Призыв к беспристрастию
1Братья мои, имейте веру в Ису Масиха, нашего славного Повелителя, не оказывая предпочтения одним людям перед другими. 2Допустим, что на ваше собрание2:2 Собрание – букв.: «синагога». Вероятно, здесь имеется в виду собрание верующих в Ису иудеев. придёт человек в богатой одежде и с золотым перстнем, и вслед за ним войдёт другой, бедный и в грязной одежде. 3Если вы взглянете на человека в богатой одежде и скажете ему: «Проходи, пожалуйста, садись здесь», а бедному скажете: «Постой там» или же: «Садись здесь, у моих ног», 4то не проявляете ли вы несправедливость, становясь судьями с дурными мыслями?
5Послушайте, любимые мои братья, разве не избрал Всевышний тех, кто беден в этом мире, чтобы они были богатыми верой и наследниками Царства, которое Он обещал всем, кто любит Его? 6А вы презираете бедного. Разве не богатые угнетают вас и таскают вас по судам? 7Разве не они оскорбляют доброе имя Масиха, имя, которое вы носите?
8Если вы действительно соблюдаете закон Царства Всевышнего, записанный в Писании: «Люби ближнего твоего, как самого себя»2:8 Лев. 19:18; см. также Мат. 22:39; Мк. 12:31; Гал. 5:14., то поступаете правильно. 9Но если вы оказываете предпочтение одним людям перед другими, то грешите, и Закон обличает вас как преступников. 10Кто соблюдает весь Закон, но согрешит в чём-то одном, тот виновен во всём. 11Тот, Кто сказал: «Не нарушай супружескую верность»2:11 Исх. 20:14; Втор. 5:18., сказал и: «Не убивай»2:11 Исх. 20:13; Втор. 5:17.. Если ты не изменяешь в браке, но убиваешь, ты также становишься нарушителем Закона.
12Говорите и поступайте как те, кому предстоит быть судимыми по Закону, который дал вам свободу. 13Для тех, кто не проявляет милости, суд тоже будет без милости. Милость превыше суда!
Вера и дела
14Братья мои, какая польза, если человек говорит, что имеет веру, но дел не имеет? Может ли такая вера спасти его? 15Если брат или сестра без одежды и без пищи, 16то какая польза будет в том, что кто-то из вас скажет им: «Идите с миром, грейтесь и ешьте», не дав им того, в чём они нуждаются? 17Так же и вера, если не имеет дел, сама по себе мертва.
18Может, кто-то скажет: «У тебя есть вера, а у меня есть дела – покажи мне твою веру без дел, а я покажу тебе мою веру в моих делах». 19Ты веришь, что «Всевышний един»2:19 См. Втор. 6:4., и это хорошо. Но и демоны верят и трепещут от страха.
20Желаешь ли ты знать, неразумный человек, что вера без дел бесполезна? 21Не в результате ли дел наш праотец Ибрахим был оправдан, когда положил своего сына Исхака на жертвенник?2:21 См. Нач. 22; Евр. 11:17-19. Это событие послужило началом празднования «Курбан-байрам» (Ид аль-Адха). Все рукописи Священного Писания, без исключения, говорят о том, что тем сыном, которого Ибрахим собирался принести в жертву Всевышнему, был Исхак. 22Ты видишь, что его вера и его дела были неразрывно связаны, и именно в делах его вера и получила совершенство. 23Так исполнились слова Писания: «Ибрахим поверил Всевышнему, и это было вменено ему в праведность»2:23 Нач. 15:6., и Ибрахим был назван другом Всевышнего2:23 См. 2 Лет. 20:7; Ис. 41:8.. 24Вы сами видите, что человек получает оправдание по делам, а не только по вере.
25И разве не по делам была оправдана Рахав (хотя и была блудницей), когда приютила лазутчиков, а позже помогла им уйти от преследователей?2:25 См. Иеш. 2:1-24; 6:22-25.
26Так что, как тело мертво без духа, так и вера без дел мертва.
อย่าลำเอียง
1พี่น้องทั้งหลาย ในฐานะที่ท่านเป็นผู้เชื่อในองค์พระเยซูคริสต์เจ้าผู้ทรงพระเกียรติสิริของเรา อย่าลำเอียงเลย 2สมมุติว่ามีคนหนึ่งใส่แหวนทอง แต่งกายโก้หรูมาในที่ประชุมของพวกท่าน และมีคนยากจนแต่งตัวซอมซ่อเข้ามาเช่นกัน 3ถ้าท่านให้ความสนใจคนที่แต่งกายโก้หรูเป็นพิเศษและกล่าวว่า “เชิญท่านนั่งที่ดีๆ ตรงนี้เถิด” แต่กล่าวกับคนยากจนว่า “จงไปยืนที่นั่น” หรือกล่าวว่า “จงนั่งที่พื้นแทบเท้าของเรา” 4ท่านก็แบ่งชนชั้นและตัดสินคนด้วยความคิดอธรรมไม่ใช่หรือ?
5พี่น้องที่รักจงฟังเถิด พระเจ้าทรงเลือกผู้ยากไร้ในสายตาชาวโลกให้ร่ำรวยในความเชื่อ และให้ครองอาณาจักรที่ทรงสัญญาไว้แก่บรรดาผู้ที่รักพระองค์ไม่ใช่หรือ? 6แต่นี่ท่านกลับดูถูกคนจน คนรวยไม่ใช่หรือที่ขูดรีดจากท่าน? ไม่ใช่พวกเขาหรอกหรือที่ลากตัวท่านขึ้นโรงขึ้นศาล? 7คนพวกนี้ไม่ใช่หรือที่พูดลบหลู่พระนามอันทรงเกียรติของพระองค์? และพวกท่านก็เป็นของพระองค์
8หากท่านปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระเจ้าในพระคัมภีร์อย่างแท้จริงที่ว่า “จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง”2:8 ลนต.19:18 ท่านก็ทำถูกแล้ว 9แต่ถ้าท่านลำเอียงท่านก็ทำบาป และบทบัญญัติก็ได้ตัดสินแล้วว่าท่านเป็นผู้ละเมิดบทบัญญัติ 10เพราะผู้ใดทำตามบทบัญญัติทั้งหมดแต่พลาดไปจุดเดียวก็มีความผิดเท่ากับละเมิดบทบัญญัติทั้งหมด 11เนื่องจากพระองค์ผู้ตรัสว่า “อย่าล่วงประเวณี”2:11 อพย.20:14ฉธบ.5:18 นั้นยังตรัสด้วยว่า “อย่าฆ่าคน”2:11 อพย.20:13ฉธบ.5:17 แม้ท่านไม่ได้ล่วงประเวณี แต่ได้ฆ่าคน ท่านก็ละเมิดบทบัญญัติ
12จงพูดและทำอย่างคนที่จะรับการตัดสินด้วยกฎซึ่งให้เสรีภาพ 13เพราะผู้ที่ไร้ความเมตตาจะถูกตัดสินลงโทษโดยไร้ความเมตตาปรานี ความเมตตาย่อมมีชัยเหนือการพิพากษา!
ความเชื่อและการกระทำ
14พี่น้องทั้งหลาย ถ้าคนหนึ่งอ้างว่ามีความเชื่อแต่ไม่สำแดงเป็นการกระทำจะมีประโยชน์อะไร? ความเชื่อแบบนี้จะช่วยเขาให้รอดได้หรือ? 15สมมุติว่าพี่น้องชายหญิงคนใดขาดแคลนเสื้อผ้าและอาหารประจำวัน 16ถ้าผู้ใดในพวกท่านพูดกับเขาว่า “ไปเถิด ขอให้ท่านเป็นสุข รักษาตัวให้อบอุ่นและอิ่มหนำเถิด” แต่ไม่เอื้อเฟื้อปัจจัยเลี้ยงชีพแก่เขาจะมีประโยชน์อันใด? 17เช่นกันความเชื่อเพียงอย่างเดียวโดยไม่มีการกระทำก็เป็นความเชื่อที่ไร้ประโยชน์2:17 หรือตายแล้ว
18แต่บางคนจะกล่าวว่า “ท่านมีความเชื่อส่วนข้าพเจ้ามีการกระทำ” จงแสดงความเชื่อของท่านที่ไม่มีการกระทำมา แล้วข้าพเจ้าจะแสดงความเชื่อของข้าพเจ้าด้วยสิ่งที่ข้าพเจ้ากระทำ 19ท่านเชื่อว่ามีพระเจ้าองค์เดียวก็ดีแล้ว! แม้พวกผีมารก็ยังเชื่อเช่นนั้นและกลัวจนตัวสั่น
20คนเขลาเอ๋ย ท่านต้องการหลักฐานว่าความเชื่อโดยปราศจากการกระทำนั้นเปล่าประโยชน์2:20 สำเนาต้นฉบับเก่าแก่บางสำเนาว่าตายแล้วใช่ไหม? 21พระเจ้าทรงถือว่าอับราฮัมบรรพบุรุษของเราเป็นผู้ชอบธรรมก็เพราะการกระทำของเขาที่ถวายอิสอัคบุตรชายบนแท่นบูชาไม่ใช่หรือ? 22ท่านก็เห็นแล้วว่าความเชื่อและการกระทำของเขาทำงานควบคู่กัน ความเชื่อของเขาครบถ้วนสมบูรณ์โดยสิ่งที่เขาได้ทำ 23และเป็นจริงตามพระคัมภีร์ที่ว่า “อับราฮัมเชื่อพระเจ้า และความเชื่อนี้พระองค์ทรงถือว่าเป็นความชอบธรรมของเขา”2:23 ปฐก.15:6 และเขาได้ชื่อว่าเป็นสหายของพระเจ้า 24จะเห็นได้ว่าผู้ใดจะถูกนับว่าชอบธรรมก็ด้วยการกระทำของเขา ไม่ใช่ด้วยความเชื่ออย่างเดียว
25เช่นกันแม้แต่ราหับหญิงโสเภณียังถูกนับว่าชอบธรรมเพราะการกระทำของนางไม่ใช่หรือ? เมื่อนางให้ที่พักแก่คนสอดแนมและช่วยส่งพวกเขาไปอีกทางหนึ่ง 26ร่างกายที่ปราศจากวิญญาณตายแล้วฉันใด ความเชื่อที่ปราศจากการกระทำก็ตายแล้วฉันนั้น
