Корах, Датан и Авирам восстают против Мусы
1Корах, сын Ицхара, внук Каафа, правнук Леви, и рувимиты – Датан и Авирам, сыновья Элиава, и Авнан, сын Пелета, составили заговор 2и восстали против Мусы. С ними были двести пятьдесят исраильтян, вождей народа, прославленной среди народа знати. 3Они собрались против Мусы и Харуна и сказали им:
– Вы зашли слишком далеко! Все в народе святы, каждый из них, и Вечный пребывает с ними. Почему же вы ставите себя выше всего народа Вечного?
4Услышав это, Муса пал лицом на землю. 5Он сказал Кораху и его сообщникам:
– Завтра утром Вечный покажет, кто принадлежит Ему, кто свят и кому будет дано приближаться к Нему. Кого Он изберёт, тому и будет дано приближаться к Нему. 6Ты, Корах, и твои сообщники сделайте вот что: возьмите сосуды для возжигания благовоний 7и завтра положите в них горящие угли, а на них положите перед Вечным благовония. Кого Вечный изберёт, тот и будет свят. Вы, левиты, зашли слишком далеко!
8Муса сказал Кораху:
– Послушайте, левиты! 9Разве не достаточно вам того, что Бог Исраила отделил вас от народа Исраила и приблизил к Себе, чтобы вы работали при священном шатре Вечного, стояли перед обществом и служили ему? 10Он приблизил к Себе вас и ваших собратьев левитов, но вы пытаетесь получить и священство. 11Вы и ваши сообщники ополчились против Вечного. Ведь кто такой Харун, чтобы вам роптать на него?
12Муса призвал Датана и Авирама, сыновей Элиава. Но они сказали:
– Мы не придём! 13Разве не достаточно, что ты вывел нас из земли, где течёт молоко и мёд, чтобы убить в пустыне? А теперь ты хочешь ещё и властвовать над нами? 14Ты не привёл нас в землю, где течёт молоко и мёд, и не дал нам поля и виноградники. Хочешь запорошить этим людям глаза? Мы не придём!
15Муса сильно разгневался и сказал Вечному:
– Не принимай их приношений. Я не брал у них даже осла и никому из них не причинил зла.
16Муса сказал Кораху:
– Что до тебя с твоими сообщниками, предстаньте завтра перед Вечным: ты, они и Харун. 17Пусть каждый возьмёт свой сосуд, положит в него благовония и принесёт его Вечному – всего двести пятьдесят сосудов. Ты и Харун тоже принесите каждый свой сосуд.
18Каждый взял сосуд, положил в него горящие угли, а на них – благовония, и встал с Мусой и Харуном у входа в шатёр встречи. 19Когда Корах собрал против них всех сообщников к входу в шатёр встречи, слава Вечного явилась всему народу. 20Вечный сказал Мусе и Харуну:
21– Отделитесь от этого народа, чтобы Я уничтожил их в одно мгновение.
22Но Муса и Харун пали лицом на землю и сказали:
– Аллах, Бог духов всякой плоти, неужели Ты прогневаешься на весь народ, когда согрешит один?
Наказание Кораха, Датана и Авирама
23Тогда Вечный сказал Мусе:
24– Скажи народу: «Отойдите от жилищ Кораха, Датана и Авирама».
25Муса встал и пошёл к Датану и Авираму, а старейшины Исраила пошли за ним. 26Он предупредил народ:
– Отойдите от шатров этих нечестивцев! Не трогайте ничего из их пожитков, иначе вы погибнете из-за их грехов.
27Они отошли от жилищ Кораха, Датана и Авирама. Датан и Авирам вышли и стояли с жёнами, сыновьями и маленькими детьми у входов в свои шатры.
28И Муса сказал:
– Вот как вы узнаете, что Вечный послал меня сделать всё это, и что я делаю это не по своей воле: 29если они умрут обычной смертью и участь их будет подобна участи всех людей, то Вечный меня не посылал. 30Но если Вечный сотворит небывалое, если под ними разверзнется земля и поглотит их со всем их добром, и они живыми сойдут в мир мёртвых, то вы поймёте, что эти люди презирали Вечного.
31Едва он окончил говорить это, земля под ними разошлась. 32Земля разверзлась и поглотила их и их сородичей – всех людей Кораха со всем их имуществом. 33Они живыми сошли в мир мёртвых, со всем своим добром; земля сомкнулась над ними, и они сгинули из среды народа. 34Под их крики исраильтяне, которые были вокруг, разбежались, крича: «Земля хочет поглотить и нас!»
35Вечный послал огонь и сжёг двести пятьдесят человек, которые приносили благовония.
36Вечный сказал Мусе:
37– Вели Элеазару, сыну священнослужителя Харуна, собрать сосуды среди сожжённых останков и разбросать из них угли, потому что они святы, – 38это сосуды грешников, которые поплатились жизнью. Расплющь сосуды в листы, чтобы покрыть ими жертвенник, так как их принесли Вечному, и они стали освящёнными. Пусть они будут для исраильтян предостережением.
39Священнослужитель Элеазар собрал бронзовые сосуды, принесённые сожжёнными, и их расплющили, чтобы покрыть жертвенник, 40как повелел ему через Мусу Вечный. Таково было напоминание исраильтянам, что никому, кроме потомка Харуна, нельзя приходить, чтобы возжигать благовония перед Вечным, чтобы не разделить участь Кораха и его сообщников.
Муса и Харун заступаются за народ
41На другой день всё общество исраильтян роптало на Мусу и Харуна. «Вы погубили народ Вечного», – говорили они. 42Но когда, собравшись против Мусы и Харуна, народ повернулся к шатру встречи, его покрыло облако и явилась слава Вечного. 43Муса и Харун подошли к шатру встречи, 44и Вечный сказал Мусе:
45– Оставь этот народ, чтобы Я уничтожил их в одно мгновение.
Они пали лицом на землю.
46Муса сказал Харуну:
– Возьми сосуд, положи в него горящие угли с жертвенника и благовония и поспеши к народу, чтобы очистить его. Вечный разгневался; начался мор.
47Харун сделал, как сказал ему Муса, и поспешил к народу. Среди них уже начался мор, но Харун возжёг благовония и очистил народ. 48Он встал между мёртвыми и живыми, и мор прекратился. 49Но четырнадцать тысяч семьсот человек умерло от мора, не считая тех, кто умер из-за Кораха. 50Харун вернулся к Мусе к входу в шатёр встречи, потому что мор прекратился.
โคราห์ ดาธาน และอาบีรัม
1โคราห์บุตรอิสฮาร์ ผู้เป็นบุตรของโคฮาท ผู้เป็นบุตรของเลวี และชายเผ่ารูเบนคือดาธานกับอาบีรัมบุตรเอลีอับ และโอนบุตรเปเลท มีใจเหิมเกริม16:1 หรือเปเลทได้รวบรวมสมัครพรรคพวก 2และลุกฮือขึ้นต่อต้านโมเสส มีผู้นำที่มีชื่อเสียง 250 คนซึ่งเคยได้รับการแต่งตั้งให้เป็นสมาชิกสภามาเข้าพวกด้วย 3พวกเขารวมตัวกันต่อต้านโมเสสกับอาโรน และกล่าวกับเขาทั้งสองว่า “ท่านทำเกินไปแล้ว! ชุมชนทั้งหมดล้วนบริสุทธิ์และองค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่กับพวกเขา ทำไมท่านจึงตั้งตัวอยู่เหนือชุมนุมประชากรขององค์พระผู้เป็นเจ้า?”
4เมื่อโมเสสได้ยินเช่นนี้ก็หมอบกราบซบหน้าลง 5แล้วเขากล่าวกับโคราห์และพรรคพวกว่า “พรุ่งนี้เช้าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงแสดงให้เห็นว่าใครเป็นคนของพระองค์ ใครเป็นผู้บริสุทธิ์ และพระองค์จะทรงให้ผู้นั้นเข้ามาใกล้พระองค์ ผู้ที่พระองค์ทรงเลือก พระองค์จะทรงให้เข้าใกล้ชิดพระองค์ 6โคราห์และพรรคพวกของท่านทุกคนจงทำอย่างนี้ 7พรุ่งนี้จงเอากระถางไฟมาจุด แล้วใส่เครื่องหอมต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเลือกจะเป็นผู้บริสุทธิ์ ลูกหลานเลวีเอ๋ยท่านทำเกินไปแล้ว!”
8โมเสสกล่าวกับโคราห์ด้วยว่า “ฟังเถิด คนเลวีเอ๋ย! 9ยังไม่พอหรือที่พระเจ้าแห่งอิสราเอลทรงเลือกท่านจากชุมนุมประชากรอิสราเอลให้เข้ามาใกล้พระองค์ มาปฏิบัติหน้าที่ในพลับพลาขององค์พระผู้เป็นเจ้าและได้ยืนอยู่ต่อหน้าชุมชนอิสราเอลเพื่อปรนนิบัติพวกเขา 10พระเจ้าได้ทรงนำท่านกับพี่น้องทุกคนในเผ่าเลวีมาใกล้พระองค์ แต่นี่ท่านจะเรียกร้องเอาตำแหน่งปุโรหิตด้วย 11ที่ท่านกับพวกรวมตัวกันมาอย่างนี้ เป็นการต่อต้านองค์พระผู้เป็นเจ้าอาโรนเป็นใครเล่าที่ท่านจะมาบ่นว่าเขา?”
12แล้วโมเสสจึงเรียกดาธานและอาบีรัมบุตรเอลีอับมาพบ แต่คนทั้งสองพูดว่า “เราจะไม่ไป! 13ที่ท่านพาเราออกมาจากดินแดนอันอุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง เพื่อมาฆ่าในถิ่นกันดารนี้ยังไม่พอหรือ? และบัดนี้ยังอยากเป็นเจ้าเป็นนายเหนือพวกเราอีกหรือ? 14มิหนำซ้ำท่านก็ไม่ได้พาเราเข้าสู่ดินแดนอันอุดมด้วยน้ำนมน้ำผึ้ง หรือยกไร่นา สวนองุ่นให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเราเลย คิดจะตบตา16:14 หรือหลอกลวงคนพวกนี้หรือ? เราจะไม่ไป!”
15โมเสสโกรธมากและกราบทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “ขออย่าทรงรับเครื่องบูชาของพวกเขาเลย ข้าพระองค์ไม่เคยแม้แต่ริบลาของพวกเขามาสักตัวหนึ่งและไม่เคยทำผิดต่อพวกเขาเลย”
16โมเสสกล่าวกับโคราห์ว่า “พรุ่งนี้ท่านกับพรรคพวกจงมาเข้าเฝ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าอาโรนก็จะมาด้วย 17แต่ละคนจงเอากระถางไฟใส่เครื่องหอมมาคนละหนึ่งกระถาง รวมทั้งหมด 250 กระถาง มาต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าท่านและอาโรนก็จะเอากระถางไฟมาถวายด้วย” 18แต่ละคนจึงนำกระถางไฟของตนมาจุดไฟใส่เครื่องหอมยืนอยู่กับโมเสสและอาโรนที่ทางเข้าเต็นท์นัดพบ 19เมื่อโคราห์รวบรวมสมัครพรรคพวกประจันหน้ากับโมเสสและอาโรนที่ทางเข้าเต็นท์นัดพบ พระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาปรากฏต่อหน้าชุมนุมประชากรทั้งหมด 20องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า 21“จงแยกตัวเจ้าออกจากชุมนุมประชากรนี้ เพื่อเราจะได้ล้างผลาญพวกเขาให้หมดสิ้นในชั่วพริบตา”
22แต่โมเสสกับอาโรนหมอบซบลงกับพื้น และร้องทูลว่า “ข้าแต่พระเจ้า พระเจ้าแห่งจิตวิญญาณของมวลมนุษยชาติ พระองค์จะทรงพระพิโรธชุมนุมประชากรทั้งหมดเมื่อคนเพียงคนเดียวทำบาปหรือ?”
23แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 24“จงบอกชุมนุมประชากรว่า ‘จงถอยห่างจากเต็นท์ของโคราห์ ดาธาน และอาบีรัม’ ”
25โมเสสจึงลุกขึ้นไปหาดาธานกับอาบีรัม มีพวกผู้อาวุโสของอิสราเอลติดตามไปด้วย 26โมเสสเตือนชุมนุมประชากรว่า “จงถอยห่างจากเต็นท์ของคนชั่วร้ายพวกนี้! อย่าแตะต้องสิ่งของใดๆ ของเขา มิฉะนั้นท่านจะพลอยถูกกวาดล้างไปด้วยเพราะบาปทั้งสิ้นของพวกเขา” 27คนทั้งหลายจึงถอยห่างจากเต็นท์ของโคราห์ ดาธาน และอาบีรัม ดาธานกับอาบีรัมออกมายืนอยู่ที่ประตูเต็นท์พร้อมกับบุตร ภรรยา และเด็กๆ
28โมเสสกล่าวว่า “โดยวิธีนี้ท่านทั้งหลายจะได้รู้กันว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงใช้ให้ข้าพเจ้าทำสิ่งต่างๆ ทั้งหมดนี้ และข้าพเจ้าไม่ได้ทำไปตามความคิดของข้าพเจ้าเอง 29หากคนเหล่านี้ตายไปอย่างปกติวิสัยอันเกิดแก่มนุษย์ ก็แสดงว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงใช้ข้าพเจ้ามา 30แต่หากองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำการอัศจรรย์ และพื้นธรณีแยกออกกลืนคนเหล่านี้ พร้อมทั้งข้าวของทุกอย่างของเขาและพวกเขาลงไปสู่แดนมรณาทั้งเป็น ท่านทั้งหลายก็จะได้รู้ว่าคนเหล่านี้ได้ลบหลู่องค์พระผู้เป็นเจ้า”
31ทันทีที่โมเสสพูดจบ พื้นธรณีก็แยกออกตรงบริเวณที่โคราห์กับพวกยืนอยู่ 32สูบเอาพวกเขา ทั้งคนในครัวเรือนและคนของเขาทุกคน ตลอดจนทรัพย์สมบัติทุกอย่างของเขาลงไป 33คนเหล่านี้ลงไปสู่แดนมรณาทั้งเป็น พร้อมกับทุกสิ่งที่เขาครอบครอง แล้วพื้นแผ่นดินก็กลบฝังพวกเขาจนพินาศหายไปจากชุมชน 34ประชากรอิสราเอลพากันหนีกระเจิดกระเจิงเพราะเสียงร้องของคนเหล่านั้น พลางร้องว่า “ธรณีกำลังจะสูบพวกเราไปด้วยแล้ว!”
35และมีไฟจากองค์พระผู้เป็นเจ้าเผาผลาญคน 250 คนที่กำลังเผาเครื่องหอมถวาย
36องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 37“จงสั่งปุโรหิตเอเลอาซาร์บุตรอาโรนให้เอากระถางไฟออกจากกองไฟที่ยังคุกรุ่นอยู่ และเกลี่ยถ่านทิ้งให้ห่างออกไปเพราะกระถางไฟนั้นบริสุทธิ์ 38ให้นำกระถางไฟของคนเหล่านั้นซึ่งถูกประหารชีวิตเพราะทำบาปมาตีเป็นแผ่นโลหะปิดที่แท่นบูชา ด้วยว่ากระถางไฟเหล่านี้บริสุทธิ์ เพราะได้ถวายต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว แผ่นโลหะปิดแท่นบูชานี้จะเป็นสิ่งเตือนใจประชากรอิสราเอล”
39ปุโรหิตเอเลอาซาร์จึงเอาทองสัมฤทธิ์ที่ได้จากกระถางไฟของคนที่ถูกเผามาตีเป็นแผ่นโลหะปิดแท่นบูชา 40ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสสั่งเขาผ่านทางโมเสส เพื่อเป็นสิ่งเตือนใจประชากรอิสราเอล ไม่ให้ผู้ที่ไม่มีสิทธิ์คือ ผู้ที่ไม่ใช่วงศ์วานของอาโรนมาเผาเครื่องหอมต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้ามิฉะนั้นจะเกิดเภทภัยกับเขาเหมือนที่เกิดกับโคราห์กับพรรคพวก
41เช้าวันรุ่งขึ้นชุมชนอิสราเอลทั้งปวงพากันบ่นว่าโมเสสกับอาโรนว่า “ท่านได้ฆ่าคนขององค์พระผู้เป็นเจ้า”
42แต่เมื่อชุมนุมประชากรรวมตัวกันต่อต้านโมเสสกับอาโรน และเหลียวมองไปที่เต็นท์นัดพบ ทันใดนั้นเมฆมาคลุมพลับพลาและพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าปรากฏขึ้น 43แล้วโมเสสกับอาโรนไปยืนตรงหน้าเต็นท์นัดพบ 44และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า 45“จงไปจากชุมนุมประชากรนี้ เพื่อเราจะได้ล้างผลาญพวกเขาเสียทันที” โมเสสกับอาโรนหมอบกราบซบหน้าลงกับพื้น
46โมเสสพูดกับอาโรนว่า “รีบเอากระถางไฟใส่ไฟจากแท่นบูชา โปรยเครื่องหอมใส่ แล้วรีบยกไปยังเหล่าประชากร ลบบาปให้พวกเขา เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระพิโรธให้เกิดโรคระบาดขึ้นแล้ว” 47อาโรนก็ทำตามที่โมเสสบอกและวิ่งเข้าไปในหมู่ประชากร เพราะภัยพิบัติเริ่มขึ้นแล้ว แต่อาโรนถวายเครื่องหอมและลบบาปสำหรับพวกเขา 48เขายืนอยู่ระหว่างคนเป็นกับคนตาย แล้วภัยพิบัติก็สงบลง 49แต่มีคนถึง 14,700 คนตายไปแล้วเพราะภัยพิบัติ ทั้งนี้ไม่นับคนที่ได้ตายไปพร้อมกับโคราห์ 50แล้วอาโรนจึงกลับมาหาโมเสสที่ทางเข้าเต็นท์นัดพบเพราะภัยพิบัติสงบลงแล้ว
