Исцеление слепого
1Однажды, проходя мимо, Иса увидел человека, слепого от рождения. 2Его ученики спросили у Него:
– Учитель, почему этот человек родился слепым? Кто согрешил: он сам или его родители?
3– Нет, это не из-за его греха или греха его родителей, – ответил Иса, – это произошло для того, чтобы на нём были явлены дела Аллаха. 4Пока ещё день не кончился, мы должны совершать дела Того, Кто послал Меня. Наступает ночь, и тогда уже никто не сможет ничего делать. 5Пока Я в мире, Я – свет миру.
6Сказав это, Иса плюнул на землю, смешал слюну с землёй и помазал ею глаза слепому.
7– А теперь пойди и умойся в пруду Силоам, – сказал Он слепому (Силоам значит: «Посланный»).
Слепой пошёл, умылся и вернулся зрячим. 8Соседи его и те, кто раньше видели его просящим милостыню, спрашивали:
– Разве это не он сидел и просил милостыню?
9Одни говорили:
– Да, это он.
Другие говорили:
– Нет, он только похож на него.
Исцелённый же утверждал:
– Это я.
10– Как же ты прозрел? – спрашивали они.
11Он ответил:
– Человек, Которого зовут Иса, смешал грязь и помазал мои глаза, потом Он сказал мне пойти в Силоам и умыться. Я пошёл, умылся и стал видеть.
12– Где Этот Человек? – спрашивали они его.
– Я не знаю, – отвечал исцелённый.
Религиозные вожди допрашивают исцелённого
13Человека, который раньше был слепым, привели к блюстителям Закона, 14потому что Иса смешал грязь и открыл ему глаза в субботу. 15Блюстители Закона тоже спросили его, как он обрёл зрение.
– Он помазал мои глаза грязью, – ответил исцелённый, – я умылся и теперь вижу.
16Некоторые блюстители Закона стали говорить:
– Человек Этот не от Аллаха, потому что Он делает то, что запрещается делать в субботу.
Другие же спрашивали:
– Как грешник может творить такие знамения?
Мнения разделились. 17Тогда они опять стали расспрашивать слепого:
– Что ты сам можешь сказать о Нём? Это ведь твои глаза Он открыл.
Человек ответил:
– Он пророк.
18Предводители иудеев всё ещё не верили, что он был слеп и что обрёл зрение, и поэтому позвали его родителей.
19– Это ваш сын? – спросили они. – Это о нём вы говорите, что он родился слепым? Как же он может сейчас видеть?
20– Мы знаем, что это наш сын, – ответили родители, – и мы знаем, что он родился слепым. 21А как он сейчас может видеть и кто открыл его глаза, мы не знаем. Спросите его сами. Он уже совершеннолетний и может сам ответить за себя.
22Родители так ответили из боязни перед предводителями иудеев, так как те уже вынесли решение о том, что кто признает Ису аль-Масихом, тот будет отлучён от общества. 23Поэтому родители и сказали: «Он уже совершеннолетний, спросите его самого».
24Они во второй раз вызвали человека, который был слепым.
– Воздай славу Аллаху9:24 Эти слова были формулой судебной клятвы, обязывавшей говорить правду (см. Иеш. 7:19)., – сказали они, – мы знаем, что Этот Человек грешник.
25Исцелённый ответил:
– Грешник Он или нет, я не знаю. Я знаю одно, что я был слеп, а сейчас вижу!
26Они спросили:
– Что Он с тобой сделал? Как Он открыл твои глаза?
27Он ответил:
– Я уже говорил вам, а вы не слушали. Зачем вы хотите ещё раз это услышать? Вы тоже хотите стать Его учениками?
28Они стали оскорблять его и сказали:
– Сам ты Его ученик! Мы ученики пророка Мусы! 29Мы знаем, что с Мусой говорил Аллах, а об Этом Человеке мы даже не знаем, откуда Он.
30Исцелённый ответил:
– Вот это-то и странно! Вы не знаете, откуда Он, а Он открыл мне глаза. 31Мы знаем, что Аллах грешников не слушает. Он слушает только тех, кто чтит Его и поступает по Его воле. 32Ведь испокон веков никто не слышал, чтобы у рождённого слепым открылись глаза9:32 Прозрение слепых часто рассматривалось пророками, особенно Исаией, как знак времён аль-Масиха (см. Ис. 29:18; 35:5; 42:7, 18).. 33И если бы Этот Человек не был от Аллаха, то Он не смог бы сделать ничего такого.
34Они на это ответили:
– Ты был рождён в грехах, как ты смеешь нас учить!
И они выгнали его вон9:34 Или: «отлучили его (от общества иудеев)», также в ст. 35..
О духовной слепоте
35Иса, услышав о том, что блюстители Закона выгнали его вон, нашёл его и спросил:
– Ты веришь в Ниспосланного как Человек?
36– А кто Он, Господин? – спросил исцелённый. – Скажи мне, чтобы я в Него поверил.
37Иса сказал:
– Ты сейчас Его видишь, Он говорит с тобой.
38Тогда человек ответил:
– Повелитель, я верю, – и поклонился Исе.
39Иса сказал:
– Я пришёл в этот мир для суда, чтобы слепые видели, а те, кто видят, стали слепыми.
40Блюстители Закона, которые были с Ним, слышали это и спросили:
– Что? Мы, значит, тоже слепы?
41Иса сказал:
– Если бы вы были слепы, то греха не было бы на вас, но так как вы заявляете, что видите, то грех ваш на вас остаётся.
यीसू ह जनम के अंधरा ला बने करथे
1जब यीसू ह जावत रिहिस, त रसता म ओह एक जनम के अंधरा मनखे ला देखिस। 2तब ओकर चेलामन ओकर ले पुछिन, “हे गुरू, कोन ह पाप करे रिहिस कि ए मनखे ह अंधरा जनमिस, खुद ए मनखे या फेर ओकर दाई-ददा?”
3यीसू ह कहिस, “एह एकर या एकर दाई-ददा के पाप के कारन नो हय; पर एह एकरसेति होईस कि परमेसर के काम ह एकर जिनगी म परगट होवय। 4जऊन ह मोला पठोय हवय, ओकर काम ला दिन के रहिते-रहत हमन ला करना जरूरी ए। रात आवत हे, जब कोनो मनखे काम नइं कर सकंय। 5जब तक मेंह संसार म हवंव, तब तक मेंह संसार के अंजोर अंव।”
6ए कहिके यीसू ह भुइयां म थूकिस, अऊ थूक ले माटी ला सानिस अऊ ओला ओ अंधरा के आंखीमन म लगाईस, 7अऊ ओला कहिस, “जा अऊ सीलोह (एकर मतलब होथे – पठोय गेय) के कुन्ड म धो ले।” तब ओ मनखे ह कुन्ड म जाके अपन आंखीमन ला धोईस, अऊ ओह देखे लगिस, अऊ देखत वापिस आईस।
8ओकर पड़ोसीमन अऊ जऊन मन ओला पहिली भीख मांगत देखे रिहिन, ओमन कहिन, “का एह ओहीच मनखे नो हय, जऊन ह बईठके भीख मांगे करत रिहिस?” 9कुछू मनखेमन कहिन, “हव, एह ओहीच अय।”
आने मन कहिन, “नइं, ओह सिरिप ओकर सहीं दिखथे।”
पर ओ मनखे ह कहिस, “मेंह ओहीच मनखे अंव।”
10ओमन ओकर ले पुछिन, “तब तोर आंखीमन कइसने ठीक हो गीन?”
11ओह जबाब दीस, “ओ मनखे जऊन ला यीसू कहिथें, ओह थोरकन माटी ला सानिस अऊ ओला मोर आंखीमन म लगाईस, अऊ मोला कहिस कि सीलोह के कुन्ड म जाके धो ले। तब मेंह उहां जाके अपन आंखीमन ला धोएंव अऊ तब देखन लगेंव।”
12ओमन ओकर ले पुछिन, “ओह कहां हवय?” ओह कहिस, “मेंह नइं जानव।”
फरीसीमन मनखे के चंगई के बारे म छानबीन करथें
13ओमन ओ मनखे जऊन ह पहिली अंधरा रिहिस, ओला फरीसीमन करा लानिन। 14जऊन दिन यीसू ह माटी सान के ओ मनखे के आंखीमन ला ठीक करे रिहिस, ओह बिसराम के दिन रिहिस। 15एकरसेति फरीसीमन घलो ओ मनखे ले पुछिन कि कइसने ओकर आंखीमन ठीक हो गीन। ओ मनखे ह ओमन ला कहिस, “ओह मोर आंखीमन म माटी ला सान के लगाईस, अऊ मेंह आंखीमन ला धोएंव अऊ अब देखत हंव।”
16कुछू फरीसीमन कहिन, “ओ मनखे ह परमेसर करा ले नइं आय हवय, काबरकि ओह बिसराम दिन के कानून ला नइं मानय।” पर आने मन कहिन, “एक पापी मनखे ह अइसने चमतकार के काम कइसने कर सकथे?” अऊ ओमन के बीच म फूट पड़ गीस।
17आखिर म, ओमन फेर एक बार ओ मनखे ले पुछिन, “ओ मनखे जऊन ह तोर आंखीमन ला ठीक करिस, ओकर बारे म तेंह का कहिथस?” ओ मनखे ह कहिस, “ओह एक अगमजानी ए।”
18यहूदीमन अभी तक ले बिसवास नइं करत रिहिन कि ओह अंधरा रिहिस अऊ अब देखत हवय; एकरसेति ओमन ओकर दाई-ददा ला बलाके पुछिन, 19“का एह तुम्हर बेटा ए, जऊन ला तुमन कहिथव कि एह अंधरा जनमे रिहिस। पर एह कइसने होईस कि ओह अब देखत हवय?”
20ओकर दाई-ददा जबाब दीन, “हमन जानथन कि एह हमर बेटा ए, अऊ एह अंधरा जनमे रिहिस। 21पर एह अब कइसने देखे लगिस या कोन ह एकर आंखीमन ला ठीक करिस, हमन नइं जानन। एकरे ले पुछव। एह लइका नो हय; एह अपन बारे म खुद बताही।” 22ओकर दाई-ददा ए बात एकर खातिर कहिन, काबरकि ओमन यहूदीमन ले डर्रावत रिहिन; यहूदीमन पहिली ले ठान ले रिहिन कि यदि कोनो यीसू ला मसीह मान लिही, त ओला सभा घर ले निकार दिये जाही। 23एकरसेति ओकर दाई-ददा कहिन, “एह लइका नो हय; एकरे ले पुछव।”
24तब ओमन दूसर बार ओ मनखे ला बलाईन जऊन ह पहिली अंधरा रिहिस, अऊ ओला कहिन, “परमेसर के महिमा कर। हमन जानथन कि ओ मनखे (यीसू) ह पापी ए।”
25ओह जबाब दीस, “ओह पापी ए या नो हय, मेंह नइं जानंव। पर मेंह एक बात ला जानथंव कि मेंह अंधरा रहेंव, पर अब देखत हंव।”
26तब ओमन ओकर ले पुछिन, “ओह तोर संग का करिस? ओह तोर आंखीमन ला कइसने ठीक करिस?”
27ओह जबाब दीस, “मेंह तुमन ला पहिलेच बता डारे हवंव अऊ तुमन नइं सुनेव। तुमन एला फेर काबर सुने चाहत हव? का तुमन घलो ओकर चेला बने बर चाहत हव?”
28तब ओमन ओला दबकारके कहिन, “तेंह ओकर चेला अस। हमन तो मूसा के चेला अन। 29हमन जानथन कि परमेसर ह मूसा ले गोठियाईस, पर ओ मनखे (यीसू) के बारे म हमन ए घलो नइं जानन कि ओह कहां के अय।”
30ओ मनखे ह जबाब दीस, “एह अचम्भो के बात ए। तुमन नइं जानव कि ओह कहां के अय, जबकि ओह मोर आंखीमन ला ठीक कर दे हवय। 31हमन जानथन कि परमेसर ह पापीमन के नइं सुनय, पर जऊन मनखे ह परमेसर के भक्ति करथे अऊ ओकर ईछा के मुताबिक चलथे, परमेसर ह ओकर सुनथे। 32संसार के सुरू ले लेके आज तक, ए कभू सुने म नइं आईस कि कोनो जनम के अंधरा मनखे के आंखीमन ला ठीक करिस। 33यदि ए मनखे ह परमेसर करा ले नइं आय होतिस, त ओह कुछू नइं कर सकतिस।”
34ओमन ओला कहिन, “तेंह तो पूरा पाप म जनमे हवस, अऊ तेंह हमन ला का सिखोथस।” अऊ ओमन ओला सभा घर ले बाहिर निकार दीन।
आतमिक अंधरापन
35यीसू ह सुनिस कि फरीसीमन ओ मनखे ला बाहिर निकार दे हवंय, अऊ जब ओह ओला भेंटिस त कहिस, “का तेंह मनखे के बेटा ऊपर बिसवास करथस?”
36ओ मनखे ह पुछिस, “ए महाराज, ओह कोन ए? मोला बता, ताकि मेंह ओकर ऊपर बिसवास करंव।”
37यीसू ह ओला कहिस, “तेंह ओला देख डारे हस। एह ओहीच अय, जऊन ह तोर संग गोठियावत हवय।”
38तब ओ मनखे ह कहिस, “हे परभू, मेंह बिसवास करथंव।” अऊ ओह ओकर दंडवत करिस।
39यीसू ह कहिस, “मेंह ए संसार म मनखेमन के नियाय करे बर आय हवंव, ताकि जऊन मन अंधरा अंय, ओमन देखंय अऊ जऊन मन देखत हवंय, ओमन अंधरा हो जावंय।”
40कुछू फरीसीमन यीसू के संग रिहिन। जब ओमन यीसू के ए गोठ ला सुनिन, त ओकर ले पुछिन, “का तेंह ए कहिथस कि हमन घलो अंधरा अन?”
41यीसू ह ओमन ला कहिस, “यदि तुमन अंधरा होतेव, त तुमन पाप के दोसीदार नइं होतेव, पर जब तुमन ए कहिथव कि तुमन देख सकत हव, त तुम्हर पाप ह तुमन म बने रहिथे।”
