ug sa babayeng kabos ingon nga garantiya sa utang. 10Manglakaw ang mga kabos nga halos walay bisti; papas-anon sila sa mga inani nga trigo samtang ginagutom sila. 11Ginapapuga silag olibo ug ubas, apan dili sila makapahimulos niini. 12Madungog diha sa lungsod ang pag-agulo sa mga himalatyon ug ang pagpangayog tabang sa mga grabing nasamdan, apan wala lang gayod magpakabana ang Dios niini.

13“May mga tawo nga supak sa kahayag. Wala sila magsubay sa kahayag ug wala nila kini masabti. 14Mobangon ug sayo ang mamumuno aron pagpatay sa mga kabos, ug sa gabii mangawat siya. 15Ang mananapaw maghulat nga mongitngit aron walay makakita kaniya. Tabonan niya ang iyang nawong aron walay makaila kaniya. 16Kon gabii manglungkab ang mga kawatan sa mga balay, apan kon adlaw manarangka sila, kay naglikay sila sa kahayag. 17Giisip nilang kahayag ang kangitngit, kay kakunsabo nila ang makahahadlok nga kangitngit.”

Ang Tubag sa Higala ni Job

18“Apan sama sa bula sa tubig, dili gayod molungtad ug dugay ang mga tawong daotan. Ang yuta nga ilang gipanag-iyahan tinunglo sa Dios. Busa walay moadto sa ilang ubasan. 19Maingon nga ang snow matunaw ug mahanaw sa init sa adlaw, ang mga makasasala mahanaw usab sa kalibotan. 20Dili na sila hinumdoman pa. Kalimtan na sila bisan sa ilang inahan. Malaglag sila nga daw kahoy nga giputol ug kutkoton sila sa mga ulod. 21Kay wala nila ayoha pagtagad ang mga babayeng baog. Ug wala nila kaloy-i ang mga biyuda.

22“Pinaagi sa gahom sa Dios gilaglag niya ang mga tawong gamhanan. Bisan lig-on sila, walay kasigurohan ang ilang kinabuhi. 23Posible nga tugotan sila sa Dios nga magkinabuhi nga walay katalagman, apan ginabantayan gayod sa Dios ang tanan nilang lihok. 24Pasidunggan sila sulod sa mubo nga panahon, apan pagkahuman mangawala sila sama sa bulak nga nalaya o sa uhay nga gigalab. 25Kon dili husto ang akong gisulti, kinsa ang makapamatuod nga nagabakak ako? Kinsa ang makaingon nga sayop ako?”