3 Царств 20 – CARSA & APSD-CEB

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

3 Царств 20:1-43

Бен-Адад осаждает столицу Самарии

1Бен-Адад20:1 Это Бен-Адад II, сын или внук Бен-Адада I (см. 15:18). Примерные даты его правления: с 860 по 841 гг. до н. э., царь Сирии, собрал войско. С ним было тридцать два царя с конями и колесницами. Он выступил, осадил Самарию и повёл войну против неё. 2Он отправил в город к царю Ахаву послов, чтобы сказать: 3«Так говорит Бен-Адад: „Твои серебро и золото – мои, и лучшие из твоих жён и детей – мои“».

4Царь Исраила ответил:

– Как ты и говоришь, господин мой царь, я и всё, что у меня есть, – твоё.

5Послы пришли вновь и сказали:

– Так говорит Бен-Адад: «Я посылал к тебе требовать твоего серебра и золота, твоих жён и детей. 6Но завтра к этому времени я пошлю слуг обыскать твой дворец и дома твоих приближённых. Они возьмут всё, что им понравится20:6 Или: «тебе дорого»., и унесут с собой».

7Царь Исраила призвал всех старейшин страны и сказал им:

– Смотрите, как этот человек ищет зла! Когда он посылал за моими жёнами и детьми, моим серебром и золотом, я не отказал ему.

8Все старейшины и весь народ ответили ему:

– Не слушай его и не уступай ему.

9Тогда он ответил послам Бен-Адада:

– Скажите господину моему царю: «То, чего ты требовал от твоего раба в первый раз, я сделаю, а этого сделать не могу».

Они ушли и передали этот ответ Бен-Ададу. 10Тогда Бен-Адад послал сказать Ахаву:

– Пусть боги сурово накажут меня, если от Самарии останется достаточно праха, чтобы дать каждому из моих людей по пригоршне!

11Царь Исраила ответил:

– Скажите ему: «Воин, надевающий доспехи, не должен хвастать, как тот, кто их снимает после победы».

12Бен-Адад выслушал это, когда он и цари пили в своих палатках, и приказал своим людям:

– Готовьтесь к бою!

И они приготовились напасть на город.

Первое поражение сирийцев

13Тем временем к Ахаву, царю Исраила, пришёл пророк и возвестил ему:

– Так говорит Вечный: «Видишь это огромное войско? Сегодня Я отдам его в твои руки, и ты узнаешь, что Я – Вечный».

14– Но кто же сделает это? – спросил Ахав.

Пророк ответил:

– Так говорит Вечный: «Молодые слуги наместников провинций».

– А кто начнёт сражение? – спросил он.

– Ты, – ответил пророк.

15Тогда Ахав призвал молодых слуг наместников провинций, двести тридцать два человека. Затем он собрал всех остальных исраильтян – семь тысяч человек общим счётом. 16Они вышли в полдень, когда Бен-Адад и тридцать два союзных с ним царя напились в своих шатрах. 17Молодые слуги наместников провинций вышли первыми.

Бен-Адад выслал лазутчиков, и те доложили ему:

– Из Самарии выходят люди.

18Он сказал:

– Пришли ли они с миром или с войной, возьмите их живыми!

19Молодые слуги наместников провинций и исраильское войско, которое шло за ними, вышли из города. 20Каждый исраильтянин убивал своего противника, сирийцы бежали, и Исраил преследовал их, но царь Сирии Бен-Адад спасся на коне вместе с другими всадниками. 21Царь Исраила продвинулся вперёд, захватил коней и колесницы и нанёс сирийцам тяжёлые потери.

Второе поражение сирийцев

22К царю Исраила пришёл пророк и сказал ему:

– Укрепись и посмотри, что тебе нужно сделать, потому что следующей весной царь Сирии нападёт на тебя вновь.

23Тем временем приближённые сирийского царя советовали ему:

– Их Бог – это Бог гор. Вот почему они слишком сильны для нас. Но если мы сразимся с ними на равнине, мы непременно окажемся сильнее их. 24Сделай вот что: убери всех царей с их мест в войске и замени другими военачальниками. 25Ещё набери такое войско, как то, что ты потерял, – коня вместо коня и колесницу вместо колесницы, чтобы нам сразиться с Исраилом на равнине. Тогда мы непременно окажемся сильнее их.

Он согласился с ними и так и сделал.

26Следующей весной Бен-Адад собрал сирийцев и пошёл к Афеку, чтобы сразиться с Исраилом. 27Когда исраильтяне также были собраны и получили продовольствие, они выступили им навстречу. Исраильтяне встали станом перед ними, как два маленьких козьих стада, а сирийцы заполонили всю округу.

28Пророк пришёл к царю Исраила и сказал ему:

– Так говорит Вечный: «Раз сирийцы говорят, что Вечный – это Бог гор, а не Бог долин, Я отдам это огромное войско в твои руки, и вы узнаете, что Я – Вечный».

29Семь дней стояли они друг напротив друга, и на седьмой день разгорелась битва. Исраильтяне нанесли сирийцам потери в сто тысяч пеших воинов за один день. 30Остальные бежали в Афек, где на двадцать семь тысяч из них рухнула стена. Бен-Адад тоже бежал в город и спрятался во внутренней комнате.

Ахав щадит Бен-Адада

31Приближённые Бен-Адада сказали ему:

– Послушай, мы слышали, что цари Исраила милостивы. Позволь нам пойти к царю Исраила одетыми в рубище и с верёвками на головах в знак смирения. Может быть, он пощадит твою жизнь.

32И одетые в рубище, с верёвками на головах они пришли к царю Исраила и сказали:

– Твой раб Бен-Адад говорит: «Прошу тебя, оставь мне жизнь».

Царь ответил:

– Разве он ещё жив? Он мой брат.

33Послы увидели в этом добрый знак и поспешно подхватили его слово:

– Да, Бен-Адад твой брат! – сказали они.

– Идите и приведите его, – сказал царь.

Когда Бен-Адад вышел к нему, Ахав усадил его в свою колесницу.

34– Я верну города, которые мой отец взял у твоего отца, – сказал Бен-Адад. – Ты можешь открыть в Дамаске базары, как мой отец в Самарии.

Ахав ответил:

– На таких условиях я отпущу тебя.

Он заключил с ним договор и отпустил его.

Пророк упрекает Ахава

35По слову Вечного один ученик пророков сказал другому:

– Прошу, побей меня, – но тот отказался.

36Тогда он сказал:

– Раз ты не послушался Вечного, как только ты уйдёшь от меня, тебя убьёт лев.

И после того как тот человек ушёл, лев выскочил ему навстречу и убил его. 37Пророк нашёл другого человека и сказал:

– Прошу, побей меня.

Тот человек изранил его побоями. 38Тогда пророк пошёл и встал у дороги, ожидая царя. Он закрылся, опустив накидку на глаза. 39Когда царь проезжал мимо, он закричал ему:

– Твой раб был в самой гуще боя, и воин пришёл ко мне с пленником и сказал: «Стереги этого человека. Если он пропадёт, твоя жизнь будет за его жизнь, или же ты заплатишь тридцать шесть килограммов серебра»20:39 Букв.: «один талант». Это была сумма, которую простой солдат не мог заплатить, и значит ему в любом случае грозила смерть.. 40Но когда твой раб отвлёкся, пленник скрылся.

– Таков и будет тебе приговор, – сказал царь Исраила. – Ты сам его произнёс.

41Тогда пророк быстро сорвал с глаз накидку, и царь Исраила узнал в нём одного из пророков. 42Он сказал царю:

– Так говорит Вечный: «Ты отпустил человека, которому Я предназначил умереть. Поэтому твоя жизнь будет за его жизнь, а твой народ – за его народ».

43Мрачным и разгневанным вернулся царь Исраила в самарийский дворец.

Ang Pulong Sa Dios

1 Mga Hari 20:1-43

Gisulong ni Ben Hadad ang Samaria

1Gitigom ni Ben Hadad nga hari sa Aram20:1 Aram: o, Syria. ang tanan niyang sundalo aron makiggira. Miuban kanila ang 32 ka mga hari nga kaabin ni Ben Hadad, uban sa ilang mga kabayo ug mga karwahe. Misulong sila sa Samaria ug gilibotan nila kini. 2Nagpadala si Ben Hadad ug mga mensahero ngadto sa Samaria sa pagsugilon niini nga mensahe kang Ahab nga hari sa Israel: “Mao kini ang giingon ni Ben Hadad: 3‘Ang imong mga pilak ug mga bulawan ako, ug ang imong mga asawa ug maayong mga anak ako usab.’ ” 4Nagpadala ug tubag si Ahab nga hari sa Israel nga nagaingon, “Sumala sa giingon mo, Mahal nga Hari, imo ako ug ang tanan nga ania kanako.”

5Mibalik ang mga mensahero kang Ahab ug miingon, “Mao kini ang giingon ni Ben Hadad: ‘Miingon ako nga kinahanglang ihatag mo kanako ang imong mga pilak, mga bulawan, mga asawa, ug mga kabataan. 6Apan ugma sa sama niini nga oras, paanhaon ko ang akong mga opisyal sa pagsusi sa imong palasyo ug sa mga balay sa imong mga opisyal. Kuhaon nila ang tanang bililhon mo nga mga butang.’ ”

7Gipatawag sa hari sa Israel ang tanang tigdumala sa Israel ug giingnan, “Nangita gayod ug samok kini si Ben Hadad. Misugot na gani ako sa dihang gipangayo niya ang akong mga asawa, mga anak, mga pilak, ug mga bulawan.” 8Mitubag ang mga tigdumala ug ang mga katawhan, “Ayaw na pagsugot sa iyang gipangayo.” 9Busa giingnan niya ang mga mensahero ni Ben Hadad, “Ingna ninyo ang mahal nga hari nga ihatag ko ang iyang unang gipangayo, apan ang ikaduha dili ko na ikahatag.” Namauli ang mga mensahero ug gisulti nila kang Ben Hadad ang tubag ni Ahab.

10Nagpadala pag-usab si Ben Hadad ug mensahe kang Ahab, “Hinaut pa nga silotan ako sa mga dios sa labihan gayod kon dili ko malaglag sa hingpit ang Samaria. Sigurohon ko nga bisan abog walay mabilin nga bisan igo mahakop sa akong mga sundalo.” 11Mitubag ang hari sa Israel, “Ingna ninyo siya nga ang sundalo nga nangandam pa lang sa pagpakiggira dili angayng magpasigarbo sama sa sundalo nga nakahuman na sa pagpakiggira.” 12Nadawat ni Ben Hadad ang tubag ni Ahab samtang nagainom siya ug ang kauban niya nga mga hari didto sa ilang mga tolda. Unya gimandoan niya ang iyang mga tawo nga mangandam sa pagsulong sa Samaria. Ug gituman nila kini.

Gipildi ni Ahab si Ben Hadad

13Sa laing bahin, may miabot nga usa ka propeta nga miadto kang Ahab ug miingon, “Mao kini ang giingon sa Ginoo: Nakita mo ba ang labihan kadaghang mga sundalo ni Ben Hadad? Apan ipapildi ko sila kanimo karong adlawa, ug unya mahibaloan mo nga ako mao ang Ginoo.” 14Nangutana si Ahab, “Apan kinsa ang mopildi kanila?” Mitubag ang propeta, “Mao kini ang giingon sa Ginoo: ‘Ang mga batan-ong sundalo, nga ubos sa mga gobernador sa mga probinsya, mao ang mopildi kanila.’ ” Nangutana si Ahab, “Kinsa ang unang mosulong?” Mitubag ang propeta, “Kamo.”20:14 “Kinsa ang unang mosulong?” Mitubag ang propeta, “Kamo.”: o, Kinsa ang mangulo kanila sa pagpakiggira? Mitubag ang propeta, “Ikaw.”

15Busa gipatawag ni Ahab ang 232 ka mga batan-ong sundalo nga ubos sa pagdumala sa mga gobernador sa mga probinsya. Gitigom usab niya ang 7,000 ka mga sundalong Israelinhon. 16Misulong sila sa panahon sa kaudtohon, samtang si Ben Hadad ug ang 32 ka hari nga iyang kaabin naghubog sa ilang mga tolda. 17Unang misulong ang mga batan-ong sundalo.

Unya, ang tigpaniid nga gipadala ni Ben Hadad sa Samaria mibalita kaniya niini, “May mga sundalo nga nagapadulong dinhi gikan sa Samaria.” 18Miingon si Ben Hadad, “Dakpa ninyo sila kon moanhi sila dinhi sa pagpakiggira o bisan sa pagpakighusay.”

19Nagauna ang mga batan-ong sundalo sa mga sundalo sa Israel, 20ug matag usa kanila mipatay sa ilang kaaway. Busa nangikyas ang ubang mga sundalo sa Aram, ug gigukod sila sa mga Israelinhon. Apan si Ben Hadad ug ang uban niyang mga kauban nangikyas sakay sa mga kabayo.

21Mao kadto ang pagsulong ni Ahab nga hari sa Israel. Daghan kaayong mga Aramehanon ang ilang gipamatay, ug gipanguha20:21 gipanguha: Mao kini sa usa ka karaan nga teksto. Sa Hebreo, gipangguba. nila ang mga kabayo ug mga karwahe sa mga Aramehanon. 22Pagkahuman niadto, miduol ang propeta sa hari sa Israel ug miingon, “Pangandam ug pagplano ug maayo, kay mosulong pag-usab ang hari sa Aram sa sunod nga tuig.”

23Sa laing bahin, ang mga opisyal sa hari sa Aram miingon kaniya, “Ang dios sa mga Israelinhon dios sa mga bungtod; mao kana nga midaog sila. Apan kon makig-away kita kanila sa kapatagan, sigurado gayod nga mapildi nato sila. 24Mao kini ang buhata: Pulihi ug mga komander sa kasundalohan ang 32 ka mga hari. 25Unya pagtigom ug mga sundalo, mga kabayo, ug mga karwahe nga sama niadtong nawala kanimo. Makiggira kita sa mga Israelinhon didto sa kapatagan, ug sigurado gayod nga mapildi nato sila.” Miuyon si Ben Hadad, ug gihimo niya kini.

26Pagkasunod tuig, gitigom ni Ben Hadad ang mga Aramehanon, ug unya nangadto sila sa lungsod sa Afek sa pagpakiggira sa mga Israelinhon. 27Nagtigom usab ang mga Israelinhon ug nangandam sa ilang mga kinahanglanon, ug unya nanglakaw sila sa pagpakiggira sa mga Aramehanon. Nagkampo sila nga nagaatubang sa kampo sa mga Aramehanon. Apan nahisama lang sila sa duha ka gamayng mga panon sa kanding kompara sa mga Aramehanon nga milukop sa kapatagan. 28Miduol sa hari sa Israel ang alagad sa Dios ug miingon, “Mao kini ang giingon sa Ginoo: ‘Naghunahuna ang mga Aramehanon nga dios ako sa mga bungtod ug dili dios sa mga kapatagan. Busa ipapildi ko kanimo ang ilang mga sundalo nga labihan kadaghan aron mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.’ ”

29Nagkampo nga nagaatbangay ang mga Israelinhon ug ang mga Aramehanon sulod sa pito ka adlaw. Ug sa ikapito ka adlaw naggira sila. Sa usa lang ka adlaw nakapatay ang mga Israelinhon ug 100,000 ka mga sundalo nga mga Aramehanon. 30Ang nahibiling mga Aramehanon nangikyas paingon sa lungsod sa Afek, diin ang 27,000 kanila nalumpagan sa paril sa lungsod. Miikyas usab didto si Ben Hadad, ug nagtago sa kinasuloran nga kuwarto sa balay. 31Miingon ang iyang mga opisyal kaniya, “Nakadungog kami nga maloloy-on kuno ang mga hari sa Israel. Busa moadto kami sa hari sa Israel ug magpakita sa among pagpaubos pinaagi sa pagtapis ug sako ug paghigot ug pisi sa among ulo. Basin pa ug dili ka niya patyon.”

32Busa nagtapis sila ug sako ug gihiktan nila ug pisi ang ilang mga ulo. Unya miadto sila sa hari sa Israel ug miingon, “Si Ben Hadad nga imong alagad nagahangyo nga kon mahimo dili mo lang siya patyon.” Mitubag ang hari, “Buhi pa diay siya? Si Ben Hadad mora lang ug akong igsoon.” 33Giisip sa mga opisyal ang tubag sa hari nga usa ka timailhan nga may paglaom sila, busa miingon dayon sila, “Oo, si Ben Hadad morag imong igsoon.” Miingon ang hari, “Dad-a ninyo siya dinhi kanako.”

Pag-abot ni Ben Hadad, gipasakay siya ni Ahab sa iyang karwahe. 34Miingon si Ben Hadad kang Ahab, “Iuli ko kanimo ang mga lungsod nga giilog sa akong amahan gikan sa imong amahan. Ug mahimo kang magpatukod ug mga baligyaanan sa Damascus, sama sa gihimo sa akong amahan sa Samaria.” Miingon si Ahab, “Himuon ta kining usa ka kasabotan, ug unya, buhian ko ikaw.” Busa naghimo sila ug kasabotan ug gibuhian ni Ahab si Ben Hadad.

35Unya, gisugo sa Ginoo ang usa ka tawo, nga miyembro sa mga propeta, sa pag-ingon sa iyang kauban, “Sumbaga ako.” Apan mibalibad ang tawo. 36Busa miingon siya sa tawo, “Tungod kay wala mo tumana ang Ginoo, patyon ikaw sa liyon pagbiya mo gayod dinhi.” Pagbiya sa tawo, nakita siya sa liyon ug gipatay.

37May nakita na usab ang propeta nga usa ka tawo ug miingon siya, “Sumbaga ako.” Busa gisumbag siya sa tawo ug nasamdan siya. 38Unya milakaw ang propeta, mitindog sa dalan, ug naghulat sa hari sa Israel nga moagi. Gibutangan niya ug bendahi ang iyang mga mata aron dili siya mailhan. 39Pag-agi sa hari, misinggit ang propeta ngadto kaniya, “Sir, miuban ako sa gira, ug didto may tawo nga nagdala kanako ug bihag ug miingon, ‘Bantayi kining tawhana. Kon makaikyas siya, patyon ka o pabayron ug 35 ka kilo nga pilak.’ 40Apan samtang nagkapuliki ako sa ubang mga buluhaton, nakaikyas ang bihag.”

Miingon ang hari, “Silotan ka basi sa imong giingon.” 41Unya gikuha sa propeta ang bendahi sa iyang mga mata, ug nailhan siya sa hari sa Israel nga usa sa mga propeta. 42Miingon siya sa hari, “Mao kini ang giingon sa Ginoo: ‘Tungod kay gibuhian mo ang tawo nga giingon ko nga angayng patyon, patyon ka puli kaniya, ug patyon usab ang imong katawhan puli sa iyang katawhan.’ ” 43Mipauli ang hari sa Israel sa iyang palasyo sa Samaria nga masuk-anon ug nagmugtok.