Всевышний не отверг Свой народ
1Поэтому я хочу спросить: разве Всевышний отверг Свой народ? Конечно же нет! Я и сам исраильтянин, потомок Ибрахима из рода Вениамина. 2Всевышний не отверг Свой народ11:2 См. 1 Цар. 12:22; Заб. 93:14., который Он избрал от начала.
Вы ведь знаете из Писания о том, как пророк Ильяс обвинял исраильтян перед Всевышним: 3«Вечный, они убили Твоих пророков и разрушили Твои жертвенники. Остался лишь я один, и меня они тоже хотят убить»11:3 3 Цар. 19:10, 14.. 4Но что Всевышний ему ответил? «Я сохранил Себе семь тысяч человек, которые не преклонили своих колен перед Баалом!»11:4 3 Цар. 19:18. Баал – ханаанский бог плодородия и бог-громовержец. 5Так и сейчас есть остаток, избранный по благодати Всевышнего, 6а если по благодати, то значит не по делам, ведь в противном случае благодать уже не была бы благодатью.
7Так что же? То, к чему Исраил так стремился, он не получил: только избранные получили, а все остальные ожесточились. 8Как написано:
«Всевышний сделал их дух нечувствительным,
Он закрыл им глаза, чтобы они не видели,
и уши, чтобы они не слышали,
вплоть до сегодняшнего дня»11:8 См. Втор. 29:4; Ис. 29:10..
9Давуд говорит:
«Пусть их праздничные застолья станут для них ловушкой и западнёй,
преткновением и возмездием.
10Пусть их глаза померкнут, чтобы они не видели,
и пусть их спины согнутся навсегда»11:9-10 Заб. 68:23-24..
Дикие и природные ветви
11Итак, я спрашиваю: может быть, исраильтяне споткнулись, чтобы упасть навсегда? Конечно же нет! Но их падение принесло спасение другим народам, что должно возбудить ревность11:11 См. Втор. 32:21. и в самих исраильтянах. 12Если их падение принесло богатство миру и если их потери принесли богатство другим народам, то насколько же больше богатства принесёт их полное обращение!
13Говорю вам, обращённые из язычников. Как посланник Масиха к язычникам, я высоко ценю моё служение 14и надеюсь, что смогу как-то возбудить ревность моего народа, чтобы спасти хоть некоторых из них. 15Ведь если их отвержение принесло миру примирение, то чем будет их принятие, как не воскресением из мёртвых?11:15 Существует несколько толкований этого стиха: 1) обращение Исраила приведёт к всеобщему духовному пробуждению; 2) обращение Исраила лишь сравнивается с возвращением мёртвых к жизни; 3) обращение Исраила в буквальном смысле связывается здесь с воскресением мёртвых в конце времён. 16Если первая лепёшка посвящается Всевышнему, то и все остальные посвящены Ему, и если корень посвящён Всевышнему, то и ветви посвящены Ему11:16 Всевышний через пророка Мусу повелел исраильтянам приносить Ему в жертву лепёшку, испечённую из муки от первого урожая (см. Чис. 15:17-21). Всё первое было своего рода залогом последующего, и поэтому жертва от первого урожая освящала всё остальное. В данном отрывке Паул сравнивает первую лепёшку и корень оливкового дерева с Ибрахимом и другими праотцами исраильского народа. Всё остальное тесто и ветви оливы – это сам исраильский народ..
17Если же отдельные ветви были отломлены, а ты, дикая маслина, был привит на их место и питаешься от соков корня оливкового дерева, 18то не хвались тем, что ты лучше их. Если ты превозносишься, то подумай о том, что не ты держишь корень, а корень – тебя. 19Может быть, ты скажешь: «Ветви были отломлены, чтобы я был привит». 20Да, но они были отломлены из-за своего неверия, а ты держишься, благодаря вере. Поэтому не гордись, но бойся. 21Ведь если Всевышний не пожалел природных ветвей, то Он не пожалеет и тебя.
22Подумай о доброте и о строгости Всевышнего: строгости к тем, кто отпал, и доброте к тебе, при условии, что ты продолжаешь жить в Его доброте, иначе ты тоже будешь отсечён. 23Если исраильтяне не будут оставаться в неверии, то снова будут привиты, потому что Всевышний в силах привить их опять. 24Если ты был срезан с дикого по природе масличного дерева и вопреки своей природе был привит к окультуренному дереву, то тем более природные ветви привьются к своему собственному дереву!
Предстоящее спасение Исраила
25Братья, чтобы вы не считали себя умнее, чем вы есть, я не хочу оставить вас в неведении о следующей тайне: часть Исраила будет ожесточена до тех пор, пока полностью не придёт к Всевышнему определённое Им число язычников. 26И таким образом, весь Исраил будет спасён, как написано:
«С Сиона придёт Избавитель!
Он удалит нечестие от потомков Якуба!
27И Я заключу священное соглашение с ними,
когда сниму с них их грехи»11:26-27 Ис. 59:20-21; 27:9; ср. Иер. 31:33-34..
28Что касается Радостной Вести, то они стали врагами Всевышнего, чтобы вы были спасены, но что касается избрания, то они любимы Всевышним ради их праотцев. 29Потому что неизменны благословения Всевышнего и Его призвание. 30Вы раньше были непокорны Всевышнему, а сейчас из-за их непокорности Всевышний помиловал вас. 31Так и они стали сейчас непокорны, чтобы и им тоже быть помилованными благодаря милости Всевышнего, проявленной к вам. 32Всевышний провёл все без исключения народы через непокорность, чтобы всех их помиловать.
33О глубина богатства, мудрости и знания Всевышнего!
Как непостижимы Его решения
и неисследимы пути Его!
34«Кто постиг разум Вечного
или был Ему советником?»11:34 Ис. 40:13.
35«Кто Ему что-либо дал,
что Он остался тому должен?»11:35 Аюб 41:3.
36Ведь всё происходит от Него и через Него,
и для Него всё существует.
Хвала Ему вовеки! Аминь.
Geënt op de goede olijfboom
1Heeft God zijn eigen volk dan afgeschreven? Zeker niet, ik ben immers zelf een Israëliet. Ik ben een nakomeling van Abraham en ik hoor ook bij de stam van Benjamin. 2Nee, God heeft het volk van zijn keuze niet afgeschreven. U herinnert zich wel hoe de profeet Elia zich bij God over Israël beklaagde. 3‘Here,’ zei hij, ‘zij hebben uw profeten gedood en uw altaren omvergehaald. Alleen ik ben nog over en nu willen zij mij ook doden.’ 4En wat antwoordde God hem? ‘Ik heb ervoor gezorgd dat er nog zevenduizend mannen aan mijn kant staan. Ook die hebben hun knieën niet voor de afgod Baäl gebogen.’ 5Ook in deze tijd zijn er Israëlieten die bij God horen. Hij heeft in zijn genade een aantal van hen uitgekozen. 6Het was de genade van God. Ze konden er zelf niets aan toedoen, anders zou het geen genade zijn. 7De Israëlieten hebben dus niet gekregen wat zij zo graag wilden, op een paar na die door God waren uitgekozen. Maar de meesten werden steeds ongevoeliger. 8Dat klopt met wat in de Boeken staat: ‘God heeft hen geestelijk diep in slaap gebracht. Met hun ogen zien zij niet en met hun oren horen zij niet. Dat is nog steeds zo.’ 9David zei: ‘Laat het lekkere eten een valstrik voor hen worden. Laten ze in de val lopen en struikelen. Dat is hun verdiende loon. 10Verslechter hun ogen, zodat zij niets meer kunnen zien. Maak hun rug voor altijd krom.’
11Zijn de Israëlieten dan gestruikeld om voorgoed te blijven liggen? Natuurlijk niet! Maar door hun weigering om te gehoorzamen, is nu de andere volken het heil te beurt gevallen en wel om de Israëlieten jaloers te maken. 12De wereld heeft dus voordeel van hun ongehoorzaamheid. Als hun val de andere volken al zoveel goeds heeft gebracht, hoeveel te meer zal dat het geval zijn als straks alle Israëlieten gaan gehoorzamen!
13Ja, ik heb het tegen u, die geen Joden bent. U weet dat God mij met een bijzondere opdracht naar de andere volken heeft gestuurd. En ik vind dat geweldig! 14Maar wat zou het heerlijk zijn als ik mijn eigen volk jaloers kon maken, zodat in elk geval enkelen ervan Jezus Christus zouden aannemen en daardoor gered zouden worden! 15Toen God Zich van hen afkeerde, betekende dit dat Hij Zich naar de rest van de wereld keerde om hun zijn redding aan te bieden. En wanneer Hij hen dan opnieuw in zijn genade aanneemt, zal dat hun opstanding uit de dood zijn. 16Omdat Abraham en de profeten het volk van God waren, zullen hun kinderen het ook zijn. Als de wortel van God is, zijn de takken ook van Hem. 17Sommige takken van de goede olijfboom zijn afgebroken. En u, niet-Joden, bent als wilde olijftakken op de goede olijfboom geënt. Nu u tussen de andere takken staat, krijgt u net als zij voedsel uit de wortel. 18Nu moet u vooral niet neerkijken op de takken die weggebroken zijn. Verbeeld u maar niets! U bent maar een tak en niet de wortel die alle takken draagt. 19U zult dan vragen: ‘Maar die takken zijn toch weggebroken om plaats te maken voor ons?’ 20Ja, dat is wel zo. Maar vergeet niet dat zij werden weggebroken, omdat zij niet geloofden. En u staat daar zolang u op Hem vertrouwt. Verbeeld u maar niets. Heb liever ontzag voor God. 21Als God de oorspronkelijke takken van de boom niet heeft gespaard, zal Hij u zeker niet sparen. 22U ziet dus dat God niet alleen goed is, maar ook streng. Hij is streng voor wie Hem ongehoorzaam zijn, maar vriendelijk voor wie Hem blijven vertrouwen en gehoorzamen. Houd dit in gedachten, want anders zult u ook afgesneden worden. 23Aan de andere kant: als de Israëlieten tot geloof komen, zullen zij weer op de boom worden geënt. Ja, God kan dat! 24Hij heeft u van de wilde olijfbomen afgekapt en op de goede geënt. Dat was tegen de natuur. Van nature was u takken van de wilde en niet van de goede olijfboom. Nu, wat zal God dan doen met de mensen die van nature takken van de goede boom zijn? Hij zal hen weer op hun eigen boom enten!
25Broeders en zusters, ik wil u het geheim van Gods plan met Israël vertellen, om te voorkomen dat u afgaat op uw eigen ideeën. Voorlopig moet een deel van de Israëlieten niets van Jezus Christus hebben. En dat duurt totdat de grote massa uit de andere volken in Gods koninkrijk is ingegaan. 26Dan zal heel Israël gered worden. Dat staat ook in de Boeken: ‘De grote bevrijder zal uit Sion komen om het kwaad van Israël weg te doen.’ 27‘Dit is mijn afspraak met hen: Ik zal hun zonden wegnemen.’ 28Zij staan dus vijandig tegenover het goede nieuws van Jezus Christus. Daar hebt u voordeel van. Maar omdat zij vanouds het volk zijn dat God uitgekozen heeft, houdt Hij nog steeds van hen. 29Want als Hij iets zegt, komt Hij er niet op terug. En als Hij in genade iets heeft gegeven, blijft het gegeven.
30Vroeger verzette u zich tegen God. Maar omdat de Israëlieten zich tegen Hem hebben verzet, heeft Hij u nu genade gegeven. 31Nu zijn zij het dus die zich tegen God verzetten, terwijl u genade hebt gekregen. Maar de bedoeling daarvan is dat zij ook genade zullen krijgen. 32Want God heeft alle mensen aan de ongehoorzaamheid overgegeven om hun allemaal genadig te kunnen zijn. 33Wat is God groot! Zijn rijkdom, wijsheid en kennis zijn onmeetbaar. Geen mens weet hoe Hij zijn beslissingen neemt. Het is onmogelijk zijn wegen na te gaan. 34Wie kan vertellen wat er in de gedachten van de Here omgaat? Wie zou Hem ooit raad kunnen geven? 35Wie heeft Hem ooit iets gegeven waarvoor Hij iets terug moet geven? 36Want alles komt van God, alles bestaat door God en alles heeft zijn doel in God. Voor Hem is alle eer, voor altijd en eeuwig. Amen.
