Шемуил помазывает Давуда
1Вечный сказал Шемуилу:
– Сколько ты ещё будешь скорбеть по Шаулу? Я отверг его как царя над Исраилом. Наполни рог маслом и отправляйся в путь. Я посылаю тебя к Есею из Вифлеема. Я выбрал Себе в цари одного из его сыновей.
2Но Шемуил спросил:
– Как же я пойду? Шаул услышит об этом и убьёт меня.
Вечный ответил:
– Возьми с собой телицу и скажи: «Я пришёл, чтобы принести жертву Вечному». 3Пригласи Есея к жертве, и Я укажу тебе, что делать. Ты должен помазать16:3 См. сноску на 9:16. Мне того, кого Я укажу.
4Шемуил сделал, как сказал Вечный. Когда он пришёл в Вифлеем, старейшины города со страхом вышли ему навстречу. Они спросили:
– Ты пришёл с миром?
5Шемуил ответил:
– Да, с миром. Я пришёл, чтобы принести жертву Вечному. Освятитесь и идите к жертве со мной.
Затем он освятил Есея и его сыновей и пригласил их к жертве. 6Когда они пришли, Шемуил увидел старшего сына Есея, Элиава, и подумал: «Конечно, это помазанник Вечного стоит здесь перед Вечным». 7Но Вечный сказал Шемуилу:
– Не смотри на его внешность и на высокий рост, потому что Я отверг его. Вечный смотрит не так, как человек. Человек смотрит на внешний вид, а Вечный смотрит на сердце.
8Тогда Есей позвал второго сына, Авинадава, и провёл его перед Шемуилом. Но Шемуил сказал:
– И этого не выбрал Вечный.
9Тогда Есей провёл третьего сына, Шамму, но Шемуил сказал:
– И этого не выбрал Вечный.
10Есей провёл перед Шемуилом семерых своих сыновей, но Шемуил сказал ему:
– Их тоже Вечный не выбрал.
11Шемуил спросил Есея:
– Все ли твои сыновья здесь?
– Есть ещё самый младший, – ответил Есей, – но он пасёт овец.
Шемуил сказал:
– Пошли за ним и приведи его. Мы не сядем, пока он не придёт сюда.
12Есей послал за ним, и его привели. Он был румяным16:12 Слово, стоящее в тексте оригинала, может относиться как к цвету волос, так и к цвету кожи. Точно не известно, какой именно это был цвет., с красивыми глазами и приятной внешностью. И Вечный сказал:
– Встань и помажь его – это он.
13Шемуил взял рог с маслом и помазал Давуда в присутствии братьев. Тогда Дух Вечного сошёл на Давуда и с того дня пребывал на нём. А Шемуил вернулся в Раму.
Давуд на службе у Шаула
14Дух Вечного отошёл от Шаула, и злой дух от Вечного мучил его.
15Слуги Шаула сказали ему:
– Злой дух от Аллаха мучит тебя. 16Пусть наш господин велит своим рабам найти кого-нибудь, кто умеет играть на арфе. Он будет играть, когда этот дух будет находить на тебя, и тебе будет лучше.
17Шаул сказал слугам:
– Найдите кого-нибудь, кто хорошо играет на арфе, и приведите его ко мне.
18Один из его слуг ответил:
– Я видел сына Есея из Вифлеема, он умеет играть на арфе. Он храбрый человек и воин, благоразумен в речах и хорош собою. И Вечный с ним.
19Шаул послал вестников к Есею и сказал:
– Отошли ко мне своего сына Давуда, который пасёт овец.
20Есей взял осла, навьючил на него лепёшки, взял козлёнка и бурдюк с вином и послал всё это вместе со своим сыном Давудом к Шаулу. 21Давуд явился к Шаулу и поступил к нему на службу. Шаул очень полюбил его, и Давуд стал одним из его оруженосцев. 22Шаул послал сказать Есею:
– Позволь Давуду остаться у меня на службе, потому что я им доволен.
23Всякий раз, когда дух от Аллаха находил на Шаула, Давуд брал свою арфу и играл. Шаулу становилось лучше, и злой дух оставлял его.
دەستنیشانکردنی داود لەلایەن ساموئێل
1جا یەزدان بە ساموئێلی فەرموو: «هەتا کەی شیوەن بۆ شاول دەگێڕیت، چونکە من ڕەتم کردووەتەوە پاشای ئیسرائیل بێت؟ قۆچەکەت پڕ بکە لە زەیت و بڕۆ، دەتنێرم بۆ لای یەسای بێت‌لەحمی، لەنێو کوڕەکانیدا پاشایەکم بۆ خۆم هەڵبژاردووە.»
2ساموئێلیش گوتی: «چۆن بڕۆم؟ ئەگەر شاول ئەمە ببیستێتەوە دەمکوژێت.»
یەزدانیش فەرمووی: «گوێرەکەیەکی مێینەی سێ ساڵە16:2 مەبەست لە گوێرەکەیەکی مێینەی سێ ساڵەیە، پێش تەمەنی کەڵگرتن. لەگەڵ دەستت دەبەیت و دەڵێیت: ”بۆ قوربانی سەربڕین بۆ یەزدان هاتووم.“ 3جا یەسا بۆ قوربانییە سەربڕدراوەکە بانگهێشت دەکەیت و من فێرت دەکەم چی بکەیت و ئەو کەسەم بۆ دەستنیشان16:3 بە زمانی عیبری پێی دەگوترێ مەشیخ یان مەشیح، کە بە واتای چەورکردن بە زەیت دێت وەک دەستنیشانکردنی کەسێک بۆ لەئەستۆگرتنی بەرپرسیاریێتییەک و پێ سپاردنی لەلایەن خوداوە. دەکەیت کە پێت دەفەرمووم.»
4ساموئێل ئەوەی کرد کە یەزدان پێی فەرموو، هات بۆ بێت‌لەحم و پیرانی شارۆچکەکە بە ترسەوە پێشوازییان کرد و گوتیان: «بە ئاشتی هاتوویت؟»
5ساموئێلیش وەڵامی دایەوە: «بە ئاشتییە، هاتووم بۆ سەربڕینی قوربانی بۆ یەزدان، خۆتان تەرخان بکەن و لەگەڵمدا وەرن بۆ قوربانییەکە.» ئینجا یەسا و کوڕەکانی تەرخان کرد و بۆ قوربانییەکە بانگهێشتی کردن.
6کاتێک هاتن، ساموئێل تەماشای ئەلیابی کرد و لەبەرخۆیەوە گوتی: «بە دڵنیاییەوە ئەوەیە یەزدان دەستنیشانی کردووە، لەبەردەمیەتی.»
7بەڵام یەزدان بە ساموئێلی فەرموو: «تەماشای ڕوخسار و باڵای مەکە، چونکە ڕەتم کردووەتەوە. یەزدان وەک مرۆڤ تەماشا ناکات، چونکە مرۆڤ تەماشای ڕوخسار دەکات، بەڵام یەزدان تەماشای دڵ دەکات.»
8دوای ئەوەی یەسا ئەبینادابی بانگکرد و بە بەردەم ساموئێلدا تێپەڕی کرد، ساموئێلیش گوتی: «یەزدان ئەمەشی هەڵنەبژاردووە.» 9ئینجا یەسا شەممای تێپەڕاند و ساموئێلیش گوتی: «یەزدان ئەمەشی هەڵنەبژاردووە.» 10یەسا هەر حەوت کوڕەکەی لەبەردەم ساموئێلدا تێپەڕاند. ساموئێلیش بە یەسای گوت: «یەزدان لەمانەی هەڵنەبژاردووە.» 11لە یەسای پرسی: «ئایا هەموو کوڕەکانت لێرەن؟»
ئەویش گوتی: «بچووکترینیان هێشتا ماوە و مەڕ دەلەوەڕێنێت.»
ساموئێلیش گوتی: «بنێرە بەدوایدا و بیهێنە، چونکە دانانیشین هەتا ئەو دێتە ئێرە.»
12ئەویش بەدوایدا ناردی و هێنای، سوورەیەکی چاوجوانی قۆز بوو.
ئینجا یەزدان فەرمووی: «هەستە و دەستنیشانی بکە، چونکە ئەمە خۆیەتی.»
13ساموئێل قۆچە زەیتەکەی برد و لەنێو براکانیدا دەستنیشانی کرد و لەو ڕۆژە بەدواوە ڕۆحی یەزدان بە تواناوە هاتە سەر داود. پاشان ساموئێل هەستا و چوو بۆ ڕامە.
داود لە خزمەتی شاولدا
14ڕۆحی یەزدانیش لە شاول جیا بووەوە و بە فەرمانی یەزدان ڕۆحێکی بەد هەراسانی کرد.
15جا خزمەتکارەکانی شاول پێیان گوت: «ئەوەتا ئێستا ڕۆحێکی بەد لەلایەن خوداوە هەراسانت دەکات. 16با ئێستا گەورەمان فەرمان بە خزمەتکارەکانی بەردەمی بکات بەدوای پیاوێکدا بگەڕێن کە شارەزایی لە قیسارە ژەنین هەبێت، جا هەر کاتێک ئەو ڕۆحە بەدەی لەلایەن خوداوەیە بێتە سەرت، قیسارە بژەنێت تۆ باش دەبیت.»
17شاولیش بە خزمەتکارەکانی گوت: «ئێستا پیاوێکم بۆ ببیننەوە قیسارە بە چاکی بژەنێت و بۆ منی بهێنن.»
18جا یەکێک لە خزمەتکارەکان وەڵامی دایەوە و گوتی: «کوڕێکی یەسای بێت‌لەحمیم بینیوە، دەزانێت قیسارە بژەنێت. هەروەها قارەمانێکی بەهێزە و جەنگاوەرە، زمان ڕەوانە و پیاوێکی قۆزە، یەزدانیشی لەگەڵدایە.»
19شاولیش نێردراوی بۆ لای یەسا نارد و گوتی: «داودی کوڕتم بۆ بنێرە، ئەوەی مەڕ دەلەوەڕێنێت.» 20یەساش گوێدرێژێکی هێنا، نان و مەشکەیەک شەراب و کارەبزنێکی لێ بارکرد، بە دەستی داودی کوڕیدا بۆ شاولی نارد.
21ئیتر داود هاتە لای شاول و دەستی بە خزمەتکردنی کرد. شاولیش داودی زۆر خۆشویست و کردییە یەکێک لە هەڵگری تفاقەکانی. 22شاول بۆ یەسای نارد و گوتی: «تکایە با داود لە خزمەتی مندا بمێنێتەوە، چونکە لەلام پەسەندە.»
23هەر کاتێک ڕۆحەکە لەلایەن خوداوە بۆ سەر شاول دەهات، داود قیسارەکەی بەدەستەوە دەگرت و دەیژەند، شاولیش دڵی دەکرایەوە و باش دەبوو، ڕۆحە بەدەکە وازی لێ دەهێنا.
