Исаия 13 – CARS & APSD-CEB

Священное Писание

Исаия 13:1-22

Пророчество о Вавилоне

1Пророчество о Вавилоне, которое видел Исаия, сын Амоца.

2– Поднимите на голой вершине знамя,

кричите им;

подайте им знак рукой,

чтобы шли в ворота знатных.

3Я дал повеление избранному Мной народу;

Я призвал Моих воинов, чтобы излить Мой гнев,

тех, кто радуется Моим победам.

4Слышен шум на горах,

как от огромной толпы!

Слышен мятежный шум царств,

народов, собравшихся вместе!

Созывает Вечный, Повелитель Сил,

войско к битве.

5Они идут из далёких земель,

от края небес;

Вечный и орудия гнева Его идут,

чтобы погубить всю страну.

6Плачьте, потому что день Вечного близок;

он придёт, как гибель от Всемогущего.

7Из-за этого ослабнут все руки,

и у всякого дрогнет сердце.

8Они ужаснутся,

боль и судороги схватят их,

будут мучиться, словно роженица;

будут смотреть друг на друга в изумлении,

лица их будут пылать.

9Вот наступает день Вечного –

жестокий, полный негодования и пылающего гнева,

чтобы опустошить страну

и истребить в ней грешников.

10Звёзды небесные и созвездия

не прольют своего света.

Восходящее солнце померкнет,

и луна не даст света своего.

11– Я накажу мир за его зло,

нечестивых – за их грехи.

Я положу конец гордыне надменных

и унижу гордость безжалостных.

12Я сделаю так, что люди будут встречаться реже чистого золота,

реже золота из Офира.

13Для этого Я сотрясу небеса,

и тронется с места своего земля

от негодования Вечного, Повелителя Сил,

в день Его пылающего гнева.

14Тогда, как газель от погони,

как овцы без пастуха,

каждый побежит к своему народу,

устремится в свою землю.

15Но кто попадётся – того пронзят,

и кто будет схвачен – падёт от меча.

16Разобьют их младенцев о камни у них на глазах;

дома их разграбят, их жён обесчестят.

17– Вот Я подниму против них мидян,

которые серебра не ценят

и к золоту равнодушны.

18Луки их сразят юношей;

не пожалеют они младенцев,

на детей не взглянут с состраданием.

19Вавилон, жемчужина царств,

гордость и блеск вавилонян,

будет низвержен Всевышним,

как Содом и Гоморра13:19 См. Нач. 18:20–19:29..

20Не заселится он никогда,

не будет обитаем вовеки;

не раскинет там араб своего шатра,

не остановит пастух овец на отдых.

21Там залягут дикие звери,

шакалы наполнят его дома;

там будут жить совы

и плясать дикие козлы13:21 Дикие козлы – это слово иногда ассоциируется с демонами (см. Лев. 17:7; 2 Лет. 11:15; ср. Отк. 18:2)..

22Гиены будут выть в его башнях,

шакалы – в его дворцах.

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 13:1-22

Ang Mensahe bahin sa Babilonia

1Mao kini ang mensahe bahin sa Babilonia nga gipadayag sa Ginoo kang Isaias nga anak ni Amos:

2Ibayaw ang usa ka bandera didto sa kinatumyan sa hawan nga bungtod. Unya singgit kamo ug kusog ngadto sa mga sundalo ug sinyasi sila nga sulongon ang mga pultahan sa siyudad sa mga dungganong tawo. 3Gisugo ko na ang akong piniling mga sundalo sa pagsilot sa mga tawong akong gikapungtan. Kini nga mga sundalo nangalipay kay nagtuo gayod sila nga himuon ko kini nga pagsilot.

4Pamatia ninyo ang kasaba gikan sa mga bukid sa labihan kadaghang mga tawo. Pamatia ninyo ang kasaba taliwala sa mga gingharian ug mga nasod nga nagtigom. Gitigom sa Ginoo nga Makagagahom ang iyang mga sundalo alang sa pagpakiggira. 5Naggikan sila sa layo kaayong mga dapit. Laglagon sa Ginoo ang tibuok yuta pinaagi sa iyang mga sundalo.

6Panghilak kamo tungod kay haduol na ang adlaw sa Ginoo, ang adlaw nga manglaglag ang Makagagahom nga Dios. 7Nianang panahona, mangaluya ang tanang kamot sa mga tawo. Malisang ang tanang mga tawo. 8Magkurog sila sa kahadlok. Bation nila ang labihang kasakit ug maghigwaos sila sama sa babaye nga nagbati. Magtinan-away sila sa usag usa, ug ang ilang mga nawong mamula sa labihang kaulaw. 9Pamati! Moabot ang adlaw sa Ginoo, ang adlaw sa kapintas ug labihan nga kasuko. Laglagon ang yuta hangtod nga dili na mapuy-an, ug laglagon usab ang mga makasasala diha niini. 10Dili na mohatag sa ilang kahayag ang mga bitoon. Mosubang ang adlaw nga walay kahayag ug ang bulan dili usab mohatag ug kahayag.

11Miingon ang Ginoo, “Silotan ko ang kalibotan tungod sa iyang kadaotan, ug ang mga tawong daotan tungod sa ilang mga sala. Santaon ko ang mga garboso, ug sumpoon ko ang pagkamapahitas-on sa mga tawong walay kalooy. 12Gamay na lang unya ang mahibiling mga tawo. Mas nihit pa unya sila kay sa purong bulawan nga gikan sa Ofir. 13Uyogon ko ang langit ug matay-og ang kalibotan. Himuon ko kini sa adlaw nga ipakita ko ang akong labihan nga kapungot.”

14Ang mga dumuduong sa Babilonia moikyas balik sa ilang tagsa-tagsa ka dapit sama sa hayop nga usa nga gipangayam. Manguli sila sama sa karnero nga walay magbalantay. 15Ang madakpan patyon pinaagi sa espada. 16Dugmokon ang ilang gagmayng mga bata diha gayod mismo sa ilang atubangan. Kuhaon ang mga kabtangan gikan sa ilang mga balay ug lugoson ang ilang mga asawa.

17Pamati! Pasulongon ko sa Babilonia ang mga taga-Media nga dili madani sa pilak ug bulawan. 18Pamatyon nila pinaagi sa pana ang mga batan-ong lalaki. Dili nila kaloy-an ang mga kabataan bisan ang mga masuso. 19Laglagon ko sama sa Sodoma ug Gomora ang Babilonia, ang labing matahom nga gingharian sa tanan, ang garbo ug dungog sa mga lumulupyo niini. 20Dili na gayod kini puy-an bisan kanus-a. Walay Arabo nga magpatindog didto sa iyang tolda. Ug wala usay magbalantay sa karnero nga magpasabsab sa iyang mga karnero didto. 21Pagapuy-an na lang kini sa ihalas nga mga mananap. Ang ilang mga balay puy-an sa mga kuwago ug sa uban pang mga mananap. Molukso-lukso didto ang mga ihalas nga mga kanding. 22Ang mga mananap nga morag mga iro mag-uwang sa mga tore ug sa mga palasyo sa Babilonia. Hapit na ang kataposan sa Babilonia; dili na kini madugay.