Торжественный въезд в Иерусалим
(Мк. 11:1-10; Лк. 19:28-38; Ин. 12:12-15)
1Когда они приблизились к Виффагии, что расположена на Оливковой горе неподалёку от Иерусалима, Иса послал вперёд двух учеников, 2сказав им:
– Идите в селение, которое перед вами, там вы сразу же найдёте привязанную ослицу и рядом с ней ослёнка. Отвяжите их и приведите ко Мне. 3Если кто-нибудь вам что-то скажет, то отвечайте, что они нужны Повелителю, и вам тут же дадут их.
4Это произошло для того, чтобы исполнилось сказанное через пророка:
5«Скажите дочери Сиона21:5 То есть жителям Иерусалима.:
вот Царь твой идёт к тебе,
кроткий, верхом на ослице и ослёнке,
сыне вьючного животного»21:5 Зак. 9:9 (см. Ис. 62:11). Иса въехал в Иерусалим на осле, как миролюбивый и смиренный царь, а не на боевом коне с мечом, как это делали цари того времени..
6Ученики пошли и сделали всё так, как велел им Иса. 7Они привели ослицу и ослёнка, положили на них свои плащи, и Иса сел поверх их. 8Большинство собравшихся начало расстилать свои плащи на дороге, другие срезали ветви с деревьев и тоже расстилали их. 9Толпы людей, что шли впереди и позади Него, громко кричали:
– Хвала21:9 Хвала (букв.: «Осанна» («Спаси нас»)) – выражение, ставшее возгласом хвалы; также в ст. 15. Сыну Давуда!
Благословен Тот, Кто приходит во имя Вечного!21:9 Заб. 117:25-26.
Хвала Царю в небесах!
10И когда Иса вошёл в Иерусалим, весь город пришёл в волнение, и все спрашивали:
– Кто это?
11А из толпы отвечали:
– Это пророк Иса из Назарета, что в Галилее!
Изгнание торговцев из храма
(Мк. 11:15-19; Лк. 19:45-47; Ин. 2:13-16)
12Иса вошёл во двор храма и выгнал оттуда всех, кто там продавал и покупал. Он опрокинул столы менял и прилавки торговцев голубями.
13– Написано, – говорил Он, – «Дом Мой будет назван домом молитвы»21:13 Ис. 56:7., а вы превратили его в разбойничье логово21:13 См. Иер. 7:11..
14В храме к Нему подошли слепые и хромые, и Он исцелил их. 15Главные священнослужители и учители Таурата, увидев чудеса, которые совершал Иса, и услышав, как дети кричат в храме: «Хвала Сыну Давуда»21:15 См. Заб. 117:25., сильно рассердились.
16– Ты слышишь, что кричат эти дети? – спросили они Его.
– Да, – ответил Иса, – разве вы не читали, что написано:
«Из уст младенцев и грудных детей
Ты вызовешь Себе хвалу»?21:16 Заб. 8:3.
17Он оставил их и пошёл из города в Вифанию, где и заночевал.
Иса аль-Масих проклинает бесплодный инжир
(Мк. 11:12-14, 20-24)
18Возвращаясь рано утром в город, Иса почувствовал голод. 19Увидев у дороги инжир, Он подошёл к нему, но не нашёл на нём ничего, кроме листьев. Тогда Иса сказал дереву:
– Пусть же от тебя никогда больше не будет плодов!
Инжир сразу же засох21:19 Этим примером Иса хотел показать ученикам, насколько важна вера (см. 21:21-22). Кроме того, это могло быть пророчеством о будущем народа Исраила. Но также это и предостережение всем тем, кто ведёт внешне благопристойную и религиозную жизнь, но по сути не приносит никакого духовного плода.. 20Когда ученики это увидели, то удивились:
– Как это инжир мог так быстро засохнуть?
21Иса ответил им:
– Говорю вам истину: если вы будете верить, не сомневаясь, то сможете сделать не только то, что было сделано с инжиром, но даже если вы скажете этой горе: «Поднимись и бросься в море!» – то так и будет. 22Если вы верите, то получите всё, о чём бы вы ни попросили в молитве.
Вопрос о власти Исы аль-Масиха
(Мк. 11:27-33; Лк. 20:1-8)
23Когда Иса вошёл в храм и стал учить народ, к Нему подошли главные священнослужители и старейшины народа с вопросом:
– По какому праву Ты всё это делаешь, и кто дал Тебе такое право?
24Иса ответил им:
– Я тоже задам вам вопрос, и если вы Мне ответите, то и Я скажу вам, по какому праву Я это делаю. 25Обряд погружения в воду21:25 Или: «обряд омовения»., который совершал Яхия, был от Аллаха или от людей?
Они стали рассуждать между собой:
– Если мы скажем: «От Аллаха», то Он спросит: «Так почему же вы ему не поверили?» 26Сказать «От людей» нельзя – боимся народа, ведь все считают, что Яхия был пророком.
27И они ответили:
– Мы не знаем.
– Тогда и Я вам не скажу, по какому праву Я всё это делаю, – сказал им Иса.
Притча о двух сыновьях
28– Что вы скажете на такое: у одного человека было два сына. Как-то он подошёл к одному из них и говорит: «Сын, пойди поработай сегодня в винограднике». 29«Не хочу», – ответил сын, но потом передумал и всё же пошёл. 30Подойдя и к другому сыну, отец попросил его о том же. Сын ответил: «Иду, господин», а сам не пошёл. 31Кто из них исполнил волю отца?
– Первый, – ответили они.
Тогда Иса сказал им:
– Говорю вам истину: сборщики налогов и блудницы впереди вас идут в Царство Аллаха. 32Ведь Яхия пришёл к вам показать путь праведности, и вы не поверили ему, а они поверили. Вы же, даже после того, как это увидели, не раскаялись и не поверили.
Притча о злых виноградарях
(Мк. 12:1-12; Лк. 20:9-19)
33– Послушайте ещё одну притчу: один землевладелец посадил виноградник, обнёс его забором, выкопал яму для давильни21:33 Давильня – в те времена виноград давили в особых углублениях, высеченных в скале, откуда сок вытекал через специальное отверстие. и построил сторожевую башню21:33 Ср. Ис. 5:1-7.. Он отдал виноградник внаём виноградарям, а сам уехал в далёкую страну. 34Когда пришло время сбора винограда, он послал своих рабов к виноградарям, чтобы забрать свою часть урожая. 35Те же схватили рабов и кого избили, кого убили, а кого закидали камнями. 36Тогда хозяин послал других рабов, их было больше, чем в первый раз, но виноградари и с теми поступили так же. 37В конце концов он послал своего сына. «Сына-то моего они устыдятся», – думал он. 38Но когда виноградари увидели сына, они решили: «Это наследник. Давайте убьём его и завладеем его наследством». 39Они схватили его, выбросили из виноградника и убили. 40Итак, когда придёт хозяин виноградника, что он сделает с этими виноградарями?
41– Он жестоко казнит злодеев, – ответили они, – и сдаст виноградник другим виноградарям, которые отдадут ему его долю урожая в условленный срок.
42Иса сказал им:
– Разве вы никогда не читали в Писании:
«Камень, Который отвергли строители,
стал краеугольным.
Это совершил Вечный,
и как это удивительно для нас!»?21:42 Заб. 117:22-23.
43Поэтому Я и говорю вам, что Царство Аллаха будет отнято у вас и отдано народу, который приносит плод. 44Кто упадёт на Этот Камень, разобьётся вдребезги, а на кого Он упадёт, того раздавит.
45Выслушав притчи Исы, главные священнослужители и блюстители Закона поняли, что Он говорит о них. 46Они хотели арестовать Ису, но боялись народа, потому что люди считали Ису пророком.
बिजय उल्लास के संग यीसू के यरूसलेम म प्रवेस
(मरकुस 11:1-11; लूका 19:28-40; यूहन्ना 12:12-19)
1जब ओमन यरूसलेम सहर के लकठा म हबरिन अऊ जैतून पहाड़ ऊपर बैतफगे गांव करा आईन, त यीसू ह दू झन चेलामन ला ए कहिके पठोईस, 2“आघू के गांव म जावव। जइसने ही तुमन उहां हबरहू, तुमन ला एक गदही खूंटा म बंधाय मिलही अऊ ओकर संग म ओकर बछरू घलो होही। ओमन ला ढिल के मोर करा ले आवव। 3अऊ यदि कोनो तुमन ला कुछू कहिथे, त ओला कहव कि परभू ला एमन के जरूरत हवय। तब ओह तुरते ओमन ला पठो दिही।”
4एह एकरसेति होईस ताकि अगमजानी के दुवारा कहे गय ए बात ह पूरा होवय:
5“सियोन के बेटी ले कहव, देख, तोर राजा ह तोर करा आवत हवय। ओह नम्र अय अऊ गदही ऊपर बईठे हवय, ओह गदही के बछरू ऊपर बईठे हवय21:5 पद 5 म “सियोन के बेटी” के मतलब यरूसलेम सहर अय।।”21:5 जकरयाह 9:9
6तब दूनों चेलामन गीन, अऊ जइसने यीसू ह ओमन ला करे बर कहे रिहिस, वइसनेच करिन। 7ओमन गदही अऊ ओकर बछरू ला लानिन अऊ ओमन के ऊपर अपन कपड़ा ला दसा दीन; तब यीसू ह ओमन ऊपर बईठ गीस। 8भीड़ के बहुंत मनखेमन अपन-अपन कपड़ा ला सड़क म दसा दीन अऊ दूसर मनखेमन रूख के डारामन ला काटके सड़क ऊपर बगरा दीन। 9भीड़ के मनखेमन यीसू के आघू-आघू अऊ पाछू-पाछू घलो चलत रहंय अऊ ओमन चिचिया-चिचियाके कहत रहंय, “दाऊद के संतान के होसाना! धइन ए ओ, जऊन ह परभू के नांव म आथे!21:9 भजन-संहिता 118:25-26 ऊंच स्वरग म होसाना!21:9 “होसाना” (इबरानी) के मतलब होथे “बचा” या “उद्धार कर”, पर बाद म ए सबद के उपयोग “परसंसा” या “इस्तुति” के रूप म करे गीस।” 10जब यीसू ह यरूसलेम म आईस, त जम्मो सहर म हलचल मच गीस अऊ मनखेमन पुछन लगिन, “एह कोन ए?”
11भीड़ के मनखेमन कहिन, “एह अगमजानी यीसू ए, अऊ गलील प्रदेस के नासरत के रहइया ए।”
मंदिर म यीसू
(मरकुस 11:15-19; लूका 19:45-48; यूहन्ना 2:13-22)
12यीसू ह मंदिर म गीस, अऊ ओ जम्मो मनखेमन ला निकार दीस, जऊन मन मंदिर म लेन-देन करत रिहिन। ओह साहूकारमन के मेज अऊ परेवा बेचइयामन के बेंचमन ला खपल दीस। 13अऊ ओह ओमन ला कहिस, “परमेसर के बचन म ए लिखे हवय कि मोर घर ह पराथना के घर कहे जाही, पर तुमन एला डाकूमन के अड्डा बनावत हवव।”
14अंधरा अऊ खोरवामन यीसू करा मंदिर म आईन अऊ ओह ओमन ला चंगा करिस। 15पर जब मुखिया पुरोहित अऊ मूसा के कानून के गुरू मन ओकर अद्भूत काम ला देखिन अऊ लइकामन ला मंदिर के इलाका म चिचियाके ए कहत सुनिन – “दाऊद के संतान के होसाना” त ओमन नाराज होईन।
16ओमन यीसू ला कहिन, “का तेंह सुनत हवस कि ए लइकामन का कहत हवंय?” यीसू ह कहिस, “हव, का तुमन परमेसर के बचन म ए कभू नइं पढ़ेव – ‘लइका अऊ छोटे लइकामन के मुहूं ले तेंह इस्तुति करवाय।’21:16 भजन-संहिता 8:2”
17तब यीसू ह ओमन ला छोंड़के सहर के बाहिर बैतनियाह गांव म गीस अऊ उहां रात बिताईस।
अंजीर के रूख ह सूख जाथे
(मरकुस 11:12-14, 20-24)
18बिहनियां, जब यीसू ह सहर ला वापिस जावत रिहिस, त ओला भूख लगिस। 19सड़क के तीर म एक ठन अंजीर के रूख ला देखके, ओह उहां गीस, पर ओला पान के छोंड़ ओम अऊ कुछू नइं मिलिस। तब यीसू ह ओ रूख ला कहिस, “अब ले तोर म फेर कभू फर झन लगय।” अऊ तुरते ओ अंजीर के रूख ह सूख गीस।
20जब चेलामन एला देखिन, त ओमन अचम्भो करिन अऊ कहिन, “अंजीर के रूख ह तुरते कइसने सूख गीस?”
21यीसू ह ओमन ला जबाब दीस, “मेंह तुमन ला सच कहत हंव, यदि तुमन बिसवास करव अऊ संका झन करव, त तुमन न सिरिप ए करहू, जऊन ह में ए अंजीर के रूख के संग करे हवंव, पर यदि तुमन ए पहाड़ ले कहिहू, ‘जा अऊ समुंदर म गिर जा।’ अऊ एह हो जाही। 22यदि तुमन बिसवास करथव, त जऊन कुछू तुमन पराथना म मांगव, ओह तुमन ला मिल जाही।”
यीसू के अधिकार ऊपर सवाल
(मरकुस 11:27-33; लूका 20:1-8)
23यीसू ह मंदिर म गीस, अऊ जब ओह उपदेस देवत रिहिस, त मुखिया पुरोहित अऊ मनखेमन के अगुवामन ओकर करा आईन अऊ पुछिन, “तेंह कोन अधिकार ले ए काममन ला करत हवस? अऊ तोला कोन ह ए अधिकार दे हवय?”
24यीसू ह ओमन ला जबाब दीस, “मेंह घलो तुमन ला एक सवाल पुछत हंव, यदि तुमन मोला जबाब दूहू, त मेंह घलो तुमन ला बताहूं कि कोन अधिकार ले मेंह ए काममन ला करत हवंव। 25यूहन्ना के बतिसमा ह कहां ले रिहिस? स्वरग ले रिहिस या फेर मनखेमन के तरफ ले?”
ओमन आपस म बिचार करिन अऊ कहिन, “यदि हमन कहन – ‘स्वरग ले’ त ओह हमन ला कहिही, ‘तब तुमन यूहन्ना ऊपर बिसवास काबर नइं करेव?’ 26पर यदि हमन कहन – ‘मनखेमन के तरफ ले,’ त हमन ला मनखेमन के डर हवय, काबरकि ओ जम्मो झन बिसवास करथें कि यूहन्ना ह एक अगमजानी रिहिस।”
27एकरसेति ओमन यीसू ला जबाब दीन, “हमन नइं जानन।”
तब यीसू ह ओमन ला कहिस, “त मेंह घलो नइं बतावंव कि कोन अधिकार ले मेंह ए काममन ला करत हवंव।”
दू बेटामन के पटंतर
28“तुमन का सोचथव? एक मनखे रिहिस, जेकर दू झन बेटा रिहिन। ओह पहिला करा गीस अऊ कहिस, ‘बेटा, जा अऊ आज अंगूर के बारी म काम कर।’
29ओह जबाब दीस, ‘मेंह नइं जावंव।’ पर बाद म ओह पछताईस अऊ गीस।
30तब ददा ह दूसर बेटा करा गीस अऊ ओहीच बात कहिस। ओह जबाब दीस, ‘हव ददा, मेंह जावत हंव।’ पर ओह नइं गीस।
31ए दूनों बेटा म ले कोन ह अपन ददा के ईछा ला पूरा करिस?”
ओमन कहिन, “पहिला ह।”
यीसू ह ओमन ला कहिस, “मेंह तुमन ला सच कहत हंव कि लगान लेवइया अऊ बेस्यामन तुम्हर ले आघू परमेसर के राज म जावत हवंय। 32काबरकि यूहन्ना ह तुमन ला धरमीपन के रसता देखाय बर आईस, अऊ तुमन ओकर ऊपर बिसवास नइं करेव, पर लगान लेवइया अऊ बेस्यामन ओकर ऊपर बिसवास करिन। एला देखे के बाद घलो, तुमन पछताप नइं करेव अऊ न ही ओकर ऊपर बिसवास करेव।”
दुस्ट किसानमन के पटंतर
(मरकुस 12:1-12; लूका 20:9-19)
33एक अऊ पटंतर सुनव: “एक जमींदार रिहिस, अऊ ओह एक अंगूर के बारी लगाईस। ओह बारी के चारों खूंट ला बाड़ा म घेरिस। ओह ओम एक ठन रस के कुन्ड खनवाईस अऊ एक ठन मचान बनाईस। तब ओह ओ अंगूर के बारी ला कुछू किसानमन ला रेगहा म देके आने देस चल दीस। 34जब फर के समय ह आईस, त ओह अपन सेवकमन ला किसानमन करा पठोईस ताकि ओमन ओकर बांटा के फर ला लानय।
35पर किसानमन ओकर सेवकमन ला पकड़ लीन, अऊ ओमन कोनो ला मारिन-पीटिन, कोनो ला जान सहित मार डारिन अऊ काकरो ऊपर पथरा फेंकिन। 36तब जमींदार ह आने सेवकमन ला पठोईस, जऊन मन संख्या म पहिली ले जादा रिहिन; पर किसानमन ओमन के संग घलो वइसनेच करिन। 37आखिरी म, ओह ए सोचके अपन बेटा ला पठोईस कि ओमन मोर बेटा के आदर करहीं।
38पर जब किसानमन जमींदार के बेटा ला देखिन, त एक-दूसर ला कहिन, ‘एह तो अंगूर के बारी के वारिस अय। आवव, हमन एला मार डारन अऊ एकर पुरखउती संपत्ति ला ले लेवन।’ 39ओमन ओला पकड़िन अऊ अंगूर के बारी के बाहिर ले जाके ओला मार डारिन।
40एकरसेति जब अंगूर के बारी के मालिक ह आही, त ओह ओ किसानमन के संग का करही?”
41ओमन ह यीसू ला कहिन, “ओह ओ दुस्टमन ला पूरा-पूरी नास कर दिही, अऊ अंगूर के बारी के रेगहा आने किसानमन ला दे दिही, जऊन मन समय म ओकर बांटा के फसल ओला दिहीं।”
42यीसू ह ओमन ला कहिस, “का तुमन परमेसर के बचन म ए बात कभू नइं पढ़ेव: ‘जऊन पथरा ला घर के बनइयामन बेकार समझे रिहिन, ओह कोना के मुख पथरा हो गीस; परभू ह ए काम ला करे हवय, अऊ हमर नजर म एह अचम्भो के बात अय।’21:42 भजन-संहिता 118:22-23
43एकरसेति मेंह तुमन ला कहत हंव कि परमेसर के राज ह तुम्हर ले लिये जाही, अऊ ओ मनखेमन ला दिये जाही, जऊन मन परमेसर बर फर पैदा करहीं। 44जऊन ह ए पथरा ऊपर गिरही, ओह चूर-चूर हो जाही, पर जेकर ऊपर ए पथरा ह गिरही, ओह पीसा जाही।”
45यीसू के पटंतर ला सुनके मुखिया पुरोहित अऊ फरीसी मन समझ गीन कि ओह ओमन के बारे म गोठियावत हवय। 46ओमन ओला पकड़े चाहत रिहिन, पर ओमन ला मनखेमन के डर रहय, काबरकि मनखेमन यीसू ला एक अगमजानी मानत रिहिन।
