4 Царств 6 – CARS & APSD-CEB

Священное Писание

4 Царств 6:1-33

Всплывший топор

1Ученики пророков сказали Елисею:

– Послушай, здесь, где мы живём под твоим началом, нам не хватает места. 2Позволь нам пойти к Иордану, взять оттуда по бревну и построить себе там жилище.

– Идите, – сказал он.

3Тогда один из них сказал:

– Пожалуйста, пойди и ты со своими слугами.

– Я пойду, – сказал Елисей.

4И он пошёл с ними. Они пришли к Иордану и начали рубить деревья. 5Когда один из них валил дерево, его топор слетел с топорища и упал в воду.

– Ах, мой господин! – закричал он. – Ведь я его одолжил!

6Пророк спросил:

– Где он упал?

Когда он показал ему место, Елисей отрубил ветку, бросил её туда, и топор всплыл.

7– Возьми его, – сказал он.

Тот человек протянул руку и взял его.

Ослепление сирийцев

8Царь Сирии воевал с Исраилом. Посовещавшись со слугами, он сказал:

– Я расположу стан там-то и там-то.

9Пророк послал сказать царю Исраила:

– Берегись проходить через то место, потому что туда спускаются сирийцы.

10И царь Исраила проверял места, которые указывал ему пророк. Не раз и не два Елисей предостерегал царя, и тот бывал в таких местах настороже. 11Царь Сирии весьма встревожился. Он призвал своих приближённых и спросил у них:

– Не скажете ли вы мне, кто из наших людей на стороне царя Исраила?

12– Никто, господин мой царь, – ответил один из приближённых. – Это исраильский пророк Елисей передаёт царю Исраила даже те слова, которые ты говоришь у себя в спальне.

13– Идите и узнайте, где он находится, – приказал царь, – чтобы мне послать людей и схватить его.

И ему доложили:

– Он в Дотане.

14Он послал туда лошадей, колесницы и большое войско. Они пришли ночью и окружили город. 15Когда рано утром на следующий день слуга пророка поднялся и вышел, город был окружён войском с конями и колесницами.

– Ах, мой господин, что же нам делать? – спросил слуга.

16– Не бойся, – ответил пророк. – Тех, кто с нами, больше, чем тех, кто с ними.

17И Елисей помолился:

– О Вечный! Открой его глаза, чтобы он мог видеть.

Вечный открыл слуге глаза, и он посмотрел и увидел, что вокруг Елисея, по всей горе, были огненные кони и колесницы. 18Когда враги двинулись на него, Елисей помолился Вечному:

– Порази этих людей слепотой.

И Он поразил их слепотой, как просил Елисей. 19Елисей сказал им:

– Это не та дорога и не тот город. Идите за мной, и я приведу вас к человеку, которого вы ищете.

И он привёл их в Самарию. 20Когда они вошли в город, Елисей сказал:

– О Вечный, открой глаза этих людей, чтобы они могли видеть.

Вечный открыл им глаза, и они увидели, что находятся в Самарии. 21Когда царь Исраила увидел их, он спросил Елисея:

– Не перебить ли их, отец мой? Не перебить ли?

22– Нет, – ответил он. – Разве своим мечом и луком ты пленил их, чтобы тебе убить их? Дай им хлеб и воду, пусть едят, пьют и возвращаются к своему господину.

23Тогда он приготовил для них большой пир и, после того как они кончили есть и пить, отпустил их, и они вернулись к своему господину. И отряды из Сирии перестали совершать набеги на землю Исраила.

Голод в осаждённой Самарии

24Некоторое время спустя Бен-Адад6:24 Это Бен-Адад II, сын или внук Бен-Адада I (см. 3 Цар. 15:18). Примерные даты его правления: с 860 по 841 гг. до н. э., царь Сирии, собрал войско, выступил и осадил Самарию. 25В городе начался страшный голод. Осада так затянулась, что ослиную голову продавали за килограмм серебра, а горсть6:25 Букв.: «четвёртая часть каба». голубиного помёта6:25 Возможно помёт использовался в качестве соли. за шестьдесят граммов6:25 Букв.: «восемьдесят… пять шекелей». серебра. 26Когда царь Исраила проходил по городской стене, одна женщина закричала ему:

– Помоги мне, господин мой царь!

27Царь ответил:

– Если тебе не помогает Вечный, то откуда же я добуду тебе помощь? Разве есть у меня что-то на гумне или в давильне для винограда?

28Потом он спросил её:

– В чём дело?

Она ответила:

– Вот эта женщина сказала мне: «Давай сегодня съедим твоего сына, а завтра – моего». 29Мы сварили моего сына и съели. На другой день я сказала ей: «Дай твоего сына – мы съедим его», но она спрятала его.

30Услышав слова женщины, царь разорвал на себе одежду. А так как он шёл по стене, народ увидел, что под одеждой у него на теле было рубище. 31Он сказал:

– Пусть Всевышний сурово накажет меня, если голова Елисея, сына Шафата, усидит сегодня у него на плечах! 32– и послал от себя человека к нему.

А Елисей сидел у себя дома, и с ним сидели старейшины. Прежде чем прибыл посланец, Елисей сказал старейшинам:

– Знаете ли вы, что этот убийца послал человека отсечь мне голову? Когда посланец придёт, смотрите, заприте дверь и держите её перед ним запертой. Не звук ли шагов его господина за ним?

33Пока он ещё говорил с ними, посланец6:33 Или: «царь» (см. 7:2, 18). пришёл к нему и сказал:

– Эта беда от Вечного. Так зачем мне дальше надеяться на Него?

Ang Pulong Sa Dios

2 Mga Hari 6:1-33

Milutaw sa Tubig ang Ulo sa Atsa

1Usa niana ka higayon, ang grupo sa mga propeta miingon kang Eliseo, “Nakita mo man nga gamay kaayo kining lugar nga among tigomanan uban kanimo. 2Busa mangadto kita sa Suba sa Jordan diin may daghang mga kahoy. Maghimo kita didto ug atong tigomanan.” Miingon si Eliseo, “Sige, panglakaw kamo.” 3Apan miingon ang usa kanila, “Kon mahimo, sir, uban na lang kanamo.” Mitubag siya, “O, sige.” 4Busa miuban siya kanila.

Pag-abot nila sa Suba sa Jordan, namutol sila ug mga kahoy. 5Samtang namutol ug kahoy ang usa kanila, nahulog ang ulo sa iyang atsa didto sa tubig, busa misinggit siya, “Sir, hinulaman ko lang ra ba kadto!” 6Nangutana si Eliseo, “Asa man dapit nahulog?” Pagtudlo sa tawo sa dapit nga nahulogan, nagputol si Eliseo ug sanga ug gilabay niya kini didto. Unya milutaw ang ulo sa atsa. 7Miingon si Eliseo, “Kuhaa na.” Busa gikab-ot kini sa tawo.

Gipaundang ni Eliseo ang Pagsulong sa mga Aramehanon

8Karon, nakiggira ang hari sa Aram batok sa Israel. Nakigsabot siya sa iyang mga opisyal kon asa sila nga mga lugar magkampo.

9Apan gipasidan-an ni Eliseo ang hari sa Israel pinaagi sa pagpadala kaniya niini nga mensahe, “Ayaw kamo pag-agi nianang lugara kay mosulong diha ang mga Aramehanon.” 10Busa nagpadala usab ug mensahe ang hari sa Israel ngadto sa mga lumulupyo sa lugar nga giingon ni Eliseo aron pagpasidaan kanila nga magbantay. Nahitabo kini sa pipila ka higayon.

11Tungod niini nasuko pag-ayo ang hari sa Aram. Busa gipatawag niya ang iyang mga opisyal ug giingnan, “Kinsa kaninyo ang midapig sa hari sa Israel?” 12Miingon ang usa sa iyang mga opisyal, “Wala gayoy bisan usa kanamo, Mahal nga Hari. Si Eliseo nga propeta sa Israel mao ang tigsugilon sa hari sa Israel sa tanan nimong ginasulti, bisan ang ginasulti nimo diha sa imong kuwarto.” 13Mimando ang hari, “Lakaw, pangitaa ninyo siya aron makapadala ako ug mga tawo sa pagdakop kaniya.”

Sa dihang gisultihan ang hari nga si Eliseo atua sa Dotan, 14nagpadala siya didto ug daghang mga sundalo nga nagasakay sa mga kabayo ug mga karwahe. Nangadto sila sa Dotan sa panahon sa kagabhion ug gilibotan nila kini.

15Pagkabuntag, sayo pa kaayong mibangon ug migawas ang sulugoon ni Eliseo, ug nakita niya ang mga sundalo nga nagasakay sa mga kabayo ug mga karwahe nga nagalibot sa lungsod. Miingon siya kang Eliseo, “Sir, unsay atong buhaton?” 16Mitubag si Eliseo, “Ayaw kahadlok. Mas daghan ang atong mga kauban kaysa kanila.” 17Unya nagaampo si Eliseo, “Ginoo, ablihi ang iyang mga mata aron makakita siya.” Giablihan sa Ginoo ang mga mata sa sulugoon, ug nakita niya ang kabungtoran sa palibot ni Eliseo nga puno sa mga kabayo ug mga karwahe nga kalayo.

18Samtang nagpadulong ang mga kaaway kang Eliseo, nagaampo siya, “Ginoo, butahi kining mga tawhana.” Busa gipangbutahan sila sa Ginoo sumala sa gihangyo ni Eliseo. 19Unya miingon si Eliseo kanila, “Dili kini mao ang dalan ug dili kini mao ang lungsod sa Dotan. Sunod kamo kanako kay dad-on ko kamo sa tawo nga inyong gipangita.” Ug gidala sila ni Eliseo sa Samaria.

20Pagsulod nila sa lungsod, nagaampo si Eliseo, “Ginoo, ablihi ang ilang mga mata aron makakita sila.” Giablihan sa Ginoo ang ilang mga mata, ug nakita nila nga didto na sila sa Samaria. 21Pagkakita sa hari sa Israel kanila, gipangutana niya si Eliseo, “Sir, pamatyon ko ba sila?” 22Mitubag si Eliseo, “Ayaw silag pamatya. Bisan gani ang mga bihag sa gira wala nato pamatya. Hatagi sila ug pagkaon ug tubig aron makakaon sila ug makainom, ug pagkahuman, pabalika sila ngadto sa ilang hari.6:22 hari: sa Hebreo, agalon. Mao usab sa bersikulo 23.23Busa nagpakombira ang hari alang kanila, ug pagkahuman, gipapauli niya sila ngadto sa ilang hari. Ug wala na mousab sa pagsulong ang mga Aramehanon sa yuta sa Israel.

Gilibotan ang Samaria

24Apan sa kadugayan gitigom ni Ben Hadad nga hari sa Aram ang iyang tibuok kasundalohan ug gilibotan ang Samaria. 25Tungod niini, labihan ang kagutom nga nasinati sa lungsod, hangtod nga nagmahal ang mga palaliton. Ang kantidad sa ulo sa asno 80 ka buok nga pilak, ug ang kantidad sa usa ka takos nga iti sa salampati6:25 iti sa salampati: Mahimo nga ngalan kini sa usa ka matang sa liso nga utanon. lima ka buok nga pilak.

26Usa ka higayon niana, samtang naglakaw ang hari sa Israel ibabaw sa paril,6:26 ibabaw sa paril: baga ang ilang mga paril, busa halapad ang ibabaw niini. may usa ka babaye nga misinggit kaniya, “Tabangi ako, Mahal nga Hari!” 27Mitubag ang hari, “Kon dili motabang ang Ginoo kanimo unsay akong mahimo? Wala na akoy trigo o ilimnon nga ikahatag kanimo.” 28Unya nangutana ang hari, “Unsa bay imong problema?” Mitubag ang babaye, “Kining babaye miingon kanako nga kan-on namo ang akong anak karong adlawa ug sa pagkasunod nga adlaw, ang iya na usab nga anak. 29Busa among giluto ang akong anak ug gikaon. Pagkasunod nga adlaw, giingnan ko siya nga ang iya na usab nga anak ang among kan-on, apan gitagoan niya kini.”

30Pagkadungog sa hari sa giingon sa babaye, gigisi niya ang iyang bisti sa labihang kasubo. Ug samtang naglakaw siya ibabaw sa paril, nakita sa mga tawo nga sako ang pang-ilalom nga bisti ang iyang gisul-ob sa pagpakita sa iyang pagsubo. 31Miingon siya, “Hinaut nga silotan ako sa Ginoo sa hilabihan gayod kon dili ko papunggotan ug ulo si Eliseo nga anak ni Safat karong adlawa!”

32Niadtong higayona, nagalingkod si Eliseo sa iyang balay ug nakigsulti sa mga tigdumala sa Israel. Nagsugo ang hari ug tawo nga mag-una kaniya didto kang Eliseo. Apan sa wala pa moabot ang gisugo sa hari, miingon si Eliseo sa mga tigdumala, “Tan-awa ra, nagsugo ang anak sa kriminal ug tawo sa pagpunggot sa akong ulo. Kon moabot ang tawo sirad-i ninyo ang pultahan ug ayaw siya pasudla. Gasunod kaniya ang iyang agalon.” 33Samtang nagsulti pa si Eliseo kanila, miabot ang gisugo sa hari. Ug miingon siya, “Kini nga katalagman nga miabot gikan sa Ginoo. Nganong magpadayon pa man ako sa paghulat kaniya?”