Начало 33 – CARSA & TCB

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Начало 33:1-20

Примирение Якуба с Есавом

1Якуб посмотрел и увидел, что идёт Есав, и с ним четыреста человек. Он разделил детей между Лией, Рахилёй и двумя служанками. 2Якуб поставил служанок и их детей впереди, Лию и её детей за ними, а Рахилю с Юсуфом позади всех. 3Сам же он пошёл вперёд и, приближаясь к своему брату, поклонился до земли семь раз. 4Но Есав побежал Якубу навстречу, обнял его, бросился ему на шею и расцеловал его; и они заплакали. 5Есав посмотрел, увидел женщин и детей и спросил:

– Кто это с тобой?

Якуб ответил:

– Это дети, которых Аллах милостиво дал твоему рабу.

6Подошли служанки со своими детьми и поклонились. 7Потом подошли и поклонились Лия и её дети. После всех подошли Юсуф и Рахиля и тоже поклонились.

8Есав спросил Якуба:

– Почему ты послал все эти стада мне навстречу?

– Я хотел найти расположение в твоих глазах, мой господин, – ответил он.

9Есав сказал:

– У меня всего вдоволь, брат. Оставь своё себе.

10– Нет, прошу тебя! – сказал Якуб. – Если я нашёл расположение в твоих глазах, то прими от меня этот дар. Для меня видеть твоё лицо – это как увидеть лицо Аллаха, ты ведь принял меня так милостиво. 11Пожалуйста, прими от меня эти дары, потому что Аллах был милостив ко мне, и у меня есть всё, что мне нужно.

Якуб настаивал, и Есав принял дары. 12Потом Есав сказал:

– Идём, пора отправляться в путь; я буду держаться рядом с тобой.

13Но Якуб ответил:

– Мой господин знает, что дети слабы и что я должен заботиться о дойных овцах и коровах: если их сильно гнать хотя бы один день, то животные погибнут. 14Так что пусть мой господин идёт впереди своего раба, а я пойду медленно, как смогут идти стада впереди меня и как смогут идти дети, пока не приду к моему господину в Сеир.

15Есав сказал:

– Позволь мне оставить с тобой несколько моих людей.

– Зачем же? – спросил Якуб. – Достаточно и того, что я нашёл расположение в глазах моего господина.

16И Есав в тот же день отправился в обратный путь к себе в Сеир. 17Якуб же пошёл в Суккот, где он построил себе жилище и сделал шалаши для скота. Вот почему это место называется Суккот («шалаши»).

18Придя из Паддан-Арама, Якуб благополучно прибыл в город Шехем в Ханаане и поселился перед городом. 19За сто мер серебра33:19 Букв.: «сто кесит» – древняя денежная мера неизвестного веса и достоинства. он купил у сыновей Еммора, отца Шехема, участок земли, на котором поставил свой шатёр. 20Там он установил жертвенник и назвал его Ил-Илохе-Исраил («Всевышний, Бог Исраила»).

Tagalog Contemporary Bible

Genesis 33:1-20

Ang Pagkikita ni Esau at ni Jacob

1Nang tumanaw si Jacob, nakita niya si Esau na paparating kasama ang 400 lalaki. Kaya pinasama niya ang mga anak niya sa kani-kanilang ina. 2At pag-alis nila, pinauna niya ang dalawang aliping babae at ang mga anak nila, sumunod si Lea at ang mga anak niya, at si Raquel at ang anak niyang si Jose. 3Si Jacob ay nasa unahan nilang lahat at halos ilang beses33:3 ilang beses: sa literal, pitong beses. siyang yumukod habang papalapit siya sa kanyang kapatid.

4Pero tumakbo si Esau para salubungin siya. Niyakap siya ni Esau at hinagkan, at umiyak silang dalawa. 5Nang makita ni Esau ang mga babae at ang mga bata, tinanong niya si Jacob, “Sino ang mga kasama mong iyan?”

Sumagot si Jacob, “Sila ang aking mga anak na ibinigay sa akin ng Dios dahil sa kanyang awa.”

6Lumapit agad kay Esau ang dalawang alipin na babae at ang mga anak nila, at yumukod sila bilang paggalang sa kanya. 7Sumunod din si Lea at ang mga anak niya at yumukod. Ang huling lumapit at yumukod ay si Jose at ang ina niyang si Raquel.

8Nagtanong pa si Esau kay Jacob, “Ano ba ang ibig sabihin ng mga grupo ng hayop na nasalubong ko?”

Sinabi ni Jacob, “Regalo ko iyon sa iyo para tanggapin mo ako.”

9Pero sumagot si Esau, “Marami na ang ari-arian ko, kaya sa iyo na lang iyon.”

10Pero nagpumilit si Jacob, “Sige na, tanggapin mo na iyon. Kung totoong pinatawad mo na ako, tanggapin mo na ang regalo ko sa iyo. Sapagkat nang makita ko ang mukha mo at madama ang magandang pagtanggap mo sa akin, para ko na ring nakita ang mukha ng Dios. 11Tanggapin mo na ang regalo ko sa iyo dahil napakabuti ng Dios sa akin at hindi ako nagkulang sa mga pangangailangan ko.” Pinilit ni Jacob si Esau hanggang tanggapin na ni Esau ang mga regalo niya.

12Pagkatapos, sinabi ni Esau, “Halika na, sabay na tayong umalis.”

13Pero sumagot si Jacob, “Alam mong mabagal maglakad ang mga bata, at kailangan kong alagaan nang mabuti ang mga hayop na nagpapasuso. Kung pipilitin natin ang mga hayop na maglakad sa buong araw, baka mamatay sila. 14Ang mabuti pa, mauna ka na lang sa amin. Susunod kami sa iyo ayon sa bilis ng mga bata at ng mga hayop na kasabay namin. Doon na lang tayo magkita sa Seir.”

15Sinabi ni Esau, “Kung ganoon, ipapaiwan ko na lang ang iba kong mga tauhan sa iyo.”

Sumagot si Jacob, “Hindi na kailangan. Ang mahalaga pinatawad mo na ako.”

16Kaya bumalik na lang si Esau sa Seir nang mismong araw na iyon. 17Pero sina Jacob ay pumunta sa Sucot. Pagdating nila roon, gumawa si Jacob ng tirahan at ginawaan din niya ng silungan ang mga hayop niya. Kaya ang lugar na iyon ay tinawag na Sucot.33:17 Sucot: Ang ibig sabihin, silungan.

18Hindi nagtagal, nakarating din sila sa Canaan mula sa Padan Aram33:18 Padan Aram: Tingnan ang 28:2. na walang masamang nangyari sa kanila. Nakarating sila sa lungsod na pagmamay-ari ni Shekem. Nagpatayo sila ng mga tolda nila malapit sa lungsod. 19Ang lupaing pinagtayuan nila ng mga tolda ay binili ni Jacob sa mga anak ni Hamor sa halagang 100 pirasong pilak. Si Hamor ay ama ni Shekem. 20Gumawa si Jacob ng altar na pinangalanan niyang El Elohe Israel.33:20 El Elohe Israel: Ang ibig sabihin, Makapangyarihang Dios ng Israel.