Аюб 14 – CARST & HLGN

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Аюб 14:1-22

1У рождённого женщиной человека

короток век, но полон скорбями.

2Он, как цветок, прорастает и вянет,

ускользает, как тень, не задерживается.

3И на нём задержал Ты взгляд?

И его14:3 Или: «меня». Ты на суд ведёшь?

4Ты знаешь, что он нечист,

зачем же ожидаешь от него чистоты?14:4 Букв.: «Кто выведет чистое из нечистого? Никто!»

5Если дни его установлены,

и число его месяцев Ты сосчитал

и поставил рубеж, который он не преступит,

6то отведи от него Свой взгляд, оставь его в покое;

пусть он, как батрак, порадуется своим дням.

7Ведь и для дерева есть надежда:

если срубят его, оно оживёт

и снова пустит побеги.

8Пусть корни его одряхлели в земле,

и пень омертвел в пыли,

9чуть почует воду – расцветёт

и пустит ветви, как молодое растение.

10А человек умрёт и исчезнет,

испустит дух, и где он?

11Как исчезает вода из озера,

как иссякает река и сохнет,

12так и смертный ляжет и не поднимется;

пока не исчезнут небеса, он не проснётся

и от сна своего не встанет.

13О, если бы Ты укрыл меня в мире мёртвых,

спрятал меня, пока не пройдёт Твой гнев!

О, если бы Ты установил мне срок,

а потом вспомнил бы обо мне!

14Когда человек умрёт, будет ли он жить вновь?

Все дни моей службы14:14 Здесь Аюб говорит о своей жизни (или о пребывании в мире мёртвых) как о службе. я бы ждал,

когда придёт моё избавление.

15Ты бы позвал, и я бы ответил;

творение Твоих рук растрогало бы Тебя.

16Тогда Ты считал бы мои шаги,

но мои грехи не выискивал бы.

17Накрепко запечатана была бы моя вина,

Ты сокрыл бы мои проступки.

18Но как гора рушится и дробится,

и как скала сходит со своего места,

19как вода подтачивает камни,

и потоки смывают почву,

так и Ты губишь надежды смертного.

20Ты теснишь его до конца, и он уходит;

Ты искажаешь его лицо и отсылаешь его.

21В чести ли дети его, он не знает;

обижают ли их, он не видит.

22Он чувствует лишь боль своего тела

и плачет лишь о себе.

Ang Pulong Sang Dios

Job 14:1-22

1“Kami nga mga tawo malip-ot lang ang amon kabuhi, kag madamo kami sang kalisod. 2Pareho kami sa bulak nga nagabuskad kag sa indi madugay nagakalaya, ukon pareho sa landong nga nagakadula gilayon. 3Ti ngaa ginabantayan mo gid ang tawo, Ginoo? Gusto mo pa siya14:3 siya: Amo ini sa Septuagint, Latin Vulgate, kag Syriac. Sa Hebreo, ako. nga hukman. 4May tawo bala nga makakabuhi nga matinlo gid? Wala! Kay ang tanan natawo nga mahigko. 5Ginpat-od mo na kon ano kalawig ang kabuhi sang tawo. Kag indi siya makapasobra sa tion nga gintalana mo sa iya. 6Gani indi na lang paghingabuta ang tawo, pabay-i na lang siya agod makapatawhay man siya pareho sa isa ka trabahador pagkatapos sang obra.

7“Kon utdon ang isa ka kahoy, may tsansa pa nga mabuhi ini kag magtubo liwat. 8Bisan patay na ang puno sini kag gulang na ang mga gamot, 9kon matubigan magapanalingsing pa ini pareho sa isa ka bag-o nga tanom. 10Pero kon ang tawo ang mapatay, madula na ang tanan niya nga kusog. Pagkabugto sang iya ginhawa amo na ina ang iya katapusan. 11Subong nga nagabuhin ang tubig sa dagat kag nagahubas ang suba, 12ang tawo nagakapatay, kag indi na siya makabangon ukon makabugtaw sa iya pagkatulog samtang may kalangitan pa.

13O Ginoo, kabay pa kuntani nga taguon mo na lang ako sa lugar sang mga patay hasta madula ang imo kaakig, kag magtalana ka sang tion nga dumdumon mo ako didto. 14Kon mapatay ang tawo mabuhi pa bala siya liwat? Ti batason ko ang bug-os nga tion sang akon pag-antos hasta mag-abot ang tion nga matapos ini. 15Sa tion nga magpanawag ka sa akon, Ginoo, magasabat ako. Handumon mo ako nga imo tinuga. 16Bisan sa sina nga tion bantayan mo ang akon mga ginahimo, pero indi mo na pagdumdumon pa ang akon sala. 17Daw pareho lang nga isulod mo ini sa bag agod matabunan kag indi mo na makita pa. 18Pero subong nga nagakatiphag ang bukid kag nagakahulog ang bato halin sa banglid, 19kag subong man nga nagatais ang bato sa padayon nga pag-ilig sang tubig kag nagaab-ab ang duta tungod sa madamol nga ulan, ginaguba mo ang paglaom sang tawo. 20Ginadaog mo siya permi kag nagakapatay siya, kag ginabag-o mo ang iya hitsura kon magtaliwan na siya. 21Indi siya makahibalo kon ang iya mga anak ginapadunggan ukon ginapakanubo. 22Ang nabatyagan lang niya amo ang iya kaugalingon nga kasakit kag kasubo.”